محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829138380
فضای مجازی دچار ولنگاری محض است - سایت خبری انصار حزب الله
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: در یک نگاه کلی میتوان از دست رفتن هویت ملی و اجتماعی، از دست رفتن هویت تمدنی و دینی، بی توجهی به آداب و رسوم و سنن اصیل، واگرایی فرهنگی، افزایش فاصله میان فرهنگ رسمی و غیررسمی، آسیب فاحش به نوع پوشش و رفتار و بیم بروز رفتارهای مخاطرهآمیز را از این آسیبهای جدی اجتماعی، فرهنگی برشمرد.به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله، این روزها اخباری در رسانه های مختلف منتشر شده است که تعداد زیادی از دانش آموزان متولد اواخر دهه هفتاد و دهه هشتاد در چند روز مختلف در تهران و چند شهر دیگر به بهانه پایان امتحانات تجمع کرده اند. آنطور که در اخبار مختلف منتشر شده است، هسته ی اولیه این تجمعات از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی برخاسته است. در واقع این نوجوانانِ عضو شبکه های مختلف اجتماعی همچون اینستاگرام، تلگرام، فیسبوک و توییتر با هم قرار می گذارند که به بهانه پایان امتحاناتشان و آغاز فصل تعطیلات، ارتباطات مجازی خود را حقیقی کنند و ساعتی را به شادی و خوشی بگذرانند. اما باید دید که آیا واقعا مساله در همین حد بوده است؟ آیا می تواند این تجمع آغازی برای سلسله تجمعات بعدی باشد؟ مطالبات دهه هشتادی ها چیست؟ پشت پرده این مطالبات و تجمعات چه اهداف احتمالی نهفته است؟ آسیب های اینگونه تجمعات بی برنامه چه می تواند باشد؟ و دلایل این تجمعات چیست؟ در سال های اخیر فضای مجازی به خصوص شبکه های اجتماعی جای خود را در میان مردم باز کرده اند. امروزه ایران با نزدیک به هشتاد میلیون نفر جمعیت، بیش از بیست میلیون کاربر تلگرام دارد. همچنین گفته می شود که نیمی از جمعیت ایران حداقل عضو یکی از شبکه های اجتماعی هستند و همه ما در گوشه و کنار و در میان دوستان خود کسانی را می یابیم که عضو چند شبکه ی اجتماعی، به صورت همزمان هستند. مساله مهم تر و حائز اهمیت آن است که سن استفاده از این شبکه های اجتماعی بسیار پایین آمده است و ما شاهد استفاده کودکان در سال های دبستان از این شبکه ها هستیم، چه بسا کودکانی را سراغ داریم که در سنین بسیار پایین دارای صفحه توییتر و یا فیسبوک هستند. از سویی باید توجه داشت که دستگاه مسئول و ناظر گسترده ای بر فعالیت ها و مطالب مندرج در شبکه های اجتماعی وجود ندارد و با توجه به بسته بودن و محدودیت شبکه های رسمی و آزادی عمل گسترده در شبکه های اجتماعی، فضای مجازی دچار یک نوع ولنگاری در همه عرصه ها شده است. با وجود این کاربران شبکه های مجازی درگیر آزادی و ولنگاری فرهنگی هستند. یک نمونه از آن، حجم گسترده ای از فیلم ها با عنوان دابسمش که هر لحظه توسط افراد مختلف در شبکه هایی چون اینستاگرام منتشر می شود و سپس توسط خیل عظیمی از مردم تگ می شود، لایک می خورد و به محیط شبکه های دیگر چون واتس آپ و تلگرام راه می یابد. باید پرسید که دقیقا در پشت پرده انتشار دادن این فیلم های به ظاهر ساده چه آسیب هایی نهفته است؟ به ظاهر ساخت این فیلم ها هدفی جز تفریح و گذراندن اوقات فراغت نیست و چه بسا هدف تعداد بسیار زیادی از کاربران نیز چیزی جز این نباشد اما آیا مساله به همین جا ختم می شود؟ نخست، در این گونه فیلم ها، جامعه درگیر گذراندن اوقات فراغت خود با مسائل سطحی و پوچ می شود. دوم، معمولا این فیلم ها توسط کاربران با سطح بالای اقتصادی پر می شود که از سطح مسائل اقتصادی گذشته اند و درگیر تولید محتوا و امتحان کردن انواع مختلف تفریحات هستند و این موضوع موجب سلطه مخفی این گروه بر سایر گروه های حاضر در اجتماع خواهد بود. سطح پایین تر اجتماع درگیر زندگی، خواسته ها و مطالبات گروه هایی می شوند که اساسا ارتباطی به آنها ندارد. سوم، فاصله طبقاتی شدیدی را نشان می دهد و موجب خدشه دار شدن هویت و شخصیت گروه های فرودست، هژمونی گروه های فرادست، ایجاد افسردگی، سرخوردگی هویتی و چه بسا مشکلات پیچیده تری چون خودکشی، لمپنیسم، تجاوز و... خواهد شد. چهارم، همچنین ترویج فرهنگ غربی، آزادی و ساده، نشان دادن ارتباط بی پرده ی میان افراد نامحرم، انتشار دادن سبک زندگی و پوشش خلاف عرف و سنت دینی از آسیب های دیگر این ولنگاری فرهنگی خواهد بود. همین طور حضور پیوسته افراد در ساعات مختلف روز در گروه ها و کانال های مختلف، افزون بر بار هزینه بالایی که برای کاربران دارد، موجب انتشار دادن مطالب بی پایه و اساس، گسترش شایعات، فرصت سازی برای عده ای از افراد و گروه های سودجو در جهت دست یابی به اهداف خاص خود، بلوغ زودرس در کودکان و نوجوانان و آشنایی پیش از موعد آنان با مسائل مختلف، ورود کودکان و نوجوانان به جنبش های مختلف که اساسا درک خاصی از ماهیت آن ندارند و تنها به اقتضای سن خود وارد این هیجانات می شوند اما در واقع اهداف دیگری در فکر گردانندگان اصلی آن نهفته است و در انتها آسیب های تحصیلی، پایین آمدن بازده کاری، پایین آمدن امنیت اجتماعی و مشکلات دیگر را به دنبال خواهد داشت. پس آنقدر هم فضای مجازی، مجازی نیست و آثار مثبت و منفی آن عملا در زندگی روزمره ما مشهود است. میتینگ های اخیر نمونه ای از تاثیرات فضای مجازی در دنیای حقیقی و زندگی روزمره است. اما باید دید که دلایل این اجتماع و اجتماعات احتمالی مشابه آن چیست و آسیب های احتمالی آن چه خواهد بود؟ نخست، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در پی جنگ تحمیلی گروهی از جوانان و نوجوانانی که متولد دهه شصت بودند به بهانه ی این که آسیب های بر آنان وارد شده است و دچار محرومیت ها و کمبودهایی بودند خود را با عنوان دهه شصتی ها شاخص کردند و اقدام به بیان خاطرات خود نمودند. در این میان به انتقاد از گروه های کوچکتر از خود پرداختند، به امکانات و آزادی های آنان غبطه خوردند و تلاش خود را در جهت نصیحت پذیری و هدایتگری آنان نشان دادند. با این صف بندی پس از آن و برای اولین بار افراد متولد دهه هفتاد، به هفتادی ها و دهه های پس از آن نیز به نام خاص خود مشهور شدند. بنابراین یک گسست نامریی میان متولدین دهه های مختلف شکل گرفت که شاید در ابتدا بی اهمیت می نمود؛ اما اهمیت خود را کم کم به جامعه نمایاند. خرده ها و انتقادهایی که نسل دهه های بزرگتر به دهه های کوچکتر گرفتند و آن ها را در مقابل سنت ها و قوانین اجتماعی دیدند سبب شد که یکدستی جامعه دچار آسیب شود. امروزه دهه بزرگتر خود را آسیب دیده می داند. دهه های کوچکتر نیز با توجه به تجربه پیشینیان خود و با این زمینه که متفاوت و جسورتر از آن هایند، اقدام به هنجارشکنی می کند، در پی شادی ها و خوشی های خاص خود و هنجارشکنی است و همچنین بیش از پیشینیان در پی دست یابی به اهداف خود است و تلاش می کند تا از هر راهی به این مطالبات دست یابد. اما سوالی که پیش می آید ایناست که با صف بندی و قرار دادن دهه های مختلف در مقابل یک دیگر و بدون راهنمای بزرگترها اساسا به درستی می توان به مطالبات دست یافت؟ دوم، با توجه به پایین بودن متوسط سنی کاربران شبکه های اجتماعی این مساله به ذهن متبادر می شود که اساسا نیازها و خواسته های آنان چیست و در صورت عدم توجه و سازماندهی چه سوء استفاده هایی ممکن است از این هیجانات و جنب وجوش ها شود. می توان اشاره کرد که با توجه به پایین بودن متوسط سنی کاربران درگیر این فضا، بیشتر آنان صرفا به دنبال شادی، تفریح، ماجراجویی و هویت یابی هستند و عملا گرایش خاص سیاسی، امنیتی و... ندارند و از بلوغ خاصی هم برای آن برخوردار نیستند اما شکل دادن این اجتماعات می تواند برای گردانندگان آن اهداف دیگری را به همراه داشته باشد. برهم زدن آرامش محل آن هم یک مکان تجاری و اقتصادی، ایجاد اغتشاش، ایجاد مجادله و دعوا و به تماشا ایستادن حاضران و تهیه کردن فیلم و کلیپ از اتفاقات رخ داده در این گونه اجتماعات غیرمنتظره، عدم آگاهی از این اجتماعات و عدم نظارت، کنترل و آمادگی کافی برای مقابله با خطرات احتمالی به خودی خود مشکلات گسترده ای را به همراه خواهد داشت و زمینه ساز خرابکاری و حوادثی ضد امنیت ملی خواهد بود. سوم، اجتماعاتی چون میتینگ دهه هشتادی ها و یا جمع شدن جوانان و آب بازی در پارک ها، اجتماع برای مراسم خاکسپاری خواننده ای چون مرتضی پاشایی و انجام مراسم سالگرد وی و گردهمایی هایی از این دست نشان از گسست اقتصادی بزرگ میان طبقات مختلف مردم دارد؛ این که عده ای دغدغه ای جز قرار گذاشتن های مجازی و ایجاد تنش و شلوغی در شهر را ندارند و عده ای از دانش آموزان به خاطر مشکلات اقتصادی، فرهنگی، معیشتی و اجتماعی به خودکشی و خود فروشی اقدام می کنند؛ همانطور که در هفته های اخیر در اخبار مختلف منتشر شده است. چهارم، دوره های طولانی تحصیلی در ایران برای رسیدن به شغل مناسب، یکی دیگر از دلایل حضور و استفاده ی گسترده جوانان و نوجوانان از شبکه های اجتماعی است. جوانی که در سن ۲۱ ـ ۲۲ سالگی و در اوج جنب وجوش و پویایی است، به جای این که درگیر کار و تلاش و امید به آینده و تلاش برای آن باشد؛ باید سال های طولانی را در انتظار پایان تحصیلات، کنکورهای پی در پی و رسیدن به مقاطع بالاتر تحصیلی باشد و در این میان جوش و جنبش و برنامه ها و بلندپروازی های خود را با حضور در شبکه های اجتماعی و به بطالت گذراندن وقت خود پاسخ می دهد. در یک جمع بندی کلی می توان به هشدارهای جدی رهبر معظم انقلاب در سال های اخیر اشاره کرد. ایشان در رهنمودهایشان به برنامه ریزی های رسانه های غربی در جهت تغییر سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی اشاره کرده اند که با نگاهی به اتفاقات اخیر می توان به راحتی آن را مشاهده کرد. زندگی در دنیای مجازی نیازمند قواعد و اصول خاصی نیست، افراد با نام کاربری دروغین و یا غیر رسمی وارد این فضا می شوند و امکان آن را دارند که فعالیت های مختلفی را در این فضا ترتیب دهند. همچنین به علت نبود مشکلات زندگی حقیقی در فضای مجازی و با توجه به گستردگی شهرها و ناآشنایی افراد در آن و پایین آمدن امنیت اجتماعی و عدم توان افراد در اعتماد ساده به یک دیگر، دوستی ها و ارتباطات در فضای مجازی شکل می گیرد، افرادی که یکدیگر را نمی شناسند با هم دوستی و روابط گسترده ای را ترتیب می دهند و در پی آن می توانند جنبش ها و اجتماعاتی را نیز شکل دهند. این شبکه ها و نرم افزارهای آن توسط کمپانی های وابسته به دولت های غربی برنامه نویسی می شوند و در بهترین و خوشبینانه ترین حالت، امکانات و ابزارهای این فضا متناسب با جامعه خودشان خواهد بود. از آسیب ها و مضرات این فضاها در رسانه های مختلف بسیار گفته شده است و برخی از دولت ها نیز استفاده از شبکه خاصی را برای کاربران خود ممنوع کرده اند، همه این ها نشان از اهمیت موضوع می دهد. در یک نگاه کلی می توان از دست رفتن هویت ملی و اجتماعی، از دست رفتن هویت تمدنی و دینی، بی توجهی به آداب و رسوم و سنن اصیل، واگرایی فرهنگی، افزایش فاصله میان فرهنگ رسمی و غیر رسمی، آسیب فاحش به نوع پوشش و رفتار و بیم بروز رفتارهای مخاطره آمیز را از این آسیب های جدی اجتماعی و فرهنگی برشمرد. با تأمل در اتفاقات اخیر لزوم توجه و نظارت جدی بر شبکه های اجتماعی و ضرورت برنامه ریزی برای اوقات فراغت جوانان و نوجوانان و جهت دادن به زندگی آنان را باید به مسئولان عزیز یادآور شد تا شاید حوادث ناگوار در سطح گسترده و سوء استفاده از آینده سازان ایران اسلامی نباشیم./ *رسا
دوشنبه ، ۷تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها