واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: شما به يک كنسرت سياسي دعوتيد
در ميان بلواي ركود و مشكلات معيشتي و بيسرانجامي وعدههاي برجامي و آبروريزي حقوقهاي نامشروع برخي مديران دولت تدبير و اميد، ناگاه صورت جلسه هيئت دولت به موضوع مجوز كنسرتها ميرسد...
نویسنده : كبري آسوپار
در ميان بلواي ركود و مشكلات معيشتي و بيسرانجامي وعدههاي برجامي و آبروريزي حقوقهاي نامشروع برخي مديران دولت تدبير و اميد، ناگاه صورت جلسه هيئت دولت به موضوع مجوز كنسرتها ميرسد؛ يك موضوع فرهنگي در شلوغيهاي سياسي و اقتصادي و شايد در عبارت درستترش، در ميان ناكاميهاي سياسي و اقتصادي برجسته ميشود. مردم در موج این ناكاميها و در ميان همه مطالبات معيشتي خود، ناگاه وارد جدل مجوز كنسرتهاي موسيقي ميشوند. در نگاه اول شايد اين ورود تمامقد دولت به ماجراي كنسرتها عجيب باشد. دولتي كه با اين سطح از مطالبات معيشتي مردم روبهروست، عجيب است كه در فرصت يكساله تا انتخابات، به سراغ موضوعي برود كه دغدغه بخش اندكي از مردم است. اما به نظر ميرسد از قضا اين موضوع هم يك سياست انتخاباتي است و در واقع دولت گرچه در سالن فرهنگ مينوازد؛ اما كنسرتش سياسي است.
اول اينكه دولت در مقطع كنوني نياز دارد كه حواسها پرت شود. وعدههاي برجامي در يك پسابرجام ناكام در كنار ركودي كه هست؛ بيكارياي كه هست؛ حقوقهاي نجومياي كه هست و در كنار سخنرانيهاي سياستزدهاي كه هست، زياده از آنچه در طاقت دولت سال آخري روحاني باشد، محبوبيت قوه مجريه يازدهم را با سؤال و خدشه مواجه كرده و دولت نياز دارد موضوعات جديد به افكار عمومي بدهد تا بتواند حواسها را پرت كند. موضوع كنسرتها در چنين چارچوبي است كه مطرح ميشود تا بتواند بخش مهمي از بار فرافكنيهاي دولت يازدهم را به دوش بكشد. البته بيراه هم نيست؛ مردم اگر كنسرت بروند، حتماً روحيه بهتري براي تحمل اين مشكلات خواهند داشت، اما آيا مردمي كه فريادشان از مشكلات معيشتي و ركود و بيكاري بلند است، هزينه خريداري بليتهاي كنسرت را خواهند داشت؟
دوم اينكه بوي يك دوقطبيسازي انتخاباتي به مشام ميرسد. وقتي دولت تدبير و اميد بليت كاسبي سياسي از تحريم و برجام را پيش از اين سوزانده و اعتراضش به دولت قبلي هم ديگر عقلاً خريداري ندارد و در بهار 96 به جاي سياهنمايي آن دوران هشت ساله بايد پاسخگوي اقدامات چهار ساله خود باشد و وقتي وعدههاي اقتصادياش محقق نشده، پس ديگر نميتواند به ساخت دوقطبيهاي سياسي و اقتصادي براي انتخابات آينده دل خوش كند. همين نااميدي در سياست و اقتصاد است كه دولت را به فضاي فرهنگ ميكشاند. دولت يازدهم به خوبي ميداند وقتي دست نيروي انتظامي را در برخورد با ناهنجاريها ميبندد، حتماً صداهايي رسمي و غيررسمي به اعتراض برميخيزد. از نگاه دولت، همين براي جرقه شكلگيري يك دوقطبي فرهنگي و نيز پر كردن بيلان كاري دولت براي عرضه در هنگام انتخابات، كافي است تا در فقدان انگيزههاي سياسي و اقتصادي براي ريختن رأي به سبد روحاني، هياهوي به ظاهر فرهنگي بتواند نجاتبخش اعتداليها باشد. كنسرتها و حواشي راست و دروغش البته دغدغه اكثريت مردم نيست، اما اگر اين موضوع، پله اول دوقطبيسازي فرهنگي و مانور روي موضوع آزادي باشد، شايد بتواند در كوتاه مدت، خصوصاً در فضايي كه تا ماههاي آينده انتخاباتي خواهد شد، حافظه سياسي و اقتصادي مردم را تسخير كند. درست كه مردم پولي براي هزينه در كنسرتها ندارند تا مشكلاتشان يادشان برود، اما سرگرم اين نمايش سياسي كه خواهند شد. سرگرميها هم آدم را از مشكلاتش و بررسي وعدههاي به سرانجام نرسيده، حداقل در همان كوتاه مدت شب انتخاب غافل خواهد كرد؛ اينطور نيست؟!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۱ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]