واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
غرضی: بعد از مصدق دولت خوشنام نداشتیم
سید محمد غرضی درباره پدیده حقوق های نجومی مدیران گفت: «مجموعههایی که پشت سر دولتها قرار گرفتند، نه تنها از انقلاب سهم خواهی کردند بلکه به شکلهای مختلف سهم گرفتند و به خیلی چیزها رسیدند. کسانی که در حال حاضر از انقلاب فاصله میگیرند، کسانی هستند که امتیازات بیشتر گرفتند.»
رویداد۲۴: موضوع فیشهای حقوقی و به دنبال آن، به طور جامعتر، بحث فساد اقتصادی در هفتههای گذشته بسیار مورد وجه رسانهها قرار گرفته که البته هر یک در این میان رویکرد و اهداف خود را دنبال میکردند.
در این مدت رسانههای اصولگرا از موضوع فیشهای حقوقی و حواشی آن بار دیگر برای حمله به دولت بهره بردند و البته روزنامههای اصلاح طلب نیز درصدد آن برآمدند که در این مورد دست به شفاف سازی بزنند.
در این میان به نظر میرسد که ضرورت نگاه به این موضوع از زاویههای دیگر، در هیاهوی رسانهای حاضر فراموش شده است و این در حالی است که لزوم آن به شدت احساس میشود.
سید محمد غرضی وزیر سابق نفت جمهوری اسلامی در مورد مسائل اقتصادی پیش آمده در طول این سالها، گفت: «دولتهای دهه ۶۰ و ۷۰ بهتر از دولتهای دهه ۸۰ عمل کردند، دولتهای دهه ۸۰ در این مورد بسیار بد عمل کردند و در اوج فاصله از انقلاب بودند.»
غرضی در این مورد گفت: «ما جوانان دهه ۳۰ و ۴۰ هستیم، در آن زمان وقتی که بحثهای انقلاب و اسلام و تخصص و امتیاز و غیره میشد، در جوار بزرگان این سوال مطرح میشد که تفاوت تکنوکرات مسلمان و تکنوکرات اروپایی چیست و در بحثها این موضوع مطرح میشد که تکنوکرات مسلمان همه مشخصات را دارد؛ امتیازات و قانونمندی و توانمندی را دارد ولی به اندازه یک خشت زن از مواهب دنیا استفاده میکند؛ یعنی تکنیک را به قیمت ارزان میفروشد، یعنی حکومت نه با امتیاز بلکه حکومت با زندگی کردن با فقرا. این ذهنیت در ما وجود داشت و هنوز نیز هست و بعدها وقتی بنده سپاه را تشکیل دادم، اعلام کردیم که یک صندوق درنظر گرفته شده و هرکس به اندازه نیاز خود میتواند از آن بردارد، بیش از یک یا دو سال که بنده آنجا بودم، چند نفر مبالغ ۵۰۰ یا ۷۰۰ تومان از صندوق برداشتند و یک بار نیز یک نفر اعلام کرد که ۱۲۰۰ تومان از صندوق برداشته است. تمام این امور به این راحتی گذشته است؛ در بیست سالی که بنده در دولت بودم، از مجموعه عواملی که در وزارتخانههای مختلف بودند، یک نفر با بنده در مورد حقوق خود صحبت نکرد. مدیرعامل نفت یا مدیرعامل مخابرات و سایرعوامل نیز حقوق کارمندان را دریافت میکردند و امور نیز به راحتی میگذشت، به خصوص در دهه ۶۰ بنده با دو پدیده هرگز روبرو نشدم؛ یکی آنکه کسی طلب اضافه حقوق کند و دیگر آنکه کسی طلب تعطیلی کند.»
غرضی افزود: «فرهنگی که در حال حاضر وجود دارد، نفوذ سرمایه بر نیروی کار است چرا که به تدریج سرمایه ارزش بسیار بالایی یافته و نیروی کار از بین رفته است. علاوه بر این، قبح رانت و ربا و اضافه حقوقهای کلان و... شکسته و با پیش آمدن این موضوع، کشور به گرفتاریهای امروز دچار میشود که از جمله آن، قاچاق بر تولید پیشی میگیرد.»
وزیر نفت سابق جموری اسلامی ادامه داد: «در دهه ۶۰ این نوع بحثها خیلی ضعیف مطرح میشد، زمانی که آقای ری شهری مطرح کرد که در یکی از قراردادهای بسته شده، مشاهده شده که طرف ۲۵۰ هزار دلار رشوه گرفته، با این موضوع برخورد شد. بعدها در دهه ۷۰ گروههایی در قراردادها و عوامل اداری دیده شدند و به تدریج نمودهایی از برگ ریزان سیاسی مشاهده شد و این حوزهها نیز تا حدودی به قول معروف لک دار شد. بعدها که به یکباره درآمدهای نفت خیلی وسیع شد و به تدریج دولت به عنوان قویترین واحد پولی و مالی مطرح شد، در اواسط دهه ۷۰ این موضوع به نوعی منفجر شد و خیابانها از خودروهای گران قیمت مملو شد و قیمت هر متر آپارتمان به یکباره افزایش شدید یافت.»
محمد غرضی در این مورد افزود: «وقتی دولت توانایی حفظ ارزش پول را از دست میدهد، و وقتی ثروتمند میشود، دائم با تزریق دلار و ریال به جامعه تورم ایجاد میکند که این مسائل از نتایج آنهاست. این روند از حدود اواسط دهه ۷۰ شروع شد و در دهه ۸۰ خیلی شدت پیدا کرد و اینک نیز به تدریج مدعیانی وجود دارند که ادعا میکنند که به اندازه کل ملت ایران ارزش دارند و ادعای ریاست و فلان و بهمان دارند.»
وزیر پست و تلگراف در دولت هاشمی در مورد گروههای سیاسی نیز گفت: «پیوند قدرت سیاسی با عامه مردم باید محکمتر از پیوند آن با صاحبان امتیاز و احزاب و گروهها باشد. احزاب و گروهها از زمان مشروطه به بعد نشان دادند که عمر متوسط آنها بین ۳ تا ۵ سال است. با یک شعار میآیند و با یک هو گفتن میروند، کشور یه این شکل اداره نمیشود. از مشروطه تابحال یک دولت که خوشنام رفته باشد، نداریم؛ مصدق نیز چون علیه وی کودتا شد، خوشنام ماند وگرنه یک دولت خوشنام نداریم.»
غرضی در مورد ریشه یابی این فساد اقتصادی، که البته وی اعتقاد دارد که بهتر است از کلمه «فساد» استفاده نشود، افزود: «در مورد موضوعات اقتصادی، دولتهای دهه ۶۰ و ۷۰ بهتر از دولتهای دهه ۸۰ عمل کردند، دولتهای دهه ۸۰ در این مورد بسیار بد عمل کردند که برای نمونه آن باید به افزایش ده برابری بهای دلار در کشور در این دهه اشاره کرد و این یعنی ارزش پول ملی ده برابر کاهش یافته است. دولتهای دهه ۸۰ اوج فاصله از انقلاب بودند.»
وی افزود: «مجموعههایی که پشت سر دولتها قرار گرفتند، نه تنها از انقلاب سهم خواهی کردند بلکه به شکلهای مختلف سهم گرفتند و به خیلی چیزها رسیدند. کسانی که در حال حاضر از انقلاب فاصله میگیرند، کسانی هستند که امتیازات بیشتر گرفتند، وگرنه فقرا که با انقلاب کاری ندارند، به جنگ میروند و شهید میشوند، ولی گروه وسیعی که با انقلاب فاصله دارند، کسانی هستند که ظرف سی یا چهل سال گذشته بیشترین امتیازات را از انقلاب بردهاند و زمانی که پای حرف آنها بنشینی، میگویند که به اندازه کافی امتیاز دریافت نکردهاند!»
غرضی گفت: «دولتها وقتی که سر کار میآیند، همراهان خود را میآورند؛ بنابراین، باید به آنها امتیاز دهند. بنده در دوره کاندیداتوری ریاست جمهوری خود اعلام کردم که در طول ۳۴ سال از انقلاب تا آن زمان، ۳۴۰ استاندار تغییر کرده یعنی به طور میانگین هر سال ۱۰ استاندار. این کشورداری نیست که «چون تو با من بودی و در ستاد من بودی، حالا سر کار باش» و... عمر متوسط هر استاندار در کشور ۲ سال است و در ظرف یک سال اخیر چند استاندار عوض شدهاند؟ برای شناخت یک استان حداقل باید یک دهه در آن زندگی کرد و مردم و سایر مسائل آن را شناخت و نمیشود یک نفر را از تهران برای استانداری استانهای دیگر اعزام کرد.»
وی در پایان گفت: «چند روز پیش، خبری در فضای مجازی منتشر شد که یک مقام ایرانی از یک موسسه خارجی کلی درآمد دلاری دارد و طوری وانمود شده بود که انگار مشروع هم هست، که البته انشاالله این خبر درست نباشد. غیرممکن است که بتوان کشور را با امتیاز اداره کرد، در حال حاضر وضعیت مسائل اجتماعی که به دست اشخاص خاص میافتد چگونه است؟ این مسائل به اداره کشور ضربه میزند و قاعده جامعه را علیه ستاد جامعه تشویق میکند. ما به عنوان گزارشگران و سربازان انقلاب یک کلمه بیشتر نداریم؛ «اگر کسی مسئولیت پذیرفت، نباید طالب امتیاز باشد». امتیاز از آن خدا است و نظام اسلامی که امتیاز دهنده نیست، بلکه امتیاز میگیرد؛ یعنی باید برای مردم کار کرد. بدانید که فقرا در کشور میمانند و کشور را نگه میدارند ولی صاحبان امتیاز همیشه از این فقرا طلبکاری میکنند. زمانی که کسی حزب تشکیل میدهد، این به چه معنی است؟ یعنی امتیاز میخواهد. وقتی قدرت سیاسی را گروههای امتیازطلب تصاحب میکنند، نتیجه همین میشود.»
تاریخ انتشار: ۱۲ تير ۱۳۹۵ - ۱۵:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]