واضح آرشیو وب فارسی:فرتاک ورزشی: به گزارش سرویس فوتبال خارجی فرتاک ورزشی / اگر سری به سایت ها و روزنامه های روزِ ایتالیا بزنیم، می بینیم که در کنار همه حس غرور نشأت گرفته از صعود تیم ملی والیبال این کشور به جمع ۴ تیم نهایی المپیک، حس انتظار برای شروع فصل جدید سری آ هم موج می زند. شروع فصلی که می تواند دوباره همه را دور هم جمع کند. هر چند لیگ ایتالیا چند سالی ست که دیگر همان شور و حال قبلی خودش را ندارد اما به هر حال باز هم بهترین بهانه برای آخر هفته های مردم این کشور است که «فوتبالی» سپری شود. این انتظار گاهی وقت ها به حدی می رسد که حتی مردم شهر رم برای لحظه لحظه دعواهای «دلاکاپیتاله» هم روزشماری می کنند. لیگ ایتالیا از شنبه شب در حالی شروع می شود که رم و یوونتوس باید به مصاف حریفان خود بروند. قهرمانی های متعدد یوونتوس در سال های اخیر که با آنتونیو کونته شروع شد و با آلگری ادامه پیدا کرد، کاری کرده که انتظار طرفداران این تیم فقط در حد قهرمانی باشد. آن هم درست در سال هایی که هیچ تیمی به صورت خیلی جدی رقیب یووه برای کسب قهرمانی نبوده. با این حال این فصل اتفاق عجیبی برای یووه افتاد. بیانکونری فصل را پر سروصدا آغاز خواهد کرد. ابتدا فروش پوگبا به عنوان گران ترین بازیکن دنیا به منچستر و سپس جذب گونزالو ایگواین که اصلاً وضعیت جسمانی مناسبی ندارد. درباره ایگواین همین بس که روبرت پروسینچکی، بازیکن سابق بارسا و رئال گفته گونزالو حتی از او هم چاق تر است! از این دست انتقادها به ایگواین را اینروزها زیاد می خوانیم اما فراموش نکنیم او فقط یک مهره است و بیانکونری در طول این چند فصل نشان داده که تنها در قامت یک تیم واقعی ظاهر می شود، تیمی که رهبری آن از عقب زمین با بوفون و مثلث دفاعی کیلینی، بارتزالی و بونوچی شروع می شود. این مثلث به همراه بوفون دوباره اصلی ترین نقطه امیدواری طرفداران یوونتوس است. طرفدارانی که نه با چاقی ایگواین کار دارند و نه با رفتن پوگبا. آنها فقط ششمین اسکودتوی پیاپی در سری آ را از بانوی پیر می خواهند. بانوی پیری که هیچوقت تنها نمانده و هنوز هم حسابی سرپا است. در این چند ساله اینتر و رم و ناپولی تیم هایی بودند که پشت سر یووه حرکت می کردند و به احتمال زیاد این فصل هم همین اتفاق را شاهد باشیم. شاید برای خود اینتری ها قرار گرفتن در رده ای که آنها را به لیگ قهرمانان اروپا برساند راضی کننده باشد ولی خاطرات فوتبال هرگز با این عملکرد قانع نمی شوند. تیمی که روزی با مورینیو ۳ گانه فتح می کرد حالا فقط و فقط یک تعقیب کننده درجه ۲ برای مدعیان درجه یک قهرمانی تلقی می شود. البته این اتفاق هم معمولاً یک سال در میان افتاده، یعنی در طول سال های اخیر شاهد عملکرد سینوسی اینتر بودیم. روبرتو مانچینی اگرچه نرآتزوری را چهارم کرد اما با توجه به اختلافات اش با باشگاه، کنار گذاشته شد. هدایت اینتر حالا دست فرانک دی بوئر هلندی ست. مربی ای که آژاکس را فصل قبل در لیگ هلند نایب قهرمان کرد و حالا برای تعبیر رویای نسبتاً غیرممکن اینتری ها پا به میلان گذاشته است. گفتیم میلان. متاسفانه زودتر از این که فکرمان به سمت چیزی مثل قهرمانی های این تیم در لیگ قهرمانان اروپا برود، یاد سال ها ناکامی روسونری افتادیم. دل بستن میلان به دوناروما ۱۶ ساله اصلاً بد نیست ولی چه کنیم که مدام یاد دوران خوش دیدا و کلی ستاره دیگر می افتادیم. ۳ سال است که میلان در لیگ قهرمانان اروپا و در لیگ اروپا، حضور ندارد. کوچِ رفته رفته ستارگان این تیم هم عامل دیگری بود که ذره ذره میلان را به یک تیم معمولی در اروپا تبدیل کرد. خیلی ها گالیانی را مقصر همه این اتفاقات می دانستند، می گفتند او باشگاه را با خانه اش اشتباه گرفته، هر کار می خواهد می کند، کارهایی که اصلاً سودی به حال باشگاه ندارد. حالا کار دست کنسرسیوم چینی افتاده است. اوضاع فقط از این نظر بهتر شده که دیگر همه چیز دست گالیانی نیست! وگرنه «فینین وست» به نظر شرکتی نمی آید که بتواند میلان را از این اوضاع نجات دهد. میلان در فصل نقل وانتقالات یکی از بیکارترین تیم ها بوده و این خساست مرد چینی مالک باشگاه، صدای هواداران را درآورده است. هوادارانی که وفادار ماندند ولی معلوم نیست تا کی قرار است با رویاهای مربوط به قهرمانی اروپا سال ۲۰۰۷ دل خوش کنند. منبع : 11نیوز
پنجشنبه ، ۲۸مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرتاک ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]