محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826516825
عارف کاندیدای ۹۶ می شود؟! - پایگاه خبری تحلیلی ترنم دشتی
واضح آرشیو وب فارسی:ترنم دشتی: سکوت عارف و عدم تمایلش برای ریاست کمیسیون های مجلس از نظر برخی اصولگرایان یعنی آماده شدن او برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶! دیروز کمیسیون آموزش مجلس از جهاتی مهم ترین کمیسیون مجلس محسوب می شد و چشم ها و گوش ها منتظر شنیدن و دیدن یک خبر از آن کمیسیون بودند که آن هم مشخص شدن ریاست کمیسیون آموزش بود.به گزارش ترنم دشتی به نقل از؛ نامه نیوز، تا قبل از روز یکشنبه بسیاری از پیش بینی ها کاندیدا شدن دو نماینده از دو طیف سیاسی بود یعنی چنین می گفتند و می نوشتند که عارف از سوی اصلاح طلبان و محمد مهدی زاهدی از سوی اصولگرایان برای جلوس بر کرسی ریاست کمیسیون آموزش رقابت می کنند که روز گذشته این پیش بینی محقق نشد و عارف ترجیح داد رقابتی برای این ریاست کمیسیون آموزش نداشته باشد. روز یکشنبه یک عضو کمیسیون آموزش گفت: در این جلسه محمد مهدی زاهدی با ۱۳ رای از مجموع ۲۳ رای به عنوان رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات انتخاب شد. اسفندیار اختیاری یادآور شد: همچنین محمدی و نگهبان سلامی نیز به عنوان نواب کمیسیون آموزش انتخاب شدند. شاید یکی از دلایل کاندیدا نشدن عارف به فضاسازی هایی مربوط باشد که طی روزهای گذشته بر علیه او صورت گرفت به نحوی که برخی که تمایلی به ریاست عارف بر کمیسیون آموزش نداشتند اظهاراتی را در قالب یک خیرخواه مطرح می کردند، به نحوی که در نهایت با اقدامات شان عارف را از حضور در عرصه رقابت منصرف کنند، مانند قاسم جعفری که از نمایندگان مجلس نهم بود و درباره مهندسی انتخابات هیات رئیسه کمیسیون آموزش مجلس که از سوی مخالفان دولت و اصلاحات به صورت شایعه منتشر شده بود، گفت: قطعا کسانی که چنین کاری را انجام می دهند دوستان عارف نیستند و عارف نباید اجازه بدهد از سبد آبرویش هزینه شود. وی افزود: متاسفانه در برخی رسانه ها اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه قرار است در کمیسیون آموزش مجلس تغییراتی ایجاد شود که رئیس و هیات رئیسه این کمیسیون به صورت مهندسی انتخاب شوند و روی عارف به عنوان رئیس هم توافق شده، البته این چیزی است که در رسانه ها گفته شده و قطعا کسانی که قصد انجام چنین کاری را دارند، دوستان آقای عارف نیستند. جعفری تاکید کرد: آقای عارف با سوابقی که دارد می داند که انتخاب رئیس کمیسیون آموزش باید در یک روند قانونی صورت بگیرد و اگر آنگونه که در رسانه ها گفته می شود، باشد و بخواهد آرای هیات رئیسه کمیسیون مهندسی شود، درست نیست. در سر عارف چیست؟ اما برخی احتمال دیگری را مطرح کردند و آن هم برنامه ریزی عارف برای سال دیگر بود. کاندیداتوری برای ریاست جمهوری آن چنان با عارف غریبه نیست، چنانکه در سال ۹۲ هم او عزم حضور در انتخابات و رقابت با روحانی و دیگر کاندیداهای آن دوره را داشت که در نهایت طی تصمیم جمعی اصلاح طلبان از ادامه مسیر و حضور در انتخابات به عنوان کاندیدا انصراف داد. پس از آن برخی اینگونه مطرح کردند که عارف به عنوان معاون اول رئیس جمهور به فعالیت های خود ادامه خواهد داد که اینچنین هم نشد و اسحاق جهانگیری بر آن کرسی نشست. عارف در این ایام بنیاد امید را تاسیس و اداره کرد اما آنچنان ارتباط تشکیلاتی میان او و سایر اصلاح طلبان برقرار نبود تا اینکه موعد بستن لیست برای انتخابات مجلس دهم فرا رسید. برخی که معتقد بودند باید پاسخ انصراف عارف از کاندیداتوری در سال ۹۲ را با سر لیست قرار دادن او کرد، سایرین را مجاب به اجرای چنین موضوعی کردند و عارف درصدر لیست اصلاح طلبان برای ورود به مجلس قرار گرفت و به عنوان منتخب اول تهران به ساختمان هرمی شکل بهارستان رفت. پس از مشخص شدن راهیابی تمام اعضای لیست امید که شامل چند اصولگرای میانه رو هم بود بحث ها بر سر حمایت از عارف برای جلوس بر کرسی ریاست آغاز شد که در این هنگام برخی عنوان داشتند به دلایل اخلاقی و برای جبران انصراف عارف در انتخابات ریاست جمهوری، نام او در سرلیست اصلاح طلبان قرار گرفت، پس دیگر نیازی به تقدیرهای بیشتر و تلاش برای ریاست او نیست و برخی دیگر اما اصرار داشتند یک اصلاح طلب باید بر کرسی ریاست جلوس کند که همین نمایندگان با وجود هشدارها و توصیه های دلسوزان مبنی بر رای بالای لاریجانی، عارف را مجاب به کاندیداتوری برای ریاست کردند و به عبارتی در لباس دوست، شکست را به او تقدیم کردند. عارف مدتی سکوت کرد که برخی از آن تعبیر به قهر کردند که درست نبود و در همین ایام زمزمه های احتمال رقابت عارف با زاهدی برای ریاست کمیسیون آموزش شنیده شد که روز گذشته او حاضر به رقابت نشد و کرسی ریاست به زاهدی رسید. عارف، رقیب روحانی؟! اما به نظر نمی رسید عدم ریاست بر کمیسیون آموزش به منزله پایان فعالیت های سیاسی عارف باشد بلکه شنیده شده است او پس از ناکامی برای جلوس بر کرسی ریاست مجلس حاضر به پذیرش رقابت برای کرسی های دیگر ریاست نشد و به انتخابات سال ۹۶ می اندیشد.این گمانه پیشتر از سوی اصولگرایان هم مطرح شده بود. البته عارف این روزها از اصلاح طلبان دلگیر است که حق هم دارد، نخست از سال ۹۲ که به سبب حمایت از روحانی مجبور به انصراف شد و سپس انتخابات ریاست مجلس که رقابت را به لاریجانی واگذار کرد و آن طور که انتظار داشت از سوی اعضای لیست امید حمایت نشد و در نهایت هم اصولگرایانی که در لیست امید بودند مسیر دیگری غیر از سایر اعضای این لیست انتخاب کردند. اکنون این احتمال درحال تقویت شدن است که عارف در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ حضور پیدا کند. سبد رای او در آن انتخابات بخشی از اصلاح طلبان، برخی اصولگرایان میانه رو و حتی اصولگرایان تندرویی خواهد بود که ۴ سال در انتظار پایان دوره اعتدال بودند. در این مسیر برخی که از مشکلات دولت روحانی که بیشتر در حوزه اقتصادی خودنمایی می کند آگاه هستند به عارف توصیه می کنند که تبلیغاتی از این ناحیه داشته باشد که همین موضوع هم برای او رای آور است. البته برخی هم اینگونه بیان می کنند که عارف به تنهایی ظرفیت لازم برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری را ندارد و اگر کاندیدا شود برداشت عمومی چنین خواهد بود که او برای جلوس برکرسی ریاست جمهوری برای اساس تصمیمی شخصی عمل می کند. البته این مسیر از سوی دلواپسان در حال طی شدن است. پس تصور نمی شود عارف چنین رویکردی داشته باشد. اودلخور است وباید بزرگان سریع تر فکری برای این مساله داشته باشند.حامیان عارف تصورشان این است که ایشان به حق خود نرسیده است، لذا باید درباره او تصمیم عقلانی اتخاذ شود.
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ترنم دشتی]
[مشاهده در: www.tarnamedashti.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها