محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827843303
هر سال، «عصبانی» تر از پارسال - پایگاه خبری - تحلیلی قدس آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: براساس آمارها، در سال ٨٩ با ٦٣١ هزار و ٣٨١ بیشترین آمار نزاع در این ١٣سال در پزشکی قانونی ثبت شده است. امسال نیز در نخستین ماه از سال جاری ٦٩٢٨ نفر به دلیل صدمات ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کرده اند، آماری که تقسیم آن به تعداد روزهای ماه فروردین به عدد روزانه وقوع ٢٢٣ نزاع در تهران می رسد.اول: شهرهایی که خشن شده اند به گزارش قدس آنلاین به نقل از روزنامه شهروند : «تهران، شهر مهربانی»؛ شهر را خشونت گرفته و حالا خواندن چنین جمله ای و تلاش شهرداری برای نشان دادن چهره ای مهربان از تهران بیشتر از آن که حس خوبی به شهروندی که در این شهر زندگی می کند، بدهد؛ او را می خنداند. این روزها شاهد انواع مختلفی از خشونت در جامعه ایم و هرکداممان به نحوی در معرض آسیب این رفتار هستیم. حتی به لطف تکنولوژی و گوشی های تلفن همراه، اپلیکیشن های پیام رسان و شبکه های اجتماعی، شکل جدیدی از خشونت را به خود می بینیم به نام «خشونت کلامی». از طرفی در سال های گذشته سازمان پزشکی قانونی ایران هرچند وقت یک بار آمار خشونت های خیابانی و دعوا بین مردم را اعلام کرده است؛ مثلا اسفند سال گذشته بود که سازمان پزشکی قانونی اعلام کرد ٥٦٤ هزار و ٢٢٣ مصدوم نزاع به مراکز پزشکی قانونی کشور مراجعه کرده اند. براساس این گزارش از کل مراجعه کنندگان به دلیل نزاع در سال گذشته ٣٩٠ هزار و ٣٠١ نفر مرد و ١٧٣ هزار و ٩٢٢ نفر زن بودند. در این مدت استان های تهران با ١٠١ هزار و ١٠٩، خراسان رضوی با ٤٦ هزار و ٧٩٨ و اصفهان با ٣٩ هزار و ٩٩٨ بیشترین و استان های خراسان جنوبی با ٣ هزار و ٣٠٥، ایلام با ٣ هزار و ٤٢٦ و سمنان با ٤ هزار و ٥١٤ مراجعه کمترین آمار مراجعان نزاع را داشتند. براساس آمارها، در سال ٨٩ با ٦٣١ هزار و ٣٨١ بیشترین آمار نزاع در این ١٣سال در پزشکی قانونی ثبت شده است. امسال نیز در نخستین ماه از سال جاری ٦٩٢٨ نفر به دلیل صدمات ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی استان تهران مراجعه کرده اند، آماری که تقسیم آن به تعداد روزهای ماه فروردین به عدد روزانه وقوع ٢٢٣ نزاع در تهران می رسد. دوم: عصبانیت زیر پوست شهر سکه ها را در کف دستش می چرخاند و از آینه به مسافری که روی صندلی عقب نشسته نگاهی می اندازد: «داداش ١٥٠٠تومن می شه.» مسافر چیزی نمی گوید و بی تفاوت از پنجره چشم می دوزد به خیابان. صدایش را بالا می برد و می گوید: «داداشم، آقای محترم، ٥٠٠ش کَمه.» این بار مسافر لب به حرف باز می کند و بی تفاوت می گوید: «مسیر هر روزمه، کرایه اش همینه.» راننده این بار عصبانی تر از دو دفعه قبل، صدایش را بالا می برد و مسافر هم به همان میزان و البته این بار عصبانی تر از دفعه قبل جوابش را می دهد. عصر یکی از روزهای تیرماه تهران است و درزهای در پیکان خاکی رنگ توان مقابله با هرم گرمای این وقت سال را ندارد. ترافیک است و خودروها کیپ تا کیپ هم ایستاده اند. خودرو جلویی می اندازد در خط ویژه. راننده پا از روی ترمز برمی دارد و خودرو حدود نیم متر می رود جلو. مسافر پیاده می شود و در را پشت سرش محکم می کوبد. راننده از شیشه خودرو خم می شود در خیابان و شروع می کند به فحش دادن به مرد جوانی که بدون دادن ٥٠٠تومان اضافه از خودرو پیاده شده است. مرد مسافر به نیمه خیابان که می رسد برمی گردد و بلند فحشی می دهد. راننده در خودرو را باز می کند که برود سمتش ناگهان چراغ سبز می شود و مسافر میان ازدحام خودرو های دیگر گم. سوم: شمار میلیونی پرونده های نزاع روزگاری که نزاع و درگیری و قاعدتا فحش و ناسزا جزء جدایی ناپذیر خیابان های شهرهای مختلف شده است دیگر خیلی نمی توان به بیلبوردها اعتماد کرد و آینده ای مهربان و عاری از خشونت برای این شهرهای افسارگسیخته متصور شد. برای دیدن نمودهای عینی خشونت خیلی نیازی نیست صفحات حوادث روزنامه ها را بخوانید یا فیلم های منتشر شده از خشونت های سارقان و زورگیران و درگیری های پلیس را ببینید. کافی است یک روز معمولی از صبح تا شب در یکی از کلانشهرها قدم بزنید یا به رفتار آدم ها با یکدیگر، چه در زندگی حقیقی و چه مجازی دقت کنید. این روزها هر تاکسی سوار شدن یا هر تصادف کوچکی می تواند به نزاعی بزرگ تبدیل شود. خشونت جامعه به شکل نگران کننده ای درحال افزایش است. چندی پیش وزیر دادگستری با ارایه آماری از تعداد پرونده های طرح باب شده در دادگستری به دلیل نزاع و درگیری ها گفته بود: سال گذشته ٦ میلیون پرونده در دادگستری طرح باب شد و در کنار آن بالغ بر ٣ میلیون پرونده در شورای حل اختلاف و ٧٠٠هزار پرونده دیگر نیز در تعزیرات تشکیل شد. حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی با حضور در دویست و شصت و هفتمین جلسه شورای شهر تهران اعلام کرده بود که در قانون اساسی قانون را حق می دانند و مبنای قوانین نیز براساس حق شکل می گیرد. مسأله رعایت حقوق و همچنین احترام به حقوق مردم یکی از چالش های امروز کشور به شمار می آید که حل این موضوع قبل از هر چیز به فرهنگ عامه متکی است. چهارم: شکل دگرگون شده خشونت «جرأت داری بیا اینجا تا بت نشون بدیم فوتبال ینی چی»، «هرجا ببینمت زدم»، «شاخ بازی درمیاری؟...» این تنها سه نمونه از کامنت های ایرانی ها برای صفحه دیمیتری پایت بازیکن تیم ملی فوتبال فرانسه است. ماجرا از این قرار بود که دیمیتری پایت در دقیقه ١٠ بازی روی کریستیانو رونالدو خطای غیرعمدی کرد که موجب مصدومیت فوق ستاره پرتغالی ها شد. رونالدو پس از این مصدومیت سعی کرد به بازی بازگردد، اما شدت مصدومیت او را از ادامه دیدار فینال محروم کرد. همین موضوع باعث شد تا برخی از ایرانی هایی که طرفدار رونالدو هستند به صفحه اینستاگرام پایت هجوم بیاورند و شروع به فحاشی کنند. فحاشی در فضای مجازی دیگر برای ما خیلی تازگی ندارد. اگر تا قبل از این موضوع بزرگ و ویژه ای مانند قرعه کشی جام جهانی فوتبال یا باخت تیم ملی کشورمان در یکی از مسابقات بزرگ جهانی باعث خشم و سوژه فحاشی کاربران ایرانی می شد این روزها موضوعات ساده تر و دور از ذهن تری مانند لباس فلان ستاره سینما یا مصدومیت ستاره پرتغالی فوتبال هم ایرانیان را به فحاشی وامی دارد. کمتر از ٤٨ ساعت پس از آن که ایرانیان صفحه اینستاگرام پایت را به بهانه عصبانیت از مصدومیت رونالدو مورد هدف قرار داده بودند، سراغ صفحه دختر باراک اوباما رفتند و شروع به کامنت گذاشتن و فحاشی کردند، البته این بار بدون هیچ دلیل خاصی.مهناز افشار در توئیتر خود به این حمله واکنش نشان داد و نوشت: «چه جوری می شه رفت زد رو شونه این عزیزان و گفت الهی فداتون شم از اکانت اینستاگرام دختر آقای اوباما بیا بیرون، اینجا جای این رفتار ها نیست.» فحاشی مجازی به خودی خود موضوعی قابل بررسی است اما روانشناسان و روانکاوان این رفتار را نشانی از خشم و عصبانیت ایرانی ها می دانند. یزدانی، مددکار اجتماعی در این باره می گوید: «در این روزها رفتارهایی به سبک حمله های مجازی زیاد می بینیم. این رفتارها شکل تغییریافته ای از خشونت است که قبل از این هم در زندگی به صورت های مختلفی تجربه کرده ایم. ما مردمی هستیم که سابقه جوک ساختن برای قومیت های مختلف و افرادی با شرایط خاص داریم. از طرفی در بسیاری از گفت وگوهایمان برای یکدیگر اسم ها و لقب های توهین آمیز می گذاریم یا دیگران را تحقیر می کنیم. تمام اینها نمودی از خشونت جمعی است و اگر امروز شاهد بیشتر شدن چنین رفتاری هستیم شاید آژیر خطری برای این موضوع باشد که جامعه ما خشن تر شده است.»
پنجشنبه ، ۲۴تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
گوناگون
پربازدیدترینها