تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833458880
ژرفای ایده های رهایی بخش - پایگاه خبری تحلیلی 55 آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: والتربنیامین، یکی از نظریه پردازان برجسته و بنام مکتب فرانکفورت در حوزه تفکر انتقادی است که در این کتاب به موضوعات و مباحث مهمی چون: پیش در آمدی معرفتی - انتقادی، آموزه ی امور متشابه، درباره ی قوه ی میمتیک، درباره ی برنامه ی فلسفه آینده و رنگین کمان: گفت وگویی درباب خیال می پردازد.55آنلاین: والتربنیامین، یکی از نظریه پردازان برجسته و بنام مکتب فرانکفورت در حوزه تفکر انتقادی است که در این کتاب به موضوعات و مباحث مهمی چون: پیش در آمدی معرفتی - انتقادی، آموزه ی امور متشابه، درباره ی قوه ی میمتیک، درباره ی برنامه ی فلسفه آینده و رنگین کمان: گفت وگویی درباب خیال می پردازد. بنیامین در جغرافیای اندیشه ورزی با تنوع و گسترش مخصوصی به قلمروهای گوناگونی چون فلسفه، الهیات، تاریخ نگاری و نقد و نظریه ادبی می پردازد. کار فکری او آگاهانه در راستای تامل در مفاهیم مرتبطی است که بعضا خط و ربط شان در مارکسیسم، عرفان یهودی، سوررئالیسم و رمانتیسیسم قابل ردیابی می باشد. او در این کتاب، چنان که در مقدمه نیز اشاراتی به آن شده، به طور کلی به نقش«ایده» نظری انقلابی دارد، چرا که از وجود پیوستارهایی در میان پدیدار ها سخن می گوید و ایده ها را به عنوان مفاهیم مجرد «رویت پذیر» نمی داند مگر این که در «لحظه ای» پدیدارها گرداگرد ایده را فراگرفته باشند و به آن شکلی عینی بدهند. پس از ترکیب و اتصال ایده ها با پدیدارها، ایده ها در مجموع به شکل عملی درمی آیند که در ساحت پدیدارشناسی قابل بررسی است. پدیداری که برای بررسی و دسته بندی اش از مفاهیم مرتبط با خود مدد می گیرد. در واقع بنیامین لزوم و التزام ایده و پدیدار را همسان با هم می بیند و ترکیب این دو مقوله را در ساخت مفاهیم موثر می داند. به عبارتی هسته مرکزی هر عملی، ایده ای است که به وسیله پدیدارهایی، شکل مفهومی خود را تکمیل می کند. می توان در بازتاب و درهم کنش معرفت شناسی ایده و پدیدارها به مفهوم امر انقلابی در تفکر بنیامین معطوف شد. آنچه که او در«پیش درآمد معرفتی - انتقادی» بر کتاب خاستگاه تراوئراشپیل آلمانی، ایده ی رستگاری می نامد. از زاویه ی دیگر او به ساختار معرفت شناختی و ابعاد نظری ایده ها و پدیدارها که در عنایت به ایده ی اصلی رستگاری یا مفهوم رستگاری است دقت می کند. بنیامین با تفکر التقاطی میان گرایش های عرفانی و متالهی شولم و سویه ی ماتریالیستی و انتقادی اندیشه ی آدورنو، پلی به سوی ایده ی رستگاری می زند. دو دیدگاه متضاد که از یک سو امر محال را با باور به نیروی مسیحایی ممکن می سازد و از دیگر سو این نیروی متافیزیکی رهایی بخش با امکان مادی فرم واقعی خود را در جهان امور واقع باز می یابد. جایگاه مفاهیم در اندیشه بنیامین از اهمیت فراوانی برخوردار است چرا که از دیدگاه او، رسیدن به ایده ها و کشف «دهلیزهای رستگاری» با کنار گذاشتن مفاهیم به دست نمی آید. اهمیت مفاهیم و مددجستن از آنها باعث می شود که با ایده هایی متعین سروکار داشته باشیم. البته نمی توان این نکته را از نظر دور داشت که بازگشت بنیامین به عالم مفاهیم، عقب گرد به پروژه ی عقل محور در دوره روشنگری و بت ساختن از امر سوبژکتیو نیست. مفاهیم در نظرگاه وی زمانی اهمیت دارند که در کار ویژه ی خود به دسته بندی پدیدارها و نشاندن آنها در گرداگرد ایده ها به تمامی متحقق شوند. گو اینکه این تحقق و فعلیت همان شکل نهایی ایده ی رستگاری و انقلاب یا رهایی بخشی باشد. بنیامین ضمن تعریفی موجز و جامع که در رساله «مفهوم نقد در رمانتیسیسم آلمانی» به آن می پردازد، از مفهوم نقد چنین تعریفی را مدنظر دارد:«نقد عبارت است از آماده سازی هسته ی منثور نهفته در هر اثر». اهمیت نقد در قالب نثر در نظر وی حائز اهمیت است. او هدف و آرمان نقد را در تداوم بخشیدن پایان ناپذیر و ماندگار در خوانش به اثر ادبی می داند. همچنین «هسته منثور» اثر یا «محتوای حقیقت» آن، مسیر درک کلیت اثر را باز و هموار می سازد و در قلمرو امر مطلق قرار می گیرد. بنیامین نقد را با در نظر گرفتن محتوای راستین اثر نوعی بازتولیدپذیری اثر هنری می داند که باعث خلق معنای تازه هنر و اثر هنری می شود. مسئله عمده ی دیگر نداشتن انسجام در ساختار صوری و ماهوی نوشتار بنیامین است. چنان که خود نیز به این امر مشرف و معتقد است که «گام برداشتن، نه به شیوه ای منسجم، که به طریقه ای همواره رادیکال» به این معناست که او سودای اندیشه ورزی نظام مند و برساختن جهانی ارگانیک را در ساحت زبان خود نداشته است. زیر پا گذاشتن مرزهای شیء فی نفسه، مفهوم پردازی در حدود نهایی، تمامی این موارد نمایانگر نقاط افتراقی هستند که در آنها مسیر تفکر بنیامین را از مسیر تفکرفلسفله مدرن کانتی و پساکانتی جدا می سازد. نکته ای که در این کتاب شایان اهمیت است جمله آغازین«درباره ی برنامه ی فلسفه ی آینده » است که پیوستگی بنیامین با تفکر مدرن کانتی را در تصویرسازی برای فلسفه آینده روشن می سازد. در «پیش درآمد معرفتی - انتقادی» نظریات گوته در باب کلیتی جامع که در آن، رسیدن به کلیت امر از دیدگاه گوته، نه از عهده ی معرفت بر می آید، نه از عهده ی تامل، پیش کشیده می شود. اگر قصد رسیدن به کلیت را در اندیشه داریم، تا حدودی از رهگذر چارچوب های علمی می بایست به آن برسیم و به همین منظور، گوته علم را به مانند نوعی هنر می داند با این چشم داشت حساسیت زا که مسیر رسیدن به چنین تصوری از امر عام یا از امر مازاد بر «امر خاص» عبور نخواهد کرد. بنیامین به نوعی، به نفی تفکری کاملا بازنمایانه که در نهایت در شکل و صورت غایی اش، آن فلسفه را به هیئت نوعی آموزه درمی آورد می پردازد و اساس آموزه های فلسفی را بر پایه قواعد تاریخی می داند و احضار آن ها به شیوه ی هندسی(اسپینوزایی) امکان پذیر نخواهد بود. بنیامین در این فصل، از پرداخت فلسفه قرون وسطا به امر حقانی و امور متافیزیکی سخن می گوید. مفاهیمی که ریشه ی الاهیاتی دارند و در غایت خود سعی می کنند که حقیقت را مورد اعتنا قرار دهند و به عبارتی روشن تر به بازنمایی حقیقت و نه به انتقال انواع مختلف معرفت مرتبط باشند. مولف در فصل دوم، از نگاهی ژرف بر امور متشابه که می تواند روشنی بخش قسمت اعظمی از معارف پنهانی باشد می نویسد. جمله ی«طببعت در کار تولید متشابهات است» و جمله ی «قابلیت تولید تشابهات بیش از همه در دسترس موجودات بشری قرار دارد» نشان گر این مهم است که انسان به عنوان بخش فعال و هوشمندی از طبیعت در تولید و تجدید این رویه، خود، مولد متشابهاتی در عرصه و طول زندگی است. در فصل«درباره ی برنامه فلسفه ی آینده»، بنیامین به نظام تفکر کانت از رهگذر استنباط معرفت شناختی می نگرد و پس از آن به مسیری راه گشاتر از تجربیات کانتی می پردازد. البته پیش از کانت به استناد نظر بنیامین، این افلاطون است که به چگونگی اثبات و توجیه به معرفت تعمق می کند. انتقاد بنیامین به دو رویکرد مشابه افلاطون و کانت این است که هر دو فیلسوف به جای چگونه گی و اثبات و توجیه معرفت، عطش فلسفه به ژرفا را نادیده گرفته اند. البته اولین جمله های این فصل با دریافتن اشاراتی که در زمانه ی ما و در امید ما به فردایی بهتر است، مهم ترین رسالتی انگاشته شده که بنیامین به آن شهادت می دهد. در واقع دو نقش اصلی در فلسفه یکی به زمان و دیگری به جاودانگی بستگی دارد. در فصل پایانی کتاب «رنگین کمان» بنیامین در خلال گفت وگوی گئورگ و مارگارت به علت العلل نقاشی و نقاشی شدن می پردازد و در جست وجوی چیستی مفهوم، در نقاشی است. او می کوشد تعریفی ارائه دهد که نقاشی نه به واسطه خیال با رنگ فقط، بلکه به وسیله ی فرم کلی اثرش در به چنگ آوردن فضا و مکان زنده، موجودیت خویش را اثبات می کند. بنیامین از زبان شخصیت گئورک در گفت وگوی «رنگین کمان» در جواب به مارگارت که مطرح می سازد: «خیال، حکم سرچشمه ی ازلی رنگ را دارد» می گوید: «در مقایسه با آن رنگ مطلقی که در خیال یافت می شود، جملگی اموری نسبی اند - رنگ ناب تنها در لحظه ی ادراک (شهود) رخ می دهد و تنها در ادراکات است که با امر مطلق مواجه می شویم». در واقع منزلت و جایگاه خیال است که در تکمیل و اشاعه ی خلق کردن نقاشی اثر ویژه ای می گذارد. پیش تر بنیامین بر این نکته تکیه می کند که در سرچشمه ی نخستین یا زمان بی آغاز، خیال، حکمِ سرچشمه ازلی رنگ را دارد و البته رنگ ناب تنها در لحظه ی ادراک خود را آشکار می کند. بنیامین معتقد است که از پیش یک تصویر ازلی وجود دارد برای نقاش، که نقاش در حین نقاشی کردن آن را به تصویر ازلی تشبیه می کند. یعنی هیچ الگویی از پیش برای نقاشی وجود ندارد_ تصویر زمانی شکل می گیرد که خیال هنرمند در صیرورت و حرکت باشد. اهمیت خیال در این دیالوگ حتی به عنوان روح مسلط بر جهان رویاها معرفی می شود. رویا نمایان گر آن دریافت ناب است؛ رویا دیدن و رویا کشیدن در نقاشی، شعر و سینما. و این ارزش خیال است که در سطرهای پایانی این گفت وگوی سرتاسر ایده و آموزه مخاطب فارسی زبان را معطوف به این جمله می کند:«خیال است که سرمنشا تمامی آن زیبایی هایی است که تنها به وقت دریافت ناب (لحظه درک شهود) بر ما آشکار می شود و خیال آن یگانه ماوایی است که هنرمند را به جذبه در دل تصویر ازلی توانا می سازد». و در انتها کتاب با چنین جملات تامل برانگیزی به پایان می رسد:« هر آفریدنی ناقص و ناتمام است؛ هر آفریدنی فاقد زیبایی است. بگذار همین جا توقف کنیم، بگذار ساکت شویم.» منبع: الف
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[مشاهده در: www.55online.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها