محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845657975
خودزنی در صنعت طیور - شبکه اطلاع رسانی اتحادیه طلا جواهر و سکه تهران
واضح آرشیو وب فارسی:اتحادیه طلا: تولید مرغ و تخم مرغ در ایران به شکل صنعتی سابقه ای حدودا 65ساله دارد؛ منتها رشد صنعت و رشد مصرف سرانه عمدتا بعد از انقلاب اسلامی رخ داده است. در بدو انقلاب، مصرف سرانه گوشت مرغ حدود ٤/٥ کیلوگرم و تخم مرغ حدود ٣/٥ کیلوگرم با جمعیتی حدود ٣٦ میلیون نفر بود. در حال حاضر که جمعیت کشور به حدود ٨٠ میلیون نفر رسیده، مصرف سرانه گوشت مرغ بر بیش از ٢٠ کیلوگرم و تخم مرغ به بیش از ١٠ کیلوگرم بالغ شده است؛ به عبارتی ظرفیت تولید گوشت مرغ حدود ١٢ برابر و تخم مرغ هفت برابر اول انقلاب شده است. مرتبه ایران هم در تولید مرغ و تخم مرغ جزء ١٠ کشور برتر جهان قرار گرفته است. از منظر تعداد مزارع تولیدی، آمارها گواه بر این است که حدود ٢٠ هزار مرغداری گوشتی و حدود هزارو ٥٠٠ مرغداری تخم گذار سالانه حدود دو میلیون تن مرغ و یک میلیون تن تخم مرغ مصرفی کشور را تأمین می کنند که البته بخش ناچیزی از این تولید صادر می شود. به نقل از شرق ، سال هاست در رسانه های عمومی شنیدن مشکلات تولیدکنندگان مرغ و تخم مرغ به بخشی از اخبار کشور تبدیل شده است. برنامه های شبکه های مختلف تلویزیون (پایش، گفت وگوی ویژه خبر و...) رسانه های عمومی و تخصصی و سایت های مختلف، پوشش های خبری به مسائل و مشکلات این صنعت می دهند. حتی در ماه مبارک رمضان سال ١٣٩١، برخی شبکه های ماهواره ای، مشکلات صنعت طیور را برای بسیاری از مردم پوشش داده و تحلیل می کردند. برای تولیدکنندگان، اصحاب دولت و حتی مردم سؤال است این صنعت را چه می شود که در سه ضلعی ای که تولیدکنندگان، مصرف کنندگان و دولت قرار گرفته اند، همواره هر سه ضلع آن ناراضی بوده اند. برای اطلاع عموم مردم که مصرف کنندگان محصولات تولیدی صنعت طیور هستند و آنها که به نحوی با مشکلات این صنعت دست وپنجه نرم می کنند، مسائل و مشکلات را می توان به شکل زیر دسته بندی و تحلیل کرد. بازار: همان طور که در جدول زیر می بینید، تولیدکنندگان جوجه یک روزه گوشتی که حدود ٢/١ میلیارد قطعه جوجه یک روزه گوشتی در سال تولید می کنند، مرغدارانی که مرغ زنده تولید کرده و به کشتارگاه ها فروخته اند و مرغداران تولیدکننده تخم مرغ، محصولاتشان را به ترتیب حدود ٩ درصد، ٧/٥ درصد و یک درصد در سال ١٣٩٤ نسبت به سال ١٣٩٢ ارزان تر فروخته اند. در صورتی که تورم تحمیل شده بر تولیدکننده را هم حدود ١٥ درصد بین سال های ٩٢ تا ٩٤ در نظر بگیریم، میزان این کاهش قیمت بسیار مشهودتر می شود؛ مردم هم که مرغ آماده طبخ را سه درصد ارزان تر از سال ١٣٩٢ خریداری کردند! این همه سروصدای مرغداران هم برای این است که این تولیدکنندگان ضرر سنگینی تحمل می کنند؛ به همین سادگی!! در سال ١٣٩٤ اگر فرض کنیم حدود ٢/٧ میلیون تن مرغ زنده تولید شده باشد و مرغداران فقط کیلویی ٣٠٠ تومان ضرر کرده باشند، تولیدکنندگان تخم مرغ هم که یک میلیون تن تخم مرغ تولید کرده اند؛ فقط کیلویی ٤٠٠ تومان ضرر کرده باشند و تولیدکنندگان جوجه یک روزه هم قطعه ای صد تومان برای ١/٢ میلیارد قطعه جوجه یک روزه گوشتی تولیدشده ضرر کرده باشند؛ (فرض هایی که هم از نظر مقداری و هم از نظر ریالی مقرون به صحت اند)، جمع کل زیان تولیدکنندگان رقمی بالغ بر هزارو ٣٣٠ میلیارد تومان می شود. اگر دولت هم حدود صد هزار تن مرغ منجمد را که ذخیره کرده بود، با زیانی حدود دو هزار تومان در هر کیلو وارد بازار کرده باشد، زیان کل، رقمی بالغ بر هزارو ٥٣٠ میلیارد تومان خواهد شد. این میزان زیان رقمی کاملا محافظه کارانه است و شاید زیان واقعی، به مراتب بیش از این مقدار باشد. برای فهم این همه مشکلات و پاسخ به سؤالات متعدد، موارد زیر قابل توجه است: ساختار صنعت: صنعت طیور ایران هم مثل اکثر صنایع دیگر کشور دارای مشکل جدی مقیاس است. تولیداتی که ٢٠ هزار مرغدار گوشتی و حدود هزارو ٥٠٠ مرغدار تخم گذار و حدود ٥٠٠ مرغدار مادر به کشور عرضه می کنند، در یک نظام خرده مالکی بی انضباط انجام می پذیرد. این شکل از تولید، بازار رقابت کامل را به وجود آورده و موجب شده است تولیدکنندگان کاملا قیمت پذیر باشند. در بازار رقابت کامل، به سادگی نمی شود سود برد و بتلبرلیت چنین بازاری، آن هم با کالاهای زنده (مرغ و جوجه) و فسادپذیر، دمار از روزگار تولیدکنندگان درآورده است. مادامی هم که صنعت از این شکل تولید خارج نشود، گرفتاری ها و معضلات همچنان پابرجا و روزافزون خواهد بود. در چنین ساختاری امکان هماهنگی و تثبیت قیمت ها به هیچ وجه وجود ندارد و آنها که مشکلات را به گردن واسطه ها و دلالان و بعضا مافیا می اندازند، در عالم وهم و خیال سیر می کنند. تشکل ها: مرغداران کشور در همه استان ها پراکنده اند. انجمن ها و اتحادیه های زیادی به عنوان تشکل های مختلف صنعت مرغداری تشکیل شده است، ولی به جرئت می توان گفت هیچ تشکل و اتحادیه قدرتمندی که بتواند مطالبات تولیدکنندگان را با دولتیان طرح و بحث کند یا برای ارباب تولید راهگشایی باشد، نداریم. مرغداران نیاز به آموزش، برنامه ریزی، دفاع از مطالبات، بحث و گفت وگو با دولت و مجلس و حتی بعضا قوه قضائیه دارند. آنها باید بتوانند راهکارهایی را مطالعه کرده و به دولت پیشنهاد دهند یا سطح عملکرد خودشان را ارتقا بخشند؛ حتی بتوانند نشست هایی با سازمان های غیردولتی در کشورهای اطراف ایران برگزار کنند، صدای واحدی برای صادرات محصولات صنعت باشند؛ اما تشکل های موجود صنعت مرغداری فاقد مدیریت های دانش محور و باتجربه هستند. بهره وری: ضریب تبدیل دان به گوشت یا تخم مرغ یکی از شاخص های بهره وری در صنعت طیور است. ضریب تبدیل متوسط تولید مرغ گوشتی (زنده) حدود دو است، یعنی باید دو کیلوگرم دان مصرف کرد تا یک کیلو مرغ زنده تولید شود. این میزان حداقل ١�درصد بیش از متوسط جهانی است. بهای این مقدار مصرف اضافی دان (به قیمت کیلویی هزارو ٣٥٠ تومان) حدود ٧٠٠ میلیارد تومان یا به عبارتی، بیش از ٢٠٠ میلیون دلار می شود. تازه این مقدار دان اضافی به علت اینکه وزن متوسط مرغ زنده ایران بیش از ٢/٥ کیلوگرم است، به جای پروتئین تبدیل به چربی می شود. مردم هم که مرغ می خرند، درواقع پول برای پروتئین می دهند ولی درصدی بیشتر از معمول و متوسط کشورهای پیشرفته چربی دریافت می کنند. مصرف سوخت: اگر برای تولید هر مرغ گوشتی در سال دو لیتر گازوئیل مصرف شود، مصرف کل گازوئیل مرغداران گوشتی حدود ٢/٥ میلیارد لیتر در سال خواهد بود. قیمت گازوئیل تحویل در بنادر خلیج فارس اگر ٧٠ سنت باشد و مرغدار ایرانی آن را به ٣٥٠ تومان یا حدود ١٠ سنت بخرد، سالانه حدود بیش از شش هزار میلیارد تومان سوخت مصرف می کنند (حدود ١/٧٥میلیارد دلار). درصورتی که راندمان مصرف سوخت افزایش یافته و به ٥٠ درصد مصرف جاری برسد، سالی حدود سه هزار میلیارد تومان عاید دولت می شود. فرسودگی: مرغداری های گوشتی و تخم گذار ایران نیاز به بازسازی و ترمیم فرسودگی دارند. افزایش مصرف سوخت، افزایش مصرف دان، تهویه نامناسب، حذف و تلفات بیش از حد مجاز و سایر ریسک هایی که از این بابت به صنعت طیور کشور وارد می شود، سر به میلیاردها تومان می زند. دولت: متأسفانه دولت های گذشته و کنونی آن قدر صنعت را رها کردند که روزبه روز، بدون انضباط و ساختار مناسب بزرگ تر از پیش شد. اکنون هم که مشکلاتش گریبان گیر تولیدکنندگان و دولتی ها شده است، به حل ریشه ای آنها توجهی نمی شود. مادامی هم که مشکل مقیاس حل نشود و نظام خرده مالکی تولید پابرجا باشد، مشکلات همین گونه که هست خواهد بود؛ فقط به علت بزرگ ترشدن روزافزون، گرفتاری های دولت و تولیدکنندگان بیشتر می شود. توجه به موارد زیر به حل ریشه ای مشکلات کمک خواهد کرد: ١. اولین موضوعی که دولت باید بدان توجه کند، این است که قیمت مرغ و تخم مرغ را از روی میز کابینه بردارد و قیمت این محصولات را معیار کفایت و درایت خودش نبیند. این شکل از تولید (خرده مالکی و بازار رقابت کامل) هیچ گاه مرغ و تخم مرغ را گران نخواهد کرد. رسما اعلام شود که تعزیرات حکومتی و سازمان حمایت کاری با صنعت طیور نخواهند داشت. ٢. دومین موضوع این است که دولت سعی نکند نشان دهد عصای موسایی در دست دارد و می تواند با مسکن های معمولی، شفای این بیمار را فراهم کند. از اقدامات جدی ای که دولت می تواند انجام دهد، منتها یا کم توجه است یا فکر می کند بی تأثیر است، این است که رسما اعلام کند هیچ مجوز جدیدی برای ساخت و تأسیس مرغداری حداقل برای پنج سال آتی صادر نخواهد کرد. سطح رقابت درحال حاضر چنان است که به شدت به تولید و سرمایه گذاری لطمه زده است. اگر شورای رقابت هم در این امر دخالت کند، به اندازه کافی دلایل و مستندات علمی و تجربی برای پاسخ گویی وجود دارد. ٣. سومین موضوع این است که شرکت پشتیبانی، امور دام را از خرید مرغ منع کند، به ویژه مرغ های سنگین وزن؛ هیچ اقدامی هم برای فروش مرغ در بازار انجام ندهد؛ دولت مرغ فروش در هیچ جای دنیا نداریم!! ٤. چهارمین موضوعی که دولت باید در دستور کار قرار دهد، این است که بخشی از این چند صد میلیارد تومان زیانی را که در چند سال گذشته با عرضه مرغ هایی که تاریخ مصرفشان قریب الانقضا می شد، تحمل کرده است، برای صادرات کنار بگذارد. مثلا برای صد هزار تن مرغ در جهت صادرات کیلویی ٥٠٠ تومان جایزه صادراتی دهد که می شود ٥٠ میلیارد تومان و برای جوجه یک روزه و تخم مرغ نطفه دار معادل آن هر قطعه ٢٠٠ تومان جایزه دهد. اگر صد میلیون قطعه جوجه یا تخم مرغ معادل آن صادر شود، درنهایت ٢٠ میلیارد تومان می شود که بخش کمی از زیان هنگفت بی تأثیر شرکت پشتیبانی امور دام است. قابل توجه است کشورهای اطراف ایران سالانه حدود ٢/٥ میلیون تن مرغ وارد می کنند. ٥. بیمه طیور را طوری سامان دهد که پوشش معقولی را برای ریسک های تولیدکنندگان فراهم کند. خدمات بیمه ای متنوع تر ارائه دهد. درحال حاضر این پوشش درنهایت شامل حدود ٤٠ درصد قیمت تمام شده می شود. ٦. درصورتی که برای هر قطعه پروانه مرغ گوشتی هزار تومان یارانه بهینه سازی مرغداری ها، به ویژه برای بهینه کردن مصرف سوخت، در نظر بگیرد، درمجموع با رقمی حدود ٤٠٠ میلیارد تومان که فقط بخش کوچکی از یارانه سوخت مرغداری هاست، کاهش بسیار معناداری در مصرف سوخت ایجاد خواهد کرد. ٧. از آنجا که ساختار تولید در کشورهای پیشرفته به شکل زنجیره های کامل است، یعنی حدود ١٠ زنجیره بزرگ متولی تولید بخش اعظم مرغ موردنیاز هستند، بسترهای لازم را برای شکل گیری مجموعه های تولیدی بزرگ فراهم کند. در ایران امروز، حداکثر به ٢٠ شرکت با تولید متوسط صد هزار تن در سال نیازمندیم که با تشکیل این شرکت ها، صادرات رونق می گیرد، تولید کیفی تر می شود و قیمت تمام شده کاهش می یابد.
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتحادیه طلا]
[مشاهده در: www.tgju.org]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها