محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798679990
طنز؛ «برجام» اول «برقندان» بود!
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: فریور خراباتی در روزنامه ایران نوشت:
یکی از سیاسیون روز گذشته مصاحبه‌ای کرده و گفته: «احمدی‌نژاد پیشنهاد داشت همه مواد غنی‌شده هسته‌ای را یکجا بدهیم و خودش هم با اوباما مذاکره و مسأله را حل کند». خب ممکن است برخی بگویند که تمام مشکلات ما که با امریکا نبود و در این میان سازمان ملل و شورای امنیتی هم وجود داشته که مذاکره صرف با امریکا شاید نمی‌توانست مشکل را حل کند چرا که خیلی از انسان‌ها مانند بنده فکر می‌کنند که امریکا به خودی خود یک کشور نیست، بلکه همه کشورهای بد را توی محل، امریکا صدا می‌زنند آن وقت باید می رفتیم در جلسه هیأت دولت و در حالی که اعضا را با لبخند نگاه می‌کنیم، خطاب به جمع بگوییم: «باید با او با ما مذاکره کنیم!» بعد یکی از اندیشمندان هیأت دولت هم جواب می‌دهد: «بهتر نیست ما با او مذاکره کنیم؟» بعد یکی از اعضای هیأت دولت که ظاهراً وزیر شده بود تا سؤال‌های ابتدایی خود را از تریبون‌های رسمی از مردم بپرسد، خطاب به دیگر اعضا می‌گفت: «موضوع اصلی اینجاست که منظور ما با او کیست و منظور از او با ما چه کسی است؟» آنوقت ما با یک هیأت 200 نفره به نیویورک می‌رفتیم.
وقتی به نیویورک می‌رسیدیم متوجه می‌شدیم که رئیس جمهوری امریکا در واشنگتن مستقر است، بنابراین بلیت گیرمان نمی‌آمد و با هزار زحمت بلیت اتوبوس می‌خریدیم و احتمالاً چون لحظه آخر هم رسیده بودیم توی«بوفه» صندلی گیرمان می‌آمد و به واشنگتن می‌رفتیم.زنگ کاخ سفید را می‌زدیم و می‌گفتیم: «با عرض سلام، ما آمده‌ایم با رئیس جمهورتان یک مسأله نسبتاً بزرگ را در عرض چند دقیقه حل کنیم، واسه شامم نمی‌مونیم. فقط سؤال اینجاست که ترجیح می‌دیم ما با او مذاکره کنیم نه او با ما!». کسی هم که آیفون را برداشته بود جواب می‌داد که «خجالت نمی‌کشید سر ظهر زنگ می‌زنید مزاحم می‌شید و مردم را زا به راه می‌کنید؟» بعد ما جواب می‌دادیم که «مگه الان سر ظهره؟ ساعت هفتِ شبه» خب اختلاف زمانی کلاً مقوله خیلی مهمی نیست، امریکایی‌ها دوست دارند هرچیزی را گنده کنند.
در نهایت رئیس جمهوری امریکا را می‌دیدیم، به او می‌گفتیم که از کارهای خود خجالت بکشد، مواد غنی شده را که داخل دبه‌های 20لیتری ریخته بودیم توی انباری کاخ سفید قرار داده و اسم این توافق را«بر قندان» می‌گذاشتیم که دیگر کار به«برجام» نرسد. رئیس جمهوری امریکا هم در حالی که پیژامه به پا داشت می‌گفت: «بهتر نبود برید سازمان ملل و مسأله رو حل کنید؟» که ما پاسخ می‌دادیم: «مگه سازمان ملل یه جایی نیست که آدما میرن تا با صندلی‌های خالی صحبت کنند تا دلشون نپوسه؟»
۲۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۱:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها