محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830971929
دانه ملک خوری، تخم به بیگانه بری! - سازمان بسیج مستضعفین
واضح آرشیو وب فارسی:سازمان بسیج مستضعفین: عجیب آنجایی است که قسمتی از این پول ها به گونه ای خرج حمایت از امثال حسین موسویان می شود، کسی که در سال های نه چندان دور سخنگوی تیم مذاکره کننده هسته ای ایران بوده است.به گزارش پایگاه اینترنتی بسیج، در دوران مدرسه و در کلاس درس تاریخ معاصر ایران همیشه برای من فضای کلاس یک فضای بهت و حسرت بود؛ چه؛ مواجه شدن با مسائلی که در تاریخ معاصر ما در رابطه با نفوذ بیگانگان مطرح می شد حساسیت برانگیز بود و از این سخت تر اینکه متوجه بشوی که همواره عده ای خودی بوده اند که بهترین جاده صاف کن های بیگانگان بوده اند. رشوه می گرفته اند و قراردادی بر خلاف منافع وطن منعقد می شده است و.... و خودتان به یک نوجوان حق خواهید داد که بهت زده شود و نتواند وقوع این حوادث را هضم کند. بعدترها در دوران دانشجویی که کتاب های بیشتری درباره تاریخ معاصر مملکت خواندم آن بهت و حیرت جای خود را به یک شک و تردید داد که نکند آنچه از تاریخ معاصر کشور که در کودکی آزرده مان می کرد یک قرائت ایدئولوژیک از تاریخ باشد؟ که هرکسی که در زمره ایدئولوژی نمی گنجد را متهم می کند و بدبینانه تحلیلش می کند. این شک و تردید تلاشی بود ویژه آن روزها و برای خشوع در برابر وجدان. اما این روزها و پس از پاره کردن یک، دو، سه پیراهن بیشتر در زندگی و بیشتر زیستن در جامعه به این نتیجه می رسم که آن بهت و حسرت بجا بود و ما کسانی را در تاریخ خود داشته ایم که بیگانه را بر کشور خود ترجیح می داده اند و مورد عنایت همانان نیز قرار می گرفته اند اما با یک تفاوت که معلول همان دیدگاه شکاکانه است و آن هم اینکه تلقی فقط یک انسان خائن به تنهایی نمی تواند آن پدیده را تحلیل کند و باید به دنبال منظرگاهی دقیق تر گشت، چرا که امروز هم ما با چنین مساله ای روبه روییم. سازمان مجاهدین خلق پس از ناکامی در باز کردن جایگاه موثری در میان مردم و پس از برملا شدن خط فکری التقاطی و مشی منافقانه خود به دامان صدام معدوم رفت. به دامان کسی که جنگی نابرابر را به ایران اسلامی و انقلاب نوپایش تحمیل کرده بود. به دامان کسی که مسبب ریخته شدن خون های بسیار از مردمان این سرزمین بود. به دامان کسی که مسبب جنایت دست اندازی به ناموس مردمان این سرزمین بود و به دامان کسی که در اندیشه جدا کردن قسمت اعظمی از خاک ایران بود. منافقین با ادعای ساماندهی یک مبارزه(!) موثر با جمهوری اسلامی چنین کردند و خود را شریک درجه یک همه جنایاتی کردند که بر مردم این سرزمین از جانب بعثی ها رفت. در مواجهه با این اقدام نخستین چیزی که سراغ آدمی می آید بهت و حیرت است؛ بهت و حیرتی از جنس همان بهت و حیرتی که برابر تحرکات رجال قاجار برای محقق شدن امتیازات بیگانگان در کشور به آدمی دست می دهد. همان بهت و حیرتی که از مشاهده تقلای بسیاری سیاسیون برای ناکام ماندن نهضت ملی شدن نفت شکل می گیرد، همان بهت و حیرتی که تلاش ها برای تصویب شدن تحریم های بیشتر ضد ایران در سال های اخیر به وجود می آورد. و شوربختانه از جنس همان بهت و حیرتی که از تلاش های پاره ای ایرانیان برای انعقاد قرارداد هسته ای به نفع خارجی ها حاصل می شود. اینکه اتاق پژواک رسانه ای کاخ سفید به جهت تقویت دیدگاه خود در رسانه های آمریکا هزینه می کند از منظر منافع ملی آمریکا امری عجیب نیست، عجیب آنجایی است که قسمتی از این پول ها به گونه ای خرج حمایت از امثال حسین موسویان می شود، کسی که در سال های نه چندان دور سخنگوی تیم مذاکره کننده هسته ای ایران بوده است. قطعا این حمایت از این فرد صورت نگرفته است که او برای پیشبرد منافع ایران تحلیل تولید کند، بلکه به واسطه تاثیر و نفوذ آن فرد در میان دست اندرکاران تیم مذاکره کننده هسته ای ایران و پاره ای نخبگان سیاسی موثر داخل ایران و برای وارد کردن انگاره های آمریکایی به عملکرد آنان است که چنین حمایتی صورت گرفته است. به زبان ساده همان کتاب های تاریخ دوران مدرسه، داستان اینگونه است که فلانی در ازای دریافت پول برای محقق شدن قراردادی تلاش کرده که یک سیلی بی صدا به صورت عزت و اقتدار ملت ایران است. این داستان از جنس همان شرح های تاریخی از تحرکات رجال دربار قاجار و پهلوی برای انعقاد قراردادهایی به نفع بیگانگان است. در این مختصر گفت وگو نمی شود به تحلیلی جامع از چرایی اینگونه رویدادها پرداخت و نمی شود همانگونه که در ابتدای امر هم گفتیم به سادگی فقط ویژگی های منفی شخصی این افراد را عامل اصلی دانست ولی به نظر نگارنده نوعی فقدان همبستگی در سطح کلان مابین نخبگان سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با آمال و آرزوها و منافع ملت ایران به چشم می خورد. آنجا که میثاق کلانی وجود نداشته باشد نخبه سیاسی به طمع تضعیف رقیب خود حاضر است حتی در صورت پامال شدن منافع کلان ملتش وارد عمل شود، مانند منافقین و به خاطر ضربه زدن به انقلاب اسلامی ایران به تاراج خون و ناموس ملتش یاری برساند یا مانند همین داستان حمایت 70 هزار دلاری از فعالیت های حسین موسویان، به خاطر تبلیغ معاهده ای که می توانست بسیار شیرین تر بسته شود یا مانند آن نخبگان اقتصادی که به جای به کار انداختن سرمایه خود در امر تولید درون کشور به راحتی و سهل انگارانه به کار واردات و از اعتبار انداختن تولید داخل می پردازند یا در عرصه فرهنگ با حمایت خواهر پادشاه کنونی قطر(دختر پادشاه سابق آن) به ساخت فیلمی در عرصه نقد ساختارهای خشن سنت در جامعه ایران بپردازند. و در این ورطه پارادوکس های رفتاری بسیاری وجود دارد که این عنصر فرهنگی هم به مصیبت دیدگان حادثه پاریس تسلیت می گوید و هم از حامیان اقدام تروریستی در پاریس پول می گیرد که فیلمی بسازد تا در پاریس جایزه هم بگیرد. حمایت مالی قطری که یکی از رقبای جدید منطقه ای ایران است. کشوری که یکی از حامیان داعش در منطقه است و خود دارای عتیقه ترین ساختار حکمرانی سیاسی است. کشوری که اگر نخواهیم دشمن قلمدادش کنیم حداقل باید به عنوان رقیب نوظهور و گستاخ کشورمان در عرصه منطقه بدانیمش. به قول معروف و در زبان عامیانه بسیاری از نخبگانی که مختصرا شرح شان کردیم دانه خود را در این مملکت می خورند و تخم خود را در جایی دیگر می گذارند و در مقام حرف و ادعا نیز همواره اشکشان برای مام وطن جاری است! اما آنچه بیش از همه امروز برایم بهت انگیز و تعجب آور است بی تفاوتی نسبت به این مساله است، در هیچ کجای کتاب های تاریخ معاصر ندیدم که فرد یا گروهی اینگونه منافع ملت را به پول بفروشد و رسانه های داخلی بی تفاوت از کنار آن رد شوند که چه بسیار بودند وکیل و وزیر که بعد از این رسوایی در زیر فشار رسانه های زمان خود و خطابه های وعاظ و راهپیمایی های ملت، مجبور به استعفا شدند و آنقدر تحقیر شدند که نامشان ننگ تاریخ ایران شد، آنچه خطرناک است این پول گرفتن ها نیست که دیر یا زود تشت رسوایی آن از بام خواهد افتاد اما خطرناک بی تفاوتی یا شاید هم سانسور عمدی برخی نسبت به این مساله باشد که این جای مداقه بسی بیشتر از چند دفتر شرحه شرحه از درد دارد.
چهارشنبه ، ۱۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سازمان بسیج مستضعفین]
[مشاهده در: www.basij.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها