محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845143070
جابه جایی ۵۵میلیون تن فولاد نیازمند توسعه حمل ونقل - پایگاه خبری تحلیلی معادن و صنایع معدنی
واضح آرشیو وب فارسی:ماین نیوز: گروه صنایع معدنی > فولاد - درحال حاضر بیشتر حمل ونقل فولاد و محصولات فولادی کشور از طریق خطوط جاده ای انجام می شود. آنطور که کارشناسان اذعان می کنند اقتصادی ترین خطوط حمل ونقل زمینی در جهان،خطوط ریلی است این درحالی است که در کشور ما خطوط ریلی متناسب با نیاز حمل ونقل توسعه نیافته و جابه جایی کالا از این طریق هزینه حمل ونقل را به میزان زیادی افزایش می دهد.به گزارش ماین نیوز، حال با در نظر داشتن این موضوع که در افق ۱۴۰۴ نیز تولید ۵۵میلیون تنی فولاد در نظر گرفته شده و به منظور افزایش میزان تولید توسعه حمل ونقل در کشورمان اهمیت بیشتری پیدا می کند زیرا به موازات افزایش تولید باید شرایط لازم نیز برای حمل این محصولات فراهم شود. مشکلات حمل فولاد بی تردید بیشترین تولید صنعتی در جهان به تولید فولاد اختصاص دارد به گونه ای که تولید بیش از ۱۶۰۰میلیون تن فولاد در جهان در سال ۲۰۱۵م گواهی بر این مدعاست، فولاد از یک سو به صورت کالای میانی از جمله محصولات تخت و طولی فولادی و از سوی دیگر به صورت کالاهای ساخته شده نهایی ازجمله تجهیزات، خودرو و صدها کالای ساخته شده دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. مدیرعامل شرکت «شرکت فعال در زمینه صنعت حمل ونقل» می گوید: مصنوعات فولاد چه به صورت کالای میانی و چه به صورت کالای نهایی، کالایی محلی، ملی- منطقه ای یا حتی فرامنطقه ای نیست که تجارت و حمل ونقل آن به دامنه تولید آن محدود باشد، بلکه تجارت آن در سراسر جهان وجود داشته و محصولات و مصنوعات فولادی به سراسر جهان صادر می شود. غلامرضا کامیاب تصریح می کند: بررسی ها نشان می دهد صادرات محصولات فولادی در جهان در سال ۲۰۱۴م شامل محصولات طولی، تخت، نیمه آماده (شمش) و قراضه فولادی معادل ۴۹۰میلیون تن بوده که نسبت به تولید ۱۶۷۰میلیون تن در همان سال، نشان از تجارت ۲۹درصدی تولید این محصول دارد، این مقدار مستقل از تجارت مصنوعات فولادی است به عبارت دیگر معادل ۴۹۰میلیون تن از تولیدات این صنعت تجارت و مبادله شده که نیازمند حمل ونقل داخلی کشورهای صادرکننده، حمل ونقل جهانی و حمل داخلی کشورهای واردکننده است. مدیر پیشین شرکت فولاد تکنیک اظهار می کند: در سال ۲۰۱۴م برای تولید این مقدار فولاد معادل ۲۰۰۰میلیون تن سنگ آهن به عنوان ماده اولیه تولید شده که ۱۴۷۴میلیون تن یعنی معادل ۷۴درصد از آن تجارت شده و کشورهای تولیدکننده فولاد، مواد اولیه خود را از خارج از کشورهای خود تامین کرده اند، این بدین معنی است که این مقدار نیازمند حمل ونقل داخلی کشورهای صادرکننده، حمل ونقل جهانی و حمل داخلی کشورهای واردکننده است. آنطور که مدیرعامل شرکت گلف اجنسی می گوید: در مجموع برای تولید ۱۶۷۰میلیون تن فولاد در جهان، معادل ۱۱۷درصد از مقدار تولید یعنی ۱۹۶۴میلیون تن مبادله شده که به منزله حمل ونقل داخلی و جهانی این مقدار تجارت است و با فرض جابه جایی جهانی این مقدار از طریق حمل ونقل دریایی و با احتساب جابه جایی محصولات فولادی از طریق کشتی های با ظرفیت ۶۰ هزار تن و سنگ آهن از طریق کشتی های با ظرفیت ۷۰ هزار تن، جابه جایی این مقدار از طریق ۲۸ هزار سفر دریایی انجام شده است. وی ادامه می دهد: به عبارتی می توان ادعا کرد که بزرگترین ناوگان حمل ونقل دریایی جهانی به صورت مستقیم و غیرمستقیم در خدمت تجارت این صنعت قرار دارد از این رو حمل ونقل در صنعت فولاد با توجه به ارزش افزوده دو جانبه آن، از یک سو افزایش تولید ناشی از افزایش صادرات و از سوی دیگر توسعه بخش های مرتبط با حمل ونقل یعنی خطوط و ناوگان حمل ونقل، بندر، کشتی و تمامی فعالیت های مرتبط از اهمیت و ضرورت ویژه ای برخوردار است. کامیاب می افزاید: بررسی ها نشان می دهد که حمل ونقل بین المللی کالا در جهان از طریق ناوگان دریایی انجام می شود که این امر درباره حمل ونقل فولاد نیز صادق است اما اقتصادی ترین خطوط حمل ونقل زمینی در جهان را خطوط ریلی تشکیل می دهد به گونه ای که با طی مسافت ۱۲/۵۰۰میلیون کیلومتر، حدود ۱۸/۵میلیون تن کیلومتر کالا در خطوط ریلی جهان در سال ۲۰۱۴ جابه جا شده در نتیجه به ازای طی یک مسافت واحد، متوسط حمل بار معادل ۱۵۰۰ تن کیلومتر بوده که نشان از وسعت خطوط ریلی و جابه جایی کالا از طریق آن است در این بین ایران با جابه جایی ۶۶/۵هزارمیلیون تن کیلومتر کالا با طی مسافت ۶۱میلیون کیلومتر، متوسط حمل بار ۱۱۰۰ تن کیلومتر دارا بوده است. وی می گوید: در کشور ما خطوط ریلی متناسب با نیاز حمل ونقل توسعه نیافته است و مواردی از قبیل نبود خطوط ریلی کافی، نبود پراکندگی در سراسر کشور و متصل نبودن به مبادی ورودی و خروجی کالا و در نتیجه نیاز دوباره به حمل شهری کالا تا مقصد نهایی از طریق کامیون هزینه حمل کالا از طریق خطوط ریلی را افزایش داده به گونه ای که درحال حاضر هزینه حمل بار از طریق خطوط ریلی بیشتر از حمل جاده ای است. کامیاب معتقد است: تمامی این مشکلات برای جابه جایی بار در صنعت فولاد نیز وجود دارد از این رو تمایل برای جابه جایی محصولات فولادی از طریق جاده ای افزایش یافته است؛ بررسی ها نشان می دهد درحال حاضر ظرفیت حمل بار جاده ای در کشور حدود ۶۵۰میلیون تن است در حالی که ظرفیت حمل بار ریلی در کشور فقط حدود ۳۵میلیون تن تخمین زده می شود. وی ادامه می دهد: دشواری دیگر صنعت حمل ونقل ریلی، تک خطه بودن مسیرهاست به گونه ای که توقف و ترافیک مسیر مانع از امکان افزایش حجم تردد را فراهم می آورد و در ایران تنها مسیر مشهد- تهران و مسیر بندر عباس تا بافق دو خطه است. مدیرعامل شرکت گلف اجنسی عنوان می کند: از موارد دیگری که هزینه حمل ریلی کالا را افزایش داده، حق ریل دریافتی است، در کشور هزینه حق ریل به هزینه حمل اضافه می شود که درباره حمل جاده ای این مقدار به طور تقریبی ناچیز است و به عبارت دیگر با وضع هزینه حق ریل، حمل کالا از طریق بهترین روش حمل یعنی ناوگان ریلی در مقایسه با حمل جاده ای مشمول جریمه می شود و تمایل به حمل ونقل جاده ای را افزایش می دهد. وی خاطرنشان می کند: بر این اساس در صورت تحقق برنامه تولید ۵۵میلیون تن در سال ۱۴۰۴، توسعه نیافتن شبکه ریلی و جاده ای کشور و موانع مترتب بر آن، دشواری های زیادی را در حمل ونقل محصولات فولادی به وجود خواهد آورد. کامیاب می گوید: معادل ۱۲میلیون تن ظرفیت تولید فولاد در منطقه خراسان و کرمان در محدوده شرق ایران استقرار دارد، حدود ۲۱میلیون تن نیز در ناحیه مرکزی مستقر است که واحدهای بزرگ ذوب آهن اصفهان و مجتمع فولاد مبارکه در این منطقه حضور دارند. مدیرعامل شرکت گلف اجنسی بیان می کند: حدود ۱۶میلیون تن نیز در ناحیه جنوبی استقرار داشته و حدود ۶میلیون تن در ناحیه غرب و شمال کشور احداث شده اند اما بررسی پراکندگی بازار مصرف محصولات فولادی، ترکیب دیگری متفاوت از پراکندگی تولید دارد. وی ادامه می دهد: مصرف فولادهای طولی در شهرهای بزرگ به ویژه تهران و محصولات تخت در مناطق صنعتی که در مجاور شهرهای بزرگ شکل گرفته و با وجود استقرار واحدهای فولادی در تمامی مناطق کشور، حمل ونقل محصولات در کشور به صورت گسترده ای انجام می شود به عنوان مثال محصولات ورق مجتمع فولاد مبارکه و تیرآهن ذوب آهن اصفهان در سراسر کشور توزیع می شود البته نباید از نظر دور داشت که در استقرار واحدهای فولادی، وجود زیرساخت ها و تامین یوتیلیتی های مورد نیاز مورد توجه بوده است به نحوی که لزوما این صنایع را نمی توان در مجاورت مراکز مصرف احداث کرد. جانمایی نامناسب در همین حال رضا زائرحیدری، کارشناس صنعت فولاد نیز می گوید: یکی از مشکلات کارخانه های فولاد ایرانی این است که جانمایی آنها مناسب نیست درواقع به دلایل مختلفی واحدهای فولاد ایران دور از دریا ساخته شده است این درحالی است که واحدهای فولادسازی در سایر کشورها با چنین مشکلی روبه رو نیستند و موضوع جابه جایی و همچنین استفاده از آب برای کارخانه های تولیدکننده فولاد داخلی مشکل ایجاد کرده است. زائرحیدری معتقد است زیرساخت ها متناسب با توسعه ظرفیت فولاد افزایش نیافته در حالی که تولید فولاد افزایش پیدا می کرده و باید شرایط حمل ریلی نیز فراهم شود این درحالی است که حجم بالایی از جابه جایی محصولات فولادی و مواد اولیه از طریق جاده انجام می شود که این امر منطقی نیست. وی تصریح می کند: متاسفانه حمل ونقل ریلی در کشور به دلیل اینکه خطوط ریلی ما کامل نیست و هزینه بالاتری نسبت به حمل ونقل جاده ای دارد و این امر باعث افزایش هزینه حمل ونقل ریلی می شود. این کارشناس صنعت فولاد به مشکلات دیگر واحدهای فولادسازی کشورمان نیز اشاره می کند. زائرحیدری می گوید: تولید کارخانه های کوچک اقتصادی نیست و درحال حاضر یک کارخانه فولاد باید ۱۰میلیون تن ظرفیت داشته تا از لحاظ تولیدی صرفه اقتصادی داشته باشد. این کارشناس صنعت فولاد ادامه می دهد: فناوری تولید در برخی از کارخانه ها مانند ذوب آهن اصفهان مناسب با الگوی تولید ایران یعنی احیای مستقیم نیست، در شرایطی که ما به دنبال مشتری برای صادرات گاز هستیم باید بخشی از زغال سنگ مورد نیاز این کارخانه را وارد کنیم و از سوی دیگر بهای تمام شده این کارخانه بالاتر از واحدهای احیای مستقیم است. آنطور که زائرحیدری می گوید: نیروی انسانی کارخانه های تولیدکننده فولاد ایران حتی بهترین کارخانه ها چند برابر شاخص های جهانی است و بالا بودن تعداد نیروی کار نه تنها هزینه را بالا می برد بلکه بازدهی تولید را نیز کاهش خواهد داد به عنوان مثال در سایر کشورها برای یک دستگاه در واحدهای تولیدکننده فولاد دو نفر در نظر گرفته شده این درحالی است که در کشور ما به جای دو نفر برای کاهش بیکاری ۱۰ نفر نیروی انسانی به فعالیت می پردازند. وی معتقد است: تمامی این موارد منجر شده هزینه تولید در کارخانه های فولاد ایران اقتصادی نباشد و نسل جدید کارخانه های تولیدکننده فولاد که به طور مسلم این نقاط ضعف را نخواهند داشت و می توانند تولید اقتصادی تری داشته باشند.
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماین نیوز]
[مشاهده در: www.minews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها