تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833202747
آمریکا نمی تواند در پروژه انتقال گاز ایران به هند کارشکنی کند
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: استاد دانشگاه پونا هند در گفتگو با مهر:
آمریکا نمی تواند در پروژه انتقال گاز ایران به هند کارشکنی کند
شناسهٔ خبر: 3690155 - دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۲:۰۹
بین الملل > ایران در جهان
.jwplayer{ display: inline-block; } استاد دانشگاه پونای هند با تاکید بر روابط عمیق فرهنگی و تاریخی میان دو کشور ایران و هند تاکید کرد که آمریکا نمی تواند مانعی بر سر راه انتقال گاز ایران به هند باشد. خبرگزاری مهر ، گروه بین الملل- وحید پورتجریشی: از زمان برداشته شدن تحریم ها در پی توافق انجام شده میان ایران و گروه ۱+۵، بسیاری از فرصت های سیاسی و البته اقتصادی مجددا به روی کشورمان گشوده شد. بسیاری از کشورها همچون ژاپن، کره جنوبی، آلمان و بسیاری دیگر از کشورهای صنعتی که هم خریدار نفت ما بودند و هم صادر کننده بسیاری از محصولات خود از دارو گرفته تا مواد شیمیایی اولیه مورد نیاز صنایع داخلی ایران، در دوران پسا برجام برای ورود هرچه سریعتر به بازار بکر ایران به رقابت با هم پرداخته و هنوز هم می پردازند. اما در این میان، هندوستان یکی از معدود کشورهایی بود که حتی در دوره تحریم ها نیز با وجود بسیاری از مشکلات مانند چگونگی تبادل پول محصولات رد و بدل شده میان دو کشور و فشار غرب به خصوص آمریکا، روابط تجاری نسبتا خوبی با کشور ما داشت. این کشور در دوران تحریم همچنان دومین خریدار بزرگ نفت ایران و البته بزرگترین صادر کننده بسیاری از محصولات همچون، سنگ آهن، استیل، برنج، دارو و بسیاری از مواد ضروری اولیه به ایران محسوب می شد. در همین راستا جمهوری اسلامی ایران در دوران پسا برجام، توجه ویژه ای نسبت به بسط روابط خود با دهلی نو نشان داده است. از این میان می توان به امضای توافق نامه مربوط به ساخت بندر تجاری چابهار و خط لوله گاز میان دو کشور به عنوان مهمترین قراردادهای دوجانبه میان دو کشور نام برد. اما قرارداد موسوم به «کریدور شمال به جنوب» که مسکو را به پربندر در هند متصل می کند شاید مهمترین قرارداد چند جانبه میان کشورهایی چون ایران، روسیه، هند، آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان باشد که از اهمیت بسیار زیادی برای دو کشور ایران و هند برخوردار است. در همین راستا، گفتگویی با دکتر «کدار کاسکار»، استاد روابط بین الملل «اس . پی . کالج»، وابسته به «دانشگاه پونا» در هند داشتیم که مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانیم: *فرصت ها و منافع بالقوه هند در کریدور تجاری شمال به جنوب چه فاکتورهایی هستند؟ مسیر در نظر گرفته شده برای کریدور شمال به جنوب نسبت به مسیرهای موجود بسیار کوتاه تر است. بنابراین می تواند کمک شایانی به صرفه جویی در هزینه و زمان بکند. مسیر این راه نیز به نسبت جاده ابریشم که از سوی چین به ایران پیشنهاد شده و از کشورهای عراق، سوریه و ترکیه نیز می گذرد بسیار امن تر است. به لحاظ امنیتی و وجود دو کشور نا امن سوریه و عراق در مسیر جاده ابریشم، طبیعتا این طرح در عمل بی استفاده خواهد بود. هند خواستار سرمایه گذاری بیشتر در آسیای میانه است. برای هند، مرتبط شدن به آسیای میانه از طریق ایران بسیار ساده تر خواهد بود. هندوستان قویا از افغانستان در بخش های غیر نظامی حمایت می کند و به این حمایت نیز ادامه خواهد داد. چرا که افغانستان نا آرام است و هند نمی خواهد طالبان دست بالا را در کنترل این کشور داشته باشد. هندی ها خواهان صلح و آرامش در منطقه هستند. ما از طریق چابهار و گذر از پاکستان خواهیم توانست به افغانستان راه بیابیم. جدا از منافع مالی حاصل از کریدور، این طرح منافع دیگری همچون رشد صنعت توریسم، ارتباطات، صنایع زیر ساخت، ارتباط مستقیم ساده تر و بیشتر مردم کشورهای مسیر با یکدیگر و رشد همکاری میان ایرن، هند، آسیای مرکزی و منطقه قفقاز را در پی خواهد داشت. پس به ارتقاء، تشریک تجربه و خبرگی دوجانبه میان هند و سایر کشورهای مسیر کریدور منجر خواهد شد. *آینده خط لوله گاز چابهار را چگونه ارزیابی می کنید؟ موانع موجود بر سر راه اجرای این پروژه چیست؟ آیا در نهایت این طرح قابل اجرا خواهد بود؟ من نسبت به آینده خط لوله گاز چابهار خوشبین هستم. هند و ایران در حال حاضر بر سر توسعه بندر چابهار به توافق رسیده اند. این مساله منجر افزایش قابلیت صادرات کالای ایران خواهد شد. در حال حاضر ایران (در صادرات) به شدت به بندر عباس وابسته است. بندر چابهار گزینه ای دیگر در کنار بندر عباس برای ایران به حساب می آید. مشابه همین طرح، پروژه خط لوله گاز چابهار – پربندر (هند) نیز آغاز خواهد شد و موفق هم خواهد بود. این پروژه باعث افزایش رشد و فرصت های هند و ایران خواهد شد. من اطلاعی از مشکلات فنی موجود بر سر اجرای این پروژه ندارم. اما این را به خوبی می دانم که دولتمردان دو کشور به شدت پیگیر و مصر بر این مساله هستند که این پروژه هر چه سریعتر انجام شود. ما پیش از این پروژه های بسیار مهم و سختی را انجام داده ایم. هند ابر رایانه را به تنهایی تولید کرد و ماموریت ارسال تلسکوپ به مریخ را نیز به تنهایی انجام داد. در همکاری با روسیه، هند توانست موشک های «برهموس» را بسازد. همه اینها تا زمان رسیدن به موفقیت مشکلات زیادی را سر راه خود داشته اند. خط لوله چابهار هم یکی از همین پروژه هاست که مطمئنم ما بر همه مشکلات موجود بر سر راه اجرایی شدن آن فائق خواهیم آمد. *آمریکا از توافق چابهار میان ایران و هند ناراضی است. هند بعنوان متحد مهم استراتژیک آمریکا در جنوب آسیا چگونه می تواند این مشکل را حل کند؟ من فکر می کنم دولت اوباما تنها گفته که ما خروجی توافق چابهار را به دقت زیر نظر داریم. این تذکر بیشر جنبه منفی دارد تا بی طرفانه. تا پیش از سال ۲۰۱۵، هیچ کس حتی نمی توانست تصور انجام شدن توافق هسته ای میان ایران و آمریکا را از سر بگذراند. هیچ کس نمی توانست حتی به این فکر کند که آمریکا تحریم های خود را از روی ایران بر خواهد داشت. اما تمام اینها تنها ظرف چند ماه اتفاق افتاد. اما حتی اگر دولتمردان و تصمیم گیرندگان ایران و آمریکا هم با یکدیگر توافق کنند، برداشته شدن جو بی اعتمادی و بدبینی در نگاه عمومی دو کشور به یکدیگر سالها زمان خواهد برد. هر زمان که هند خود را به لابی های طرفدار عربستان و اسرائیل و ایران خود را به چین نزدیک تر کنند، موجب ناخشنودی یکدیگر خواهد شد. ما باید سرمان به کار خودمان باشد. ما فقط باید بر روی پروژه خود متمرکز شویم. چراکه دولت اوباما چند ماه دیگر عوض خواهد شد. پس در جایگاهی نیست که بتواند مخالفتی موثر با پروژه خط لوله گاز ما داشته باشد. ما باید تا زمان انتخابات صبر کنیم تا ببینیم رئیس جمهور جدید آمریکا چه نظری در مورد این خط لوله خواهد داشت. اما این به آن معنی نیست که به اظهار نظرها و سخنان نامزدها توجهی کنیم. باید توجه کرد آنها تنها نامزد انتخابات هستند و نه رئیس جمهور. پس اظهاراتشان اهمیتی ندارد. اما شما سوال کردید که چگونه هند می تواند این مشکل را برطرف کند. به نظر من هند به تنهایی نمی تواند این مشکل را برطرف کند. هند و ایران هر دو با هم باید به رفع این مشکل کمک کنند. چراکه کریدور شمال جنوب تنها متعلق به هند نیست. بلکه ایران، روسیه و برخی از کشورهای آسیای میانه نیز در آن مشارکت خواهند داشت. پس این چیز جدیدی نیست. منافع همه این کشورها (مسیر کریدور) در گروی این کریدور است. در مورد خط لوله چابهار – پربندر نیز منافع هند و ایران در میان است. بنابراین در صورت مخالفت آمریکا، هر دو کشور با مشکل مواجه خواهند شد. اما به دلایلی مختلفی، من فکر نمی کنم آمریکا مخالفتی با خط لوله گاز ما داشته باشد. یکی از دلایل این است که در آینده نزدیک قیمت نفت مجددا افزایش خواهد یافت. قیمت پایین نفت به آمریکا کمک کرد تا بتواند موقعیت اقتصادی روسیه و عربستان را تا حد زیادی تضعیف کند. حال با راه افتادن این خط لوله، هند از خرید نفت عربستان بی نیاز خواهد شد و این همان چیزی است که آمریکا به دنبال آن است. البته دلایل دیگری نیز وجود دارد که بررسی آنها نیازمند فرصتی بیشتر است. اما در مورد شراکت استراتژیک هند با آمریکا، طی سفر اخیر نخست وزیر «مودی» به آمریکا، بیانیه ای مشترک از سوی دو کشور صادر شد که در متن این بیانیه از هند به عنوان متحد استراتژیک و شریک نظامی آمریکا نام برده است. اما مجلس سنای آمریکا قانون مرتبط با این بیانیه را رد کرده است. بنابراین سنای آمریکا هند را به عنوان شریک استراتژیک آمریکا نمی شناسد. *آینده روابط ایران و هند را چگونه ارزیابی می کنید؟ من فکر می کنم آمریکا و جهان غرب و حتی چین، ایران را به چشم کشوری می بینند که به تازگی درهای خود را رو به آنها باز کرده است. آنها ممکن است ایران را به عنوان بهترین مقصد سرمایه گذاری خود انتخاب کنند و شاید به ایران تنها به عنوان یک بازار جدید نگاه کنند. اما رابطه هند و ایران تثبیت شده است. بسیاری از کشورها، ایران را در شرایط سخت تحریم ها رها کردند اما هند به پای ایران ایستاد. زمانی که تحریم های اقتصادی از سوی آمریکا به ایران تحمیل شد، بسیاری از کشورها باید روابط تجاری خود را با ایران قطع می کردند. اما هند تحت تاثیر این فشار قرار نگرفت و به حمایت خود از ایران ادامه داد. تنها کاری که هند بر علیه منافع ایران انجام داد، رای منفی دادن به پروژه هسته ای ایران در آژانس بود. اما حتی دو دوست صمیمی هم ممکن است نظرات متفاوتی از یکدیگر داشته باشند و این نظرات هم قابل تغییر هستند. روابط تاریخی و فرهنگی ما بسیار عمیق تر از این مسائل است. این اصلا اهمیت ندارد که هند شریک استراتژیک آمریکا باشد یا دوست اسرائیل. روابط هند و آمریکا اهمیت چندانی ندارد. این الگو که هر کس به دنبال تامین امنیت اقتصادی و ملی خود است باید متحد آمریکا باشد متعلق به دوران جنگ سرد بود. روابط استراتژیک امروزی ما با آمریکا تنها به دلیل وجود یک دشمن بسیار خطرناک در بیخ گوشمان به نام چین است که به اندازه پاکستان، اسباب دردسر برای هند را فراهم می آورد. روابط ما با اسرائیل هم به دو قسمت منوط می شود: کشاورزی و دفاعی. در آن دو زمینه اسرائیل بسیار پیشرفته تر از ما است و ما هنوز راه زیادی برای رسیدن به این کشور در این دو زمینه پیش رو داریم. اما در هر صورت روابط هند با این دو کشور هیچ آسیبی به روابط ما با ایران وارد نمی کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها