تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایقسواری تالاب انزلی؛ تجربهای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکسترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816606206
دانشگاه صنعت نفت و بن بست تصمیم گیری درست - سایت خبری تحلیلی راه امروز
واضح آرشیو وب فارسی:راه امروز: در هفته گذشته شاهد تحصن دانشجویان دانشکده نفت اهواز در مقابل مجلس بودیم. یکی از اعتراضات دانشجویان این بود که چرا با وجود اینکه صنعت نفت آنها را بورسیه کرده است ولی قصد ندارد استخدامشان کند. وضعیت عجیبی است؛ اگر نیاز ندارید، چرا دانشگاه دارید و اگر نیاز ندارید و دوست دارید به هر دلیل دانشگاه داشته باشید، چرا بورسیه شان می کنید؟ این ماجرا من را یاد خاطره ای انداخت که نقل آن با انگیزه خاطره گویی نیست بلکه توضیح این است که چرا نظام تصمیم گیری ما ناتوان و ناکارا و دچار بن بست است و مشکلات دائما دور می زنند، تکرار می شوند و حل نمی شوند. حدود سال ١٣٦٩ یعنی ٢٦ سال پیش مدیر امور اداری شرکت نفت و عضو هیأت مدیره این شرکت بودم. یکی از مدیران خوب صنعت نفت که از سمت خود کناره گرفته بود، علاقه مند شده بود کار علمی و دانشگاهی کند. ظاهرا ایشان از فارغ التحصیلان دانشکده حسابداری نفت در قبل از انقلاب بود. دانشکده حسابداری در جریان انقلاب تعطیل شده بود و ساختمان آن را که روبه روی دانشگاه تهران بود، ظاهرا دانشجویان دانشگاه تهران با حمایت مسئولان دانشگاه اشغال کرده بودند و خوابگاه شده بود. در همان سال ٦٩ صنعت نفت نیز به حسابدار نیاز داشت. آن مدیر محترم به وزیر وقت نفت پیشنهاد داد که برود و دانشکده حسابداری را که منحل شده بود، احیا کند. ما در مدیریت امور اداری به عنوان مسئول برنامه ریزی نیروی انسانی و استخدام در صنعت نفت، موضوع را بررسی و با آن مخالفت کردیم. علت مخالفت ما دلایل زیر بود: ١- درست است که هم اکنون تعدادی سِمت خالی حسابدار در صنعت نفت وجود دارد و واحدها مشکل دارند ولی همین حالا نیاز دارند و به دنبال استخدام و پرکردن این سمت ها هستند، اما محصول دانشکده حسابداری که تازه می خواهد تأسیس شود، حداقل پنج، شش سال بعد به دست خواهد آمد، چراکه تا دانشکده مجوز وزارت علوم را بگیرد و دانشجو بپذیرد و فارغ التحصیل بدهد و به سربازی بروند و برگردند، زمان خواهد برد، درصورتی که واحدها درحال حاضر نیاز دارند و معطل نمی کنند؛ پس اینکه صنعت نفت در آن مقطع نیاز به حسابدار داشت، دلیلی برای تأسیس دانشکده نبود؛ ضمن اینکه از بیرون هم تأمین شدنی بود. ٢- اعتقاد ما بر این بود که دانشگاه داری کار صنعت نفت نیست، مگر اینکه خیلی مجبور باشد؛ یعنی فارغ التحصیلانی در رشته هایی بخواهد که در هیچ دانشگاهی تربیت نمی شوند. درصورتی که در آن زمان دانشکده های حسابداری خوب وجود داشت. اعتقاد ما در مدیریت اداری آن بود که دو مفهوم Education و Training یعنی آموزش های آکادمیک منتهی به مدرک تحصیلی و آموزش های مهارتی، در صنعت نفت خلط شده است. مدرک دادن کار دانشگاه هاست ولی حتی فارغ التحصیل دانشگاه، وقتی استخدام صنعت می شود، نیازمند آموزش های مهارتی بدو و حین خدمت است و ما باید به سوی توسعه این نوع آموزش ها و روزآمد نگه داشتن کارکنان برویم و متناسب با توسعه دانشگاه ها حتی درباره تداوم فعالیت دانشکده های قدیم نفت (مثل اهواز، آبادان و دانشکده پرستاری) تجدیدنظر کنیم. ٣- ما بر این باور بودیم که جوان ها، در دانشگاه اجتماعی می شوند و توانایی ها یا مشکلاتشان ظهور و بروز می کند؛ یعنی نتیجه کنکور لزوما منعکس کننده آینده یک جوان نیست، بنابراین در رشته هایی که موردنیاز صنعت نفت و در دانشگاه ها موجود است، بهتر است متعهد به کسی که هنوز خودش را نشان نداده، نشویم بلکه برویم و در سال دوم یا سوم بهترین ها را که خودشان را نشان داده اند، شناسایی و بورس کنیم و از این طریق نیروهای موردنیاز را با کیفیت بالاتر و هزینه بسیار کمتر و در فاصله نزدیک تر جذب کنیم. حتی معتقد بودیم در رشته هایی که صنعت نیاز دارد و دانشگاه ها ندارند هم اگر دانشگاه ها را تقویت و به آنها کمک مالی کنیم که آن رشته ها را برگزار کنند، بهتر است و ما باید به کار صنعت و خصوصا آموزش های مهارتی و رشد مستمر نیروی انسانی و ارتقای بهره وری آن بپردازیم. ضمن اینکه بهتر است علوم در دانشگاه های عمومی رسوب کند و ارتباط صنعت و دانشگاه تقویت شود. متأسفانه در آن زمان بخش آموزش را هم که با این نگرش، جزء لاینفک مدیریت منابع انسانی بود، به دلیل همان درک غلط از آموزش و شاید به دلیل بعضی مسائل شخصی، از مدیریت اداری جدا کرده بودند (قبلا جزء مدیریت اداری شرکت نفت بود). در هر حال کسی به حرف ما گوش نکرد و با حمایت وزیر از آن مدیر بزرگوار که شاید به اصطلاح مو را می دید و پیچش آن را نمی دید، دانشکده حسابداری نفت تأسیس شد. خود ما هم به ناچار کمک کردیم. در حاشیه باشگاه شماره یک شرکت نفت واقع در خیابان ستارخان، ساختمانی را به عنوان مهمانسرا ساخته بودیم تا کارکنانی که از مناطق مختلف برای مأموریت به تهران می آیند، به هتل های مختلف نروند و به آنجا بیایند و سرویس بهتری بگیرند. آن ساختمان را در اختیار دانشکده حسابداری گذاشتیم که راه اندازی شد و هنوز هم همان جاست. بعد از دانشجوگرفتن، تصمیم گرفتند همه دانشجویان را بورس کنند و باز ما گفتیم و نوشتیم که همه را بورس نکنید که تقاضا نخواهد بود. از طنز روزگار خود من از سال سوم، تدریس درسی را در دانشکده حسابداری بر عهده گرفتم. حدود سال ١٣٧٠ از مدیریت اداری استعفا داده بودم و مشاور اقتصادی وزیر وقت بودم. درس سه واحدی را در سیلابس دانشکده حسابداری گذاشته بودند تحت عنوان «مبانی اقتصاد نفت» که البته دررشته حسابداری چنین چیزی نبود. وزارت علوم را قانع کرده بودند که فارغ التحصیلان این دانشکده باید دانش هایی درباره نفت داشته باشند و شاید این درس تنها تفاوت رشته حسابداری ما با دانشگاه های دیگر بود! این درس پیش نیازهایی داشت و بنابراین در ترم های آخر قابل گرفتن بود. اولین ترم ارائه این درس را مرحوم سپهبان درس داده بود و بعد، از سال ٧٢ تا ٧٧ به مدت شاید حدود ٩ ترم و برای چند دوره من آن را درس دادم؛ این درس واسطه ارتباط و آشنایی من با دانشکده بود. دانشجویان می دانستند که من مشاور وزیر هم هستم. مدتی بعد از اولین دوره تدریس، بعضی از فارغ التحصیلان اولین دوره و کمی بعدتر دومین دوره، نزد من آمدند و گله و شکایت می کردند که صنعت نفت آنها را سرگردان کرده است. می گفتند اداره استخدام می گوید نیازی به آنها نیست و کاریابی جواب نمی دهد. می گفتند عیبی ندارد و مشکلی نداریم، در بیرون برای ما کار هست ولی مدرک ما را آزاد نمی کنند که بیرون کار کنیم چراکه بورسیه هستیم و متعهد. یعنی نه کار می دهند و نه مدرک! بعضی یکی، دو سال در این کش وقوس بودند. حالا ببینید اولا این مسائل و بی تدبیری ها چه سابقه دیرینه ای دارد و ثانیا با یک جوان در بدو ورود به کار و جامعه چگونه برخورد می شود، آن هم جوانی که فکر کرده به قول معروف «علی آباد شهری است» و چه بسا از رشته ها و دانشگاه های بهتری برای آن صرف نظر کرده است. مدتی بعد روزی در تنهایی اتاق مشاوره در طبقه سیزدهم ساختمان مرکزی (که برای من بسیار نحس بود) نشسته بودم. مدیر وقت امور اداری شرکت ملی نفت نزد من آمد. گفت در جلسه اخیر هیأت مدیره موضوع دانشکده ها و بورسیه های نفت یک بحران شده است؛ نه فقط فارغ التحصیلان حسابداری بلکه اغلب فارغ التحصیلان (اهواز، پرستاری و ...) جذب نمی شوند و می گفت بعضی گفته اند که همه را منحل کنیم و بعضی چیزهای دیگری گفته اند و نهایتا جمع بندی شده است که مطالعه ای انجام شود و همه موافق بوده اند که تو این کار را انجام دهی. به هرحال کار را شروع کردم و همکاران امور اداری هم خیلی کمک کردند. بعد از سه ماه گزارشی برای هیأت مدیره آماده شد که جزئیات آن را کاملا به یاد ندارم اما عمدتا بر این نظر بود که روزگار و شرایط کشور و وضع علمی و عرضه و تقاضای فارغ التحصیلان دانشگاهی با روز اولی که این دانشکده ها تأسیس شده، تفاوت کرده است و در این جهت بود که ظرفیت دانشگاهی ایجاد شده است تا با برنامه ریزی و به تدریج، بیشتر دانشکده ها را به دانشگاه های دولتی تحویل دهیم و به رشته های بسیار خاصی محدود شویم. لازم است این را هم عرض کنم که در دانشکده نفت اهواز هم تا سال ها رشته های تخصصی نفت مثل مهندسی مخازن نفتی و مهندسی حفاری وجود نداشت (حالا را نمی دانم) و رشته هایی مثل مهندسی برق و مکانیک که در دانشگاه های دیگر وجود داشت و ضرورتی هم نبود، ارائه می شد. دانشکده نفت و پرستاری قبلا در آبادان بودند که به دلیل جنگ به اهواز منتقل شده بودند و البته بعد از جنگ با خارج شدن ساختمان دانشکده قدیم نفت از شرایط جنگی، بازسازی و دانشکده شد؛ درحالی که دانشکده اهواز هم (در منطقه کوت عبدالله) سر جای خود ماند و باز هم بدون اینکه مطالعه ای انجام شود که نیاز بلندمدت نیروی انسانی صنعت نفت چیست، همه را بورس کردند. گزارش را به مدیر اداری وقت دادم و از او خواهش کردم که خودش مطالعه کند و مسلط شود و مرا به هیأت مدیره نبرد؛ چراکه ممکن است وزیر (که چندان رابطه خوبی هم با من نداشت) یادش بیفتد این همان فردی است که گفت و نوشت که تأسیس نکنید و بورس نکنید و نگران شود که انحلال و انتقال خصوصا دانشکده حسابداری، آن هم بعد از فقط یکی، دو دوره فارغ التحصیلی، تصمیمات قبلی را زیر سؤال می برد. مدیر مذکور که چندان حال و حوصله این کارها را نداشت، به اصرار خود من را به هیأت مدیره برد. در میانه های بحث همان که پیش بینی می کردم رخ داد. یکی از اعضای هیأت مدیره وقت که از دانشگاه به صنعت نفت منتقل شده و در یک سمت اجرائی بود، با زحمت و پیگیری زیاد برای محروم نماندن از فواید آن، عضو هیأت علمی دانشکده حسابداری نفت شده بود که با رشته ایشان تا حدودی مرتبط بود و تازه ِسمتی را برای ایشان ایجاد کرده بودند. به هرحال این فرد، (خدا می داند از سر منافع یا تشخیص)، همان مسئله را به وزیر یادآوری کرد که این دانشکده تازه یکی، دو دوره فارغ التحصیل داده است، بعدها نمی گویند که چرا آن را راه انداختید؟! جناب وزیر به فکر فرو رفت و بعد از تأملی، باب بحث را بست که اصلا مشکلی نداریم و گزارش سه ماه کارشده ما هم بی ثمر ماند. دوباره چندین سال بعد که مجموعه دانشکده های نفت تجمیع و تبدیل به دانشگاه صنعت نفت شده بود، فکر می کنم در دولت هفتم و هشتم که مصوبه ای در دولت یا مجلس (به نظر من به درستی) تصویب شد که همه دانشگاه های دستگاه ها به وزارت علوم واگذار شوند و در بسیاری جاها مثل دانشکده امور اقتصادی وزارت دارایی نیز این اتفاق افتاد و مصوبه اجرا شد ولی باز هم منافع یا مصالح یا تشخیص تصمیم گیران نفت اجازه نداد این قانون هم در نفت اجرا شود. بحمدالله و المنه صنعت نفت وظایف ذاتی خود را آن قدر عالی انجام می دهد که بتواند دانشگاه داری هم بکند! و باز امروز فغان دانشجویان دانشکده نفت بلند است که در دانشگاه های دیگر قبول می شدیم ولی به نفت آمدیم و بورس هم هستیم ولی جذبمان نمی کنند و بعد از بیست وچند سال حکایت همچنان باقی است. بگذریم از اینکه هر فرمانده ای که به نفت آمد، لشکر خودش را آورد و سمت ها را پر کردند و جایی برای بورسیه ها نماند. آیا نباید با ارزشمند ترین سرمایه کشور که همان سرمایه انسانی است، برخورد بهتری داشت؟
شنبه ، ۳۰مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راه امروز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]
صفحات پیشنهادی
ضربه سنگین قاچاق به صنعت لوازم خانگی - سایت خبری تحلیلی راه امروز
به گفته حبیب الله انصاری دبیر کل انجمن صنایع لوازم خانگی مبارزه با قاچاق باید مداوم باشد نه اینکه طی دوره ای به این کار شدت دهند و بعد آن را فراموش کنند راه امروز به گفته حبیب الله انصاری دبیر کل انجمن صنایع لوازم خانگی مبارزه با قاچاق باید مداوم باشد نه اینکه طی دوره ای بهرشد اقتصادی بهار، دوپینگ نفتی است - سایت خبری تحلیلی راه امروز
کارشناس مسائل اقتصادی با وجود اعلام دولت مبنی بر رشد 4 4 درصدی اقتصادی اعتماد فعالان اقتصادی درباره بهبود وضعیت تولید به وجود نیامده است و مسئولان باید شفاف جزئیات چگونگی آمارها از جمله رشد اقتصادی را برای مردم بازگو کنند راه امروز کارشناس مسائل اقتصادی با وجود اعلام دولت مبنیبررسی وضعیت صنعت بانک و بیمه در بورس - سایت خبری تحلیلی راه امروز
بازدهی شاخص کل بورس سرانجام منفی شده و از ارتفاع 78هزار واحدی به کانال 77هزار واحدی خزید بر این اساس بازدهی شاخص کل در هفته منتهی به 29 مرداد سال 1395 به منفی 0 4 درصد رسید و شاخص کل فرابورس نیز با بازدهی منفی 1 64 درصد مواجه شده و از رقم 814 واحد به 804 رسید راه امروز به زغمتقدیر «جهانگیری» از حمایت بانک ملی از بنگاه های کوچک - سایت خبری تحلیلی راه امروز
اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور در جلسه ای که در محل ستاد اقتصادمقاومتی برگزار شد از عملکرد بانک ملی ایران و بانک های کشور در حمایت از بنگاه های کوچک و متوسط قدردانی کرد به گزارش راه امروز حسین زاده مدیر عامل بانک ملی ایران در همین رابطه اعلام کرد بانک ملی ایران از ابتدایبررسی صنعت بانک، بیمه در بورس در هفته ای که گذشت - سایت خبری تحلیلی راه امروز
در هفته گذشته بازدهی شاخص کل بورس تهران پس از چند هفته مثبت بودن سرانجام منفی شده و از ارتفاع 78هزار واحدی به کانال 77هزار واحدی خزید بر این اساس بازدهی شاخص کل در هفته منتهی به 29 مرداد سال 1395 به منفی 0 4 درصد رسید راه امروز در هفته گذشته بازدهی شاخص کل بورس تهران پس ازجلسه غیرعلنی برای قراردادهای جدید نفتی - سایت خبری تحلیلی راه امروز
ماجرای تقاضای برخی نمایندگان برای بررسی الگوی جدید قراردادهای نفتی موسوم به آی پی سی IPC در مجلس به یک جلسه غیرعلنی در پارلمان کشیده شد جلسه ای که قرار است فردا یعنی آخرین روز مردادماه امسال در بهارستان و با حضور بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت برگزار شود این خبر را بهروز نعمتیبرخورد سازمان حمایت با محتکران شکر - سایت خبری تحلیلی راه امروز
در حالی که صنایع قند و شکر معتقدند احتکار برخی سودجویان عامل گرانی شکر شده است قائم مقام وزیر کشاورزی گفت تاخیر در واردات از سوی برخی واردکنندگان و کارخانه ها صورت گرفته و دستگاه های نظارتی باید با محتکران برخورد کنند که عامل گرانی شکر شده اند راه امروز علی اکبر مهرفرد اظهار کسوخت مازوت نیروگاه ها تا پایان سال به صفر می رسد - سایت خبری تحلیلی راه امروز
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به وضعیت نیروگاه های کشور گفت مازوت یک سوخت سنگین و آلاینده بود که از سطح نیروگاه ها در حال حذف است راه امروز معصومه ابتکار ابراز کرد 43 درصد سوخت نیروگاه ها در سال 92 مازوت بود که این میزان در حال حاضر به 9 درصد رسیده است و پیش بینی می شودشروط عبور از ماراتن تولید محتوای بومی - سایت خبری تحلیلی راه امروز
در سال جاری یکی از پروژه های اقتصاد مقاومتی عنوانی به اسم پروژه 10 برابر کردن تولید محتوای داخلی با رویکرد کسب وکار دیجیتالی با محوریت حداکثری بخش خصوصی داشت که بر اساس آن امسال این محتوا باید دو برابر شود و تا انتهای برنامه چشم انداز ۱۴۰۰ باید به 10 برابر برسیم راه امروز خسروقیمت چند خودروی داخلی افزایش یافت - سایت خبری تحلیلی راه امروز
به گزارش ایسنا این هفته قیمت پراید ۱۳۱ معادل ۱۰۰ هزار تومان پژو ۴۰۵ معادل ۱۰۰ هزار تومان سمند EF۷ معادل ۲۰۰ هزار تومان پژو ۲۰۶ تیپ ۵ معادل ۷۰۰ هزار تومان پژو ۲۰۶ تیپ ۲ معادل ۷۰۰ هزار تومان پژو ۲۰۶ V۸ معادل ۸۰۰ هزار تومان دنا ۸۰۰ هزار تومان و پارس تندر ۳۰۰ هزار تومان افزایش-
گوناگون
پربازدیدترینها