محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830725539
شاقول عدل در دولت اعتدال
واضح آرشیو وب فارسی:الف: شاقول عدل در دولت اعتدال
ابوالفضل فیضی خواه، 14 تیر 95
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۴ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۰۱
حلقه گمشده دولت اعتدال و پيشتر، دولت اصلاحات، بي توجهي يا كم توجهي به "عدالت توزيعي" است.دولت اعتدال اگر مي خواهد به معناي دقيق اين تعبير يعني"عدل" و "تعادل" عمل كند بايد متوجه "تضادهاي اجتماعي" فعلي در جامعه باشد و قدم نخست در راه اعتدال، كاستن از اين تضادها با تكيه بر نيروي اجتماعي حقيقتا تحول خواه است نه صرفا سردادن شعار آزادي در دايره كوچكي از هواخواهان. نيروي اجتماعي حقيقتا تحول خواه در ايران امروز مردم بي نام و نشان و دور از مراكز قدرت و ثروت هستند كه سرخورده از تحقق آمال و آرزوهاي برانگيزاننده در انقلاب اسلامي نشسته بر سفرهاي خالي نظاره گر ناكارآمدي و جنگ قدرت طبقات قديم و نوخاسته هستند. معلوم نيست چند سال ديگر بايد بر پروژه اصلاح طلبي بگذرد تا اين نكته ساده، فهم گير شود كه تكيه صرف بر گفتمان آزادي و كف و سوت زدن براي آن ، آن هم در جمعي محدود، يا سلبريتي ها، براي مردم " نان" نمي شود، هر چند ظاهرا براي برخي در اين سال ها نان گرمي هم شده.وقتي برخي منسوبان دولت صراحتا با توسل به نوعي سلفي گري ديني، ديدگاه اقتصادي مقبولشان را ( يعني همان آموزه هاي ليبراليسم) كه البته متعلق به دنياي مدرن است، متناسب با اتمسفر داخلي يك حكومت ديني، ناشيانه بازتوليد مي كنند و ديدگاه مخالف خود را به پشتوانه همين ظاهر ديني، و در واقع بدعت، تكفير مي كنند و حتي پا را هم فراتر مي گذارند و برخي نهادهاي قديمي تاسيس شده در نظام اقتصادي كشور را كه محصول اراده عمومي و قانون اساسي است -هر چند نيم جان و از نفس افتاده و در ظاهر مدافع "عدالت توزيعي" است- رسما زير سوال مي برند، عملا به جامعه (جامعه خشمگين از فقر و تبعيض) اين پيام را مي دهند كه آشي برايشان از اين مطبخ گرم نمي شود.سوال مشخص اين است: چرا حتي وقتي كه احمدي نژاد در معرض سنگين ترين اتهامات فساد مالي به اطرافيان و حاميانش قرار مي گيرد، سايه اش هم چنان بر دولت و انتخابات آينده سنگيني مي كند؟، يا چرا در ماجراي فيش هاي حقوقي كه كم و بيش در همه دولت هاي قبل يا حتي نهادهاي ديگر وجود داشته، به محض افشاي چند فيش حقوقي در اين دولت ناگهان همه، حتي طرفداران دولت و كساني كه به روحاني راي داده اند، عميقا از اين اتفاق متاثر مي شوند و لب به انتقاد مي گشايند؟ آيا همه اين اثرپذيري ها صرفا نتيجه "تبليغات" به معناي متعارف است؟ آيا اين اثر گذاري فقط نتيجه يك كار رسانه اي است؟ بياييد روراست باشيم.وقتي نقطه ضعف ها آنقدر بزرگ است كه حتي در دايره دوستان اين دولت هم درباره اش حرف زده مي شود، تبليغات و خبرگزاري و تيم رسانه اي هيچ كاري نمي تواند بكند. هر تبليغاتي نياز به زمينه و بستري دارد تا اثر كند.واقعا جاي سوال ندارد كه احمدي نژادي كه آن همه تبليغات سنگين درباره فساد مالي اطرافيانش منتشر شد و نتيجه انتخابات هم شكست او بود، در حال حاضر مهمترين رقيب روحاني است؟ اين اتفاق نه به دليل هنر ويژه شخص احمدي نژاد است نه به دليل كارآمدي تيم او. صداي افتادن تشت رسوايي اين ناكارامدي از بام را فقط آدمي كه خود را به نشنيدن زده نمي شنود. اما نكته اينجاست كه ارزيابي بخش مهمي از جامعه از دولت روحاني و برخي چهره هاي مهم اين دولت و سياست هاي درپيش گرفته شده، آني نيست كه بايد باشد و در مقابل هنوز گوشه چشمي به كساني از جنس احمدي نژاد دارد. دولت روحاني به تضادهاي اجتماعي فعال شده در جامعه يا بي اعتناست يا عملا در كنار قطب اقليت است. اقبال نسبي به روحاني در انتخابات خرداد ٩٢ در ميان ديگر نامزدها، جدا از ماجراي راي هاي سلبي، به گمان من بيشتر به دليل توانمندي بود كه مردم در او براي دفع خطر مربوط به مناقشه هسته اي ديدند، نه بيشتر.روحاني بايد به مدد هوش و توانمندي شخصي خود و البته معدودي از خيرخواهان دولتش هر چه زودتر طرح ديگري دراندازد و ورق را برگرداند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها