واضح آرشیو وب فارسی:مرصاد نیوز: مرصادنیوز: صبح ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ کماندوهای رژیم پهلوی قیامی را سرکوب کردند که سرآغاز انقلاب شد؛ انقلابی که از قم شروع و به سراسر کشور گسترش یافت.به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد ؛ عصر عاشورای ۱۳ خرداد ۱۳۴۲، مدرسه فیضیه و امامی که شاه را این گونه خطاب کرد: «آقا! من به شما نصیحت می کنم؛ ای آقای شاه! ای جناب شاه! من به تو نصیحت می کنم». خبر نصیحت به گوش پایتخت رسید، دستور محرمانه دستگیری شبانه امام خمینی(ره) و سحرگاه ۱۵ خرداد و کماندوهایی که منزل امام را محاصره کردند و ساعت که به دروازه های سه صبح نزدیک شد، ماشین حامل امام با شتاب قم را به مقصد تهران ترک کرد و این گونه به ساواک مخابره شد: «خمینی دستگیر شد» صبح زود ۱۵ خرداد ۱۳۴۵، پاسبان شهر به سرعت خود را به محله چهل اختران می رساند و خبر را به مرحوم سید علی چهل اخترانی می دهد و از اینجا به بعد است که خاطرات سال های ۴۲ و پس از آن در ذهن عبدالحسین فرزند سید علی نقش می بندد تا وی بعد از سال ها هنوز سندی زنده برای روایت روزهای حماسه ۴۲ باشد؛ روزهایی که امام سخنرانی کوبنده خود در مدرسه فیضیه را مانند پتکی بر سر زمان کوبید. عبدالحسین چهل اخترانی سخنرانی امام در فیضیه را به خوبی در یاد دارد و شاید جالب تر از آن روایت وی از چگونگی روشن نگه داشتن بلندگوی سخنرانی امام باشد. «فردی به اسم سید ابوالفضل برقعی که در بازار لوازم الکتریکی داشت، با شاگردش چند باطری ماشین را با خود به فیضیه آورده بود تا در صورت قطع برق توسط عمال شاه، بتوانند بلندگو را روشن نگه دارند و پیش بینی ها درست از آب درآمد». آوای «آقای شاه من تو را نصیحت می کنم» برای همیشه در گوش تاریخ زنده است هنگام سخنرانی امام بلندگوها قطع شد و چهل اخترانی به یاد دارد که با کمک ۹ باطری بلندگو را روشن نگه داشتند تا آوای «آقای شاه من تو را نصیحت می کنم» برای همیشه در گوش تاریخ زنده بماند. چهل اخترانی این روزها مرز ۷۱ سالگی را در می نوردد، اما این باعث نشده تا خاطرات دوران ۲۰ سالگی اش طراوت نداشته باشد. صبح زود ۱۵ خرداد روزی که پاسبان محمدی را درب منزلشان دید را به خاطر دارد: «پدرم به او گفت بهتر است زودتر از اینجا بروی وگرنه برای تو دردسر می شود و خود به سرعت به صحن امامزاده چهل اختران رفت و فریاد زد امام را بردند». جمعیت ناخواسته با شعارهای خود در حال حرکت به قتلگاهی بود که شاه برای حفظ تاج و تخت آن را تدارک دید خانواده چهل اخترانی که از سال های قبل از ۱۳۴۲ از بزرگان روضه خوانی و تعزیه گردانی قم بودند. شمشیر و قداره های تعزیه را بین مردم تقسیم کردند و با جمعیتی که «مرگ یا خمینی» را صدا کرده اند به سمت حرم حضرت معصومه(س) حرکت کردند و در این میان عبدالحسین جوان آن روزها نیز تقریباً میاندار بود. خاطرات چهل اخترانی از اینجا به بعد این گونه ادامه پیدا می کند «وارد صحن حرم که شدیم، حاج آقا مصطفی فرزند امام خمینی(ره) سخنرانی کوتاهی کرد پس از آن عده ای از مردم از در قبله حرم به مسجد اعظم رفتند و در اینجا بود که ما رفته رفته متوجه شدیم ساواک است که دارد جمعیت را به سمت چهارراه غفاری، جایی که کماندوها منتظر هستند هدایت می کند و جمعیت ناخواسته با شعارهای خود در حال حرکت به قتلگاهی بود که شاه برای حفظ تاج و تخت آن را تدارک دید». اولین شهید ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ گفته های چهل اخترانی از اینجا به بعد با گلوله و خون همراه می شود «کماندوها به سمت مردم آتش گشودند، درگیری آغاز شد، من و ابراهیم فخار در کنار هم بودیم که برای در امان مانده به سمت کوچه آبشار فرار کردیم، اما گلوله سرعتش از فرار ابراهیم بیشتر بود و به وی اصابت کرد و من حتی نتوانستم جنازه وی را با خود ببرم و ابراهیم فخار اولین شهید ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ شد». وی حسن کلهر را نیز به یاد دارد جوانی که روزهای عزاداری و روضه را در هیئت بزرگ چهل اختران طی می گذراند و ساعت ۹ صبح روز حماسه ۱۵ خرداد از گلوله های کماندوها در امان نماند و وی نیز در چهار راه غفاری برای همیشه با عنوان دومین شهید آن روزها جاودانه شد. چهل اخترانی جوان و عده ای از مردم که هر کدام به سمتی فرار می کردند در قبرستان نو تجمع می کنند تا شاید اینجا امانی برای آن ها باشد اما ناگهان هواپیماها به قول عبدالحسین دیوار صوتی را می شکند و به جمعیت نزدیک می شود و ترسی سخت از بمباران ناگهانی مردم را فرا می گیرد اما به نظر می رسد دیگر جرئتی برای این کار در مقابل سیل مردم باقی نمانده است. ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ را بسیاری آغاز نهضت امام خمینی(ره) می دانند، حادثه ای که منجر به تبعید ۱۵ ساله امام راحل شد به گفته چهل اخترانی بعد از شهادت و مجروحیت بسیاری از مردم خون و حماسه و قیام و ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به غروب می رسد و در ادامه دستور دستگیری فوری پدر و برادر وی و اعدام آن ها به گوششان می رسد و این دوباره ماجرایی جدید از هجرت آن ها را رقم میزند. «پدرم شبانه خانواده را به سمت خرمشهر برد، باید فرار می کردیم، حکم اعدام و دستگیری آمده بود و ساواک در به در دنبال پدرم بود، به سمت خرمشهر رفتیم، لنجی کرایه کردیم و با عبور از رودخانه خود را به عراق و از آنجا به نجف رساندیم و تا زمان تبعید امام همراه وی در نجف روزگار سپری کردیم». ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ را بسیاری آغاز نهضت امام خمینی(ره) می دانند، حادثه ای که منجر به تبعید ۱۵ ساله امام راحل شد و نقطه عطفی در تاریخ زمان، روزی که مردم قم در حمایت از نهضت خمینی کبیر ۱۷ شهید را تقدیم انقلاب کردند.
شنبه ، ۱۵خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرصاد نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]