واضح آرشیو وب فارسی:24 آنلاین نیوز: اجتماعی - میزان نوشت: با گرم شدن هوا باید مراقب آفتاب سوختگی که گاها منجر به مرگ می شود، بود.افراد باید در ساعت اوج گرما و اشعه خورشید 10 صبح تا 16 عصر به جز موارد ضروری از قرار گرفتن در معرض خورشید جلوگیری کنند.آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی در معرض آفتاب یا سایر منابع پرتو ماورای بنفش حاصل می شود. این سوختگی در اثر پرتو ماورای بنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه های برنزه کننده (سولاریوم) به وجود می آید. از نشانه های آن می توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. آفتاب سوختگی هنگامی رخ می دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نوری حاوی پرتو ماورای بنفش بیش از توانایی رنگدانه محافظت کننده پوست بدن یعنی ملانین باشد. آفتاب سوختگی خارجی ترین لایه پوست را درگیر کرده و اغلب سوختگی اغلب درجه 1 ایجاد می کند. ممکن است تاول ایجاد شود، ولی سوختگی درجه 3 ایجاد نمی شود. تماس 15 تا 30 دقیقه روی یک پوست حساس می تواند ایجاد آفتاب سوختگی کند. تماس مزمن و طولانی مدت با نور آفتاب وسایر منابع نور ماورای بنفش موجب ایجاد پیری پوست می شود که علایم آن شامل شلی پوست چین وچروک و ضایعات پیگمانته و کراتوز های آفتابی و بالاخره سرطان های پوستی می شود. تماس بیش از حد در مدت کوتاه نیز باعث ایجاد آفتاب سوختگی می شود. اگرچه افراد با پوست روشن و چشم آبی بیشتر مستعد آفتاب سوختگی هستند ولی در افراد با پوست تیره هم با طولانی قرار گرفتن در معرض این اشعه آفتاب سوختگی رخ می دهد. آفتاب سوختگی معمولا افرادی که به ساحل می روند، ماهی گیران، باغبانان یا هر کسی که در محیط بیرون کار می کند و افرادی که از دستگاه های برنزه کننده استفاده می کنند، درگیر می کند. علایم در آفتاب سوختگی خفیف قرمزی، تحریک پذیری و خارش پوست وجود دارد. با ادامه تماس ممکن است تورم، درد و تاول پیدا شود. درد ناشی از آفتاب سوختگی 2 تا 4 ساعت بعد از تماس شروع می شود و شدت ان 12 تا 24 ساعت بعد است. اگر تماس در همین مرحله قطع شود، پس از چند روز در ناحیه آفتاب سوخته دچار پوسته ریزی شده و التیام می یابد. در صورت ادامه تماس با نور آفتاب علایم شدیدتری پیدا می شود. مثل تاول های بزرگ بعلاوه برتاول های بزرگ و زیاد، علایم سیستمیک مثل تب و لرز، تهوع و استفراغ، خواب آلودگی و از دست دادن آب بدن و اختلال آب و الکترولیت بروز می کند. گاهی عفونت ثانویه اضافه می شود و در موارد پیشرفته تر شوک و مرگ اتفاق می افتد. آفتاب سوختگی شدید به همان اندازه سوختگی حرارتی وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومی را داشته باشد. بنابراین نباید آن را بی اهمیت انگاشت. هر سال بسیاری از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت می کنند و میلیون ها نفر دچار آفتاب سوختگی می شوند. آفتاب سوختگی برخلاف سوختگی حرارتی فورا تظاهر نمی کند. بنابراین هنگامی که دردناکی و قرمزی پوست شروع می شود، آسیب پوستی از قبل رخ داده است. درد در ۶ تا ۴۸ ساعت ابتدایی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. گفته می شود که آفتاب سوختگی سیستم ایمنی بدن را تغییر می دهد. در اثر تماس های مکرر با نورحورشید آسیب های وارد شده به سیستم ایمنی افزایش می یابد که این مسأله در ایجاد سرطان های پوستی نقش عمده ای دارد. آفتاب سوختگی با ایجاد حالت پیش التهابی (Pre inflammatory effect) می تواند باعث بـروز فـوتـوتـوکـسیک، واکنش های آلرژیک، فوتودرماتوز، تشدید مشکلات التهابی پوست از جمله درماتیت آتوپیک، پسوریازیس، پتیریازیس و اشعه UV می تواند باعث بروز اثرات Immunosuppressive شود. عوامل برخی عوامل حساسیت شخص را نسبت به آفتاب سوختگی افزایش می دهند؛ از جمله: 1- قرار گرفتن در معرض آفتاب در ساعت اوج آفتاب (۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) خصوصا در نوزادان و کودکان که نسبت به بزرگسالان پوست حساس تری دارند. 2- روشنی پوست: افراد با پوست های روشن با احتمال بیشتری نسبت به افراد با پوست تیره تر دچار آفتاب سوختگی می شوند. 3- مصرف داروها: مصرف خوراکی بعضی از داروها می تواند باعث حساس شدن پوست به آفتاب شود و به دنبال ان آفتاب سوختگی رخ دهد. از جمله این داروها: تتراسیکلین ها و دیورتیک های تیازیدی را می توان نام برد. مصرف بعضی مواد آرایشی و بهداشتی مثل صابون های معطر عطر ها و کرم ها می تواند باعث حساس شدن پوست به نور آفتاب شود و آفتاب سوختگی رخ دهد. از جمله این ترکیبات برگومات را می توان نام برد. درمان بیمار باید به یک محل خنک و دور از آفتاب انتقال یابد. کمپرس های خنک کننده استفاده شود. برای مثال: دوش یا حمام آب سرد بگیرید یا پارچه مرطوب و سرد روی سوختگی قرار دهید. کرم های بیحس کننده حاوی بنزوکایین، لیدوکایین و وازلین روی پوست مالیده نشود، زیرا ممکن است باعث تحریک پوست و واکنش های آلرژیک شود. از قرار دادن یخ یا مخلوط آب و یخ بر روی پوست بپرهیزید. از مصرف ترکیبات حاوی وازلین روی پوست بپرهیزید. وازلین از تعریق و دفع حرارت پوست جلوگیری می کند. این امر در مورد مصرف کره و روغن ها نیز صادق است. از کرم های مرطوب کننده و یا کرم هیدروکورتیزون استفاده شود. نوشیدن آب زیاد توصیه می شود. اگر تاول پوستی به وجود آمده است، تاول ها را نترکانید، زیرا آنها برای محافظت از لایه های زیرین پوست تشکیل می شوند و ترکاندن شان ممکن است به عفونت بینجامد. اگر تاول خودبخود باز شد به آرامی پوست مرده را از روی آن بردارید و یک پماد آنتی بیوتیک روی آن بمالید و یک گاز خشک روی تاول قرار دهید. پانسمان خشک می تواند از عفونت جلوگیری کند. سیلورسولفادیازین (کرم 1درصد) جهت درمان آفتاب سوختگی مناسب است. البته باید در مورد مصرف آن در ناحیه صورت احتیاط کرد. اگر پوست تان تاول نزده است، از کرم مرطوب کننده و یا کرم های کورتیکوسترویید های موضعی برای تسکین ناراحتی استفاده کنید. داروهای مسکن مانند ایبوپروفن در کاهش درد موثرند. در صورتی که به همراه آفتاب سوختگی تب وجود دارد یا تاول های پر از مایع، سرگیجه یا اشکالات بینایی ایجاد شده است، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد. در موارد وجود دهیدریشن و اختلال آب و الکترولیتی بستری در بیمارستان و مایع درمانی نیاز است. آفتاب سوختگی می تواند چند روز فرد را از کارش باز دارد. همچنین می تواند باعث پیری زودرس یا سرطان پوست شود. سایر مشکلات پوستی مثل هرپس سیمپلکس، لوپوس و پورفیری ممکن است بدتر شود. پیشگیری از قرار گرفتن غیر ضروری در برابر آفتاب خود داری کنید.حداکثر تابش اشعه ماورای بنفش بین ساعات 10 صبح تا 4 بعد از ظهر است. در این ساعات در محیط های بسته بسر برید و اگر در محیط بیرون هستید، در سایه باشید، زیرا سایه می تواند تا 50درصد باعث کاهش اثرات اشعه ماورای بنفش شود. در روز های ابری هنوز اشعه ماورای بنفش وجود دارد و ممکن است آفتاب سوختگی رخ دهد. در فصل زمستان در روز های برفی برف می تواند تا 80درصد اشعه ماورای بنفش را منعکس کند و موجب آفتاب سوختگی شود. با بالا رفتن در ارتفاعات شدت اشعه ماورای بنفش افزایش می یابد. با افزایش ار تفاع، هر 300 متر 4 تا 5 درصد شدت آن اضافه می شود؛ بنابراین کسانی که به کوهنوردی می روند توصیه می شود با توجه به این نکته از کرم های ضد آفتاب استفاده کنند. از گرفتن حمام آفتاب و برنزه کردن پوست باید پرهیز کرد. از رفتن به سالن های مخصوص برنزه کردن و استفاده از اشعه های مصنوعی بپرهیزید. در صورتی که تمایل به برنزه شدن دارید، می توانید از کرم های مخصوص برنزه کردن استفاده کنید تا ضمن محافظت ازاشعه آفتاب رنگ دلخواه تان را نیز به دست آورید. استفاده صحیح از ضد آفتاب ها پوست باید تمیز و خشک باشد. یک ربع تا نیم ساعت قبل از بیرون رفتن از ضد آفتاب استفاده شود. مقدار ضد آفتاب باید کافی باشد (2 میلی گرم به ازای هر سانتی متر مربع و یا یک بند انگشت برای کل صورت) نیاز است. هر چهار ساعت بسته به نوع ضد آفتاب بایستی تکرار شود. ضد آفتاب باید روی کل نواحی در معرض نور مالیده شود (صورت، پشت گردن، گوش ها و پشت دست ها). در زمان های شنا در استخر های رو باز از ضد آفتاب های واتر پروف یا مقاوم به آب استفاده شود مدت دوام این ضد آفتاب ها 80 دقیقه است و باید پس از این مدت تجدید شوند. استفاده از پوشش مناسب لباس می تواند به عنوان یک عامل محافظت کننده از آفتاب باشد. لباس هایی که بافتی فشرده دارند و لباس های ضخیم محافظت بیشتری اعمال می کنند. آستین لباس باید بلند باشد. لباس های تیره محافظت بیشتری و لباس خیس محافظت کمتری دارد. از دستکش برای پوشش دست ها استفاده شود. از کلاه های نقاب دار استفاده شود. لبه آنها باید 7/5 تا 10 سانتی متر باشد. از عینک های آفتابی استفاده شود. اینها علاوه بر محافظت از چشم، از پوست اطراف چشم ها نیز محافظت می کنند. در مورد بچه ها تمامی نکات فوق باید رعایت شود.
جمعه ، ۱۱تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 24 آنلاین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]