واضح آرشیو وب فارسی:خبر پرداز: لازم نیست کشورها برای جنگ با کشور متخاصم در ایستگاه های مترو یکدیگر گاز سمی پخش کنند. جنگ با استفاده از محصولات «دستکاری ژنتیکی شده» می تواند چهره کاملاً ملایم تر ولی باطن به مراتب مخرب تری هم داشته باشد.به گزارش داروغذا به نقل از تسنیم؛ روز بیستم ماه مارس 1995 هواداران فرقه اوم شینریکیو با گاز مایع سمی سارین که در کیسه حمل می کردند خطوط متروی توکیو را هدف قرار داده و باعث مرگ و جراحت تعداد زیادی از شهروندان شدند؛ مدتی بعد از این حمله اعضای این فرقه باز هم اقدام به پخش گاز هیدروژن آمیخته به سیانور کردند و در واقع نشان دادند تروریستها الزاماً افراد نقابدار مسلح نیستند و می توانند از روشهای دیگری جان و امنیت شهروندان را تهدید کنند. حال تصور کنید تروریستها یا دولتهای متخاصم با دستیابی به نتایج علمی بیوتکنولوژی بتوانند از چنین روشهایی علیه شهروندان یکدیگر استفاده کنند؛ راه دوری نرویم، لازم نیست کشورها برای جنگ با کشور متخاصم در ایستگاه های مترو یکدیگر گاز سمی پخش کنند؛ این جنگ می تواند چهره کاملاً ملایم تر ولی باطن به مراتب مخرب تری هم داشته باشد مثلاً به صورت سیستماتیک و برنامه ریزی شده، سم گلایفوسیت را از طریق محصولات و گیاهان تراریخته وارد کشور دیگر کرده و موجب بروز مقاومت آنتی بیوتیکی گرفته تا سرطانها در بین شهروندان کشور دشمن شوند. پیامدهای اصلاحات ژنتیکی موجودات (GMO) که همچنان مورد مناقشه فراوان بین دانشمندان و مؤسسات پژوهشی و سرمایه گذاران و دولتهاست، هنوز به صورت صد درصدی مشخص نیست؛ اصولاً به گفته کارشناسان محصولات کشاورزی و دامی را از نظر بیوتکنولوژی می توان به دو دسته تقسیم کرد؛ نخست محصولاتی که از نظر ژنتیکی تغییری نیافته اند که در اصطلاح، محصولات ارگانیک نامیده می شوند و دسته دیگری که از نظر ژنتیکی تغییر یافته و به آنها غذاهای تراریخته می گویند. اصطلاح گیاه تراریخته به گیاهی گفته می شود که ساختار ژنتیکی اش با روشهای شناخته شده در مهندسی ژنتیک تغییر داده شده باشد؛ دلایلی که به سود دستکاری ژنتیکی بیان می شود عمدتاً مقاوم کردن گیاهان در برابر آفات، خشکی و یا بیماریهای گیاهی و به عبارتی افزایش بازدهی و بهره وری محصولات است. دستکاری ژنتیکی گیاهان با انتقال یک یا چند ژن به گیاه ویژگی جدیدی به گیاه می بخشد که به صورت طبیعی نمی توانست وجود داشته باشد بنابراین نگرانیهایی وجود دارد که این تغییر و دخالت در ساختار ژنتیک گیاهان باعث برهم خوردن چرخه غذایی یا در دراز مدت، موجب بروز تبعات منفی برای اکوسیستم شود. موافقان دستکاری ژنتیکی و محصولات تراریخته اعتقاد دارند بزرگترین منفعت این روش آن است که با افزایش بهره وری محصولات کشاورزی، راهی برای مبارزه بر گرسنگی در جهان باز می شود؛ چیزی که ظاهراً با محصولات ارگانیک عملاً غیرممکن بوده است اما این سکه روی دیگری هم دارد و عده ای از پژوهشگران روی تاریک این دستاورد علمی را نیز در نظر می گیرند؛ خطراتی که ممکن است اثبات آنها سالها زمان برد و قضاوت درباره آن شاید هنوز زود باشد. از مقاومت به آنتی بیوتیکها یا احتمال ایجاد ویروسها و سموم جدید؛ سرطانزا بودن و بسیاری پیامدهای احتمالی دیگر ممکن است در اثر استفاده از گیاهان تراریخته در انتظار بشر باشد. البته باید از نتیجه گیری عجولانه پرهیز کرد و تا انتشار نتایج قطعی پژوهشی در این باره دست نگه داشت؛ اگر محصولات تراریخته به افزایش بازدهی محصولات کشاورزی در جهان منجر شود می توان به رفع گرسنگی امیدوار بود؛ می توان حتی امید داشت که هیچ پیامد منفی نیز به دنبال گسترش گیاهان ترایخته در جهان رخ ندهد اما اگر واقعا دغدغه ها و نگرانیهای ذکر شده درباره گیاهان تراریخته واقعیت داشته باشد، کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته به سلاحی ویرانگر و کشنده برای نابودی بشریت دست یافته اند، سلاحی که اثر آن مانند بمب هسته ای روی هیروشیما نیست که در زمانی کوتاه منجر به مرگ صدها هزار نفر شد. اثر ویرانگر چنین دستکاریهای ژنتیکی اگر واقعیت داشته باشد می تواند تازه با گذشت نسلها در دراز مدت مشخص می شود و حتی باب جدیدی از بیوتروریسم را در جهان باز کند.
چهارشنبه ، ۱۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر پرداز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]