واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
جایگاه حجاب و عفاف در نظام جمهوری اسلامی ایران
شناسهٔ خبر: 3709398 - دوشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۵ - ۱۵:۵۳
استانها > زنجان
.jwplayer{ display: inline-block; } زنجان-حجاب و پوشش اسلامی، واجبی است رها شده در برهوت تهاجم فرهنگی و کشمکش های سیاسی و جناحی است. خبرگزاری مهر-گروه استانها، حجت الاسلام مسعود صفی یاری:حجاب و پوشش اسلامی، واجبی است رها شده در برهوت تهاجم فرهنگی و کشمکش های سیاسی و جناحی که فقط و فقط آنهم بنا به صلاحدید مدیریتی و مصلحت های اداری گاه و بی گاه در موقعیت های خاص مثل روز ملی حجاب و عفاف یادی آن هم از جنس رفع تکلیف اداری و یا نظارت های بی خاصیت دستوری از آن و سپس تا بخشنامه و یا مناسبتی دیگر به فراموشی سپرده می شود در حالی که حجاب و پوشش شرعی دستور صریح قرآن و مورد تایید بزرگان دینی و دارای پشتوانه قوی وغنی اعتقادی است و در قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایرانی نیز در اصول متعدد با تعابیر گوناگون نه به عنوان یک امر مقطعی و مصلحتی که امری مستمر و فراگیر و محوری مورد تاکید واقع شده است. نظام جمهوری اسلامی برگرفته از مطالبات دینی و اخلاقی مردم است و اصولا یکی از عوامل و ریشه های پیدایش و شکل گیری انقلاب اسلامی ترویج و گسترش فرهنگ بی حجابی و بی عفتی در دوران طاغوت ستم شاهی بود. از نظر شرعی هم رعایت حجاب یک واجب شرعی است و مراجع معظم تقلید و مقام معظم رهبری به روشنی در احکام و فتاوای خود بدان تصریح داشته اند. ضمن اینکه خاستگاه ملی ایران و ایرانی و سوابق تاریخی بانوان ایرانی نیز مبتنی بر حجاب بوده است.
بنابراین چه از منظر شرعی، چه از منظر قانونی ، چه از منظر تاریخی و ملی حجاب جزء ضروریات و بخشی از فرهنگ ذاتی ایرانی مسلمان به حساب می آید. بدیهی است یکی از اولین وظایف دولت ها و مجموعه های وابسته در نظام اسلامی حفظ و حراست از آرمان ها و پاسداشت حریم حجاب و عفاف و همچنین صیانت از قانون اساسی و اصول انقلاب اسلامی است و بر این اساس بی توجهی به وضعیت حجاب و عفاف در جامعه، عبور از مرز های شرعی، تخلف قانونی و زیر پا گذاشتن تاریخ و هویت ایرانی و همچنین پشت کردن به اصول و آرمان های انقلابی است. و اگر این بی توجهی همچنان که در مواردی مشاهده شده است خواسته یا ناخواسته به معارضه و مقابله با این واجب الهی و شرعی و تکلیف انقلابی کشانده شود جزء گناهان نابخشودنی و خطاهای استراتژیک شمرده می شود. اینکه برخی دولت ها به اسم نظام و پشنوانه انقلاب اسلامی برای جلب آرای مردم، حریم مقدس حجاب و پوشش اسلامی زنان را مورد تاخت و تاز قرار داده و با اجتهاد به رأی مذموم آن را سبک و سنگین کرده و سطح آن را تا حد منازعات کودکانه انتخاباتی تنزل دهند نتیجه ای جز آنچه امروز شاهد آن هستیم نخواهیم داشت. اینکه دولتمردان و نمایندگان مجلس در سوگند نامه خویش بر صیانت از مبانی و احکام شرعی و آرمان های انقلابی تاکید کنند اما در عمل نه تنها هیچ اقدام، نگاه و رویکرد مثبتی از آنان برای تقویت حجاب و عفاف مشاهده نگرددکه بعضا مواضعی حداکثر دو پهلو و یا تعابیری همچون « مشکل ما دوتا تار موی زنان و یا نوع پوشش آنان نیست» اتخاذ کنند نتیجه اش این می شود که امروز بسیاری از برنامه های وزارتخانه ها و نهادهای زیر مجموعه نه تنها در خدمت فرهنگ حجاب و عفاف نیستند که فرهنگ جبهه فرهنگی معارض و الگو های آنان را در موضوع پوشش و سبک زندگی ترویج می کنند. گویا آنان در قبال دینداری و اخلاق مداری جامعه هیچ مسئولیتی ندارند و به زعم آنان حوزه های علمیه و یکی دو دستگاه فرهنگی با امکانات و اعتبار ناچیز باید این مسئولیت را ایفا کنند. اگر وظیفه خطیر ترویج فرهنگ دینی و مقابله با آفت های التقاطی و فرهگ مهاجم فقط در سطح حوزه های علمیه و یکی دو نهاد و دستگاه متولی تبلیغات اسلامی می ماند که دیگر نیازی به این دستگاه های عرض و طویل فرهنگی و رسانه ای نبود، چرا این میزان کار حداقل در موضوع حجاب و عفاف با فراز و نشیب هایی قبل از انقلاب اسلامی هم وجود داشت. انقلاب اسلامی حاکمیت دینی و ارزش های اخلاقی و معنوی را به ارمغان آورد و وظیفه همه دستگاه های دولتی و حاکمیتی حفظ و حراست از آن دستاورد ها از جمله دستاورد عظیم و گرانبهای اقبال بانوان و دختران به پوشش اسلامی و حجاب برتر بوده و هست و این امر باید جزء لاینفک بدنه مدیریتی کلان و جزء کشور قرار گیرد. البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در سیاست گذاری ها و جهت گیری های کلی نظام نگاه و رویکرد مناسبی در حوزه حجاب و عفاف وجود دارد مانند ابلاغیه ۱۰ سال گذشته شورای عالی انقلاب فرهنگی و با آنچه امروز در ستاد های صیانت وزارت کشور در موضوع نظارت اداری در حوزه حجاب و عفاف وجود دارد اما مشکل اصلی در اقدام و عمل و اراده جدی و نظارت عمقی به مفاد این دستور العمل ها است که در بسیاری از موارد نه از ناحیه مرجع صدور دستور العمل ها و نه از ناحیه مجریان به چشم نمی خورد. نگاه مناسبتی به ارزش های دینی مانند حجاب و عفاف آن را به نگاه ویترینی و کلیشه ای سوق می دهد مگر اینکه روز و هفته حجاب و عفاف تلنگری به برای مسئولین شود در قبال آنچه باید انجام می دادندو ندادند و آنچه نباید انجام می گرفت و گرفت. تلنگری از جنس محاسبه که اکنون که در مسند مسئولیت نظام قرار گرفته و وامدار خون و جان مظومانه صد ها هزار شهید و ایثارگریم. اکنون که در امانت دار اسلام در عصر جاهلیت مدرن هستیم. اکنون که در جایگاه سکانداری تنها نظام مشروع و مردم سالار واقعی در جهان قرار گرفته ایم، اکنون که بر اساس آیه شریفه «ان مکناهم فی الارض» امکانات و قابلیت مدیریت جهانی پیدا کرده ایم، چه اقدام و عملی برای تحقق و تثبیت یکی از بزرگترین معروف های دینی یعنی حجاب و پوشش اسلامی و مقابله با یکی از بزرگترین و خسارت بارترین منکرات یعنی بد حجابی و بی بند و باری در کارنامه خود داریم. به راستی با خود بیاندیشیم در طول سال های پس از انقلاب اسلامی اهتمام مسئولین به گسترش و توسعه کنسرت های موسیقی بیشتربوده یا به امر حجاب و عفاف؟ تخصیص اعتبارات و حمایت های مالی و معنوی گسترده از موضوعاتی چون تئاتر، سینما، تلویزیون و رسانه به تقویت حجاب و عفاف معطوف شده یا خدای ناکرده تضعیف و تحقیر پایه های آن؟ الگو های ساخته و پرداخته ما ناظر به تحکیم پایه های عفاف و حجاب بوده و یا در راستای برجسته سازی چهره ها و جریان ها و آثار جریان معارض حجاب و عفاف شکل گرفته است؟ آیا تمهیدات مسئولین و ورزشی نظام در ترویج و توسعه نرمش و ورزش همگانی به شیوه های مختلط زنان و مردان زمینه سازی حضور بانوان در ورزشگاه ها جهت تماشای مسابقات آماده سازی لوازم تمهیدات اخلاقی ، پیاده روی های مختلط بدون پیوست مشخص و مطمئن اخلاقی و ارزشی و و ده ها مورد دیگر منجر به تقویت حیا و عفت در جامعه می شود یا خدای ناکرده حیا ستیزی و عفت سوزی را در جامعه رواج داده و قبح اختلاط محرم و نامحرم را کمرنگ می سازد؟ آیا بی برنامگی و سردرگمی دانشگاه ها در مدیریت اخلاقی و شرعی فضاهای آموزشی و محوطه های پیرامون دانشگاه ها و فقدان استراتژی مشخص در ایجاد موازنه شرعی در رابطه دختران و پسران را میتوان مقوم فرهنگ حجاب و عفاف قلمداد کرد؟ آیا اصرار برخی دانشگاه ها در برگزاری اردو های مختلط دانشجویی که قطعا خلاف شرع و مقایر با فتاوای مراجع معظم تقلید و همچنین مغایر نظر مقام معظم رهبری است را می توان توجیه کرد؟ نظام آموزش و پرورش که سالها فرزندان را در اختیار خود دارد چه برنامه جامعی برای نهادینه شدن حجاب و عفاف در سطح دانش آموزان دارد؟ جای تاسف است، برخی به جای آنکه انرژی و ظرفیت های خود را برای کمک به توسعه و تعمیق حجاب و عفاف به کار بگیرند. از تمام ظرفیت و قدرت خود برای تضعیف و ایجاد حاشیه برای طرح امنیت اجتماعی نیروی انتظامی استفاده کرده و موانع متعددی فرا راه اجرای این طرح موثر که موید به تایید مقام معظم رهبری و مراجع تقلید و بدنه متدین و مؤمن جامعه بود ایجاد کردند. حاصل کلام اینکه مسئله حجاب و عفاف علاوه بر اینکه یک بحث فقهی و شرعی است و از کارکردهای متعددی همچون کارکردی امنیتی، کارکرد اجتماعی، کارکرد فرهنگی، کارکرد سیاسی و حتی کارکرد اقتصادی برخوردار است و اهتمام جدی و عملی مسئولین به تحقق آن، جامعه را از نظر ایمانی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بیمه خواهد کرد و هرگونه اهمال و کم کاری در این خصوص بازی در میدان تهاجمی و تحقق و زمینه سازی برای حاکمیت فرهنگ غربی و جبهه فرهنگی معارض به حساب میآید ضمن اینکه رعایت حجاب و تشکیل جامعه مومنانه وصیت شهدای عزیزی است که امروز مسئولین، وامدار خون و ایثار آنان هستند. لذا خالی از لطف نیست که مسئولین عزیز هر از چند گاهی به وصیت نامه شهدا مروری داشته باشند و در قبال دین مردم و ارتقاء سطح معنوی جامعه براساس تکلیف فردی و شرعی و قانونی مسئولیت پذیرتر باشند. *مدیر کل تبلیغات اسلامی استان زنجان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]