واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گروهان رفت سربازی، نفر برگشت تهران - ایرنا- پایگاه خبری عصر ایران در یادداشتی نوشت: برای همه آنهایی که خدمت کرده اند یکی از لحظات شیرین دوران سربازی، لحظه سوار شدن به اتوبوس برای رفتن به خانه در آخرین روز دوران آموزشی است. بچه هایی که در اولین روز خدمت آموزشی همدیگر را نمی شناختند حالا همچون دوستان چندساله آماده رفتن از پادگان آموزشی هستند، با شوق ساک ها را جمع می کنند، بهم کمک می کنند تا هرچه زودتر اسباب سفر آماده شود.
در ادامه این یادداشت به قلم مصطفی داننده می خوانیم: اتوبوس ها آماده است، برای هر شهر. دوستان از هم خداحافظی می کنند. در این بین آنها که صمیمی تر هستند شاید کمی اشک هم بریزند. یادت نره زنگ بزنی ها. نری حاجی حاجی مکه.تازه همه اینها دفترچه خاطرات یکدیگر را هم پر کرده اند. جملاتی زیبا که معمولا از اشعار موسیقی های پاپ در ذهن سربازان این خاک به جا مانده است.روز رفتن، هم دوست داری اتوبوس زود تر حرکت کند و هم دوست داری کمی بیشتر با کسانی باشد که حدود سه ماه را با آن سپری کردی و خاطرات شیرین و شاید تلخی را رقم زدی. اتوبوس که حرکت می کند آرامش خاصی داری و وقتی سر به صندلی اتوبوس می گذاری اولین مسئله ای که به ذهنت می رسد، برنامه چینی برای تعطیلات پایان دوره است. دیدار با دوستان، بچه های محل، تفریح تو شهر و .... خیلی ها به خانواده خبر داده اند و برخی هم نه. آنها می خواهند وقتی به شهرشان رسیدند یک تاکسی بگیرند و به خانه بروند و یکباره زنگ بزنند و احتمالا خواهر کوچکتر در را باز کند و داد بزند که :" آخ جون داداش از سربازی اومد"همه آنهایی که سربازی رفته اند طعم استراحت های پایان دوره را می دانند. از معدود روزهایی است که خانواده با تو کاری ندارند که تا ساعت چند می خوابی، چه کار می کنی و برنامه ات چیست؟ همه اعضای خانواده و بیشتر از همه مادر می گویند:" ولش کنید بزارید بخوابه. بچه ام تو این سه ماه درست و حسابی نخوابیده." در این روزها می توانید غذاهایی که دوست دارید سفارش دهید. چون مادر در روزهایی که در آموزشی بودید هر وقت سفره ای پهن بود و غذایی مورد علاقه شما پخت شده بود با چشمان اشک آلود می گفت کاش پسرم هم الان بود.این شیرینی ها اما برای زمانی است که اتوبوس شما سالم به مقصد برسد. اما گاهی ...19 لیسانس وظیفه که با هزار آرزو دانشگاه رفته بودند و بعد به سربازی آمده بودند که شاید بعد از آن ازدواج کنند، شغلی پیدا کنند، برای خودشان مرد شوند، به دره ای سقوط می کنند و برای همیشه معاف می شوند.نمی دانم چرا دیالوگ معروف فیلم آژانس شیشه ای افتادم. «می دونی یه گردان بره خط گروهان برگرده بعنی چی؟ می دونی یه گروهان بره خط دسته برگرده یعنی چی؟ می دونی یه دسته بره خط نفر برگرده یعنی چی؟» امروز گروهان لیسانس وظیفه به آموزشی رفت و نفرها برگشت.نمی دانم برای دلایل و راهکاری تکرار نشدن این حادثه باید چه نوشت. شاید باید دوباره داستان تکراری ناامن بودن جاده ها را مطرح کرد یا از رانندگانی نوشت که جان آدمی برایشان مهم نیست. یا از چرایی این گفت که چرا باید سربازی که اهوازی است برای آموزشی به کرمان برود، یا جوان کرمانی به تهران بیاید و تهرانی به رشت برود.روزهای تلخی است برای همه ما ایرانی ها. 19 سرباز وطن پر کشیده اند، 13 نفر هنوز در وضعیت بحرانی قرار دارند.در آخر این نوشتار باید بگوییم سربازها را دریابید. وضعیت سربازی در ایران مساعد نیست. جوانی که با هزار آرزو به دانشگاه رفته است، لیسانس گرفته است یا به مدارج بالاتر رسیده است، باید برای دو سال به سربازی برود، بدون اینکه حقوق خوبی دریافت کند و آینده روشنی در انتظارش باشد.به نظر می رسد برای دوران سربازی باید فکری کرد. شاید وقت آن رسیده جدی تر از گذشته به "سربازی حرفه ای" فکر کرد. این حادثه شاید تلنگری باشد برای آنهایی که باید برای سربازی تصمیم بگیرند.حال مردم ایران به خاطر این حادثه خوب نیست. از امروز هر مادری که می خواهد پسرش را به سربازی بفرستت هم غم فراق دارد هم ترس از سالم برگشتن عزیز دلش.*منبع: پایگاه خبری عصر ایران/4 تیر95** اول ** 1337
05/04/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]