محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831076283
تنها برای دل خودم می دوم - فرهیختگان آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: فرهیختگان آنلاین: از آنجا که طلایه داران رشته های دوومیدانی همواره از کشورهای غیرآسیایی بودند جابه جا کردن رکورد صد متر آسیا و کسب مدال طلای لیگ جهانی اسپانیا از سوی حسن تفتیان چندان مورد توجه قرار نگرفت.اما هنگامی که این دوومیدانی کار ایرانی در المپیک ریو موفق شد به مرحله نیمه نهایی رقابت های دو صد متر راه یابد، عاقبت طلسم نادیده گرفتن او شکست و از این ورزشکار با عنوان شگفتی ساز المپیک یاد شد. با حسن تفتیان درباره روزهای حضور در ریو و تجربه زندگی المپیکی گپی زدیم که در ادامه می خوانید. از تجربه حضور در المپیک چه چیز بیش از همه به یادتان مانده است؟ برای من صعود به المپیک، آن هم در رشته مهمی مثل دو صد متر و همین طور صعود به مرحله نیمه نهایی، یک افتخار بزرگ محسوب می شود. دوست داشتم بین فینالیست ها قرار بگیرم، اما متاسفانه از آسیا هیچ کس نتوانست به فینال راه یابد. اقامت 12 روزه شما در دهکده المپیک چه جذابیت هایی برایتان داشت؟ المپیک تمام ورزشکاران رشته های مختلف دنیا را در یک کمپ جمع می کند. برای من غذا خوردن در کنار ورزشکاران مهم دنیا در یک سلف خیلی جذاب بود. علاوه بر آن سعی کردم بعضی از مسابقات مثل دوومیدانی، وزنه برداری، بوکس و تکواندو را از نزدیک ببینم. یکی از بهترین لحظات من در المپیک ریو زمانی بود که بهداد سلیمی رکورد دنیا را زد. در آن لحظه من و بچه های کشتی و سایر ورزشکاران ایرانی که در سالن بودیم آنچنان از خود بی خود شدیم و به هوا پریدیم که انگار خودمان قهرمان المپیک شده ایم. تلاش آقای سلیمی برای رسیدن به المپیک با آسیب دیدگی ای که داشتند به اندازه مدال طلا ارزش دارد. یکی دیگر از جذابیت های المپیک تماشای مسابقات و نحوه گرم کردن و آماده سازی آقای اوسین بولت بود که مثل یک کلاس آموزشی می ماند. غذا یا محل خاصی در برزیل بود که خاطره اش در ذهن تان مانده باشد؟ بعد از تمام شدن مسابقات زیاد به مک دونالد رفتیم. البته غذایش خیلی هم خاص نبود، ولی چون معمولا دور هم جمع می شدیم و توی صف می ایستادیم و معاشرت می کردیم در خاطرم مانده است. قبل از مسابقه هم چون باید رژیم غذایی مان را رعایت می کردیم از غذاهایی که برای ورزشکاران سرو می شد می خوردیم. معمولا در هر وعده 200 نوع غذا برای ورزشکاران با برنامه های غذایی و ذائقه های مختلف سرو می شد. غیر از اینها پیتزاهای خوبی هم داشتند و اغلب غذاهایشان تند بود. از مکان های دیدنی هم به نظرم تندیس مسیح از نزدیک خیلی عظمت داشت و دیدن آن برایم خیلی جالب بود. به نظرتان چرا ایرانی ها در دوومیدانی کمتر شاخص می شوند؟ در دوومیدانی باید ابتدا جاده رسیدن به مدال را با هزار اما و اگر و شاید و باید ساخت. در رشته هایی مثل کشتی، وزنه برداری یا تکواندو این جاده از قبل ساخته و هموار شده است. اینکه جزء معدود ایرانی هایی هستید که در دوومیدانی دیده شدند، چه تاثیری در زندگی شما داشته است؟ شاید یک قهرمان جهان کشتی یا وزنه برداری تنها برای مردم کشورش و کسانی که در این رشته فعال هستند چهره شناخته شده ای محسوب شود، اما یک قهرمان دوومیدانی به دلیل بینندگان و دنبال کنندگان زیاد این رشته در دنیا بسیار مورد توجه قرار می گیرد. در ایران اما دوومیدانی رشته شناخته شده ای نیست. بعد از جابه جا کردن رکورد آسیا و به دست آوردن مدال طلای آسیا و همین طور کسب مدال طلای لیگ جهانی اسپانیا وقتی به ایران بازگشتم هیچ اتفاق خاصی برایم نیفتاد. آنجا بود که متوجه شدم باید برای دل خودم بدوم و دیگر برد و باخت کمتر خوشحال یا ناراحتم می کند. البته با توجه به موفقیت های پیاپی دوومیدانی در چند وقت اخیر امیدوارم این رشته هم مورد توجه مردم قرار گیرد. یک دونده سوای داشتن فیزیک و بیولوژیک مناسب باید از چه ویژگی رفتاری ای برخوردار باشد؟ جنگندگی، عکس العمل بالا و تمرکز لازمه اغلب ورزشکاران است، ولی از آنجا که رشته دوومیدانی متکی به تاکتیک تیمی یا تکنیک فردی خاصی نیست و رشته یکنواختی محسوب می شود که تنها با تمرین زیاد نتیجه می دهد، صبر مهم ترین نیاز یک دونده است. به قول آقای بولت سخت ترین کار یک دونده تکرار است. البته یک ورزشکار ایرانی نیاز به صبر بیشتری هم دارد. بعد از مسابقات المپیک نام خود را چند بار در گوگل جست وجو کردید و جالب ترین چیزی که درباره خودتان خواندید چه بود؟ آنقدر کانال ها و شبکه های مجازی زیاد شده که نیاز به سرچ نیست. چیزی که برای خودم جالب بود و کلی با دوستانم خندیدیم مربوط به یکی از خبرگزاری ها می شد که نوشته بود: «اگر بخواهیم به بی مدال های المپیک مدال بدهیم، طلا را به تفتیان، نقره را به عابدینی و برنز را به مرادی می دهیم.» البته من فکر می کنم کار آقای عابدینی خیلی ارزشمندتر از من بود و تا یک قدمی مدال رفتند. همین طور آقای مرادی و دویدن در دوی استقامت بسیار باارزش است. عطیه نوری
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها