محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828876009
اعتماد بی جا زندگی ام را نابود کرد - پایگاه خبری مجلس مازندران
واضح آرشیو وب فارسی:مازند مجلس: مازندمجلس: موعد چک خودم رسید، از کارخانه یک هفته وقت گرفتم منزلم را زیر قیمت فروختم. از دوستان هم مقداری پول قرض گرفتم اما حدود ۳۵ میلیون تومان از بدهی مانده بود که حکم جلبم را گرفتند.مازندمجلس :به گزارش سرویس حوادث جام نیـوز به نقل از تسنیم، گفت وگوی زیر مربوط به گفت وگوی یکی از مددکاران ستاد دیه استان کرمان با قدیمی ترین زندانی جرایم غیرعمد کرمان است که به دلیل بدهی در زندان به سر می برد. وقتی از «علی» خواستم با هم قدری اختلاط کنیم با لبخندی کنارم نشست و گفت: «بپرس؛ هرچه دوست داری بپرس تا بگویم از کجا ضربه خوردم...». به او گفتم که داستان زندانی شدنش را برایم تعریف کند و این که چرا و چگونه گرفتار میله های آهنی زندان گردیده است. علیرضا با چند تا سرفه صدایش را صاف کرد و گفت: «فرزند اول خانواده هستم که پدرم بازنشسته تأمین اجتماعی و مادرم خانه دار است. 2 برادر و یک خواهر هم دارم که یکی از برادارنم سال 82 در سانحه تصادف فوت کرد». بعد از گرفتن دیپلم، در رشته برق قبول شدم و به دانشگاه رفتم؛ درسم بد نبود، بعد از گرفتن مدرک کاردانی برق حاضر به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر نشدم، سودای کار در بازار تمام وجودم را گرفته بود از خدمت سربازی که آمدم با کمک پدرم یک مغازه فروش لوازم برقی در محله مان باز کردم. برق کشی ساختمان هم که بلد بودم و به لطف خدا و همتی که داشتم توانستم بعد از گذشت یک و سال نیم از کار کردنم مقداری پول پس انداز کنم. 2 سال کار کردم و تصمیم به ازدواج گرفتم؛ مادر و خواهرم خیلی سریع یکی از دختران فامیل را برایم انتخاب کردند و با گرفتن موافقت من مراحل خواستگاری و ازدواج شروع شد. بعد از ازدواجم طبق گفته پدرم برای این که بتوانم وضعیت مالی بهتری پیدا کنم در طبقه بالای منزل پدری ساکن شدم. 2 سالی که گذشت صاحب فرزند شدیم در همین حین توانستم یک باب منزل مسکونی کوچک هم برای خودم بخرم و از منزل پدری به منزل خودمان نقل مکان کنیم. وضعیت مالی من روزبه روز بهتر می شد و با افراد بیشتری کار می کردم تا اینکه یک روز یک مشتری از شهرستان های جنوب کرمان به مغازه ام آمد که می خواست با یک فروشنده به صورت چکی و مدت دار کار کند؛ یعنی کالا را از من به صورت یک ماهه بخرد و در پایان ماه پول اجناس خریداری شده را پرداخت کند؛ اول دودل شدم اما بعد به خدا توکل کردم و قرار شد لیست خرید خود را بیاورد و اجناس را تحویل بگیرد. البته این را هم بگویم که این شخص به گفته خودش در کار ساخت وساز مجتمع های مسکونی بود. برای بار اول مبلغ 5.5 میلیون از من خرید و سر موعد پرداخت کرد. اعتمادم را به خودش جلب کرد. 3 سال با هم کار کردیم تا اینکه تلفنی اجناس مورد نیاز را سفارش می داد و من هم به آدرسی که می گفت می فرستادم؛ او هم سر موقع پول را واریز می کرد. تقریبا خریدهاش به بالای 50 میلیون تومان می رسید و من هم خوشحال از اینکه یک مشتری خوش حساب و پولدار دارم. جنس ها را بدون دریافت هیچگونه ضمانتی ارسال می کردم. 2 سال دیگر هم به همین روال گذشت تا اینکه یک بار درخواست خرید کابل و سیم به مقدار زیادی کرد، من هم که موجودی نداشتم از کارخانه خریداری کردم و در ازای خرید خودم به آنها چک دادم، اجناس را هم به آدرسش طبق روال همیشه فرستادم. البته همیشه یک ماهه از من خرید می کرد اما این دفعه 50 روزه خرید کرد. در این 50 روز که موعد پرداخت پولش بود چند بار تلفنی با من صحبت کرد اما 6 روز مانده به واریز پول خود دیگر پاسخ تلفن هایم را نداد و گوشی خود را خاموش کرد. هرچه دنبالش گشتم نتوانستم ردی از او پیدا کنم. کم کم بعد از من طلبکاران دیگر هم پیدا شدند و تازه فهمیدم که کلاه بزرگی سرم رفته است. با پیگیری های من و بقیه طلبکاران متوجه شدیم چند میلیارد پول به جیب زده و از ایران فرار کرده است و دست ما هم دیگر به جایی بند نیست. موعد چک خودم هم رسید، از کارخانه یک هفته وقت گرفتم منزلم را زیر قیمت فروختم تا نصف مبلغ چک را فراهم کنم. از خانواده و دوستان هم مقداری پول قرض گرفتم و به حساب کارخانه ریختم اما از بدهی ام حدود 35 میلیون تومان مانده بود که حکم جلبم را گرفتند و روانه زندان شدم. در این 3 سالی هم که در حبس هستم خسارت تأخیر تأدیه شامل حالم شد که جمع بدهی، حدود 100 میلیون تومان شده است. نمیدانم چرا با اعتماد به کسی که هیچ نسبتی با من نداشت اول خودم و بعد خانواده ام را بدبخت کردم. به قول خودم، در کاسبی گرگ باران دیده شده بودم. هرچه هم با شاکی پرونده صحبت می کنم تا مبلغی تخفیف بدهد حاضر نیست، می گوید یا پولم را بده یا زندان باش. الان هم تنها امیدم به خدا و ستاد دیه است. 2016
جمعه ، ۳۱اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مازند مجلس]
[مشاهده در: www.mazandmajles.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها