واضح آرشیو وب فارسی:ورزش جهان: ملی پوش المپیکی دوومیدانی بانوان می گوید از شرایط خسته شده، چون وقتی مدال می گیرد خارجی محسوب می شود و در ناکامی بی غیرت خطابش می کنند. لیلا رجبی در مورد ادامه حضورش در دوومیدانی و اینکه گفته است می خواهد کنار برود، گفت: این تصمیمی است که از مدت ها پیش گرفته بودم و برای حالا نیست. من در این سال ها تمام تلاشم را کرده ام که برای دوومیدانی ایران مدال بگیرم و پرچم کشورم را بالا ببرم ولی متاسفانه هر چقدر بیشتر تلاش می کنید بی احترامی های زیادی می بینید. من در المپیک ریو به خاطر شرایطی که وجود داشت نتوانستم رکورد خوبی بزنم اما شما می بینید در صدا و سیما یک نفر می آید و نظر شخصی خودش را می گوید و به ورزشکاران توهین می کند. نمی دانم آیا آنها مسئولیتی دارند یا خیر. وی ادامه داد: مهمترین دلیل که ما در ریو نتیجه نگرفتیم این بود که تنها 2 روز مانده به برزیل رسیدیم. 30 ساعت در پرواز بودیم و تنها 2 روز استراحت داشتیم که در آن 2 روز هم نتوانستیم آنطور که باید استراحت کنیم. قبل از مسابقات رکورد خوبی داشتیم اما از 10 ورزشکار هیچ کدام نتوانست به رکورد خود نزدیک شود. ملی پوش المپیکی بانوان در مورد اینکه قصد دارد باز هم با شهریان معاون وزارت ورزش صحبت کند یا خیر، گفت: قبل از المپیک یک صحبتی داشتیم که قرار شد پس از آن امکاناتی بدهد اما دوباره همان بی توجهی ها اتفاق افتاد. من تصمیم خودم را گرفته ام و قصد دارم دیگر دوومیدانی را ادامه ندهم. رجبی در مورد اینکه گفته می شود او به خاطر اینکه در تهران شاگرد داشته، به اردوی بلاروس نرفته است، گفت: اصلا اینطور نیست. قرار بود ما قبل از عید به اردو برویم اما شرایط فراهم نشد. بعد از آن هم آنقدر بهانه ها آوردند تا ما مجبور شویم در تهران بمانیم. اینطور نیست که ما به بلاروس برویم و در بهترین شرایط تمرین کنیم. چون فدراسیون با مبلغی که می دهد نمی تواند اردوی خوبی را برگزار کند. خودتان باید همه کارها را انجام دهید. نمی توانید هتلی بگیرید و باید دنبال خانه بگردید و خیلی از وسایلی که اینجا داریم و نمی توانیم به بلاروس ببریم. وی ادامه داد: به اندازه همان مبلغی که فدراسیون می دهد باید از جیب خودتان هزینه کنید. قبلا هم می رفتم خودم خرج می کردم. 6 ماه است حقوق مربی من پرداخت نشده است. با این شرایط چه انگیزه ای باقی می ماند. از تیر ماه تا آغاز المپیک هم هیچ هزینه ای به ما پرداخت نکردند و باز هم هزینه ها بر دوش خود ما بود. برای کسب سهمیه هم در مدت یک سال همه را خودمان هزینه کردیم. هزینه ورزشکار حرفه ای زیاد است و ما اگر می خواهیم این کار را انجام دهیم باید هزینه کنیم. ملی پوش المپیکی بانوان با اشاره به اینکه حقوق من به اندازه یک کارمند ورزشگاه آفتاب انقلاب هم نیست، گفت: حریفان من هر کدام با 2 مربی و ماساژور در بهترین کشورهای اروپایی تمرین می کنند اما ما هیچ امکاناتی نداریم. شرایطی پیش آمده که هر چه تلاش می کنیم بی احترامی می بینیم. وقتی مدال می گیرم می گویند خارجی است و وقتی هم نمی گیرم واژه بی غیرت را برایم به کار می برند. در حالیکه در این سال ها هر چه در توان داشتم برای نام ایران گذاشتم اما دیگر واقعا نمی توانم ادامه دهم.
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش جهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]