محبوبترینها
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1811665339
نمی شود زیر باد کولر از مشکلات جامعه حرف بزنیم
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری:
- گفت و گو > محمد سرابی: وارد مرکز بهاران که می شویم، می بینیم همه لباس های یک شکل خاکی رنگ به تن دارند. روی لباس ها جایی هم برای برچسب اسم در نظر گرفته شده است. دکتر که می آید خیلی ها دور او جمع می شوند و شروع به حرف زدن می کنند.
دکتر «مجید ابهری» حال و احوال همه را می پرسد. از برنامه ی امروز و این که تا چه ساعتی خوابیده اند و قرار است چه کار کنند، با آن ها سخن می گوید. این جا محلی برای ترک اعتیاد است که از طرف شهرداری حمایت می شود و کسانی که در آن اقامت دارند، در حال گذراندن مراحل ترک مصرف مواد مخدر هستند.
طبقه ی بالا، دفتر کوچک دکتر ابهری قرار دارد. او یکی از اولین متخصصان آسیب شناسی و رفتارشناسی اجتماعی است. پای صحبت او می نشینیم تا کمی بیش تر با شخصیت و زندگی کسی آشنا شویم که بر موضوع آسیب های اجتماعی و رفتارهای پرخطر تمرکز دارد.
اهل کجا هستید؟
من سال 1332 در محله ی سلسبیل تهران به دنیا آمدم؛ در چهارراه مرتضوی.
سلسبیل از محله های قدیمی تهران است.
بله، نمونه ی محله های سنتی است که در آن، همه هم دیگر را می شناختند و بچه ها با هم بازی می کردند. ما پنج خواهر بودیم و دو برادر که یکی از برادر هایم فوت کرد.
هفت فرزند برای خانواده ای در آن محله کم به نظر می آمد و ما خانواده ی کم جمعیتی به حساب می آمدیم. در بین همسایه ها تعداد عادی بچه ها 11 تا 12 نفر بود.هیچ ربطی هم به شغل پدر نداشت که درآمد زیادی داشته باشد یا نه. در محله ی ما کسانی بودند که دستفروشی می کردند یا این که لحاف دوز بودند و کلی هم بچه داشتند.
البته ما از نظر فامیلی خیلی بزرگ بودیم؛ ولی عمو هایم نام خانوادگی متفاوتی دارند. مثلاً فامیل یکی از عمو ها کاردان بود. «داریوش کاردان» مجری تلویزیون پسر عموی من است.
چه طور خرج این همه بچه را می دادند؟
انتظار ها زیاد نبود. مثلاً غذای اصلی همه ی خانواده ها نان سنگک بود، ولی وضع ما بهتر بود. چون غیر از نان سنگک نان لواش هم می خریدیم. ...
[ مشاهده متن کامل خبر نمی شود زیر باد کولر از مشکلات جامعه حرف بزنیم در همشهری آنلاین ]
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]
-
گوناگون
پربازدیدترینها