واضح آرشیو وب فارسی:الف: علم الهدی: در سال ۸۸ آنهایی که سنگ زیرین آسیاب انقلاب بودند، ریزش کردند
تاریخ انتشار : يکشنبه ۳۰ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۴۲
اینکه توطئههای دشمنان را «فتنه» مینامیم، از این نظر است که ما از سوی دشمن آزمایش میشویم و در این فتنهها افرادی ریزش میکنند، همانطور که در فتنه۸۸، رگههای توانمندی از انقلاب که سنگ زیرین آسیاب انقلاب بودند، ریزش کردند.به گزارش پایگاه خبری انتخاب، آیتالله علمالهدی گفت: اینکه توطئههای دشمنان را «فتنه» مینامیم، از این نظر است که ما از سوی دشمن آزمایش میشویم و در این فتنهها افرادی ریزش میکنند، همانطور که در فتنه۸۸، رگههای توانمندی از انقلاب که سنگ زیرین آسیاب انقلاب بودند، ریزش کردند.آیتالله سید احمد علمالهدی ظهر امروز در ادامه سلسله جلسات تفسیر روزانه قرآن کریم که با محوریت سوره مبارکه «ممتحنه» در ایام ماه مبارک رمضان در مهدیه برگزار میشود، نکات تفسیری آیه پنجم این سوره مبارکه را تشریح کرد. نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با بیان این که حضرت ابراهیم(ع) در این آیه شریفه از خداوند میخواهد او را وسیله فتنه کافران قرار ندهد، گفت: امتحانی که ذات مقدس پروردگار نسبت به مؤمن دارد، با امتحانی که نسبت به کافر دارد، فرق میکند. برای مؤمن راه را باز کرده و بیراهههای انحراف را میبندد اما امتحانی که خداوند برای کافر قرار میدهد، برعکس است. خداوند در این امتحان، راه هدایت را برای کافران میبندد. وی افزود: خداوند ۲۲ بار در قرآن اعلام کرده کسانی را که با خدا در بیفتند، هدایت نمیکند. وضعیتی برای این افراد به وجود میآید که نه خدا را میبینند و نه راهش را. حضرت ابراهیم(ع) میفرماید «خدایا ما را وسیله آزمایش کافران قرار نده» که با شکست دادن ما جنایاتشان را افزایش داده و گمراه شوند. آیتالله علمالهدی خاطرنشان کرد: لغتشناسان به آزمایشی که برای تعیین عیار طلا انجام میشود، «فتنه الذهب» میگویند. اینکه توطئههای دشمنان را «فتنه» مینامیم نیز از همین نظر است که ما از سوی دشمن آزمایش میشویم و در این فتنهها افرادی ریزش میکنند. همانطور که در فتنه ۸۸، رگههای توانمندی از انقلاب که سنگ زیرین آسیاب انقلاب بودند، ریزش کردند. امام جمعه مشهد مقدس، با اشاره به اینکه حضرت ابراهیم(ع) در آیات چهارم و پنجم سوره مبارکه ممتحنه، برای دعا کردن، خداوند را با اسم «رب» مورد خطاب قرار میدهد، اظهار کرد: تمام دعاهایی که در قرآن بیان شده، با «ربّنا» شروع میشود. علت این مسأله این است که اسمای الهی بر حسب رابطه بین خلق و خالق بیان شده است و استفاده از اسم «رب»، توجه به تمام ابعاد رابطه انسان با پروردگار است. وی افزود: واژه «رب» از جمله واژههایی است که نمیتوان در فارسی برای آن ترجمه مناسبی پیدا کرد. ما نمیتوانیم در فارسی لغتی پیدا کنیم که تمام مفاهیم «خالقیت»، «مالکیت» و «مدیریت» را در خود جای دهد. این محتوای ربوبیت است. در نتیجه وقتی در دعاها از «رب» استفاده کنیم، به تمام ابعاد رابطه خود با خدا توجه کردهایم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]