واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: خبر تلخی بود ،بهت وناباوری همه را دربرگرفته بود .رسانه های جهان در کمال حیرت خبر را منتشر کردند .شهادت 298 سرنشین هواپیمای مسافربری ایران .ماجرا از این قرار بود :ناو آمریکایی «وینسنس»،یک فروند هواپیمای مسافربری ایران را دربر فراز آبهای خلیج فارس مورد هدف قرار داد و همه 298 سرنشین آن را به شهادت رساند. این خبری بود که در زمان خودش با بهت فراوان از سوی رسانههای جهان منتشر شد.
به گزارش جام جم آنلاین ،دوازدهم تیرماه 1367 شمسی برابر با سوم ژوئیه 1988 میلادی زمانی که ایران در نبرد با متجاوزین بعثی عراق بود،هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره "هنگام" مورد هجوم موشک ناو جنگی وینسس آمریکا قرار گرفت و سقوط کرد. این هواپیما حامل 298 مسافر و خدمه بود که تمامی آنها اعم از مرد و زن و کودک و نوجوان و کهنسال با وقوع این جنایت فجیع به شهادت رسیدند.در میان سرنشینان هواپیما، 66 کودک زیر 13 سال، 53 زن و 46 تن تبعه کشورهای خارجی نیز بودند که همگی کشته شدند. ساقط کردن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با ملت بزرگ ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهه های جنگ بود. پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت خود، دلایل ضد و نقیضی راعنوان کردند و تلاش کردند این اقدام خصمانه خود را یک اشتباه قلمداد کنند. مقامات آمریکایی بلافاصله پس از وقوع فاجعه سقوط ایرباس ایران، اعلام کردند که یک فروند هواپیمای نظامی اف ـ 14 ایران را مورد هدف قرار داده اند. آن ها پس از روشن شدن هویت هواپیما، آن را یک اشتباه خواندند و اعلام کردند که این یک اشتباه بود؛چون پروازشماره 655 ایران، بیرون از راه های هواپیماهای غیرنظامی حرکت می کرد و هواپیما با حالت خصمانه مستقیم به سمت ناو می آمده و علایم الکترونیک هم وجود یک فروند شکاری اف ـ 14 را نشان می داده و این کار ما، یک دفاع بوده است. اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفته ترین سیستم های راداری و رایانه ای و همچنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، معلوم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً خصمانه بوده است.درواقع قطعات متلاشی شده هواپیما و اجساد پاک مسافران، نشان داد که هواپیما در مسیر هوایی خویش و در آسمان سرزمین خویش حرکت می کرد، دوم آن که هواپیما در حال اوج گیری بود، نه حرکت مستقیم به سمت رزم ناو، آخر این که این رزم ناو با سیستم های پیشرفته الکترونیک، تمام مکالمات خلبان با برج مراقبت را در اختیار داشته و از غیرنظامی بودن آن کاملاً مطلع بوده است؛ حتی اگر این سیستم های پیشرفته نمی بود، تشخیص هواپیمای نظامی از غیرنظامی، با توجه به شکل و سرعت حرکت وسطح و جهت پرواز، کاملاً امکان پذیر است. پرداخت غرامت به هر حال آنچه که نباید اتفاق می افتاد ،به وقوع پیوست ومردم ایران را اندوهگین ساخت .بحث پرداخت غرامت به بازماندگان قربانیان حادثه، از نخستین روزهای وقوع آن از سوی جمهوری اسلامی ایران مطرح شد. سرانجام یکی از اعضای هیأت نمایندگی آمریکا در اجلاس شورای «ایکائو» که سازمانی تخصصی و وابسته به سازمان ملل و سازمان هواپیمایی کشوری است، اظهار داشت که آمریکا خود را مسؤول حادثه نمی داند، امّا حاضر است به عنوان کمک انسانی، مبلغی به بازماندگان حادثه و نه به دولت ایران، بپردازد. ازاین رو، دولت آمریکا مبلغ 55 میلیون دلار برای خانواده های قربانیان و نیز مبلغ 40 میلیون دلار برای غرامت ناشی از سقوط هواپیمای مسافربری پرداخت و به این ترتیب، ضمن ختم غائله، از زیربار مسؤولیت این حادثه شانه خالی کرد. جهان هیچ گاه جنایت بانیان این خاطره تلخ را از یاد نخواهد برد، جنایت مدعیان حقوق بشر که تمامی حق 290مسافر این پرواز را نادیده گرفتند و پروازی بی بازگشت را برای آنان رقم زدند. آمریکا نه تنها مسوولیت این اقدام را هیچ گاه بر عهده نگرفت بلکه به فرمانده این ناو نشان لیاقت اهدا کرد. سرانجام با تاخیر چند ساله مُهر پایان پرونده حمله ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران زده شد و نتیجه آن که نشان از دخالت دولت آمریکا و ضعف جامعه ی بین المللی داشت، تنها به پرداخت غرامت از طرف آمریکا به مسافران منتهی شد. این پایان که دور از بی طرفی و عدالت بود، دگربار ردپای سیاست را در تصمیم گیری های سازمان های بین المللی نشان داد. گرچه سال ها از فراق مسافران این هواپیما می گذرد اما مردمان این دیار همواره از آنان یاد و آب های خلیج فارس را به یمن حضور آنها در این دریا گلباران می کنند.
شنبه 12 تیر 1395 ساعت 09:58
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]