واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: آگهی تبلیغاتی یک اپراتور تلفن همراه که این روزها از رسانه ملی منتشر می شود به شکل عجیبی با مفاد پیمان نامه حقوق کودکان در تضاد است. این در حالی است که ایران این پیمان نامه را امضا کرده است.باشگاه خبرنگاران ذاکرنیوز « پویا » - احسان زیورعالم اول پیمان نامه حقوق کودک یک کنوانسیون بین المللی است که در 20 نوامبر 1989 مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و از 2 سپتامبر 1990 (سی روز پس از تودیع بیستمین سند تصویب یا الحاق) لازم الاجرا شده است. این پیمان نامه که به سبب امضای آن توسط 193 کشور، مقبول ترین سند حقوق بشر در تاریخ بشریت شناخته می شود، هم و غم خود را بر آن نهاده که در 54 ماده و دو پروتکل الحاقی حقوق کودکان را بیش از پیش مورد توجه قرار دهد. ایران یکی از امضاکنندگان این پیمان نامه است. هفته گذشته زمانی که نام عربستان در فهرست سیاه ناقضان حقوق کودکان - به عنوان یکی از امضاکنندگان این پیمان نامه - قرار گرفت، رسانه های داخلی ایران، فارغ از اختلافات سیاسی، به سبب اجرایی شدن این پیمان نامه ابراز خوشحالی کردند و زمانی که بان کی مون نام عربستان را از این فهرست خارج کرد، یکی از لحظات دردناک نادیده گرفتن مقبول ترین پیمان نامه حقوق بشری علاوه بر جهان، برای ایرانیان نیز رقم خورد. این مقدمه تاکیدی بر آن است که رسانه های داخلی اعم از رسانه ملی به عنوان ویترین رسانه های کشور، نسبت به توافقات بین المللی به خصوص در حوزه کودک حساس است؛ اما میزان این حساسیت به چه میزان است؟ 1- در ماده سه پیمان نامه، تحت عنوان «نفع کودک» آمده است «در انجام هر اقدامی که به نوعی به کودک مربوط می شود، چه در بخش عمومی، خصوصی، اداری، غیر اداری و یا هر بخش دیگری، رعایت نفع و تأمین سلامت کودک بر سایر مسائل تقدم دارد.» 2 -در ماده هشت، تحت عنوان «حفظ هویت شخصی» آمده است «حکومتهای عضو پیمان موظف هستند که حقوق کودک را رعایت کرده و هویت فردی، تابعیت، نام و روابط شناخته شده خانوادگی او را مطابق قانون حفظ کنند.» 3- در ماده شانزدهم، تحت عنوان «حفظ محدوده خصوصی» آمده است «محدوده شخصی و خصوصی هیچ کودکی قابل تعرض نیست. این محدوده که شامل همه جوانب مربوط به امور خانوادگی، مسکونی، حیثیتی و مکاتبات شخصی است، نباید به طور عمد یا غیرقانونی آسیب ببیند.» 4- در ماده نوزده، تحت عنوان «حمایت کودکان در برابر سوء استفاده» آمده است «حکومتها با تکیه بر تمام امکانات قانونی، اداری، اجتماعی و آموزشی، کودک را در مقابل هر شکل از رفتار سهل انگارانه با آنها، سوء استفاده جنسی و تجاوز جسمی یا روانی، حمایت می کنند.» این ماده در شکل وسیع تری در مواد 32، 33، 34 و 36 به اشکال مختلف سوءاستفاده اشاره می کند. تمام چهار بند فوق برای رسیدن به یک موضوع حساس در جهان کنونی رسانه هاست و آن هم انتشار تصویر کودک بدون کسب اجازه از اوست. بنگاه های خبری شناخته شده و برخی از رسانه های داخلی آگاه نسبت به مفاد این پیمان نامه در یک حرکت جهانی، تصویر هیچ کودکی را منتشر نمی کنند. شاید برای شما پیش آمده باشد که در یک خبر با تصویر محو شده کودک مواجه شده اید؛ در حالی که والدین او بدون هیچ خدشه ای در تصویر خبری دیده می شوند. این وضعیت برآمده از موادی است که در چهار بند فوق بدان پرداخت شده است. حساسیت این موضوع تا حدی است که پیگیریهای وسیعی نسبت به گسترش این فرهنگ در سطح بین المللی صورت گرفته است. دوم ایام مبارک ماه رمضان فرصت مناسبی برای شرکتها و موسسات تجاری است تا در قالبهای مذهبی، کالا و خدمات خود را تبلیغ کنند. اصولاً این موسسات سعی می کنند با انگشت نهادن بر مسائل اخلاقی مورد علاقه عموم مردم، برای خود مقبولیت اخلاقی ایجاد کنند. برای مثال در یک آگهی تبلیغاتی، یک اپراتور تلفن همراه برای نشان دادن کارکردهای شبه اخلاق گرایانه تلفن همراه تمام مفاد پیمان نامه حقوق کودکان را زیر پا می گذارد تا در نهایت خود را اخلاق مدار جلوه دهد. در این آگاهی، سرایدار/آبدارچی یک شرکت صاحب دختربچه ای بیمار است و برای معالجه او نیازمند مقادیری پول. مرد تصویر دختر خود را به یکی از کارکنان شرکت می دهد تا برایش کاری کند. کارمند زن شرکت به طرفة العینی به وسیله تلفن همراه خود از تصویر کودک عکسبرداری می کند و به کمک خدماتی که اپراتور در اختیارش قرار می دهد، تصویر کودک دردمند را در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارد و با یک مونولوگ/نریشن شبه احساساتی، از اندیشه پاک خود سخن می گوید. شاید تلاش برای کسب پول در راستای کمک به یک دردمند امری اخلاقی به حساب آید؛ اما تخطی از حقوق کودک به مراتب غیراخلاقی تر است. کما اینکه برای کسب کمک مالی برای یک کودک دردمند چندان نیاز به تکثیر تصویر او در فضای مجازی نیست، امری که در نهایت منجر به اتفاقات دردناکی می شود که بر هیچ کسی پوشیده نیست. سوءاستفاده های بسیار از تصویر ساده یک کودک، این روزها به یک معضل جهانی تبدیل شده است که جز خودمان، کس دیگری بدان دامن نزده است. مهمتر از آن تبعاتی است که در آینده برای این کودک پیش خواهد آمد. حال سؤال این است که آیا مدیرکل بازرگانی سیما آگاهی نسبت به امور حقوق بین الملل در شکل کلان و یا حتی حقوق مدنی کشور خودمان دارد که این چنین آگهی تبلیغاتی را به شکل وسیع روی آنتن ملی می برد؟ آیا داشتن پول بیشتر یک شرکت، دال بر زیر پا نهادن اصول اخلاقی مورد تأیید جمهوری اسلامی می شود؟ آیا اقدام قانونی برای جلوگیری از این قانون شکنی در وهله نخست و ایجاد آگاهی و مبارزه با بی سوادی در رسانه ملی خواهد شد؟ پس بنابراین ترویج سرایت چهره کودکان در فضای مجازی آن هم با تمرکز بر جذب حمایت و جمع آوری کمک خلاف قوانین بین المللی است و تبلیغ این عمل، آن هم در رسانه ملی کار چندان مناسبی به نظر نمی رسد.
یکشنبه ، ۲۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]