محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832801992
پیشنهاد شگفت هسته ای احمدی نژاد - پایگاه خبری تحلیلی نگاه آزاد
واضح آرشیو وب فارسی:نگاه آزاد: محمود احمدی نژاد در آخرین حضورش در نیویورک حرفی برای گفتن داشت که خیلی ها از شنیدش جا خوردند؛ «ایران جایگاه ایالات متحده امریکا را می داند و بر این باور است که ما می توانیم با همدیگر رابطه داشته باشیم.»به گزارش نگاه آزاد ؛ اما این حرف برای دولتمردان دو کشور و برخی میانجی های اروپایی چندان شوکه کننده نبود. او چند سالی می شد که به دنبال کانالی برای عادی کردن روابط با امریکایی ها می گشت. سال هایی که در خلال آن پیغام های زیادی با واسطه یا بی واسطه میان دو طرف رد و بدل شده بود. اما حالا محمدجواد لاریجانی، معاون حقوق بشر قوه فضائیه می گوید وسعت تلاش های دولت وقت برای نزدیک شدن به امریکا بیش از آن چند پیامی بود که علنی شد. به گفته لاریجانی «احمدی نژاد پیشنهاد کرده بود خودش با اوباما مذاکره کند و همه مواد غنی شده هسته ای را یک جا به آنها بدهد.» این روایت هر چند ابعاد جدیدی از سیاست خارجی دولت گذشته در قبال پرونده هسته ای و همین طور رابطه با امریکا را بازگو می کند اما در کلیت خود موضوعی است که بخشی از نشانه های آن قبلاً قابل رصد بوده اند. به نقل از ایران ، جواد لاریجانی در گفت وگویی به بهانه نقد موضعگیری گروه های مختلف، سراغ روایتش از سیاست دوران احمدی نژاد رفته و پس از آنکه موضع موافقان برجام را مورد انتقاد قرار داده، گفته است: «گروه دیگری هم بودند که صرفاً دنبال آن هستند که جایی از برجام خراب شود تا آن را عَلَم کنند. دوستانی که با آقای احمدی نژاد و سایت های نزدیک به آنها کار می کنند از این دسته هستند. اینها حرف هایی می زنند که بنده تعجب می کنم؛ زیرا خود ایشان در سال های آخر ریاست جمهوری اش بدتر از این برجام را پیشنهاد می کرد. احمدی نژاد پیشنهاد داشت همه مواد غنی شده هسته ای را یک جا بدهیم و خودش هم با اوباما مذاکره و مسأله را حل کند! مشخص است که این نوع نقد نیز نقد به درد بخور و کارسازی نیست.» لاریجانی البته نشانه و سندی دال بر تأیید مطلبی که عنوان کرده را به میان نکشیده است اما برای صحت کلیت این موضوع می توان شواهد و روایت هایی از اتفاقات سال های ریاست احمدی نژاد بر دولت یافت. احمدی نژاد کجا و در چه زمانی این سیاست را پیش کشیده است؟ پاسخ این سؤال مفصل تر از هر جای دیگری در کتاب «ایران و امریکا، گذشته شکست خورده و مسیر صلح» به قلم «حسین موسویان» روایت می شود. اسناد و روایت های منتشر شده در این کتاب چهره ای متفاوت از محمود احمدی نژاد نسبت به آن رئیس جمهوری که در سال 85 خطاب به جورج بوش، رئیس جمهوری وقت امریکا نوشته بود: «افراد با بصیرت اکنون صدای فروپاشی و سقوط این ایدئولوژی و اندیشه های نظام لیبرال دموکراسی را می شنوند»، ترسیم می کند. در این کتاب از قول باربارا اسلاوین روزنامه نگار و متخصص مشهور ایران در امریکا آمده که کاندولیزا رایس وزیر وقت امور خارجه امریکا، در ابتدای سال 1385 (کمتر از یک سال بعد از روی کار آمدن احمدی نژاد) به او گفته بود: «ما در مکان های فراوانی از سازمان ملل گرفته تا بغداد و کابل، مدام با «پیام های ناخوشایند» مواجه هستیم که می گوید ایرانی ها خواستار مذاکره هستند.» او در قسمت های دیگری از کتاب خود از گفت وگویش با یک نفر از اعضای «گروه تماس سطح دو» اشاره می کند که به این دیپلمات سابق ایران گفته است: «ایران از طریق سفیر خود در سازمان ملل از وزارت امور خارجه امریکا در خواست معرفی نماینده ای برای مذاکراتی جدید و جامع کرده است.» گفت و گوی مورد اشاره موسویان به دی ماه سال 89 بازمی گردد. دو ماه بعد از این گفت وگو یعنی اسفندماه سال 89 یک مقام امریکایی جزئیات دیگری از تمایل دولت ایران برای باز شدن باب گفت و گوها با این کشور را بازگو می کند. این مقام امریکایی می گوید: «ایالات متحده مکرراً پیام هایی از رحیم مشایی دریافت می کند که تهران برای مذاکره و برقراری رابطه با امریکا مشتاق است.» موسویان همچنین از قول این دیپلمات می نویسد: «دولت احمدی نژاد پی در پی به ایالات متحده پیام می دهد و کانال هایی که این پیام ها را می فرستند، آنچنان متعدد هستند که ما نمی دانیم کدام یک را انتخاب کنیم. ما واقعاً گیج شده ایم و به دلیل اینکه نمی دانیم آیا این پیام ها حمایت و پشتیبانی آیت الله خامنه ای را با خود دارد یا خیر، نمی توانیم به آنها پاسخ دهیم.» یکی دیگر از اعضای گروه تماس سطح دو نیز به موسویان گفته است: «من هشت بار با مشایی دیدار کردم و او در همه ملاقات ها به من گفت که ایران در جست وجوی گشودن باب گفت وگو و برقراری رابطه با ایالات متحده است.» این تلاش ها تا سال 91 ادامه پیدا می کند. در سال 1391 یک امریکایی عضو گروه تماس سطح دو درباره مذاکرات هسته ای درباره تلاش اسفندیار رحیم مشایی برای گشودن باب مذاکرات مستقیم با امریکا به موسویان مطالبی می گوید. بر اساس این اطلاعات یکی از سفرای ایران در اروپا به یک عضو گروه تماس سطح دو که عضو دولت ایالات متحده بوده گفته است: «همه چیز از سوی ایران آماده است و مشایی و ثمره هاشمی برای شرکت در این ملاقات که در برلین برگزار خواهد شد، می آیند.» اما روایت دیگری هم به موازات روایت های موسویان وجود دارد که حکایت از تلاش احمدی نژاد برای برقراری رابطه با امریکایی ها می کند. این روایت را محمد البرادعی در کتاب خاطراتش عنوان کرده است؛ «احمدی نژاد طی نامه ای در سال 1388 و از طریق او به اوباما آمادگی ایران را برای مذاکره دوجانبه بدون پیش شرط و بر مبنای احترام متقابل اعلام کرد.» اما در مقابل اوباما با نادیده گرفتن درخواست احمدی نژاد به رهبر معظم انقلاب نامه نوشت و تلویحاً به احمدی نژاد پیام داد که ساختار حکومتی ایران را بخوبی می شناسد و می داند که چه کسی در چه جایگاهی قرار دارد. اما به طور قطعی در سندهای رسمی دولت محمود احمدی نژاد دو بار رد عقب نشینی برای واگذاری سوخت 20 درصد دیده می شود؛ اول توافق سه جانبه ایران، ترکیه و برزیل. دوم هم مذاکرات آلماتی 2. در توافق سه جانبه قرار بود که ایران در ازای انتقال اورانیوم غنی شده خود به ترکیه، سوخت رآکتور تهران را از طرف مقابل دریافت کند. در آلماتی 2 اما بحث تحریم ها نیز مطرح بود. موضوعی که پیش شرط آن کاهش سطح غنی سازی به 5/3 درصد عنوان شده بود. این پیشنهادی بود که تیم مذاکره کننده آن زمان روی میز طرف 1+5 گذاشته بود. بیش از دو سال پیش، یعنی در بیستم فروردین ماه سال 93، رهبر معظم انقلاب با اشاره غیرمستقیم به توافق سه جانبه تهران گفته بودند: «در آن زمان فرمولی برای تهیه سوخت به دست آمد اما امریکایی ها برخلاف آنچه به دوستان خود در منطقه و در یکی از کشورهای امریکای جنوبی گفته و برخی مسئولان داخلی هم آن را باور کرده بودند، در این روند اختلال ایجاد و تصور کردند که ایران را در تنگنای کامل قرار داده اند.» اینکه چه می شود که در آن زمان برخی مسئولان داخلی وعده های امریکا را «باور» کرده بودند، از موضوعاتی است که هنوز محل مناقشه قرار دارد؛ مناقشه ای که راوی هایی نظیر سخنان اخیر محمدجواد لاریجانی هم می تواند به شفاف تر شدن آن بینجامد و هم دامنه آن را وسیع تر کند.
پنجشنبه ، ۲۸مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نگاه آزاد]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]
-
گوناگون
پربازدیدترینها