محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845434274
ناگفته های یک خلبان از آخرین سفر امام (ره) - پایگاه خبری تحلیلی بلاد نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:بلاد نیوز: کاپیتان محمود امینی، خلبان بالگرد حامل پیکر امام خمینی (ره) به بهشت زهرا (س) ناگفته هایی از روز ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ روایت کرده است.به گزارش " بلاد نیوز " هرساله همزمان با رحلت حضرت امام خمینی(س) و تماشای تصاویر مربوط به تشییع پیکر ایشان، سوالاتی در ذهن ما ایجاد می شد که مسئولان این مراسم، چگونه آن جمعیت فراوان که عاشق پیر جماران بودند را اداره می کردند؟ کسانی که کمترین اطلاعی از امنیت پرواز داشتند، می دانستند حضور آن جمعیت میلیونی در زمان خاکسپاری حضرت امام(س)، هشداری برای خلبانان بالگرد حامل پیکر آیت الله خمینی بود. بدون شک مهارت مسئولان برگزاری و خلبانان آن مراسم و نیز امداد الهی سبب شد تا تشییع پیکر امام(س) با کمترین هزینه جانی به پایان برسد. ناگفته های یک خلبان از آخرین سفر امام (ره) یکی از مسئولان اصلی و موثر آن مراسم، کاپیتان محمود امینی، خلبان بالگرد حامل پیکر امام(س) است. او که مدت ها در خدمت نیروی هوایی بود، سال هاست بدون توقع در معاونت عملیات شرکت هلیکوپتری ایران مشغول خدمت است و ناگفته هایی از مراسم تشییع 14 خرداد را برای ما بازگو کرد. نکته ای که در این میان بیش از هر سخنی ذهن ما را درگیر کرد استفاده برخی، از جایگاه وی در دورانی است که کاپیتان امینی سکوت کرده بود. مشروح گفت وگوی روزنامه قانون با خلبان آخرین سفر امام(س) از جماران تا بهشت زهرا(س) را در زیر می خوانید: اوایل انقلاب شما کجا مشغول بودید؟ آن دوران من در نیروی هوایی مشغول بودم. مسئولیت پروازهای آن زمان با ما بود. هر پرنده ای (هواپیما و هلی کوپتر) که قصد پرواز داشت باید تحت کنترل ما این فعالیت را انجام می داد. در آن زمان خلبان های ماهری در خدمت نیروی هوایی بودند که مقامات را این افراد جابه جا می کردند. افرادی که دروه های خلبانی خود را در پاکستان و آمریکا گذرانده بودند ولی برای کشورشان تا پای جان نیز ایستادند و بیشتر این عزیزان نیز شهید شدند. شما به عنوان فردی که در مراسم رحلت امام خمینی(س) مسئولیت داشتید،از آن روزها برای ما توضیح دهید. روز قبل از آن واقعه، اوضاع جسمی حضرت امام خمینی(س) مناسب نبود و مسئولان تدابیر لازم را در ذهن داشتند. از جمله این تدابیر، تشکیل کمیته هایی برای آمادگی در قبال جابه جایی افراد و برگزاری مناسب مراسم احتمالی بود. در آن زمان در محل امروز میدان آرژانتین ساختمانی وجود داشت که مسئولان این کمیته ها در آنجا گرد هم آمده بودند و ما نیز در آنجا حضور داشتیم و آماده خدمت بودیم. زمانی که خبر رحلت امام(س) منتشر شد، چه اتفاقی رخ داد؟ همزمان با اعلام خبر رحلت امام(س) ماموریت ما نیز آغاز شد و تمام نیروها برای هرچه بهتر انجام شدن این مراسم دست به دست هم دادند. اما در این بین نقشی که نیروی هوایی بر عهده داشت کمی متفاوت بود. هنوز برخی از جامعه مردمی از رحلت حضرت امام(س) خبر نداشتند که ما از جماران به مکانی در حوالی بهشت زهرا(س) امروزی رفتیم. یکی از مسئولان که روحانی نیز بود در آن مکان حضور داشت و منتظر ما بود. از قبل مکانی را برای فرود هلی کوپتر ما آماده کرده بودندکه در میان هکتارها علفزار و مزارع جنوب تهران بود. البته قرار بود در ابتدا پیکر مطهر امام(س) را در مصلای کنونی به خاک بسپارند ولی مشخص نشد به چه دلیلی آن مکان دوردست برای خاک سپاری انتخاب شد. بعد از بازدید از آنجا به جماران بازگشتیم. اندکی بعد آقای امام جمارانی گفتند یادگار امام(س) را نیز برای بازدید آن مکان ببریم. بعد از گذشت چند ساعت که مجدد به همراه سید احمد خمینی بازگشتیم با صحنه عجیبی مواجه شدیم و آن اینکه تمام آن مزرعه های چندین هکتاری صاف و مرتب شده بود. مسئولیت این فعالیت های هوایی با شما بود؟ در آن بازه از زمان مسئولیت را محمد انصاری، فرمانده وقت هوانیروز برعهده داشت و ما نیز کمک می کردیم. به تمام مراکزی که هلی کوپتر داشتند دستور دادیم تا تمام پرنده های خود را در اختیار قرار دهند تا این مراسم را به بهترین وجه ممکن برگزار کنیم. پیکر را چگونه به بهشت زهرا(س) بردید؟ در ابتدا برخی تصمیم گرفتند پیکر امام(س) را سوار بر یک تریلی به سمت بهشت زهرا(س) ببرند تا مردم نیز در این مراسم شرکت کنند ولی از آنجا که ملت علاقه زیادی به امام(س) داشتند مشکلاتی به وجود آمد. یک بالگرد از ابتدای مسیر که از مصلی راه افتادیم، بالای سر ماشین به حرکت در آمد تا در صورت وقوع حادثه ای وارد عمل شود. تا صالح آباد کاروان پیش رفت ولی مرتبا به جمعیت افزوده و وضعیت از حالت عادی خارج شد. تراکم مردم مشکلی برای مراسم و پیکرامام(س) ایجاد نکرد؟ مردم برای استقبال از پیکر امام(س) هجوم آوردند و این اقدام سبب شد به تابوت امام(س) آسیب وارد شود و در برخی عکس ها نیز مشاهده می کنید حتی کفن حضرت نیز از هم پاشید و تابوت ایشان نیز از بین رفت. در آنجا کمیته مراسم ماشین را به سمتی بردند تا امکان جابه جایی پیکر امام(س) ایجاد شود. آقای انصاری که در هلی کوپتر مراقب مراسم بود، در بیابان فرود آمد و پیکر امام(س) را در بالگرد قرار دادند و پرواز کردند. البته ناگفته نماند وضعیت به گونه ای شده بود که جمعیت وارد هلی کوپتر شده و سعی داشتند با پیکر امام(س) همراهی کنند ولی مسئولان این افراد را از بالگرد پیاده کردند. وقتی مسئولان با این وضعیت مواجه شدند، چه کار کردند؟ در این زمان بود که مسئولان همراه پیکر امام(س) با مشکل از هم پاشیدگی تابوت و کفن امام(س) مواجه شده بودند و از سوی دیگر باید تا قبل از غروب خورشید پیکر ایشان به خاک سپرده می شد! در این بین مسئولان برگزاری به آقای انصاری گفتند که پیکر را به جماران بازگرداند تا مشکلات را رفع کنند ولی فرمانده هوانیروز وقت(محمدانصاری) اعلام کرد که من جماران را نمی شناسم و برای پرواز به آن محدوده دچار مشکل هستم. با این وضع، پیکر بی کفن را چه کردند؟ در اینجا بود که تصمیم گرفتم مسئولیت را من به عهده بگیرم.در دانشکده افسری پیکرمطهر امام (س) را تحویل گرفتم و به جماران بردم. در آنجا نزدیکان و خدمتکار حضرت امام(س)(حاج عیسی) پیکر ایشان را مجدد کفن کردند و با تابوتی در هلی کوپتر قرار دادند. در آنجا تصمیم گرفته شد تا 4 هلی کوپتر به سمت بهشت زهرا(س) حرکت کند تا بتوانیم مردم را در چهارگوشه آن مکان متفرق کنیم. سپس 4 تابوت به همراه 4بالگرد آماده شدند و پیکر امام(س) در بالگرد من قرار گرفت. در آن زمان، مسئولان امر گفتند که به سمت بهشت زهرا(س) حرکت کنیم. یکی از روحانیونی که در کمیته مسئولیت داشت به ما گفت در گوشه ای از آن مکان مشخص شده، پاسداران کانکس هایی را تعبیه کرده اند تا بتوانیم به راحتی در مکان فرودآمده و پیکر امام(س) را به خاک بسپاریم. ما به سمت بهشت زهرا(س) حرکت کرده و هر کدام از بالگردها در مکان مشخصی نشستند و من نیز با هلی کوپتر حامل پیکر امام(س) در آن نقطه ای که محفوظ شده بود دقیق کنار قبر بر زمین نشستم و تنها توانستیم پیکر را از تابوت درآورده و خاکسپاری کنیم. با مردم چه کار کردید؟ وقت تنگ بود!مردم نیز متفرق شده بودند و به سمت بالگردهای دیگر هجوم برده بودند ولی زمانی که دیدند در تابوت ها خالی است به سمت مقر ما هجوم آوردند. در این تنگی وقت برخی با ابراز احساسات، جلوی اجرای کار را گرفته بودند و سبب کندی خاکسپاری شده بودند که من نیز با آنها برخورد کردم. در پایان خاکسپاری پیکر مقدس ایشان بود که مردم کم کم از کانکس ها بالا آمده و وارد محوطه شدند.در ابتدا قصد داشتند وارد بالگرد شوند چرا که احساس می کردند پیکر در آنجاست و این ماجرا برای ما خطرناک بود چرا که هم امکان داشت به افراد ضربه بزند و هم افراد سبب آسیب دیدن بالگرد بشوند. سرانجام با هر فشار و معضلی که بود از زمین پرواز کردیم. در ادامه راه زمانی که به آشیانه بازگشتیم، کمک خلبان ما به دلیل واهمه ای که هجوم مردم ایجاد کرده بود، حال خود را از دست داد.این عملیات با تمام سختی که داشت انجام شد ولی از آنجایی که هدف مقدس بود این فشارها را تحمل و به وظیفه خود عمل کردیم. غیر از این واقعه از امام(س) خاطره دیگری نیز دارید؟ بله. ما سران نظام را از آشیانه مهرآباد به نقاط مختلف می بردیم و حتی زمانی که حضرت امام(س) به قم می رفتند برای دیدار مقامات با ایشان، بزرگان انقلاب را به دیدار ایشان می بردیم. نکته ای که توجه ما را جلب کرد، نگاه ویژه امام(س) به آیت ا... طالقانی بود.چون در آن زمانی که امام(س) برای دیدار با مقامات وارد محل جلسه می شدند با یک برخوردی عمومی از همه استقبال می کردند ولی آیت ا... طالقانی را در آغوش گرفته و می بوسیدند. منبع:روزنامه قانون
جمعه ، ۱۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاد نیوز]
[مشاهده در: www.beladnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]
-
گوناگون
پربازدیدترینها