محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845773509
نگاهی بر رفتار رفاقتی و رقابتی ایران و روسیه
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاهی بر رفتار رفاقتی و رقابتی ایران و روسیه حمید هاشمی مقدم، مدرس دانشگاه های بیرجند در مقاله ای با عنوان « نگاهی بر رفتار رفاقتی و رقابتی ایران و روسیه، بازی ایران با کارت روسیه» که در شماره 226هفته نامه نواندیش چاپ شد، روابط دو کشور را بررسی کرد.
ادامه مقاله به این شرح است: جمهوری فدراتیو روسیه با جمعیت 145 میلیونی و تولید ناخالص ملی 3500 هزار میلیارد دلار(رتبه ششم)، بعد از روی کار آمدن پوتین، سیاست های تقابلی خود را در جهت کاهش هژمون (نفوذ) آمریکا و متحدان آن شدت بخشیده است.در این راستا، دخالت نظامی روسیه در بحران کشور سوریه، درگیری های نظامی با گرجستان بر سر استقلال جمهوری اوسیتیا، الحاق کریمه و دخالت مستقیم در نبرد داخلی اوکراین از جمله اقدامات روسیه در دوران پسا جنگ سرد بشمار می آیند. در حقیقت، پس از فروپاشی شوروی و سقوط نظام دوقطبی در سال 1991، آمریکا و متحدانش تلاش کردند تا خلاء ژئوپولتیک ناشی از این رویداد را در مناطقی که بیشتر تحت نفوذ مستقیم شوروی بودند از جمله کشور های حوزه بالکان، قفقاز و آسیای مرکزی را پر نمایند. برای رسیدن به این هدف، آمریکا با ایجاد یک بلوک استراتژیک در کنار نهاد سازی های امنیتی جدید درون ناتو، تلاش کرد تا ساختار مناسبات و توازن قوا را در مناطق یاد شده در جهت منافع خود تغییر دهد. در اثر این اقدامات، خوش بینی و ماه عسل روابط روسیه با آمریکا (دوران تصدی یلتسین ) به آخر خود نزدیک شد و سیاست آتلانتیک گرایی (غرب گرایی) طیف وسیعی از نیروهای سیاسی و اجتماعی به سمت سیاست شرق محوری که خاور میانه، شرق آسیا، قفقاز، آسیای مرکزی و شرق اروپا را شامل می شد در بر گرفت.در این مقطع است که شاهد شکل گیری روابط پیچیده تر و تا حدی عمیق تر روسیه با ایران می باشیم، شایان ذکر است که دیدگاه ها نسبت به روسیه در سطح حاکمیتی و حتی عامه مردم ایران از تنوع فراوانی برخوردار است. بسیاری با اشاره به تاریخچه تلخ روابط بین دو کشور به حمایت روس ها در سرکوب جنبش مشروطه، قرارداد های خفت بار ترکمانچای، گلستان و آخال که در اثر آن بسیاری از کشورها از ایران جدا شدند.همچنین حمایت شوروی از عراق در جنگ تحمیلی اشاره دارند و معتقدند روسیه نمی تواند در هیچ حالتی متحد ایران باشد و در بسیاری از موارد سیاست دوری و حتی تقابل غیر مستقیم با روسیه را به ایران پیشنهاد می نمایند. دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که معتقد است روسیه در شرایط فعلی بهترین متحد استراتژیک ایران است و به خاطر تقابل آن با غرب در سطوح مختلف سیاسی (اقتدارگراست)، فرهنگی (در تعارض نسبی با لیبرالیسم غربی)، مذهبی (مسیحی ارتودکس) و بهره‌مندی آن از تکنولوژی نظامی پیشرفته و ریشه های شرقی آن می تواند بهترین دوست و حامی ایران در منطقه باشد.از نظر نگارنده، هر دو نگرش فوق دارای ایراد های ساختاری بوده و نمی توانند با دقت لازم کنش های کنونی روسیه را در سطح منطقه ای و فرامنطقه ای و همچنین ماهیت روابط آن را با ایران ارزیابی نمایند. درک بهتر شرایط حاکم بر روابط روسیه و ایران در قالب تئوری های واقع گرایی و تمرکز بر نظریه بازی ها مقدور می باشد. بدیهی است روسیه همچون بسیاری از دیگر کشور ها درصدد حفظ خود از خطرات بالقوه و بالفعل و همچنین افزایش نفوذ خود در مناطق مختلف جهان می باشد. در این راستا روسیه با چالش هایی روبروست که شامل موارد ذیل می باشد:1-بحران های داخلی ناشی از نابسامانی اقتصادی (تحریم‌ها و کاهش بهای نفت) و اختلافات سیاسی که در بلند مدت تهدیدآمیز می‌باشند.2- ورود ناتو به حیاط خلوت روسیه و تهدید آن از مرز های شرقی3-رشد اسلام گرایی رادیکال (20 میلیون روسی مسلمان می باشند)4-افزایش قدرت چین و نفوذ آن در حوزه همسایه های غربی و جنوبی روسیه 5-تنش های فعلی از طرف ترکیه و کشورهای سمپات آن و تعدادی از دولت های حوزه بالکان خصوصا لهستان6-چالش های فرا روی روسیه در کشور های مسلمان سنی مذهب خصوصا کشور های عرب پس از ورود به بحران سوریه7-روند رو به رشد روس ستیزی و روس هراسی در کشور های اقماری سابق شوروی و تضعیف حکومت‌های حامی روسیه 8-کاهش جمیعت روس نژاد و افزایش جمعیت سایر اقوام (تاتارها، ازبکها و...) در این کشورحال در پاسخ به دیدگاه افرادی که روابط روسیه با ایران را جز مصیبت چیزی نمی دانند، باید به موارد زیر اشاره کرد: 1- در شرایطی که احتمال تجاوز نظامی آمریکا و هم پیمانانش با همراهی بعضی از مزدوران عرب به کشورمان وجود داشت، حمایت روسیه و اتحاد تاکتیکی این کشور با ایران در کنار قدرت دفاعی و نفوذ منطقه ای کشورمان باعث شد آن ها از این موضع عقب نشینی نمایند و در این شرایط روسیه توانست به عنوان موازنه دهنده جایگاه ایران در سطح منطقه ای و فرا منطقه ای عمل کند.2-به جز روسیه هیچ کشور اروپایی (آمریکا که جای خود را دارد) حاضر نیست حتی سلاح های نظامی قدیمی را در اختیار ایران قرار دهد و این روسیه است که مشارکت فعالی در زمینه تکنولوژی نظامی با ایران دارد.3-اتحادیه اروپا و آمریکا با بهره مندی از قدرت هنجاری و سخت افزاری بارها با روسیه بر سر ایران وارد منازعه شدند.4-روسیه با توجه به نفوذ سنتی و قدرت هنجارسازی و توانایی شکل دهی به ساختار های امنیتی در حوزه آسیای مرکزی و منطقه قفقاز توانسته تا حدی زمینه نفوذ ایران را در مقابل ترکیه و سایر قدرت ها در این منطقه به رسمیت بشناسد و حتی در بعضی موارد در جهت منافع ایران در این مناطق همکاری نماید.5- همکاری روسیه با ایران در سوریه برای نابودی داعش از مواردی بود که برای ایران و حزب ا... بسیار ثمربخش بود.6-همراهی روسیه با ایران برای حل مسالمت آمیز اختلاف کشور های حوزه دریای خزر بدون دخالت آمریکا، باعث شده ایران تا حد زیادی از مناطق شمالی خود در رابطه با احتمال هجوم نظامی از این مناطق مطمئن باشد (هر چند جمهوری آذربایجان روابط نزدیکی با آمریکا و صهیونیست ها دارد).7-همکاری های امنیتی روسیه با ایران در جهت مقابله با افراط‌گرایی و جنبش های طالبانی، وهابیسم و... با توجه به امکانات لجستیکی و اطلاعاتی روسیه از اهمیت فراوانی برخوردار است.8-روسیه تا حد زیادی از نفوذ لازم برای وارد کردن ایران در بلوک های امنیتی و اقتصادی قدرتمند از جمله سازمان شانگهای و ... برخوردار است.9-بازار اقتصادی روسیه با توجه به حجم امکانات آن از بهترین گزینه های لازم برای تقویت صادرات ایران می باشد، خصوصا با در نظر گرفتن تنش های فعلی بین ترکیه و روسیه، که در صورت یک برنامه ریزی دقیق، ایران می تواند درآمد هنگفتی را از این شرایط کسب کند.10-همکاری‌های روسیه با ایران در زمینه تقویت اوپک گازی تاکنون مفید بوده است.شاید با نگاه به موارد فوق احساس کنیم روسیه در هر شرایطی حامی ماست و متحد راهبردی ما در برابر تهدید های منطقه ای و فرامنطقه ای خواهد بود اما باید توجه داشت که این دیدگاه خوش بینانه نیز با توجه به دلایل ذیل از عمق و دقت کافی برخوردار نیست.1- هرچند همان گونه که اشاره شد روسیه در زمینه نظامی با ایران همکاری می کند، اما تاکنون هرگز دستاوردهای جدید خود را از قبیل هواپیماهای پیشرفته سوخو و ... به دلایل مختلفی (خود جای بحث جداگانه دارد) در اختیار ایران قرار نمی دهد، در حالی که رقیب ایران (عربستان) از امکانات پیشرفته نظامی آمریکا برخوردار گشته است.2-روسیه با ایران در سوریه همکاری می کند اما این به معنای اشتراک کامل منافع بین دو کشور نیست. روسیه با اسرائیل روابط راهبردی و چند بعدی دارد (بیش از یک میلیون اسرائیلی، روس تبار می باشند) و اخیرا نیز روس ها نشان دادند اصراری به قرار گرفتن بشار اسد که گزینه مورد اعتماد ایران است در راس دولت سوریه ندارند.3-روسیه به عنوان ابرقدرت انرژی، اروپا را شدیدا به گاز و نفت خود وابسته نموده و هرگز تمایل ندارد ایران این جایگاه را از روسیه بگیرد. 4-روسیه با ایران در زمینه های احداث نیروگاه های هسته ای و ... همکاری دارد اما نشان داده در جهت منافع خود در روابط با کشورهای دیگر حاضر است سرعت اجرای این پروژه ها را کند و حتی متوقف کند.5-روسیه تا حد مشخصی تمایل دارد ایران در حوزه قفقاز و آسیای مرکزی نفوذ کند و همواره از قدرت گرفتن ایران در زمینه های مختلف هراس داشته است.6- خلاء نقش ژئواستراتژیک روسیه در دسترسی به آب های آزاد و دیگر عوامل باعث شده به ایران رو بیاورد و دور از ذهن نیست در صورت یافتن متحدانی مورد اعتماد در بین کشور های منطقه، رویکردش را نسبت به ایران تغییر دهد.7-هر چند در شرایط فعلی فضای سیاسی روسیه در سطح نخبگان و عموم مردم از همدلی نسبی برخوردار است، اما این پتانسیل در این کشور وجود دارد که در دهه های بعدی، حامیان غرب گرایی در روسیه به قدرت برسند و خود تبدیل به تهدید مستقیمی علیه منافع ایران شوند.8-بسیاری از کنش‌های دولت روسیه در قبال ایران در غالب روابط آن با آمریکا و اتحادیه اروپا شکل می گیرد، هر زمان روابط مزبور دوستانه بوده، روسیه سطح تعاملش را با ایران کاهش داده است و بالعکس.با در نظر گرفتن مجموع موارد فوق، نگارنده معتقد است ایران باید در تعامل با روسیه، راهبردهای متنوعی را اتخاذ نماید و به گونه‌ای روابط خود را تنظیم نماید که در صورت بد عهدی روس ها، کشور آسیب جدی نبیند. به طور کلی دیدگاه های سلبی و سیاه و سفید نسبت به روسیه اشتباهی بزرگ است و ایران باید بتواند با تنوع بخشیدن به روابط خود با دیگران( چین، اتحادیه اروپا )، به عنوان یک کشور قدرتمند با کارت روسیه در فضای بین المللی بازی نماید و منافع حداکثری کشورمان را تامین نماید. 2047/
25/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها