واضح آرشیو وب فارسی:شوشان: ماندانا صادقی قطعا یکی از خردادهایی که فراموش نخواهد شد همین خرداد است. خردادی که در بیستمین روزش محمود رضا شیرازی، از سمت شهرداری آبادان با 10رای موافق برکنار شد. شهرداری که آمدنش، حضورش و رفتنش با حاشیه های فراوانی روبه رو بود. این یک واقعیت است که نباید باورکنیم بیست خرداد نود وپنج تاریخ رسمی خداحافظی محمودرضا شیرازی از شهرداری آبادان است. چرا که هنوز انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی شروع نشده بود که شورائیان دریافتند عمر مدیریت شیرازی درآبادان به سر رسیده است و او باید برود. آنچه که دراین میانه حائز اهمیت است و به هیچ وجه نباید فراموش بشود یا آن را بی اهمیت جلوه داد، نقش روسای شورا دردوره هایی است که شیرازی شهردار آبادان بود. سیدفیاض موسوی که درسال های گذشته و درابتدای حضورش درصحنه سیاسی-اجتماعی آبادان عنصری میانه دربازی جریانی وابسته به یکی از نمایندگان مجلس بود و ظاهراً به واسطه قدرت و نفوذ نماینده مذکور به شورای شهرراه پیداکرده بود، کمی قبل از پایان اولین دوره حضورش درشورا، راه خود را از نماینده و جریان حامی اش کم کم جدا کرد و به عنوان شخصیت مستقل و بازی ساز در شورا و شهرستان سعی کرد وارد میدان رقابت های سیاسی و اجتماعی شود. او درمحافل، تلویحا از دور خیزش برای کاندیداتوری مجلس شورای اسلامی صحبت می کرد و با حضور فعال در ستاد احمدی نژاد نشان داد، اهل هزینه کردن است. سید فیاض اما در دومین دوره حضورش درشورا ابتدا درهیچ لیستی قرار نگرفت و نتوانست ائتلاف های مختلف را راضی به حمایت کند (به دلایلی که ذکرشان لازم نیست) اما دردقایق آخر بلاخره در لیست ائتلافی قرارگرفت که از سوی نماینده دیگری حمایت می شد. به واسطه تمدید شهرداری شیرازی در دور دوم حضور سید فیاض و جدی شدن حضور محمود رضا شیرازی در مقام کاندیدای انتخابات مجلس شورای اسلامی، فضای شورا به شدت دوقطبی شد و یکی از چهره هایی که به این دوقطبی شدن شدت بخشید، کسی نبود جزسیدفیاض موسوی. سیدفیاض فرصت انتقاد؛ پرسش و مطالبه را در رابطه با شخص شیرازی وعملکردش به عنوان شهردار مدام از گروه روبه رو می گرفت. گروهی که آنها هم درابتدا سعی در همراهی با وضعیت کلی شورا و سپس بدنه اجرایی شهرداری را داشتند. موسوی درمقام رییس شورا به سخنگوی شهردار تبدیل شد ودر محافل مدام از قابلیت ها وظرفیت های شیرازی برای ورود و حضور در رقابت ها ومسندهایی مهم تر از شهرداری سخن گفت و بلاخره همراه با او به رایزنی ولابی جهت پذیرش شیرازی ازسوی بدنه بومی سیاسی آبادان پرداخت، تاحدی که توانست دربعضی از لایه های کاملا سیاسی آبادان که کمتر کسی جرات نزدیک شدن به آنهارا داشت، وارد شود و از آنها برای ورود شهردار به عنوان یک نیروی ائتلافی (نه رقیب)جهت انتخابات مجلس دهم، برگه ورودبگیرد. ازآن سو جریان رقیب که در رسانه ها و محافل محترمانه سعی در پرسش گری ونقد فضای عمومی شهری را داشت کم کم متوجه شد پروپاگاندای تبلیغات شهری شهردار غیربومی در مقابل تلاش ها و سطح نفوذ سید فیاض به عنوان عامل اصلی جهت بخشی به آراء شیرازی ازسبدهای مختلف سیاسی-مردمی آبادان اتفاقا ازبهره کم تری برخوردار است و ورود احتمالی یک چهره غیر بومی از شهر چند قومیتی آبادان می تواند زنگ خطری جدی برای همه نهادهای اجتماعی شهر باشد. (چه آنها یی که با ساختار دموکراتیک وقائم به رای مردم هستند، مثل شورا ومجلس، وچه آنها یی که بدون اراده شهروندان اداره می شوند، اماعموم شهروندان از آن منتفع می شوند، مانند آموزش وپرورش وشهرداری) خروج شجاع زویدات از صف حامیان شهردار نتیجه همین دریافت بود. زویدات به عنوان جوان ترین عضو شورا و به عنوان نماینده ایی با پایگاه مذهبی، ازترس ها ونگرانی هایی پرده برداشت که محمود رضا شیرازی می توانست به عنوان نماینده مجلس دهم از آبادان، آنها را نمایندگی کند. به همین دلیل جناح منتقد شهردار این بار روی نقطه ای ایستاد که به زعم خودشان نقطه دفاع از آبادان درمقابل سلطه مافیای غیربومی ها در آینده آبادان بود. شهردار که در زمان انتخاب مجدد خود قول داده بود برنامه کاندیداتوری مجلس نداشته باشد، به قولش وفادار نماند و با اطمینان از حمایت جناح اکثریت و وعده ها وحمایت های گسترده سیدفیاض موسوی، بلاخره اعلام کاندیداتوری کرد. اما جناح اقلیت با استفاده ازابزارهای قانونی شهردار را در رسیدن به مجلس ناکام کرد و حمید حنظل عیدانی در نقش رییس شورای شهر اعتبار سکه دفاع وصیانت از آراء شهروندان را به نام خودش ضرب کرد. از همین جا بود که اکثریت موافق شورائیان که به وعده های سیدفیاض برای راهیابی محمودرضا شیرازی به مجلس دل خوش بودند وقتی به یک باره دیدند تمام تخم مرغ های خود را درسبدی گذاشته اند که ازقبل آگاهی صد درصدی ازسوراخ بودن یا سالم بودن آن نداشته اند؛ به فکر چاره ایی برای خرید آبروی سیاسی ازدست رفته شان افتادند، تا نه از قافله انتخابات مجلس دهم عقب بمانند و نه فرصت بازگشت به شورا را در رقابت های خرداد 96 ازدست بدهند. جناح اکثریت درتلاشی بی وقفه(واغلب مواردکمی کوروسردرگم)هرروز خود را به کاندیدایی نزدیک و یا دور می کرد و برای تطهیر سیاسی –اجتماعی خود چه گزینه ایی بهتر از محمودرضا شیرازی؟ مکوندی ازجناح موافق و طرفدار سرسخت شیرازی اولین کسی بود که اینبار با خوش بینی نسبت به ورود یک کاندیدا به واسطه یک تشکیلات قومی، درابتدای علنی شدن انتخابات مجلس درمقام منتقد شهردار وارد عمل شد و با چشم گذاشتن به روی حمایت های بی چون چرای قبلی اش ازشهردار، این بار همه مجموعه عملکردهای مثبت شهردار را در جهت مخالف هزینه کرد و سعی کرد با انتقادهای بی پروا از پروژه های به زمین مانده؛ نظافت عمومی و...خود را مخالف شهردار نشان بدهد تا از لیست مورد حمایت نمایندهای مجلس دهم برای ورود به شورای شهر96 خط نخورد. اما جناح منتقد شورا بازی بهتری داشت از همان ابتدا آراء خودرا به سبد نماینده (یا شاید دونماینده)قابل اطمیان تری ریخت تا از چند جهت ثبات سیاسی واستقلال رای خود را برای جناح طرفدار که به سمت کاندیدای خاصی چرخش کرده بود؛ به رخ بکشد. دراین میان اما سید فیاض موسوی برانتخاب خود باقی ماند. ازنگاه فعالان سیاسی آن روزها که همه از هرطرف به شهردار می تاختند ایستادن موسوی پای شیرازی ایستادن درمیدان خالی بود. ایستادن دررینگ بدون رقیب. اما این پایان ماجرا نبود. سید فیاض که حالا خیالش از بابت نمایندگان مجلس راحت شده بود، و خیال نمایندگی خود و شیرازی را هم بر کنار می دید، محمودرضا شیرازی را از محاق در آورد. او با اهدا نشان لیاقت و خدمت به محمود رضا شیرازی در واقع زودتر از موقع برای او مراسم تودیع آبرومندانه ای برگزار کرد. او به خوبی می دانست که گروه اولیه موافق شهردار دیگر به هیچ روی به سمت شیرازی چرخش نخواهد کرد و رفتن شیرازی از آبادان قطعی است و به همین منظور نشان لیاقت و خدمت را از جیب کت خاکستری اش بیرون آورد و در حضوور دیگر اعضاء به یقه محمود رضا شیرازی چسباند. سید فیاض موسوی که از مدت ها پیش دریافته بود، بازی با کارت شیرازی؛ یک بازی باخته است با استفاده از تریبون رسانه ها بازی تازه ای را شروع کرد و دلایل شکست ها وناکامی های شهردار را به بیرون از شهرداری و شورا مربوط کرد. اوتاکید کرد چهره های سیاسی شهر درنشست های شبانه برای شورا وشهردار تعیین تکلیف می کنند. او گفت چهره های سیاسی قصد دارند شهرداری و شورای اسلامی شهر را وارد چالش کنند و تلویحا تلاش کرد با انداختن توپ به زمین سیاسیون آبادان ازخود چهره ایی غیرسیاسی ومدافع شورا بسازد به نحوی که نقشش در برکناری شهردار کمرنگ شده و فراموش شود. شاید سید فیاض موسوی برای آبادان بدون شیرازی رویای دیگری در سردارد؟ صبر می کنیم.
چهارشنبه ، ۲۶خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شوشان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]