واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: 20 ميليون بيكار، 3 نفر هم رويش!
نویسنده : اولاد آدم
اولاد آدم مانده است كه چرا اينها همينطور صف كشيدهاند و آمار و ارقام بيكاري به خورد خلايق ميدهند. آن اولش وزير نظريهپرداز و صفشكن؛ ربيعي خندان گفته بود كه اگر نجنبيم، سونامي 10 ميليون نفري لشكر بيكارها راه ميافتد. اين آخرش هم وزير كشور گريان، براي اينكه روي ربيعي را كم كند گفت اگر نجنبيم لشكرشان 20 ميليون نفري ميشود و تازه خودش هم سه تا جان بركف فوقليسانس بيكار در خانه دارد كه ميگذارد روي آن! لابد اين وزير كه آن وزير را آچمز كند، بخت و اقبال بلندتري دارد. وزيرتر است.
البته اولاد آدم به وسطهايش كار ندارد كه مثلاً دو روز پيش مركز پژوهشها در مجلس گفته بود كه همين الان 6 و نيم ميليون بيكار داريم و يكي ديگر گفته بود كه 4 و نيم ميليون فارغالتحصيل بيكار هم رويش و يكي ديگر... يعني يك شهر آمار داريم. البته شايد اينها آنقدر بيكارند كه بودجه مستقل تخصيص ميدهند تا بنشينند و آمار بيكارها را براي ثبت در كتاب گينس بدهند. والا اگر در كشور، يك بيكار هم داشته باشيم، مسئولان بايد مورد پرسش قرار بگيرند!
يعني به جاي اينكه اين روزها بياييم و بگوييم كه چه ميخواهيم بكنيم، راه افتادهايم و آمار و ارقام رديف ميكنيم كه بگوييم چقدر بيكار داريم! باز خدا پدر نعمتزاده را بيامرزد كه آمد در مجلس و آب پاكي را روي دست همه ريخت و گفت كه صنعت بيصنعت! آن يكي هم كه قبلاً گفته بود: هيچ! آن يكي ديگر هم...
يعني اولاد آدم مانده است كه اگر كار دولت، آمار و ارقام دادن است و فاتحه صنعت و كشاورزي و اقتصاد در اين ميان خوانده شده، كه ديگر فايده ندارد كه آمار بدهند يا ندهند. آمارها را پيشترها فقط در مناظرهها ميدادند و وقت كار، همه كار ميكردند! حتماً اگر بنا بود در كشورهاي ديگر هم دولتها اينقدر بيخيال باشند و همهاش شعار بدهند و دردي را دوا نكنند كه الان از چين به جاي چوب بستني بايد باد هوا وارد ميكرديم و از فلان و بهمان كشور هم همينطور! آن وقت انتظار دارند كه بياييم و پاي صندوق رأي به اينها رأي مثبت دهيم كه آفرين به شما كه بالاخره بعد از چهار سال، 10 نوع آمار بيكاري به ملت تحويل داديد و بالاخره هم معلوم نشد كه چرا هر كدامتان چندين شغل و كرسي داريد و بچههايتان، بيكارند؟ آيا اين نشانه پاكدستي شماست؟
اصلا اولاد آدم پيشنهاد ميدهد كه حالا كه وزير كشور آمار بچههاي بيكار خود در خانه را داده، يك كمپين راه بيفتد و گفته شود كه بچههاي تدبيري كدامشان در ايران هستند و كدامشان بيكارند؟ اينطوري براي آلام موجود در زندگي وزير كشور مرهم اندكي تهيه ميشود و او ميفهمد كه در اين راه تنها نيست و بايد صبوري پيشه كند تا شايد در اين يكسال باقي مانده، ليست بچهها تكميل شده و جهانگيري يكي از آن بخشنامههاي معروفش كه كارگشاست را صادر كند و چرخه بچرخد و... اصلاً باز بورسبازي دربياوريم و بچهها را بفرستيم براي ادامه تحصيل تا شايد يكي بيايد و معجزه كند و اقتصاد مملكت روي غلتك بيفتد و آبها كه از آسياب افتاد بچههاي تدبيري برگردند و پستشان را تحويل بگيرند!
آن بچههايي هم كه خارج ميمانند، به آنها كار نداريم. بالاخره اگر پولها صرف اشتغال نشود بايد صرف يك چيزي بشود. فقط اين وسط اولاد آدم مانده است كه اگر واقعاً ما با سونامي 20 ميليوني بيكارها در آينده مواجه ميشويم چرا فكري به حال آن نميكنيم؟ آيا فكرمان كار نميكند كه در اين سه سال حتي مشتغلينمان هم بيكار شدهاند يا فكرمان كار ميكند ولي برونريز ندارد؟ اگر اينطوري است برويم كنار و بگذاريم يكي بيايد كه يك كاري بكند! اسمش را هم هرچه خواستيم بگذاريم. بگوييم ترميم كابينه. اصلاً كابينه. تغيير كابينه. دگرديسي كابينه. فتحالفتوح كابينه.... در ضمن اولاد آدم از اينكه اين همه آمار رنگارنگ ميشنود دارد بالا ميآورد. لطفاً يك سخنگو را كوك كنيد تا از طرف همه آمار بدهد. اينطوري خودتان حداقل ميفهميد كه در مملكت چه خبر است!
اين بود انشاي من.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]