محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845273926
انتخابات فیلیپین و نگاهی به ساختار سیاسی کشورهای منطقه
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: انتخابات فیلیپین و نگاهی به ساختار سیاسی کشورهای منطقه کوالالامپور – ایرنا – انتخابات فیلیپپن که تازه ترین انتخابات سراسری دربین کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا است، سرنوشت این کشور 100 میلیون نفری را برای یک دوره شش ساله به دست شهردار شهر "داوائو" که 22 سال هدایت این شهر را در اختیار داشت سپرد تا در نتایجی مشابه با اندونزی به عنوان پرجمعیت ترین کشور منطقه، مقامات شهری بر کرسی های مهم دولت های این بخش از آسیا تکیه دهند.
به گزارش ایرنا، نگاهی به نظام سیاسی کشورهای حوزه جنوب شرق آسیا نشان می دهد رای دهندگان فیلیپین و اندونزی که هر دو با دارا بودن نظام جمهوری دموکراتیک نیابتی ریاست جمهوری، دارای ساختاری به نسبت، مشابه هستند، دو فرد با سابقه اجرایی در شهرداری و فرمانداری را مورد اقبال بیشتری قرار دادند. از تفاوت های عمده انتخابات ریاست جمهوری در فیلیپین و اندونزی، مدت زمان تصدی این پست، تعداد دوره ای که یک فرد می تواند در پست ریاست جمهوری باقی بماند و دوره زمانی برگزاری انتخابات است.در فیلیپین دوره ریاست جمهوری تنها یک دوره شش ساله است، در حالی که در اندونزی این دوره پنج ساله بوده و رئیس جمهور می تواند برای بار دوم نیز اقبال خود را به منظور ادامه کار مورد سنجش قرار دهد.این پست در اندونزی در حال حاضر در اختیار "جوکو ویدودو" قرار دارد که پیش از این سمت، فرماندار شهر جاکارتا بود.در اندونزی که "جوکو ویدودو" معروف به "جوکووی" توانست بعد از موفقیت در یک تجربه مدیریت شهری، کرسی ریاست جمهوری را در اختیار گیرد، نظام سیاسی جمهوری دموکراتیک نیابتی ریاست جمهوری است که رئیس جمهور هم رئیس حاکمیت و هم رئیس دولت محسوب می شود. در ساختاری به نسبت مشابه، نظام سیاسی میانمار جمهوری واحد پارلمانی است که از زمان استقلال این کشور در سال 1948 دچار تغییرات گسترده ای شد که این تغییرات از سال 2010 سرعت فزاینده ای گرفت و نتایج غیرقابل انکار این قبیل تغییرات در انتخابات سال گذشته میانمار خود را نشان داد. براساس سیستم سیاسی این کشور، رئیس جمهور توسط نهادی متشکل از سه کمیته مستقل که شامل نمایندگان پارلمان، نمایندگان مجالس ایالتی و نمایندگان گروه های نظامی در پارلمان میانمار می شوند، انتخاب می شود و مردم در انتخاب رئیس جمهور نقش مستقیم ندارند. رئیس جمهوری میانمار نیز همچون اندونزی و فیلیپین رئیس حکومت و رئیس دولت محسوب می شود و هدایت شاخه اجرایی را بر عهده دارد.نگاهی به وضعیت سایر کشورهای منطقه نشان می دهد تفاوت نظام سیاسی در کشورهایی همچون مالزی، سنگاپور، تایلند، لائوس، کامبوج، برونئی و ویتنام باعث شده نحوه برگزیده شدن روسای دولت ها به شکل قابل توجهی با هم متفاوت باشد.نظام سیاسی کامبوج سلطنت مشروطه است که براساس آن نخست وزیر از حزبی که بیشترین کرسی های مجمع ملی این کشور را در اختیار داشته باشد، برگزیده می شود. وی توسط پادشاه و به توصیه رئیس و معاون مجمع ملی برگزیده شده و در نهایت با گرفتن رای اعتماد از مجمع ملی به این مسند دست می یابد و به صورت قانونی نخست وزیر، رئیس دولت محسوب می شود. در این کشور، پس از نهایی شدن نخست وزیر، وی شورای وزرا را که در مقابل نخست وزیر مسئول هستند، تشکیل می دهد و دولت را هدایت می کند. در واقع نخست وزیر و شورای وزرا شاخه اجرایی دولت و یا همان قوه مجریه محسوب می شوند. برونئی، مالزی، پاپوآ گینه نو و تایلند نیز با وجود برخی تفاوت های جزیی همین نظام سیاسی را پیروی می کنند. به عنوان مثال در مالزی که نظام سیاسی آن سلطنت مشروطه دمکراتیک نیابتی فدرال است و پادشاه، رئیس حکومت و نخست وزیر نیز رئیس دولت محسوب می شود. نظامی سیاسی سنگاپور براساس جمهوری دمکراتیک نیابتی پارلمان است که در آن رئیس جمهور، رئیس حکومت است و نخست وزیر ریاست دولت را بر عهده دارد. مشابه بسیاری از کشورهای جهان، دولت سه شاخه مجاز شامل قانونگذاری، اجرایی و قضایی دارد. نظام سیاسی لائوس براساس جمهوری سوسیالیست تک حزبی است که در آن یک حزب، "حزب انقلابی مردم لائو" (ال.پی.آر.پی)، تنها حزب قانونی است. رئیس جمهور که ریاست این حزب را نیز در اختیار دارد، رئیس حکومت شناخته می شود و ریاست دولت بر عهده نخست وزیر است. ساختار نظامی سیاسی این کشور مشابه ویتنام است. نگاهی به عرصه سیاسی متفاوت سایر کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا با سه کشور اندونزی، فیلیپین و میانمار نشان می دهد "جوکو ویدودو"، "رودریگو دوترته" و "آنگ سان سوچی" (وی به رغم پیروزی گسترده در انتخابات میانمار به دلیل موانع قانونی به پست ریاست جمهوری دست نیافت)، به رغم آنکه از احزاب مخالف دولت های حاکم بودند، با تکیه بر آرای مردم به قدرت رسیدند.آساق**241**1611
21/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
سیاسی
پربازدیدترینها