تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 28 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):نادان كسى است كه نافرمانى خدا كند، اگر چه زيبا چهره و داراى موقعيتى بزرگ باشد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

ایمپلنت دندان سعادت آباد

موسسه خیریه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1806901809




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

این مهمان‌ها صاحبخانه می‌شوند


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: جاده‌ها کرور کرور مسافر می‌آورند؛ مسافرها، رونق کسب و کار. مهمان‌های چمدان به دست و دوربین به گردن که می‌رسند با سبز در سبز جنگل و آبی وحشی دریا مسخ می‌شوند، حظ می‌کنند، نفس می‌کشند، دلشان تازه می‌شود و بعد عاشق می‌شوند و از خودشان می‌پرسند «چرا عیشمان بادوام و خوشی‌مان مدام نباشد؟»، این می‌شود که ریشه می‌دوانند، رویایشان می‌شود یک چاردیواری دنج جایی در حاشیه جنگل یا توی دل روستایی بکر؛ جایی که غروب‌هایش به جای بوی گازوئیل، عطر برنج دمی داشته باشد و گوش‌ها را آواز غازها و غوک‌ها و «مای» کش‌دار گاو‌ها بنوازد، نه هجمه بوق شلوغ ماشین‌ها.



مهمان‌ها عزم جزم می‌کنند صاحبخانه شوند، می‌گردند پی یک تکه زمین برای خرید؛ املاکی‌ها مثل قارچ بر هر جاده‌ای از زمین بیرون می‌زنند، کسانی روی تن شالیزارها شن و ماسه می‌پاشند، درخت‌های پرتقال و انار و گردو را از ریشه درمی‌آورند و آتش می‌اندازند به جان جنگل‌ها و کلبه‌های کاهگلی را با پنجره‌های چوبی و شیروانی‌های سرخشان از پا می‌اندازد و آوار می‌کنند تا زمین‌ها آماده شوند برای تولد خانه‌های رویایی شهری‌ها. رویای روستانشینی ناگهان پوست می‌اندازد، مسافرها با خانه‌های ساده بومی راضی نمی‌شوند؛ مهمان‌های صاحبخانه شده، شهری‌های تازه از راه رسیده، ویلاهای لوکس و پر زرق و برق می‌خواهند، قانون و عرف بومی را نمی‌پذیرند، اشرافی‌گری و پز شهری‌شان را هم با خودشان سوغات می‌آورند، پزی که خوره می‌شود و روستا را می‌بلعد، آنها روستانشین نمی‌شوند، در عوض روستا را رنگ شهر می‌زنند. روستا رخت عوض می‌کند، شهرنشینی مرضی واگیردار می‌شود میان اهالی، دیگر خود بومی‌ها هم خانه‌های کاهگلی و حیاط‌های پر از مرغ و خروس و شاخه‌های سنگین از میوه را دوست ندارند، لباس سنتی از مد می‌افتد. جوان‌تر‌ها تمرین می‌کنند بی‌لهجه حرف بزنند، سقف‌ها پر بشقاب‌های فلزی می‌شود، مردم نسل به نسل عوض می‌شوند، جوان‌ها کشاورزی و دامداری را عار می‌دانند و حتی اگر ته دلشان راضی شود به پیشه پیشینیانشان، کجا برنج و چای بکارند و دام بگردانند وقتی زمین‌هایشان، ویلاهای دربسته شهری شده‌اند، آسیب‌های اجتماعی از راه می‌رسند و روستا، دامن آلوده و شلوغ و آشفته می‌شود حاشیه‌ای ناچیز یک کلان شهر دودگرفته تا دیگر جاذبه گردشگری و اسباب تمدد اعصاب نباشد، دلربایی نداشته باشد، بکر و دست نخورده و دنج نباشد و به همین خاطر از چشم شهری‌ها می‌افتد و مسافرها چمدان‌ها را می‌بندد به قصد یک جای دنج تازه، جایی که بتوانند در آن عاشق شوند و ریشه بدوانند. مقوله مهاجرت معکوس یعنی بازگشت شهرنشین‌ها به روستاها و گذران عمر با کیفیت در آنها، سال‌هاست که به عنوان راهکاری مثبت و تخصصی برای خلوت کردن شهرها، مدیریت بهتر آنها و تبدیل جمعیت مصرف‌کننده به تولیدکننده، مطرح می‌شود، اما مشکل اینجاست که ساز و کار صحیح این مهاجرت هنوز تعریف نشده و سوء مدیریت و سهل‌انگاری در حراست از فرهنگ بومی هر منطقه باعث شده است در مهاجرت شهری‌ها به روستاها، بافت ارزشمند روستایی دستخوش رشدی ناهمگون و بیمار شود و شاخص‌های بومی اصیلش را از دست بدهد و در بهترین حالت شهرکی شود با ویلاهایی دربسته برای تعطیلات آخر هفته ساکنان کلان شهرها؛‌ شهرکی که ساکنان واقعی‌اش بیکار، مهجور و مصرف‌کننده شده‌اند و گلوی محیط زیستش را مرگی زودرس می‌فشارد. مثال این پدیده یک خبر ظاهرا ساده است که دیروز منتشر شد و هشداری مهم برای همه مردم ایران دارد؛‌ خبری از زبان ابوالحسن میری، مدیرکل بازرسی استان مازندران، که می‌گوید 30 درصد ویلاهای استانش را غیربومی‌ها ساخته‌اند؛ ‌غیربومی‌‌هایی که مهاجرتشان مدیریت نشده است و به اصالت روستاها، ناخواسته آسیب زده‌اند. وضع در استان گیلان هم بهتر از این نیست و دیده‌ها گواهی می‌دهند که روستاهای این مناطق هم در حال تخریبند و حالا اگر دیر بجنبیم، اگر سهل‌انگاری کنیم، اگر راهکار مدیریتی قوی برای مهاجرت معکوس هوشمندانه و مفید ارائه ندهیم، اگر نتوانیم شهری‌های مهاجر را در بافت روستایی به شیوه‌ای صواب و بدون آسیب‌رسانی به فرهنگ و اصالت روستایی جاگیر کنیم،‌ تا یکی دو دهه دیگر، واژه روستا، هم می‌شود جزئی از تاریخ گذشته که بچه‌هایمان در کتاب‌های مدرسه درباره‌اش می‌خوانند، خوابش را می‌بینند و حسرتش را می‌خورند. مریم یوشی‌زاده


شنبه 19 تیر 1395 ساعت 03:30





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن