واضح آرشیو وب فارسی:پارس فوتبال: خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام : در طول چند سال گذشته یک اتفاق عجیب به طور مشترک برای چند بازیکن پرسپولیس رخ داده است. آنها سرخپوش شده اند، در این تیم خوش درخشیده اند، به میل خودشان ساز جدایی کوک کرده اند و بعد به سرعت نور پشیمان شده اند! اینکه چرا چنین اتفاقی رخ می دهد چندان روشن نیست، اما به نظر می رسد این گروه از بازیکنان تحت تاثیر فضایی که بعد از درخشش فنی شان به وجود می آید، خودشان را بالاتر از باشگاه حس می کنند و تصمیم هایی می گیرند که خیلی زود باعث پشیمانی می شود. رضا حقیقی او شاید سمبل این گروه از بازیکنان باشد. حقیقی بین دو نیم فصل لیگ دوازدهم از فجرسپاسی به پرسپولیس آمد و خیلی زود در قامت یک ستاره ظاهر شد. نمایش های فوق العاده او به عنوان هافبک دفاعی باعث شد هواداران به شعف بیایند. با این وجود حقیقی خیلی زود شروع کرد به غرولند کردن و هر روز در مورد دیر شدن وصول مطالباتش حرف زد. او مدام اعتراض می کرد و می گفت اگر پولش را نگیرد، می رود. حقیقی حتی چپ و راست مدعی می شد از اکراین و سایر لیگ های اروپایی پیشنهاد دارد. بالاخره هم این حجم از منفی بافی های او کار دستش داد و باعث شد از پرسپولیس برود. منتها خبری از لیگ اکراین نبود؛ او به پدیده رفت، بعد راهی صبا شد و در نهایت سر از لیگ تایلند درآورد. از هر سه باشگاه جدیدش هم به سرعت کنار گذاشته شد تا امروز که در ۲۷سالگی کسی از او خبر ندارد! حقیقی به تازگی در مصاحبه ای به شدت از جدایی اش از پرسپولیس ابراز ندامت کرده و با یادآوری «جایزالخطا» بودن انسان، خواهان بازگشت به این تیم شده است؛ رویایی که تحققش محال به نظر می رسد. محمد نوری هر چه از سال های حضورش در پرسپولیس گذشت پخته تر شد و حتی به بازوبند کاپیتانی این تیم هم دست پیدا کرد، اما ابتدای لیگ پانزدهم ناگهان تصمیم گرفت به لیگ قطر کوچ کند. او این تصمیم را آنقدر فوری گرفت که جای واکنش برای باشگاه نگذاشت. او در قطر یک سال بد را سپری کرد و پرسپولیس در تهران یک فصل خوب را پشت سر گذاشت. نوری به ایران بازگشت و مصرانه خواهان عقد قرارداد با سرخپوشان شد، اما این بار این پرسپولیس بود که قبول نکرد. پیام صادقیان وضع او کمی فرق می کرد. پیام در لیگ سیزدهم ستاره پرسپولیس بود، اما فصل بعدش به جای اینکه تیم را ول کند، «کار» را ول کرد. او آنقدر حاشیه درست کرد که اخراجش کردند. تازه بعد از جدایی از پرسپولیس بود که او متوجه عمق فاجعه شد. پس از آن هرچقدر سعی کرد برگردد، به هدفش نرسید. یک بار به خاطر او، کریم باقری پیش برانکو وساطت کرد که نتیجه ای نداشت. همین امسال هم صادقیان علنا از مسوولان تیم خواست یک فرصت دیگری به وی بدهند، اما این تفاضا هم به جایی نرسید تا صادقیان سر از ماشین سازی در بیاورد. محمد عباس زاده پدیده پرسپولیس در لیگ سیزدهم بود و خیلی ها عقیده دارند اگر می توانست کمی حواشی خودش را کنترل کند، امروز موقعیتی شبیه به مهدی طارمی در فوتبال ایران داشت. با این وجود او در فصل دوم حضورش در پرسپولیس رو به حاشیه گذاشت و از این تیم جدا شد. بعد از این اتفاق اصرارهای عباس زاده هم برای بازگشت به جایی نرسید تا امروز وضع غریبی داشته باشد. سید جلال حسینی بعد از دو سال حضور در پرسپولیس ناگهان راهی لیگ قطر شد. وضعش در آن کشور بد نبود، اما با یک سال بازی در لیگ ستارگان متوجه شد در سال های پایانی فوتبالش به چیزی بیشتر از پول نیاز دارد. به تهران بازگشت و برای حضور در پرسپولیس پیشقدم شد، اما برانکو او را نخواست. سید جلال یک سال منتظر ماند و بعد دوباره شانسش را امتحان کرد. سرانجام برانکو رضایت داد حسینی برای لیگ شانزدهم سرخپوش شود. او بلافاصله بعد از ثبت قراردادش با قرمزها یک جمله معنادار گفت: «به بازیکنان پرسپولیس توصیه می کنم قدر پیراهنی را که به تن دارند، بدانند.» به نظر شما این توصیه برای یکی مثل رامین رضاییان موثر خواهد بود یا در سال های آینده او را هم می توان به این لیست اضافه کرد؟!
دوشنبه ، ۷تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس فوتبال]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]