تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836814509
کردستان از قدیم کردستان بود / از سرگرمی های کودکی تا کار و شروع زندگی یک زن روستایی - پایگاه خبری تحلیلی آفتاب دل
واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب دل: در بسیاری از مناطق کردستان سبک های زندگی متفاوت است اما در کلیات اهالی مناطق کردنشین غرب کشور صاحب یک فرهنگ غنی و آداب و رسوم مبتنی بر سنت های پیشینیان هستند. هرچقدر مردمان در سالم نگه داشتن فرهنگ و آداب و رسوم خود کوشا باشند، کمتر دچار تغییر در سبک زندگی می شوند.به گزارش آفتاب دل ، سبک زندگی ازجمله مفاهیم مدرن به شمار می آید که در سده گذشته و به ویژه پس از جنگ دوم جهانی مورد توجه ویژه قرار گرفت. این اصطلاح محصول جهان مدرن است که در آن با تضعیف متغیرهای ساختاری نظیر طبقه اجتماعی، انتخاب ها و رفتارهای ذوقی و فردی مبنای شکل گیری هویت و هستی فرد قرار می گیرند. در دوره اخیر به واسطه اهمیت بیش از پیش «خود» و ظهور جامعه مصرفی، قدرت انتخاب و کنشگری افزایش یافته و تنوع در سبک های زندگی به امری فراگیر تبدیل شده است. جامعه مصرفی در ایران نیز درحال گسترش و اهمیت مصرف و انتخاب سبک های زندگی مختلف به ویژه در میان جوانان قابل توجه است. جوانان به صورت فعال درحال شکل دادن به سبک های زندگی جدید برای خویش هستند و از سبک های زندگی موجود و سنتی پیروی نمی کنند. استان کردستان یکی از استان های کردنشین در غرب ایران است. اکثریت ساکنان این استان، کرد زبان هستند که به لهجه های مختلف تکلم می کنند. فرهنگ ها و سنت های زیادی در جای جای این استان در میان مردمان کرد زبان وجود دارد و سبک های زندگی متفاوتی را برای خود دارند. در این گزارش به سبک زندگی روستایی در مناطق شرقی استان کردستان می پردازیم. در زمان های قدیم روستاییان با سنت های خود زندگی می کردند و الان این سنت های قدیمی در میان نسل جوان کمرنگ شده و سبک های متفاوتی را برای خود ساختند اما نسل قدیم با وجود این که حتی محل زندگی را به شهر ها هم انتقال دادند، باز همان سبک زندگی روستایی و فعالیت روزمره خودشان را فراموش نکردند و در کنار زندگی پر از سروصدا و آلودگی شهر ها به فعالیت هایی که سال ها با آن زندگی کردند، می پردازند. وقتی در کنار این افراد حضور پیدا می کنیم، ناخودآگاه به حال وهوای قدیم و گذشته برمی گردیم؛ وقتی که همه چیز سنتی و سالم و از این فضای صنعتی و ماشینی دور بود و زندگی در جامعه امروزی هم در بسیاری مواقع سبک زندگی متفاوت تری را می طلبد. در ادامه این گزارش با دو گفت وگو بیشتر با سبک زندگی شرق کردستان آشنا خواهیم شد. از سرگرمی های کودکی تا کار و شروع زندگی یک زن روستایی می خواهیم با یکی از خانم های ساکن روستای حاجی پمق از توابع بخش مرکزی شهرستان دهگلان گفت وگویی داشته باشیم که از سبک زندگی که در روستا داشتند، می گوید. خانم فراست حسین پناهی در روستا به دنیا آمده و دوران کودکی را هم در روستای قروچای دهگلان سپری و سال ها در روستای حاجی پمق بخش مرکزی دهگلان زندگی کرد و از زمان کودکی خود می گوید که بازی ها و سرگرمی های بچه ها هم با کمک کردن در کار هایی چون لباس شستن در رودخانه، رفتن دنبال بره و گوسفندان و کمک در دوشیدن گاو و گوسفندان و تنور را برای پختن نان آماده کردن سپری شد و کم کم باید خود آنها این کار ها را انجام می دادند و با این سرگرمی ها و کار و فعالیت وارد زندگی شدند. خانم حسین پناهی از مراحل ساخت اسباب و وسایلی که در زندگی لازم داشتند، می گفت و برای ما از روش و رسم ورسوم ساخت مشک برای کره گیری توضیح داد: برای ساخت مشک های طبیعی پوست بز را در میان یک مایع که از آب، نمک و آرد تهیه می شد به مدت دو هفته نگهداری می کردیم و چهار - پنج مرتبه این مایع تعویض می شد، بعد با آرد و نمک دوباره نگهداری می کردیم، سپس با یک گیاه مخصوص که در مناطق اورامانات رویش داشت (جه فت) پخته می شد، بعد از آن که پوست کامل سیاه شد، در جلو آفتاب کاملا باد می زدند و یک فرد متخصص، مو ها و ضایعات را از آن جدا کرده و با گیاه «جه فت» مجددا نرم می کردن و یکی از خانم ها که کاربلد بود آن را می دوخت و بعد از ساخت دسته ها و نگهدارنده ها و سه پایه مخصوص، کار ساخت مشک به پایان می رسید و با ریختن ماست نخستین مشک برای کره گیری آماده بود. اما رسم آن زمان این بود که برای پربرکت شدن یک سری اقدامات انجام می شد و آن گذاشتن یک آینه در زیر مشک بود و هفت دختر دم بخت از روستا می آمدند و هر کدام یک بار مشک را حرکت می دادند و عین کلمه ای که می گفتند این بود که ان شاءالله مشک شما پربرکت باشد، بعد از این که صاحبخانه کره و دوغ را تهیه کرد، سهم آن هفت دختر دم بخت را هم می فرستاد و دعای خیر برای آنان این بود که ان شاءالله سفیدبخت شوند و دیگر مراحل ساخت و استفاده مشک به پایان می رسید. ادامه گزارش را از زبان خود این شیر زن کردستانی می خوانیم که سال های سال در روستا فعالیت کرد و الان در شهر هم بسیاری از این فعالیت ها را در خانه خود دارد و این زندگی بسیاری از زنان و مردان کردستانی است که سبک زندگی سنتی را بر زندگی ماشینی و صنعتی ترجیح می دهند. ما در روستا کار های زیادی را انجام می دادیم که جزو زندگی ما بود و همه در کنار هم خوش بودیم. فعالیت های که داشتیم بیشتر اوقات با همسایه ها و اهالی روستا انجام و کمتر کسی پیدا می شد که در این فعالیت ها مشارکت نداشته باشد. کمک به همدیگر در کار هایی همچون بافتن پشم گوسفندان بود و در اصطلاح کردی به این کار «گه ل» یا «یاری بهاری» می گفتند و در میان مردان هم در خرمن کوبیدن و درو کردن وجود داشت. ماهیت این کار به این صورت بود کسی که نیروی کار کمتری داشت هیچ وقت تنها نمی ماند، همدیگر را کمک می کردند و این سبک زندگی در میان آنان یک اصل واحد بود. در فصل بهار زنان و دختران به دشت ها می رفتند و گیاه های خوراکی تهیه می کردند. تهیه ظرف و ظروف های محلی و خشک کردن گیاهان دارویی از فعالیت های زنان در فصل بهار بود. فصل بهار شروع فعالیت های کشاورزی و دامپروری برای مردان و پسران هم بود. صبح ها زنان سفره و غذای یک روز آنان را آمده می کردند و مردان تا شب به روستا برنمی گشتند. کار های داخل روستا برعهده زنان بود. در فصل تابستان و با درو شدن گندم، کار آرد کردن و نگهداری برای یک سال تهیه نان شروع میشد. تهیه گندم نیم دانه برای پخت غذاهای محلی زمستانی، خشک کردن میوه های تابستانی همچون گلابی، سیب و زردآلو برای مصرف زمستانی از فعالیت های تابستانی زندگی روستایی بود و الان هم این فعالیت ها در میان مردمان کردستان وجود دارد که همیشه اهل خانه با جمع شدن در کنار هم نسبت به انجام آن اقدام می کنند. فصل پاییز، فصل جمع وجور کردن کار ها و آماده شدن برای یک زندگی زمستانی است. عمده کار هایی که توسط مردان و زنان انجام می شد، رسیدگی به وضع پشت بام ها و دیوار های کاهگلی، ذخیره آذوقه برای سوخت بخاری و تنور و ذخیره غذاهای محلی تهیه شده بود. همه چیز برای شروع زمستانی آرام و دلنشین مهیا می شد. شب نشینی با فامیل و همسایه ها، تهیه غذاهای محلی در کنار بخاری نفتی و چوبی، بازی های خانگی در شب ها و برف بازی و اسکی روی یخ تپه ها از سرگرمی های زمستانی بود. صفا و صمیمت آن قدر بود که هیچ وقت از این کار ها خسته نمی شدند. امروزه سبک زندگی مردم با گذشته خیلی تغییر کرده، بسیاری از این فعالیت ها در میان قشر جوان کمرنگ شده و زندگی ماشینی و صنعتی باعث شده این رسم و رسوم ها در میان زنان و مادران آینده کمتر انجام شود اما هنوز هم در بسیاری از خانواده ها هستند کسانی که همین نوع زندگی کردن را به زندگی امروزی ترجیح می دهند. من با این که برای راحتی زندگی فرزندانم به شهر مهاجرت کردم اما همیشه کار هایی را که در روستا داشتم در شهر هم انجام می دهم، حتی در حیاط خانه تنور گلی هم داریم. افتخار من پیروی از سنت های مادرم است در استان کردستان بسیاری همچون خانم حسین پناهی هستند که از این آداب و رسوم پیروی می کنند و از انجام این فعالیت ها لذت می برند، یکی از آنان خانم بهجت مرادی است که از آداب و رسوم و سبک زندگی سنتی پیروی می کند. او در وقت های بیکاری و فراغت به خصوص در زمستان اقدام به بافندگی برای اهل خانواده خود می کند و اعتقادش بر این است هر فرد باید بتواند برای زندگی خود در حد توان تلاش کند و خودش کار هایش را انجام دهد. این خانم بیش از ٢٠سال است از روستا به شهر قروه مهاجرت کرده و معتقد است در جامعه ماشینی و صنعتی امروز هنوز سبک زندگی سنتی و قدیمی به قوت خود باقی است و در میان نسل جوان هم هستند کسانی که دوستدار این آداب و رسوم هستند. اهالی استان کردستان در همه مناطق همیشه با شرایط سخت و دشوار زندگی می کنند و ازجمله استان هایی است که کمتر دچار تغییر در شیوه سبک زندگی شده و بسیاری از آداب و رسوم قدیمی هنوز هم در میان مردم رواج دارد. پوشش لباس محلی بین مردم کردستان از جایگاه ویژه ای برخوردار است و این یک فرهنگی غنی در میان زنان و مردان کرد زبان است که هویت و فرهنگ خود را حفظ کنند، از پوشش لباس محلی برخوردار باشند و در شادی ها و فعالیت های روزمره با این پوشش در اجتماع حضور پیدا کنند. در بسیاری از مناطق کردستان سبک های زندگی متفاوت است اما در کلیات اهالی مناطق کردنشین غرب کشور صاحب یک فرهنگ غنی و آداب و رسوم مبتنی بر سنت های پیشینیان هستند. هرچقدر مردمان در سالم نگه داشتن فرهنگ و آداب و رسوم خود کوشا باشند، کمتر دچار تغییر در سبک زندگی می شوند. من بهجت مرادی نزدیک ٣٤ سال است که در شهر زندگی می کنم. از زندگی روستا دور شده ام اما مادر خودم هنوز زندگی در روستا را ترجیح می دهد و در آن جا زندگی می کند. در زندگی امروزی با این که امکانات فراوانی در اختیار داریم اما کمی سخت شده است. زندگی در قدیم ساده تر بود. از رسم و رسوم قدیم هنوز چیزهای باقی مانده است که من و بسیاری دیگر از زنان کرد زبان به آن پایبند هستیم مثل پوشیدن لباس کردی و سنتی. من و اعضای خانواده ام با این که سال ها در شهر بوده ایم اما پوشیدن لباس کردی خود را حفظ کرده و هرگز حاضر نیستیم مدل لباس پوشیدن خود را تغییر دهیم، چون بسیار زیبا و پوشیده است و ما با این سبک و روش بزرگ شدیم و زندگی کردیم، نه تنها من بلکه اکثر زنان مثل من هستند، حتی در عروسی های امروزی هم این پوشش همچنان پا بر جا مانده است و مردان و زنان کرد در عروسی ها با زیباترین و شادترین لباس های محلی کردی حضور پیدا می کنند. ازدواج ها در قدیم بیشتر توسط وساطت یک نفر بزرگتر فامیل و انتخاب پدر و مادر صورت می گرفت، البته این رسم قدیم هنوز در بعضی از خانواده ها هست، چون اعتقاد دارند در این صورت اختلاف کمتری وجود دارد و خانواده ها در جریان ارتباط دختر و پسر هستند و ازدواج فقط پیوند دو نفر نیست، بلکه پیوند خانواده ها هم هست و دقت و حساسیت خاصی را می طلبد، البته دختران و پسران در قدیم تا روز عروسی خیلی کم همدیگر را ملاقات می کردند اما درنهایت زندگی خوبی را در کنار هم تشکیل می دادند. من و بسیاری از زنان هر سال تابستان مثل قدیم با حوصله با دوغ غلیظ شده و بلغور گندم ترخینه به زبان محلی خودمان «دووینه» درست می کنیم که در فصل سرما غذای سالم و مفیدی است، همچنین زردآلو را خشک و با آن مربای قیسی درست می کنیم، حتی با آن آش هم می پزیم که بسیار خوشمزه است. من خوشحال هستم که می توانم گوشه کوچکی از فرهنگ خوب و اصیل کردی را حفظ کنم و امیدوارم فرزندان ما هم نسبت به حفظ این آداب و رسوم تلاش کنند. به راستی که این سبک زندگی بسیار ارزشمند است و هرچقدر برای حفظ آن تلاش کنیم، آینده سالم تری خواهیم داشت. با این که الان در جامعه ای زندگی می کنیم که مدرن شده اما سبک زندگی که گذشته ما را ساخته، آینده ما را هم خواهد ساخت. گزارش از امیر کریمی
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب دل]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها