محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827428815
تلاش برای ساخت مرکزی به نفع کودکان کار/سه سال دوندگی اداری برای ثبت رکورد ورزشی-اجتماعی
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/ مریم صابری: رکود شنای ۱۳۰۰ کیلومتری در آب‌های آزاد جهان در حمایت از کودکان کار توسط یک ورزشکار ایرانی علاوه بر ثبت یک رکورد جهانی در دل خود پیام دیگری نیز دارد؛ همراهی نهادهای مردم نهاد و ورزشکاران و هنرمندان به عنوان گروههای مرجع در مبارزه با یک آسیب اجتماعی.احمد شعبانی فرد شناگر کشورمان در همراهی با گروههای حامی کودکان کار تصمیم گرفت تا رکورد شنای استقامت دنیا را بزند. وی شعار مخالفت با کار کودک را برای این رکورد زنی خود انتخاب کرده است . قرار است با کمک های مالی در طول مسیر مرکزی برای حمایت از کودکان کار ساخته شود.این شناگر که از ۱۹ تیرماه کارش را از آستارا آغاز کرده است در طول ۹۰ روز می خواهد ۱۳۰۰ کیلومتر شنا کند و در طول مسیر از سه استان گیلان، مازندران و گلستان شنا کند.بعد از پایان کار شعبانی در گیلان با او در دفتر گیل نگاه در مورد چرایی تصمیمش به گفتگو نشستیم. در این نشست فرشته صدیق یکی از فعالین حقوق کودک رشت نیز شعبانی فرد را همراهی می کرد.
آقای شعبانی فرد چطور تصمیم گرفتید که این رکورد جهانی را با شعار حمایت از کودکان کار ثبت کنید؟رکورد شنا در هر شرایطی زده می‌شد؛ در بهترین حالت ما تصمیم گرفتیم که در حین کاری که ۹۰ روز طول می‌کشد و بزرگ‌ترین رویداد شنای استقامت دنیا محسوب می‌شود با یک شعار معضلی را پررنگ کنیم. هدفم این بود تا برای بچه‌ها کاری انجام بدهیم چون رکوردها معمولا شکسته می‌شود.بعد از تحقیق درنهایت تصمیم گرفتیم که محور کار من کودکان کار و خیابان باشد که آسیبی خاموش است و برخی از مسئولین حتی نمی‌خواهند باور کنند که این معضل وجود دارد.قرار شد در طول مسیر کمک‌هایی که جمع می‌شود را صرف ساخت مرکزی کنیم که کارهای آموزشی و بهداشتی و ورزشی را در این مرکز برای کودکان انجام دهیم.اما برای این کار سه سال دوندگی کردم. در این مسیر اداره ورزش و فدراسیون همگانی من را بسیار اذیت کردند. تا اینکه پیشنهاد امارات برای ثبت این رکورد به نام خلیج عرب در ۹۴ مطرح شد.دلیل مخالفت‌ها چه بود؟می‌گفتند ما تجربه نداریم برای این کار بزرگ و اینکه انجمن رکوردگیری نداریم . فدراسیون شنا هم می‌گفت ما فقط از موادی که در المپیک وجود دارد رکورد می‌گیریم. در طول سه سال من نزدیک ۲۰۰ تا ۳۰۰ نامه به اتاق‌های مختلف بردم تا اینکه نامه و درخواست امارات را برای ثبت رکود به نام خلیج عربی آمد. بعدازآن توانستیم مجوزهای لازم را بگیریم و شروع کنیم. در حال حاضر این رکورد برای ثبت در گینس زیر نظر وزارت ورزش انجام می‌شود.در هنگام مطرح‌شدن این رکورد چه گروههای برای همکاری با شما پیشگام شدند؟گروههای جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، جمعیت رنگ خدا در تهران در ابتدای با من همراه بودند. البته گروههای فعال در دیگر زمینه‌ها هم برای این رکورد پیشنهاد داشتند مثل محک. اما ما دیدیم در برابر حمایت خوبی که محک از گروه هدف خود دارد؛ کودکان کار کاملاً بی‌دفاع و حمایت‌اند و گروههای فعال در این زمینه زحمت بسیار می‌کشند اما با آنها همراهی نمی‌شود. پس حمایت از این گروه‌ها را انتخاب کردم. در استان گیلان نیز گروهایی مانند «برای فردای کودکانمان»، «جمعیت حامیان کودکان کار» و «آوای امید»، «کانون سندروم داون استان» و «خانه سبز اندیشان وطن»، «هیات دوچرخه‌سواری و هیات کوهنوردی»، «خانه فرهنگ گیلان» و «گروهای محیط زیستی سبز کاران» و «سرزمین ایده آل من» حامی ام بودند.کار از کجا آغاز شد و چند روز تمام می‌شود؟کار از آستارا استارت خورد با ۴۳۶ کیلومتر تا چابکسر ادامه پیدا کرد. به گینس اعلام کردیم که ۹۰ روز ولی اگر مشکلی پیش نیاید احتمالا می‌توانیم در ۸۰ روز تمام کنیم .با توجه به تجربه خودتان حضور ورزشکاران در کنار فعالین اجتماعی را چقدر مفید می‌دانید؟تمام هدف این کار این است که پراکنده‌کار نکنیم تا با کنار هم قرار گرفتن بتوانیم به هدف رفع مشکلات جامعه و نیز در این مورد به ساخت مرکزی برای کودکان کار برسیم. انجمن رکوردگیری به خاطر کار من شکل‌گرفته است و می‌توانیم با تمام ورزشکارانی که ارتباط دارم آنها را به سمت NGOها بیاورم. می‌خواهیم که امسال نیز در ماه اسفند رکورد دیگری ثبت کنیم.به نظر شما چرا ورزشکاران چندان برای ورود به موضوعات اجتماعی تمایل نشان نمی‌دهند؟ورزشکاران ما این‌قدر درگیر مالی هستند که به سمت کارهای اجتماعی روی نمی‌آورند. متاسفانه بودجه زیادی سمت فوتبال می‌رود. از طرف دیگر در کشور ما ورزش فقط وسیله‌ای برای سرگرم کردن مردم شده است.به خاطر همین است که بخش زیادی از بودجه ورزش به سمت فوتبال می‌رود.در مجموع حتی ورزش برای سلامتی و بالا بردن پرچم کشور در سطح بین الملی هم چندان مورد توجه نیست.تعداد زیادی از ورزشکاران ما در رشته‌های غیر فوتبال و مخصوصا خانم‌ها مثلا در قایقرانی و… تلاش می‌کنند بااینکه می‌دانند ممکن است ازنظر مالی آینده‌ای نداشته باشند. همچنین ورزشکاران با استعداد زیادی هم در میان بی توجهی مدیران می‌سوزند چون بودجه‌ای به آنها اختصاص پیدا نمی کند.
به نظر می رسد با توجه به چنین شرایطی نقش گروههای اجتماعی پررنگ است و خودشان باید قدم جلو بگذارندفرشته صدیق: ما همیشه از حضور ورزشکاران در کنار خودمان خوشحال می‌شویم و همین‌جا اعلام می‌کنیم که از حضور آنها در کنارمان استقبال می‌کنیم.آقای شعبانی فرد شما چند ایستگاه در پیش دارید؟ ۷ ایستگاه در مازندران و یک ایستگاه در گلستان در انتظار ما است. که البته اکنون ایستگاه رامسر در مازندران را پشت سر گذاشته ام.رکوردهای قبلی شما چقدر بود؟ رکورد۵ ساعت و نیم، ۹ ساعته و ۱۳ ساعته داشتم.نزدیک‌ترین رکورد به رکورد موردنظر شما چقدر است؟ نزدیک‌ترین۴۳۲ کیلومتر برای ایرلند است که من در گیلان رکورد این ورزشکار را شکستم.آیا از شرایط میزبانی گیلان راضی بودید؟خیر، چندان رضایت بخش نبود. مکان خواب و قایقی که در اختیارم قرار گرفت چندان مناسب نبود. حتی برای ما مراسم اختتامیه هم نگرفتند. ولی در مازندران با استقبال بسیار خوبی مواجه شدیم.خانم صدیق شما به‌عنوان یک فعال حقوق کودک از NGOخود بگوید. ما در NGO «برای فردای کودکانمان» سه سال اخیر از وقت خود را عمدتا صرف آگاهی رساندن به مردم و مسئولین در برابر این پدیده کردیم. جمعیت کودکان خیابان روز به روز بیشتر می‌شود. باید بدانیم فقط بخشی از کودکان کار ما در خیابان هستند و بخشی زیادی در کارگاه‌ها و تولیدی‌ها کار می‌کنند .متاسفانه با توجه به عقبه تاریخی معضل کار کودک، ما با این پدیده عادی برخورد می‌کنیم درحالی‌که کودک در کشاورزی، صیادی و گردشگری کارگر بی‌مزد خانواده است.ما باکار به‌عنوان مهارت‌آموزی مخالف نیستیم بلکه بسیار موافق هستیم اما وقتی کودک وارد مناسبات اقتصادی بزرگ‌ترها که بسیار سخت و پرخشونت است؛ می‌شود کودکی‌اش کات خورده و به ورطه‌ی نابودی پرت می‌شود؛ کاملا در برابر آن موضع داریم. در سه سال اخیر کودکان کار را استارت زدیم صرفا آگاهی‌رسانی می‌کنیم تا مردم و نیز مسئولین آگاه شوند و کمک ما باشند و این معضل را پررنگ کنیم تا با مشارکت هم به هدف رفع کامل این پدیده برسیم. مساله کودکان به هیچ مرز جغرافیایی محدود نیست کودک بسیار بی‌دفاع بوده و می‌تواند معضل تک‌تک ما باشد. هدف NGO ها یک کار ریشه‌ای است به‌جای کار مُسَکنی.در کنار انتظار از مدیران شهری برای بحث خدمات‌رسانی، چانه‌زنی‌هایی نیز در سطح هیات دولت و مجلس داریم تا قوانین نیم‌بند را به نفع کودکان کار و برای به وجود آمدن زیرساخت‌های لازم اصلاح و محکم کرده و نیز قوانینی به نفع کودکان تصویب کنیم.ما در کنار مسئولیت دولت مشارکت مردم را لازم داریم. از ورزشکاران و هنرمندان که نامشان برند است دعوت می‌کنیم و نیز از اقشار مختلف -همه‌کسانی که دغدغه کودکان رادارند- تا برای حمایت از کودکان به ما بپیوندند که فعالیت‌هایذ مثمر ثمری را انجام بدهیم.چه چیزی باید در موضوع کودک در اولویت قرار گیرد؟ کار کودک بازی است تا شاد باشد و مهارت زندگی را بیاموزد- و نیز آموزش. در مرحله بعد چطور آموختن و چه چیز آموختن برای کودک بسیار مهم است.آموزش سرمایه‌گذاری برای آینده است. پس باید و باید بدون در نظر گرفتن تبعیض برای همه بچه‌ها رایگان و اجباری و به همراه خدمات دیگر مانند تغذیه و بهداشت مورد هدف ما باشد.نباید فراموش کنیم که بحث جدی مسئولیت دولت است به همراه مشارکت مردم و نیز تعامل بین گروههای اجتماعی است. باید تعامل داشته باشیم و منعطف باشیم تا در سطح ، استان و کشور به اتحاد برسیم .
۲۹ مرداد ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]
-
گوناگون
پربازدیدترینها