محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829947612
مظلومیت «فاطمیون»؛ گفتگو با فعال رسانه ای مستندساز - پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:آزادگان ایران: سیدزهیرمجاهد معتقد است در قبال شناساندن مجاهدان افغانستانی به عموم مردم کم کاری صورت گرفته که باید به هرصورت جبران شود. گفتگو با سید زهیر مجاهد را ادامه می خوانید.پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران : سیدزهیرمجاهد، زاده فریمان ولی اصالتا افغانستانی است. در جامعه المصطفی درس دین خوانده اما در کنار آن عکاسی و سپس مستندسازی را به صورت حرفه ای پی گرفته است. شروع مستندسازی اش درباره سفر طلاب به مناطق جنگی ایران بوده و بعد از آن، ساخت برنامه زنده برای شبکه هرات در افغانستان را در کارنامه دارد. مجاهد به واسطه ارتباط مستمر با مجاهدان افغانستانی در سوریه موسوم به تیپ «فاطمیون»، فکر ساخت مستندی پیرامون مجاهدت این رزمندگان را در سر دارد. سیدزهیرمجاهد معتقد است در قبال شناساندن مجاهدان افغانستانی به عموم مردم کم کاری صورت گرفته که باید به هرصورت جبران شود. گفتگو با سید زهیر مجاهد را ادامه می خوانید. می خواهم از زبان خودتان بشنوم که زهیر مجاهد کیست چون ما شمار ا به عنوان مستندساز می شناسیم. از چه موقع وارد فضای عکس و مستندسازی شدید؟ سیدزهیر مجاهد هستم متولد سال۶٢، شهرستان فریمان. شهیدمطهری به عنوان یک روحانی فعال و پیگیر و اینکه دنبال جوان ها بود یکی از الگوهای من است و این روی من خیلی تاثیر داشت. مقطع ابتدایی را در فریمان و متوسطه را در مشهد گذراندم. سپس تحصیلاتم را در جامعه المصطفی و دانشگاه ادامه دادم. الآن ارشد تفسیر علوم قرآنی هستم و البته به عکاسی هم که یک عشق ذاتی دارم. حدود هفت سال قبل بستری برای مستندسازی فراهم شد که نتوانستم از آن بگذرم. معمولا در مستندسازی چیزهایی می شود بیان کرد که در عکاسی نمی شود. از مقطع راهنمایی به بعد علاقه پیدا کردم و با وجود مشکلات خیلی زیاد عکاسی می کردم. خیلی به عکاسی علاقه داشتم ولی ماجرای مستندسازی من از سال٨۵ شروع شد. ماجرای مستندسازی چطور پیش آمد؟ یک کاروان راهیان نور طلاب پیش آمد که خواستم در موردش مستند بسازم. قبل از آن، تفریحی عکاسی می کردید؟ کلاس می رفتم و خیلی جدی دنبالش بودم. یک دوربین فوجی داشتم که آن را هم با کلی مشکلات گرفتم. هم در حوزه درس می خواندم و هم عکاسی را جدی دنبال می کردم. موضوع «کاروان راهیان نور» پیش آمد و من برای اولین بار مشرف شدم به منطقه جنگی جنوب ایران و تنها کسی که هندیکم داشت من بودم. یکی از دوستانم به من گفت: نمی خواهم تفریحی فیلم بگیری. می خواهم این سفر را به جای اینکه بنویسیم، از نگاه دوربین تو باشد. به او گفتم: تو سوژه من باش و تمام مناطق را می رویم و… . وقتی برگشتیم، شروع کردم به چیدن کنار هم فیلم ها. یک مستند ۵٠دقیقه ای شد که اسمش را گذاشتیم «مدرسه عشق از نگاه یک طلبه». خب، این فیلم را به چندجا تقدیم کردیم. این اولین کار جدی من بود. از این فیلم در جشنواره های طلبه ای تقدیر شد. از اینجا مسیرم از عکاسی به فیلم سازی تغییر کرد. پس اولین فیلم و مستندتان یعنی «مدرسه عشق» را حدود سال های٨۶-٨۵ ساختید؟ بله، مصادف شد با سال٨٧ که در جامعه المصطفی تدریس هم می کردم. در قالب یک تعامل و همفکری و تفاهم نامه با صداوسیما قرار شد تعدادی از طلبه ها را برای فیلم و مستندسازی آموزش بدهیم. حدود ١٠٠نفر ثبت نام کردند که در نهایت ٣٠نفر انتخاب و با هماهنگی صداوسیما دوره های آموزشی را شروع کردیم. فقط دوره آموزشی کارگردانی بود یا فیلم نامه نویسی و… هم بود؟ طبیعتا آن ها را به صورت یک واحد داشتیم. مثلا انیمیشن هم بود که در حد آشنایی آن را سپری کردیم، اما اصل دوره کارگردانی تلویزیون بود. تا سال٩١ دوره تمام شد. از آن ٣٠نفر رسیدیم به هشت نفر که با این هشت نفر شروع به یک کار جدید کردیم. سال٩٢ باخبر شدیم در هرات افغانستان یک شبکه تلویزیون به راه افتاده است. افتتاحیه آن نیمه شعبان بود که با پخش آزمایشی شروع می شد. برای ماه رمضان طرحی را به آن شبکه ارائه دادیم که شبیه برنامه «ماه عسل» بود. گفتیم ما این را برای شما اجرا می کنیم که البته خیلی با اکراه و ترس قبول کردند. چرا با ترس؟ چون تلویزیونشان نوپا بود و تازه به راه افتاده بود و درواقع ما می خواستیم آن را به طور زنده پخش کنیم. ترسشان از این بود که این تیم می تواند کار کند یا نه. خیلی کار سنگینی بود. برنامه زنده و آن هم یک ساعت قبل افطار و شبکه ای که تازه افتتاح شده و کلی مشکلات و آن ها خیلی اضطراب داشتند و ما به جان خریدیم و الحمدلله ٣٠شب کار کردیم و توانستیم یک برنامه بسیار موفق اجرا کنیم. با وجود اینکه یک شبکه آزمایشی و تازه تاسیس بود، ما در سطح هرات درصد قابل توجهی گیرنده داشتیم. در هرات کلا یک شبکه بود؟ نه، هرات نزدیک ١۴-١٣شبکه دارد که اکثرشان هم خصوصی هستند. آنجا برنامه تان از لحاظ مخاطب چطور بود؟ طبق آماری که خود تلویزیون گرفت، برنامه بسیار پرمخاطب بود. با وجود اینکه تلویزیون تازه تاسیس بود، قریب به۶۵-۶٠ درصد مردم شهر هرات این برنامه را دیده بودند. نام شبکه چه بود؟ استقلال. چه زمانی این برنامه را داشتید؟ ماه رمضان سال٩٢. بعد از ٣٠شب که برنامه داشتید چه کار کردید؟ یک مستند نیم ساعته برای تلویزیون کابل کار کردم. موضوع مستند چه بود؟ نام مستند «صدف شکسته» بود با موضوع بررسی وضعیت حجاب در افغانستان بعد از ورود آمریکا و متحدانش در ١٢سال اخیر. حرف مستند این بود که مردم متوجه این حرکت نرم و زیرپوستی نیستند. فرهنگ اصیلشان رفته رفته درحال کمرنگ شدن و ازبین رفتن است. این ها همه مقدماتی شد و کار های دیگری هم انجام دادیم. اربعین سال٩٢ عراق رفتیم با چندتا از طلاب چینی که از چین آمده بودند، سنی و بعد شیعه شده بودند و برای اولین بار بود که در پیاده روی اربعین شرکت می کردند. این سفر تبدیل به مستند شد. الآن درحال انجام چه کاری هستید؟ بعد از سال٩٢ که این فیلم مستند را کار کردید، باز هم کار کردید یا خیر؟ کار بود اما هدف گذاری ما تغییرکرد. جنگ های سوریه و ورود تیپ فاطمیون که پیش آمد، کل انرژی و هدف گذاری ما به این سمت تغییر کرد و تمام تلاش را انجام می دهیم که بتوانیم از این ظرفیتی که به وجود آمده استفاده کنیم. موضوع سوریه و مقاومت مخصوصا تیپ فاطمیون که خیلی خوب ظاهر شده است را باید از لحاظ رسانه ای پوشش خوبی می دادیم. الآن با فاطمیون مرتبط هستید و کار رسانه ای برایشان انجام می دهید؟ ما با رزمنده ها مرتبط هستیم و مقداری کار فرهنگی برایشان انجام می دهیم. آن ها یک هیئت رزمندگان فاطمیون راه اندازی کردند و ما با آن ها در ارتباط هستیم. ما برای لشکر فاطمیون در نمایشگاه هفته مقدس کوهسنگی غرفه ایجاد کردیم. به منظور معرفی شهدا، بروشور و فیلم داشتیم. به جز این ها، یک سری برنامه و البته ساخت مستندهایی را شروع کرده ایم که ان شاءا… به جای خوبی برسد. ما در این مدت چندتا شهید داشتیم که منابع تصویری خوبی داریم که کس دیگری این منابع را ندارد و فقط از عهده ما برمی آید. منابع تصویری را از چه طریق تامین کردید و می کنید؟ از طریق رزمنده ها. خود رزمنده ها برای ما فیلم می گیرند. با موبایل؟ بله، ولی جدیدا طی صحبتی که داشتیم، قانع شدند که با دوربین فیلم بگیرند. فیلم هایی که داریم با موبایل است اما تصاویر خیلی خوبی است. از چی فیلم می گیرند و می فرستند؟ از عملیات هایشان، از رزمنده ها و… . صحبت رزمنده ها را دارند. وصیت تصویری می گیرند. هرچه را بتوانند ثبت می کنند و تا امروز هیچ جایی چنین مستندی ساخته نشده است. این کار کی به خروجی می رسد؟ امیدوارم با اولین کارمان یا یک ماه یا ۴۵روز دیگر؛ اما برنامه ریزیمان برای اسفندماه است که سالگرد شهادت فرمانده لشکر فاطمیون شهید ابوحامد و جانشین فرمانده شهیدفاتح است. خودتان قصد رفتن به سوریه را ندارید؟ الآن همه عاشق رفتن هستند، اما با این وضعیتی که پیش آمده، فعلا در عقبه این قدر کار زمین مانده داریم که اگر به همین ها عمل کنیم و انجام بدهیم، خیلی کار کرده ایم. عده ای از جانشان مایه می گذارند تا از حریم ولایت، اهل بیت(ع) و اسلام دفاع کنند. این ها باید شناخته بشوند. برای این ها باید کار بشود. ما اینجا هنوز نتوانستیم آن کاری را که لازم است برای شناساندن این ها انجام بدهیم. در واقع فعالیت بیشتر برای شناساندن این ها به دیگران؟ بله، باید این ها را از مظلومیت بیاوریم بیرون. وقتی که فرزند یک شهید مدرسه می رود و هنوز نمی شناسند که این فرزند شهید است، جای تامل دارد. بعضی ها می رسند و یک سری شایعاتی هم درست می کنند که پدرت که شهید شده به خاطر فلان مسائل (پول و مادیات) رفته جنگ. این خیلی دردآور است. تا جایی که توانسته ایم، برنامه هایی را گذاشته ایم که خانواده های شهدا تکریم بشوند. توان ما خیلی نیست. ما نه ارگان هستیم و نه سازمانیم و نه از جایی حمایت خاصی می شویم. هنوز با افغانستان و جو آنجا ارتباط دارید؟ بله، سعی می کنم سالی یک بار به آنجا بروم. نمی خواهم از جو افغانستان دور باشم. می خواهم آن ظرفیت از بین نرود. نگاه به فاطمیون مخصوصا در خود افغانستان چگونه است؟ الآن آن ها هم به چشم مجاهد به این ها نگاه می کنند یا نگاه دیگری دارند؟ ما دو تا نگاه داریم: یکی نگاه دولت به این ها و یکی نگاه ملت به این ها. گاهی دولت ها چیزهایی می گویند که شاید ملت ها نگویند. در افغانستان نگاه دولت مخالف این قضیه است. آن ها از هرگونه حضور اتباع که سلاح دست بگیرند مخالف هستند، اما نظر ملت، خصوصا جامعه تشیع افغانستان، حامی این حرکت هستند. امروز اگر جلوی داعش را در سوریه یا عراق یا هرکجای دیگر نگیریم و آنجا با آن مقابله نکنیم، شکی نیست فردا در افغانستان باید جلویش بایستیم. در افغانستان بسترش بسیار مهیاست.
پنجشنبه ، ۲۷خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آزادگان ایران]
[مشاهده در: www.badriyoon.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها