واضح آرشیو وب فارسی:الف: شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان
تاریخ انتشار : شنبه ۵ تير ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۱۴
شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضانبسم الله الرحمن الرحیماللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ؛ ای خدا در این روز بهره مرا از برکاتش وافر گردانوَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَی خَیْرَاتِهِ؛ و به سوی خیراتش، مسیرم را سهل و آسان سازوَ لاَ تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ؛ و از حسنات مقبول آن، مرا محروم مساز،یَا هَادِیاً إِلَی الْحَقِّ الْمُبِین؛ ای راهنمای به سوی دین حق آشکار.»[۱]شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضانفراز اول: خدای بهره ی من را از برکات این ماه بیشتر نمادر فراز اول دعای روز نوزدهم از خدای متعال خواستاریم که بهره و نصیب ما را از برکات این ماه افزون نماید. ماه رمضان ماه رحمت و مغفرت الهی است که برکات آن قابل توصیف و بیان نیست. بر اساس منابع اسلامی در این ماه پر خیر و برکت، شبی وجود دارد که اهمیت و ارزش آن از هزار ماه بیشتر است. «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ؛[قدر/۳]شب قدر بهتر از هزار ماه است». شبی ارزشمندی که برکات الهی و تقدیر و قسمت هر کسی در آن مشخص می شود:«حم، وَ الْكِتابِ الْمُبينِ، إِنَّا أَنْزَلْناهُ في لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرينَ، فيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكيمٍ؛[سوره دخان، آیات۴-۱] حم، سوگند به اين كتاب روشنگر، كه ما آن را در شبى پر بركت نازل كرديم ما همواره انذاركننده بوده ايم! در آن شب هر امرى بر اساس حكمت (الهى) تدبير و جدا مى گردد».برکات ماه رمضان بی شمار است، از جمله ی این برکات را می توان خلاصی و نجات از ۱-آتش جهنم ، ۲-بخشش گناهان، ۳-توفیق عبادت و بندگی،۴-دستگیری و کمک به نیازمندان، ۵-رضوان و رضایت الهی برشمرد.در روایتی از کتاب شریف کافی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله) این چنین نقل شده است: « هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار؛[۲]رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه اش مغفرت و پايانش اجابت و آزادى از آتش جهنم».در روایت دیگر از کتاب بحار الانوار از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله) اهمیت و ارزش ماه رمضان این چنین آمده است: «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَة؛[۳] اگر بنده «خدا» مى دانست كه در ماه رمضان چيست [چه بركتى وجود دارد] دوست مى داشت كه تمام سال، رمضان باشد».یکی از عوامل مهمی که نقش تأثیر گذاری در حرمان نعمت ها و محروم ماندن از برکات بر عهده دار گناه و رذایل اخلاقی است.گناه باعث محرومیت انسان از بسیاری نیکی ها و حسنات در زندگی است. کما اینکه کسانی که توفیق دست گیری از نیازمندان و فقرا را ندارد می توان ریشه آن را در عدم روحیه سخاوتمندی جستجو کرد، کسانی که توفیق نماز شب و شب زنده داری را ندارد ویروس گناه در زندگی ایشان ریشه دوانده است. روایات فراوانی بیانگر این موضوع است، در کتاب شریف کافی از امام صادق(علیه السلام) این چنین نقل شده است:«إِنَّ الرَّجُلَ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّيْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّيِّئَ أَسْرَعُ فِي صَاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ فِي اللَّحْمِ. [۴] همانا شخص گناهى مرتكب مى شود و بر اثر آن از نماز شب محروم مى شود و تأثير كار بد در صاحبش از تأثير كارد در گوشت زودتر است».فراز دوم دعا: خدایا مسیر خیرات را برایم هموار نما«وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَی خَیْرَاتِهِ؛و به سوی خیراتش، مسیرم را سهل و آسان ساز»در فراز دوم از خدایا متعال مسئلت می نمایم که انجام خیرات و خوبی ها برای ما سهل و آسان نماید. بعضی افراد به واسطه ی حب دنیا و دارایی های مادی دل کندن و خرج نمودن آن اموال در مسیر الهی برایشان کاری سخت و طاقت فرسا جلوه می نماید، از جمله خیرات ارزشمندی این ماه ارتباط با خدای متعال است. توفیق قرائت قرآن، ارتباط با خدای متعال و دستگیری از نیازمندان و مستمندان همه ی این موارد گوشه ای از خیرات موجود در این ماه می باشد که با یاری طلبیدن از خدای منان انجام آنها سعی در انجام آن را داریم. از جمله موانع انجام خیرات علاوه بر حب مال و دارایی دنیوی راحت طلبی و تن پروری است، این موضوع باعث شده است عده ای توفیق ارتباط و قرب الهی را از خود دور نمایند».فراز سوم: از قبول حسنات این ماه مرا محروم مسازوَ لاَ تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ؛ و از حسنات مقبول آن، مرا محروم مسازخداوند متعال سخن از داستانی می فرماید که یکی عمل نیک و حسنش مورد قبول قرار گرفت و دیگر خیر.« وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقينَ؛[مائده/۲۷] و داستان دو فرزند آدم را بحقّ بر آنها بخوان: هنگامى كه هر كدام، كارى براى تقرّب (به پروردگار) انجام دادند امّا از يكى پذيرفته شد، و از ديگرى پذيرفته نشد (برادرى كه عملش مردود شده بود، به برادر ديگر) گفت: «به خدا سوگند تو را خواهم كشت!» (برادر ديگر) گفت: « (من چه گناهى دارم؟ زيرا) خدا، تنها از پرهيزگاران مى پذيرد! » این آیه ارزشمند به خوبی ملاك پذيرش اعمال، را تقواست، معرفی می فرماید نه شخصيّت افراد و نه نوع كار. «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ» تفاوت در قبول و عدم قبول، بر اساس تقواست، نه تبعيض. «مِنَ الْمُتَّقِينَ» اگر يك «طاعت»، از روى صدق و اخلاص به جاى آوريم و خداوند آن را از ما بپذيرد، براى ما بس است. ولى خداوند، از چه كسى مى پذيرد؟ ـ از متّقين ـ اِنَّما يَتَقَبَّلُ اللّه ُ مِنَ المُتَّقين: خداوند، تنها از تقوا پيشگان مى پذيرد.[۲]سخن پایانی: و در پایان خدای متعال را این چنین می خوانیم، یَا هَادِیاً إِلَی الْحَقِّ الْمُبِین؛ ای راهنمای به سوی دین حق آشکار. توفیقم را در دست یابی و انجام خیرات زیاد نما و این اعمال خیر من را به کرمت مورد پذیرش و قبول خود قرار بده.پی نوشت ها:[۱].الإقبال بالأعمال الحسنة (ط - الحديثة): ج۱، ص۳۵۰.[۲]. کافی(ط-الاسلامیه): ج ۴ ، ص ۶۷.[۳]. بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۹۳، ص ۳۴۶ ، ح ۱۲.[۴]. الكافي (ط - الإسلامية)، ج۲، ص: ۲۷۲، ح۱۶.منبع: وب سایت رهروان ولایت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 169]