محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846016738
گفت وگویی منتشرنشده با بیچاره
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: - همشهری آنلاین: اصغر بیچاره که ۲۳ خردادماه همزمان با سالروز تولدش از دنیا رفت، بزرگ ترین آرشیو عکس سینما و تئاتر ایران را داشت و تا وقتی در ایران بود، آن را در قالب موزه ای شخصی در خانه اش نگهداری می کرد.
به گزارش خبرنگار ایسنا، در این موزه دوربین هایی از قدیمی ترین عکاسان ایران مانند «ماشاءالله خان عکاس باشی»، مجموعه ای از زمان قاجار و اولین عکس های تاریخ سینمای ایران نگهداری می شد. اشیا و اسناد مهمی که گفته می شود بیچاره بعد از رفتنش به آمریکا، آن ها را به یکی از دوستانش سپرده است.اصغر بیچاره | این مرد یادگار سینما و عکاسی ایران است این عکاس، بازیگر و کارگردان، سال ها پیش در گفت وگو با خبرنگار ایسنا که در خانه اش حضور یافت، اظهار کرد: از بدو ورود به دنبال پدر و مادر حرفه ام بوده ام، نه پدر مادری که من را متولد کرده اند. به دنبال عکاس های معروف در ایران که از چه تاریخی، عکاسی در ایران شروع شده است، دوربین هایی که اینجا وجود دارند هر کدام شناسنامه دارند. اینجا سمساری نیست و به جز دوربین های شان، چاپ های خودشان را هم دارم. او گفت: دوست دارم تا زنده ام جایی داشته باشم، سه برابر جای فعلی تا یک نمایشگاه دائمی بدون گرفتن ورودی بگذارم، یک سالن نمایش ۲۰ نفری یا سینماتک داشته باشم که فیلم های بسیاری را که دارم، مونتاژ کنم و شبی ۲۰ نفر فیلم ها را ببینند. پول آن را هم برای پرسنل صرف کنم. بیچاره ادامه داد: به دستور آقای رییس جمهور (دولت اصلاحات) با سازمان میراث فرهنگی صحبت کردیم، افرادی مثل اکبر عالمی و ناصر تقوایی آمدند و کارشناسی کردند، اما نشد. شهرداری هم قدم پیش گذاشت و گفت که ما جا می دهیم؛ اما من موافقت نکردم، چون می خواستم ملک متعلق به خودم باشد و می خواهم با ساز خودم برقصم. این عکاس افزود: کار من فرهنگی است نه سیاسی. درباره یک یک کارهایم برای کسانی که علاقه دارند، ساعت ها صحبت دارم. علاقه مندم جایی را داشته باشم که باز باشد و کسانی که می آیند من را ببینید، چایی بخورند و بروند. همچنین جایی پایدار بماند و بعد از مرگ من هم یا فرزندم آنجا را اداره کند یا دستگاه دولتی. این دیگر به من ربطی ندارد . به گزارش ایسنا، اصغر بیچاره، قدیمی ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از ...
[ مشاهده متن کامل خبر گفت وگویی منتشرنشده با بیچاره در همشهری آنلاین ]
یکشنبه ، ۲۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها