واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > چهرهها - علی پاکزاد چند سالی پیش زنگنه از وزارت نیرو به نفت نقل مکان کرد و تشابه میان آن روزها با امروز فاصله نزدیک ورود وزیر جدید با اجلاس اوپک بود و هم آن روزها زنگنه نهی شد از حضور در جلسه اوپک که تجربهاش در این میدان کم بود. اما بیژن زنگنه از سر نشان دادن توان خود به اجلاسی رفت که بزرگان نفت جهان در آن حضور داشتند و البته دستاوردش از این اجلاس مشکلات فراوانی برای دولتی به همراه داشت که به نمایندگیاش به اوپک رفته بود. اولین اجلاس بیژن زنگنه در تاریخ نفت از آنجا که به جای وین برای نخستین بار در پایتخت اندونزی برگزار شد به اجلاس جاکارتا معروف شد. که البته معروفیت اجلاس جاکارتا از آنجا ناشی شد که اوپک در آن زمان با تصمیمی اشتباه باعث افت شدید قیمت نفت در بازار جهانی شد و دستاورد همان اجلاس بود که تا یکسال دولت هفتم را ناچار کرد کشور را با نفت بشکهای 7 تا 8 دلار اداره کند. در آن اجلاس اعضای اوپک در آستانه بحران اقتصادی شرق آسیا که تازه نشانه هایش بروز کرده بود در اقدامی غلط میزان تولید را افزایش دادند و خردهگیری به وزیرنفت کمتجربه آن بود که چرا رأی به این تصمیم نا بجا داده است و اگر رأی ایران نبود اجماع اوپک برای افزایش تولید شکسته میشد و اتفاقات بعدی با شدتی که رخ داد، اتفاق نمیافتاد. در مرکز پژوهشهای مجلس که در آن روزها به دست جناح دیگر بود، گزارشی تنظیم شد تحت عنوان «در جاکارتا چه گذشت» و زنگنه بارها بابت این حضور بد فرجام مورد بازخواست قرار گرفت. البته اوپک در اجلاس بعدی برای جبران اشتباه خود تولید را کاهش داد ولی آب رفته به جوی بازنگشت و بحران شرق آسیا با بحران نفت عجین شد و در عمل قیمتهای تکرقمی نفت بعد از چند دهه در بازار نفت تکرار شدند. برنده این میان کشورهای اروپایی بودند که از محل این کاهش قیمت سودها بردند و سرمایههای باخته در شرق آسیا را ترمیم کردند. اما به نظر میرسد امروزهم در اجلاس اوپک نمایندهای بیتجربه از ایران حضور دارد، شباهت دیگر نزدیک شدن موج سوم بحران جهانی است که به نظر میرسد بیشتر از آنکه کشورهای توسعه یافته را هدف بگیرد به سوی کشورهای حاشیهنشین اقتصاد جهانی مانند ایران تمایل دارد. در اجلاس جاری اوپک البته شرایط به پیچیدگی اجلاس جاکارتا نیست زیرا برخلاف عادت ما ایرانیها دیگر کشورها از اتفاقات درس میگیرند و بازهم بر خلاف ما این تجارب را به کار میبندند، در شرایط فعلی قیمت نفت تا حدی ثبات پیدا کرده است و اگر اوپک تصمیم به افزایش تولید نگیرد به طور حتم ذخیرهسازی کشورهای OECD معادل 60 روز مصرف این کشورها است که با نزدیک شدن به فصل سرما کاهش مییابد و قیمت نفت نیز در سطوح نزدیک به 70 تا 80 دلار تثبیت میشود در چنین شرایطی «خوزه بوتلهو دی واسکنسیلوس» رئیس اوپک و وزیر نفت آنگولا قبل از برگزاری اجلاس در توصیهای به اعضای اوپک ضمن اشاره به این شرایط بازار گفته است سهمیهها افزایش نخواهد یافت. این اظهار نظر نشان میدهد اعضای اوپک تلاش دارند در شرایطی که هنوز وضعیت بحران جهانی اقتصاد مشخص نشده است از افزایش تولید خودداری کنند والبته این نحوه تفکر و عملکرد کمکی برای نماینده کمتجربه ایران در اجلاس تلقی میشود. ولی اگر در مرزهای همین کشور دوباره به گذشته برگردیم، مرور اتفاقات بعد از اجلاس جاکارتا نشان میدهد برای نخستین بار در ایران دولت با تکیه بر اشتباهات و سختی اداره کشور با نفت هفت دلاری به فکر ایجاد حساب ذخیره ارزی بیفتد تا به این ترتیب از تکرار آنچه رخ داد جلوگیری کند ولی آیا میتوان امیدوار بود که اگر اشتباهی از سوی نماینده کم تجربه دولت امروز رخ بدهد دیگر اعضای دولت با درس گرفتن از آن کاری کنند که جبران اشتباه باشد. اینهمه در حالی اتفاق افتاد که یکی از مشاورین نزدیک بیژن زنگنه که قبل از اجلاس جاکارتا وظیفه تشریح شرایط اجلاس را برای وزیر کمتجربه آن زمان به عهده داشت در تشریح شخصیتش وی را باهوش ولی لجباز و خودسر معرفی میکند که بیتوجه به هشدار مشاورانش دست به کاری میزند که آن را درست میپندارد؛ و امروز با وزیری با شرایطی دیگر مواجه هستیم و امیدواریم به گونهای عمل کند که کمترین هزینه و بیشترین سود برای کشور حاصل شود؛ در این میان شاید گفته محمدعلی خطیبی ـ نماینده ایران در اوپک ـ که در آستانه اجلاس 154 خطاب به خبرنگاران بیان کرد را فقط تعریف یک کارمند از مدیر تازهاش تلقی شود نه نشانهای از طرز تفکر مسعود میر کاظمی.ایسنا دیروز در خبری به نقل از محمدعلی خطیبی نوشت: باتوجه به سابقه وزیر جدید نفت ایران در وزارت بازرگانی، وی تجربیات خود را در زمینه تجارت بینالملل در اختیار اوپک قرار خواهد داد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]