واضح آرشیو وب فارسی:فناوری و نوآوری: صاحبکار با بررسی جایگاه شرکت های دانش بنیان در توسعه کارآفرینی دانشگاهی، به بیان موانع پیش روی این شرکت ها و سیاست های کلان کشور در این زمینه پرداخت. دهبیدی پور نیز به سازوکارهای ترویج فرهنگ کارآفرینی و ارتقای توانمندی های کارآفرینانه دانشجویان در کنار ایجاد شرایط کسب وکار و پایدارسازی آن در مرکز کارآفرینی شریف پرداخت. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، نشستی با عنوان کارآفرینی دانشگاهی در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران با حضور دکتر سید محمد صاحبکار، سرپرست شرکت های دانش بنیان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و مهندس دهبیدی پور رئیس مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. در ابتدای جلسه دکتر صاحبکار با بررسی جایگاه شرکت های دانش بنیان در توسعه کارآفرینی دانشگاهی به بیان موانع پیش روی این شرکت ها و سیاست های کلان کشور در این زمینه پرداخت. مهندس دهبیدی پور نیز به سازوکارهای ترویج فرهنگ کارآفرینی و ارتقای توانمندی های کارآفرینانه دانشجویان در کنار ایجاد شرایط کسب وکار و پایدارسازی آن در مرکز کارآفرینی شریف پرداخت. در ادامه به مهم ترین موارد مطرح شده توسط هر یک از سخنرانان اشاره شده است. دکتر سید محمد صاحبکارخراسانی، سرپرست امور شرکت های دانش بنیان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری انتظار تولید ثروت از محل دانش و وابستگی آینده اقتصاد ملی به اقتصاد دانش بنیان نشان دهنده میزان اهمیت شرکت های دانش بنیان است. همچنین توجه به مسئله اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی در شغلی مفید و مؤثر بیانگر ارتباط میان دانشگاه و نزدیکی این مجموعه به مسائل کشور است. از طرفی دانشگاه نیز با مشکل تأمین مالی روبه رو هست که همه این ها روایتگر نقش شرکت های دانش بنیان در کارآفرینی دانشگاهی هست. تا ۱۰ سال قبل فارغ التحصیلان و دانشجویان و اعضای هیئت علمی دانشگاه MIT به عنوان نمونه ی موفق دانشگاه کارآفرین مجموعاً ۵هزار بنگاه اقتصادی را به ثبت رسانده بودند. این شرکت ها سالانه ۲۳۰ میلیارد دلار درآمد داشتند که معادل با اشتغال ۱٫۱ میلیون نفر است. از جمله این شرکت ها می توان به مجموعه های بزرگی همچون اینتل اشاره کرد. فرایند توسعه کسب وکارهای دانش بنیان از دانشگاه شروع شده و با طی مراحل پیش رشد، رشد و پایدارسازی(پسارشد) به صنعت و بازار ختم می شود. مراکز رشد در مراحل ایجاد یک کسب وکار، توانمندسازی و پایدار کردن آن کسب وکار نقش ایفا می نمایند. قانون حمایت از شرکت های دانش بنیان به عنوان بزرگ ترین قانون توسعه فناوری در کشور در دست اجراست و تاکنون ۱۱۶۱۸ شرکت در سایت دانش بنیان ثبت نام کرده که از این تعداد ۲۲۴۰ شرکت تائید نهایی شده و دارای عنوان دانش بنیان شدند. پیش نویس این قانون در سال ۸۶ نوشته شد و سال ۸۷ در دولت به تصویب رسید. سال ۸۹ هم مسیر مجلس را طی کرد و از سال ۹۱ در حال اجرایی شدن است. اقتصاد دانش بنیان به حدی توانایی دارد که می تواند ماده اولیه ای باارزش چند دلار را پس از ساخت باقیمت چند صد یا چند هزار دلاری به فروش برساند. مانند گوشی های موبایل. در این نوع از اقتصاد ما به دنبال فناوری های برتر باارزش افزوده بالا هستیم. دبیرخانه کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت های دانش بنیان به علت جایگاه فرا وزارتخانه ای معاونت علمی و فناوری ذیل این مجموعه قرارگرفته است. در این کارگروه وزارت علوم، بهداشت، صنعت، معدن و تجارت، وزارت دفاع، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت ارتباطات و معاونت علمی گرد هم آمده اند. کالاهای دانش بنیان نیازمند فناوری متوسط به بالا، ارزش افزوده ناشی از دانش و تحقیق و توسعه مداوم هستند. از چند روز دیگر کالاهای مرتبط با فناوری فرهنگی هم به این مجموعه افزوده می شوند. از این مجموعه ها حمایت های مختلفی همچون معافیت مالیاتی، معافیت گمرکی، پرداخت وام توسط صندوق نوآوری و شکوفایی و مجوزهای استقرار و بهره برداری می شود. به امید خدا امروزه در این زمینه جریانی به راه افتاده که نویدبخش آینده ای روشن در حوزه دانش بنیان است. مهندس دهبیدی پور، رئیس مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف دانشگاه شریف نزدیک به نیم قرن است مرحله آموزش را شروع کرده و سال های پس از جنگ (۲۵ سال اخیر) نیز پژوهش در این دانشگاه پیگیری شد. ۱۴ سال گذشته هم کارآفرینی و توسعه فنّاوری در این دانشگاه به طورجدی پیگیری شد که به شکل گیری ۱۵۰ شرکت تاکنون منجر شده است که از درون دانشگاه بیرون آمده اند. در حال حاضر یک رقیب بزرگ در دانشگاه شریف برای ما و فضای کارآفرینی وجود دارد و این رقیب دانشگاه های خارجی و سیستم جذب و پذیرش آن ها از میان این دانشجویان است. اولین برنامه این مرکز فرهنگ سازی و ترویج کارآفرینی است. برای تحقق این مهم، از برنامه هایی تحت عنوان مستندسازی تجارب، سمینارهای ترویجی، نشریه رشد و کارآفرینی، حمایت از رویدادهای دانشجویی، تألیف و تدوین کتب، نمایشگاه دستاوردهای شریف، نمایشگاه کار، باشگاه کارآفرینی، گردهمایی،حلقه مطالعاتی و رویداد روند بهره برده ایم. در زمره سمینارهای ترویجی به برگزاری نشست با کارآفرینان، طراحی و اجرای برنامه مسیر آینده من و برنامه مناظره توجه کردیم. دومین برنامه این مرکز ارتقای توانمندی ها و قابلیت های کارآفرینانه است. برای این موضوع نیز تا ابتدای سال ۹۴ به طور متوسط سالیانه اقدام به برگزاری ۱۰ هزار نفر ساعت کارگاه آموزشی کردیم. این میزان آموزش با سرانه جهانی آن بیش از ۱۰ برابر فاصله دارد. اگرچه سال ۹۴ با تلاش بیشتری این میزان به ۲۰ هزار نفر ساعت آموزش رسید اما هنوز فاصله بسیار است. برای تحقق برنامه دوم علاوه بر کارگاه های آموزشی، جشنواره های کارآفرینی و توسعه کسب وکار، بازدیدهای صنعتی، بانک CD و کتاب، سامانه مشاوره، هسته های کارآفرینی، تولید محتوا و طراحی و راه اندازی مدرسه اشتغال را در دستور کار قراردادیم. شریف اکسلریتور هم در سال ۹۲ اجرایی شد و تاکنون در آن نزدیک به ۵۰۰ ایده به ثبت رسیده و ۳۰ جلسه ارزیابی برگزارشده است که به طور متوسط در هر جلسه ۱۰ ایده بررسی می شود. مجموعاً نیز ۱۱ گروه از خدمات ما بهره برده اند. این خدمات شامل تأمین فضای استقرار، ارائه خدمات فنی و فکری (منتورشیپ)، آموزش کسب وکار، تأمین هزینه های اساسی تا سقف ۲۵ میلیون تومان و گروه سازی و حضور در شبکه ای از افراد مؤثر هست. گروه های نواک، پزشک خوب، چیتار، نت رای، ترب، مدرسه، گودزیلا و نگار از نمونه های موفق این مجموعه می باشند. برنامه داریم تا شتاب دهنده ها را در دانشکده های دیگری (به جز کامپیوتر) هم توسعه دهیم. برنامه ۶ روزه استارتاپ تریگر هم یکی از فعالیت های این مجموعه در راستای توسعه کارآفرینی می باشد. حمایت از شکل گیری کسب وکارهای دانش بنیان توسط دانشجویان و اساتید دیگر برنامه این مرکز است. بخشی از این مرحله توسط مرکز رشد مجموعه با ارائه خدمات پشتیبانی، مشاوره و آموزش، خدمات بازاریابی و برخی حمایت های مالی انجام می شود. در مجموعه شریف ۱۰ درصد از شرکت ها عملکرد خوبی دارند، ۲۵ درصد مطلقاً با شکست روبرو می شوند و ۶۵ درصد نیز عملکرد بینابینی دارند. شرکت های متقاضی استقرار در مرکز رشد پیش از این ۱۰۰ شرکت بود که برنامه های ترویجی این تعداد را به ۱۷۴ رسانده است اما هنوز هم برای برخی در این دانشگاه ناشناخته هستیم. هر شرکت به طور متوسط مجموعاً ۱۰ نفر شاغل دارد که ۵ نفر از آن ها تمام وقت و مابقی پاره وقت می باشند. چهارمین برنامه این مجموعه باهدف پایدارسازی کسب وکار دانش بنیان است. به این منظور تاکنون دو مجتمع فناوری در سال های ۸۸ و ۹۰ به منظور استقرار شرکت ها خریداری کرده ایم و تأسیس سومین مجتمع نیز توسط صندوق نوآوری و شکوفایی در دست پیگیری است که به صورت اجاره به شرط تملیک از طرف این صندوق به شرکت ها می رسد. متأسفانه ضریب نفوذ برنامه های کار افرینانه در میان دانشگاهیان خیلی پایین است. با اجرای این دست برنامه ها و معرفی این فعالیت ها باید به ارتقای توانمندی ها و مهارت های نرم دانشجویان کمک کرد. ایجاد نهاد های پشتیبان و تأمین خدمات منتورشیپ برای این شرکت ها و گروه های نوپا که دانشگاه توانایی آن را ندارد باید موردتوجه قرار گیرد. تأمین زیرساخت های فیزیکی و فضای کار نیز از دیگر نیاز های این مجموعه های نوپا می باشد. ضمن پرهیز دانشگاه ها از ورود به بنگاه داری و درگیری در مسائل شرکتی باید به دنبال مکانیزم انتفاع دانشگاه از خروجی این دست فعالیت ها بود. در حال حاضر میزان درآمد این مجموعه ها در مقایسه با بودجه نفتی دانشگاه قابل صرف نظر است. موفقیت این مرکز را لزوماً مبتنی بر کیفیت بالای ورودی دانشجویان نمی دانیم و این مدل را در دانشگاه های شهرستانی نیز مشاهده کرده ایم. منبع: عیارآنلاین
سه شنبه ، ۲۸اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فناوری و نوآوری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]