واضح آرشیو وب فارسی:فارس: معاونت بینالملل حوزههای علمیه و ضرورت آگاهی بخشی عمومینوای غرای «فلیس بمسلم»، چه تعداد از ما را مینوازد؟!
هر مسلمان باید وظایف اصلی و کلیدی خود را در قبال برادران دینی خود، یک بار دیگر مرور کند و از اسلام شناسنامهای و جغرافیایی فاصله بگیرد و به اسلام ناب در فضای بینالمللی بپیوندد.
خبرگزاری فارس – حسن شیخ حائری: پرسش اصلی این نوشتار این سئوال است که یکایک ما به عنوان ایرانیان آزاده و البته مسلمان، تا چه اندازه از وضعیت همکیشان خود در سایر کشورها اطلاع داریم و در این راه، اولا برای کسب اطلاعات خود از چه منابعی استفاده میکنیم و دیگر اینکه برای بهبود وضعیت همکیشان مظلوممان، خود را ملزم و موظف به انجام چه کار یا چه کارهایی میدانیم؟ پاسخ عمومی به این پرسش البته آن است که عموم ما، یا اصولا از وضعیت همکیشان خود در سایر کشورها اطلاعی نداریم و یا اینکه اطلاعات ما در حد اطلاعات و اخبار ناچیز، بعضا ناقص و البته محدود و غیر مستمری است که رسانههای مجازی، مکتوب یا تصویری، برای ما به ارمغان میآورند. ناگفته پیداست که در هر دو صورت، ما به دلیل ضعف اطلاعات و اخبار و آگاهی، خود را ملزم و موظف به کاری در قبال همکیشانمان نمیدانیم! اجازه بدهید تا مسئله را با یک مثال، شفافتر کنیم. ما - البته اگر اهل پیگیری اخبار باشیم - هر از گاهی و بر اساس خبر یا گزارشی، میشنویم که مسلمانان و بهویژه شیعیان کشورهایی مانند عربستان، یمن، آذربایجان، افغانستان، پاکستان، نیجریه، عراق، سوریه و بحرین، در مظلومیت و فشار حکومتهای خود هستند و صدایشان هم به جایی نمیرسد؛ مثلا همین چند سال پیش بود که خبر رسید مسلمانان روهینگیا در میانمار، مرتبا کشته میشوند و مظلومیتی مستمر را تحمل میکنند؛ یا همین چند ماه قبل بود که از حمله وحشیانه و دردناک ارتش نیجریه به حسینیه بقیة الله این کشور شنیدیم و شاید برای نخستین بار، نام شیخ ابراهیم زکزاکی به عنوان رهبر شیعیان نیجریه، به گوشمان خورد. مسئله ساده است، دشمنان ما، مرتبا و در کمال وقاحت، همکیشان ما را مورد تعدی قرار میدهند و عموم ما، کوچکترین قدمی برای شناخت بهتر و تحلیل کاملتر این وضعیت بر نمیداریم؛ چه رسد به گام عملی و اقدام بجا در این زمینه. بدیهی است نویسنده این سطور با این بیان، به صدور فتوای حکم جهاد علیه دشمنان اسلام نمیاندیشد! – که آن مسئله، البته مسئلهای تخصصی در حوزه فقه و علوم دینی و فقط در حیطه اختیارات و عمل ولی فقیه زمان است – بلکه به وضوح به این نکته اشاره میکنیم که آیا وظیفه ما فقط صفر یا صد است؟ به بیان دیگر آیا تنها وظیفه ما این است که ببینیم امکان رفتن و جهاد با دشمنان خدا فراهم است یا نه؟ و اگر فراهم است برویم و اگر فراهم نیست، پس خود را به هیچ وظیفه دیگری ملزم ندانیم! قطعا هر عقل سلیمی همواره به یک پیگیری ساده و البته مستمر از وضعیت همکیشان، حکم میکند تا بر اساس آن، جدیدترین وظیفه یا وظایف خود را در این راستا برای خود تبیین کنیم. پس اگر امروزه عموم رسانههای ما، یا اصولا اطلاعی از آخرین وضعیت مسلمانان مظلوم روهینگیا یا آخرین وضعیت شیخ ابراهیم زکزاکی در زندان نیجریه ندارند و یا به شکل مستمر به گزارش و تحلیل این رویدادها نمیپردازند، این نمیتواند مجوزی برای یکایک ما در عدم پیگیری اخبار و وضعیت همکیشانمان باشد. به بیان دیگر اگرچه که رسانه و اهالی آن باید وظیفه خود را در این باره به خوبی درک کنند و به آن همت گمارند، اما در صورت عدم تحقق آن، این مسئله سلب مسؤولیت فردی نمیکند و تک تک ما موظف به کسب اطلاع و اقدام لازم متناظر با آن بوده، هستیم و خواهیم بود. اکنون در ادامه این نوشتار بر آن هستیم تا به نقش بسیار مهم و حیاتی یکی از نهادهای مهم در این زمینه نگاهی بیفکنیم. باید گفت در ارادت جامعه دینی و اسلامی ما به اهل بیت علیهم السلام تردیدی وجود ندارد و این مهم در برپایی مجالس توسل به آن انوار منوره، نمود عینی و مستمر دارد. در عین حال در یک سوی این مجالس نورانی و انسان ساز، حضور روحانیون معظم دیده میشود که اکثرا تلاش دارند تا رفتار و کلامشان برای عموم مردم درس آموز باشد و درس آموز بماند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که مجالس اهل بیت و منبرهای موعظه، یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین رسانهها در این زمینه است و باید روی آن حساب ویژهای باز کرد. از طرف دیگر روحانیون معظم در حوزههای علمیه پرورش مییابند و به نظر میرسد در موضوع مورد بحث ما، معاونت بین الملل حوزههای علمیه میتواند نقش بسیار مهمی را در آموزش و اطلاع رسانی جامع و مانع طلاب ایفا کند. آنگونه که در تاریخچه این معاونت تقریبا تازه تاسیس آمده است، این معاونت با هدف ایجاد رویکرد بین المللی به فعالیتهای پژوهشی، آموزشی، تبلیغی حوزههای علمیه و به دلیل حضور حوزههای علمیه در عرصههای جهان و ارائه دستاوردهای حوزویان به جهانیان در سال 1389 تاسیس شده است. البته نمیتوان انکار کرد که ارائه آمار دقیق و اطلاعات و اخبار مسلمانان جهان به همراه جدیدترین تحلیلهای روز از وضعیت بین المللی اسلام، قطعا یکی از وظایف بسیار بسیار مهم این معاونت است و باید مورد توجه جدی قرار گیرد؛ همچنانکه این مسئله با تعبیر زیر، در شرح وظایف مکتوب این معاونت هم آمده است: «رصد، تحلیل و اطلاع رسانی از فعالیتهای مرتبط با حوزههای علمیه تشیع و جهان اسلام و اتخاذ مواضع دقیق و بهنگام.» بنابراین میتوان ادعا کرد که با توجه به مظلومیت مستمر مسلمانان در تمام کشورهای جهان، این شرح وظیفه، یک شرح وظیفه همیشگی است و اگر مهمتر از وظیفه تبلیغ حوزههای علمیه در عرصه بین الملل نباشد، قطعا کمتر از آن نیست و باید مورد توجه خاص معاونت بین الملل حوزههای علمیه قرار گیرد و پس از انتقال مستمر اطلاعات و تحلیلهای روزآمد به طلاب، آنان نیز این آگاهی بخشی را به شکل حداکثری، از طریق رسانه منبر به عموم مردم منتقل کنند تا همگان، آگاهی کاملتر و دقیقتری نسبت به مسائل و وضعیت مسلمانان در سراسر جهان داشته باشند. در عین حال معاونت بین الملل میتواند این اطلاعات لحظه به لحظه را از طریق سایر رسانهها و بهویژه رسانههای مجازی هم در اختیار عموم مردم قرار دهد. اینگونه است که اگر در کلام نورانی پیامبر مودت و رحمت، حضرت ختمی مرتبت صلوات الله علیه و آله، اهتمام به امور مسلمانان برای هر مسلمان، یک وظیفه مهم و ضامن بقای او در عنوان مسلمانی است. « مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم ؛ هرکه صبح کند در حالی که نسبت به امور مسلمین اهتمام نداشته باشد، از آنان نیست و هرکه بشنود فردی ندای یا للمسلین سر میدهد و او را اجابت نکند، مسلمان نیست.(الکافی، جلد 2، صفحه 164)». وظیفه ماست که در عمل، این اهتمام را نشان دهیم و بدیهی است که مرکز مدیریت حوزههای علمیه و معاونت بین الملل آن، نقشی ویژه و حیاتی در این اهتمام عمومی دارند و میتوانند بیشترین نقش را در راه اندازی و تقویت و تحکیم این اهتمام عمومی بازی کنند. کوتاه سخن آنکه این اهتمام چیزی جز دوری از روزمرگی و غفلت نیست. اهتمام یعنی هر مسلمان باید وظایف اصلی و کلیدی خود را در قبال برادران دینی خود، یک بار دیگر مرور کند، از اسلام شناسنامهای و جغرافیایی فاصله بگیرد و به اسلام ناب در فضای بین المللی بپیوندد؛ اهتمام یعنی فرهنگ عمومی مسلمانان باید به سمت اطلاع دقیق از حال و روز یکدیگر قدم بردارد تا در برنامه روزانه خود، از حال سایر مسلمانان کسب اطلاع و برای همدیگر دعا کنند، اهتمام یعنی هر مسلمان باید به این بیندیشد که چه کمکی، اعم از کمک بدنی، فکری، مالی و... میتواند نسبت به همکیش خود داشته باشد و بداند که دریغ کردن این کمک حداقلی، بنا به فرمایش حضرت رسول اعظم، به معنای خروج از دایره اسلام است. انتهای پیام/2258/و40
95/03/03 :: 10:59
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]