واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: نقد و بررسی ترانه را در محیط های ادبی به شکل فراگیر و روشمند نمی بینیم و نیاز به کار نظری و تئوریک در این زمینه وجود دارد.به گزارش قدس آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، محمدمهدی سیار، شاعر و ترانه سرا و داور بخش ترانه چهاردهمین جشنواره سراسری شعر و داستان جوان سوره، با بیان اینکه پس از خواندن 400 اثر ارسال شده به جشنواره با عالم متنوع و متکثری از ترانه ها مواجه شده است، اظهار کرد: ترانه های ارسال شده به جشنواره پر از تازگی ها و نوجویی ها بود و حرف های تازه ای از زبان نسل نو شاعران دیدم. وی ادامه داد: به نظر می رسید هر کدام از شرکت کنندگان در بخش ترانه، در عالم جداگانه ای زندگی می کنند و نگاه های متفاوت و مضمون های متنوع را می شد در آثار مشاهده کرد. البته برخی آثار هم وجود داشت که بسیار شبیه به هم بودند و تصور می شد همه این آثار را یک شاعر سروده است. سیار درباره نحوه انتخاب آثار برتر در این دوره جشنواره گفت: معمولا در جشنواره های شعر وقتی با تعداد زیادی اثر مواجه می شوید، در مرحله نخست، حذف آثاری که معیارهای اولیه اثر قابل قبول را ندارند و تشخیص این آثار کار ساده ای است. اما در این دوره از جشنواره شعر و داستان جوان سوره به سادگی نمی شد آثار را کنار گذاشت و این موضوع نشان می داد که مهارت زبانی در ترانه ها وجود دارد. این شاعر و ترانه سرا خاطرنشان کرد: نوع نگارش آثار البته کمی آزار دهنده بود و به نظر می رسید که هر شخصی رسم الخط خود را داشت و هر کسی یک نوع نوشته است. همچنین غلط های املایی بسیار زیاد بود و این اشتباهات از سوی شاعرانی که بر قالب و مضمون تسلط داشتند، عجیب بود. این موضوع نشان می دهد که نظام آموزشی کشور باید تمهید تازه ای بیندیشد تا درست نویسی را آموزش دهد. وی با بیان اینکه اغتشاش در نگارش، در چند سال اخیر رخ داده است، عنوان کرد: رسم الخط نگارش محاوره نداریم و متولیان زبان و ادبیات فارسی باید قواعد مربوط به نگارش زبان محاوره را تدوین کنند تا از این اغتشاش زبانی خارج شویم. استفاده از زبان محاوره در شبکه های اجتماعی مجازی هم باب شده است در حالی که رسم الخطی برای آن نداریم. داور بخش ترانه چهاردهمین جشنواره سراسری شعر و داستان جوان سوره همچنین با تاکید بر اینکه برخی از آثار رسیده به جشنواره در بخش ترانه قابلیت همراهی با موسیقی را نداشتند، عنوان کرد: متاسفانه ما با شعر محاوره مواجه بودیم، در حالی که ترانه باید این قابلیت را داشته باشد که با موسیقی همراه شود. در هر حوزه ای نیاز به آموزش وجود دارد و ترانه نیز از این موضوع مستثنی نیست. همچنین نقد و بررسی ترانه را هم در محیط های ادبی به شکل فراگیر و روشمند نمی بینیم و نیاز به کار نظری و تئوریک در این زمینه وجود دارد. وی گفت: بهتر است همه کسانی که می خواهند سرودن ترانه را آغاز کنند، از قالب های رسمی برای سرودن شروع کنند و بعد وارد ترانه شوند و ترانه را برای موسیقی به کار ببرند. هر چند ظاهرا نسل جوان تر ترانه سرایان کشور، از قالب ترانه برای بیان احساسات و مضامین مدنظرشان استفاده می کنند.
دوشنبه ، ۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]