محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803299962
گرافیک تبلیغاتی مان غربزده است/ از این همه دانشجو یکی ممیز نشد - سایت خبری تحلیلی بولتن
واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: قباد شیوا می گوید با اینکه نظام آموزشی کشور ما سالانه تعداد زیادی گرافیست فارغ التحصیل دارد ولی از بین آنها یکی مرتضی ممیز یا فرشید مثقالی نشده است.گروه هنرهای تجسمی: قباد شیوا گرافیستی نیست که بشود سرسری به رزومه بلند بالای کارنامه هنری اش نگاه کرد. این طراح گرافیک ایرانی از سال های جوانی هدفش را عرضه گرافیکِ به قول خودش ایرانی و رسیدن به مولفه های آن و شناساندنش به جهان گذاشته است. می گوید حالا که دانش نامهٔ بریتانیکا در آخرین ویرایش خود در بخش گرافیک کشورهای در حال توسعه پوستری از آثارش را به ثبت رسانده مزدش را گرفته است. انجمن بین المللی طراحان گرافیک او را به عنوان یکی از ۱۲ طراح گرافیک بر تر جهان برگزیده است. به گزارش بولتن نیوز، تعداد جوایز و نمایشگاه آثارش در داخل و خارج از حوصله شمارش خارج است و به غیر از گرافیک، تصویرسازی و نقاشی هم پیشه اوست. در بخش دوم و پایانی گفتگو با این هنرمند که به بهانه برپایی نمایشگاه «افسانه های ایرانی» که بخشی از تصویرگری هایش را در گالری «هنر امروز» به نمایش گذاشته، انجام شد به بحث پیرامون وضعیت گرافیک ایران در زمان حال پرداختیم. *آقای شیوا امروز حال و روز گرافیک و گرافیست های ما را چگونه می بیند؟ به هر حال هنوز در ماهی هستیم که روز جهانی گرافیک در آن قرار گرفته است و به اصطلاح ماه، ماه گرافیست هاست. -در بخش گرافیک تجاری اوضاع گویا خوب است و سازمان های تبلیغاتی وضع اقتصادی خوبی دارند اما در بخش گرافیک فرهنگی به نظرم اوضاع مساعد نیست. الان برای خود من یک سالی می شود که کسی زنگی نزده که سفارشی بدهد تا پوستری طراحی کنم. مجانی پوستر طراحی کرده ام اما سفارش جدی نه. من به موزه ها می گویم شما حداقل سالی چهار تا پنج پوستر به من سفارش می دادید و از کار ها هم که استقبال می شد پس چه اتفاقی افتاده است؟ می گویند بودجه نداریم. همیشه وقتی بحث بودجه نباشد آسیبش اول به عرصه فرهنگ می رسد. *یعنی به نظرتان دلیل این کمبود سفارش فقط بعد اقتصادی است؟ -نه. فقط این نیست. یک آفت جدی تری هم وجود دارد. شما گرافیست های نسل ما را با نسل فعلی مقایسه کنید. سال ۴۷ که من دانشجو شدم کلا دانشکده هنرهای زیبا سالی ۱۰ نفر هنرجو می پذیرفت. استاد به اندازه کافی ماهر هم برایمان وجود داشت. الان سر هر کوچه ای یک آکادمی گرافیک شبانه و روزانه و پاره وقت و تمام وقت و... زده اند و یک عده جوان یا علاقمند یا کسانی را که شنیده اند از گرافیک پول خوب می شود در آورد جذب می کنند. من همین چند روز پیش در اهواز به دعوتی رفته بودم در سالنی درباره گرافیک صحبت کنم. ۱۲۰۰ نفر در سالن بودند. این همه دانشجو واقعا؟ آیا ما برای این همه دانشجویی که جذب می کنیم استاد هم داریم؟ نه. همین می شود که هیات علمی ها ضعیف می شود و آموزش صحیحی هم صورت نمی گیرد. بگذارید یک نکته ای به شما بگویم. در آمریکا که خوراک ارتباطیشان گرافیک است سالی ۶۰۰ نفر از رشته گرافیک فارغ التحصیل می شوند و آن هم با آموزش خوب. اینجا طبق آخرین آماری که وزارت علوم داده است سالی نزدیک به ۶ هزار دانشجوی گرافیک فارغ التحصیل می شوند، آن هم با آموزش سطح پایین. سوال بعدی این است که آیا واقعا ما این همه گرافیست نیاز داریم؟ من را صدا می زنند بروم کارهایی که برای یک صنعت ملی طراحی شده ببینم و نظر بدهم. می گویم واقعا کار ها خوب نیست و آن ها می گویند این ها همه توسط کسانی طراحی شده که عضو انجمن صنفی هستند و کارشان خوب است! اما چرا به نظر آن ها کارشان خوب است چون زیر قیمت کار می کنند. *اکثر کارهای این روز ها هم کپی شده است. به نظر این آفت هم از همین نکته هایی که گفتید نشات می گیرد. -بله. چون با این آموزش ها جز کپی کردن نمی شود کار دیگری کرد. الان ببینید با این تعداد دانشجویی که داریم باید لااقل ده نفر مانند مرحوم ممیز تحویل جامعه داده باشیم در حالی که اصلا یک نفر هم به وجود نیامده است. باید ۱۰ نفر شبیه فرشید مثقالی داشته باشیم. کو؟ *شما هم یکی از فعالیت هایتان آموزش است. مبنای آموزش گرافیک در نگاه شما چیست؟ -من همیشه یک برنامه برای آموزش داشته ام. هر کس از مبتدی تا فارغ التحصیل فوق لیسانس ابتدا باید دوره دیزاین گرامر را در آموزشگاه من بگذراند تا اصلا دستور زبان دیزاین کردن را بیاموزد. حتی آن کسی که استاد است و در این کلاس ها شرکت می کند می گوید این ها را به ما یاد نداده اند. من می گویم شما چرا نشسته اید به شما یاد بدهند، خودتان می رفتید یاد می گرفتید. *آقای شیوا چرا شما هیچ وقت به گرافیک تبلیغاتی علاقه نشان ندادید و حتی به گونه ای صحبت می کنید انگار از این شاخه خوشتان هم نمی آید. -ببینید در کشور ما در همه چیز نگاه به غرب است. سازمان های تبلیغاتی ما هم همین طور هستند. به فعالیت معروف ترین سازمان تبلیغاتی که اکثر تیزرهای تبلیغاتی را پخش می کند نگاه کنید، اکثرش کپی است و حتی اصل آن تبلیغات که غربی است کیفیتش بالاتر است و نمونه کپی و تقلیدی ضعیف اجرای شده است. من زمانی که دانشجو بودم برای تامین هزینه های تحصیل و زندگی در شرکت تبلیغاتی کار می کردم. یادم است تازه بستنی های ماشینی آمده بود. به من گفتند لیوان این بستنی ها را طراحی کنم. من با کلی شوق یک کار طراحی کردم. رفتند به آن آقایی که کارخانه این بستنی را آورده بود نشان دادند و بعد مدیر شرکت یک لیوان آورد گفت گفته اند مثل همین را می خواهند. اگر لیوان قشنگی بود باز حرفی نداشتم ولی خیلی زشت بود. دیدم چه کاری است من عمرم را بگذارم کاری طراحی کنم که فلان کس خوشش بیاید. از همانجا از این شاخه متنفر شدم. اگر یک سازمان تبلیغاتی خوب که فکر در آن ارزش دارد باشد بدم نمی آید کار تبلیغاتی بکنم. *به نظرتان حالا فارغ از این بحث ها گرافیک ما وضعیت خوبی دارد؟ مثلا گرافیک فرهنگی ما توانسته در این سال ها در دنیا شناخته شود مثلا آنطوری که گرافیک ژاپن را می شناسند؟ -فکر می کنم گرافیک فرهنگی ما در دنیا شناخته شده است. ما پوسترهای تئاتری خوبی داریم. در سینما کار ها واقعا بد است اما برای تئا تر و بی نال ها و طراحی روی جلد کتاب ها کارهای خوبی طراحی می شود. اغلب بچه ها کارهایی می کنند که جوایز خوبی می گیرند، اما اینکه بگوییم گرافیک ایرانی شناخته شده است بگذارید اینطوری جواب بدهم که اصلا یکی از اهدافی که من از زمان دانشجویی برای خودم تعیین کردم همین بود که به عنوان یکی از سه تمدن کره زمین نباید گرافیکمان شبیه گرافیک لهستان یا ژاپن باشد. آرزویم این بود دنیا گرافیک ایران را بشناسد. الان خوشبختانه در آخرین نسخه ویرایش شده دانش نامه بریتانیکا گرافیک ایران هم معرفی شد و من مزدم را گرفتم. *پس بگذارید بپرسم به نظرتان شاخصه گرافیک ایرانی چیست؟ -در حال حاضر دو نوع نگاه در این مورد وجود دارد؛ یک عده از نقوش اسلیمی و شمسه در کار هایشان استفاده می کنند تا مثلا کار را ایرانی کنند در حالیکه شمسه و نقوش اسلیمی ریشه ایرانی ندارد. من بیشتر رفتم دنبال ریشه ها گشتم. ایرانی بودن یعنی شعر و ادبیات. یعنی بیان غیر مستقیم، یعنی استعاره. ما هیچ وقت نتوانستیمآنطور که مولانا ها و فردوسی ها را به دنیا معرفی کردم در عرصه تصویر کسی را به دنیا معرفی کنیم. من در گرافیک و تصویر دنبال رگه هایی از بیان غیر مستقیم که در فرهنگمان ریشه دارد، رفتم چون فرهنگ غرب مثلا یک فرهنگ رک هست ولی ما اینطور نیستیم. الان هیچ کدام از پوسترهای من از نظر ایده مستقیم نیست. اگر درباره موسیقی کاری طراحی کنم نمی آیم عکس رهبر ارکستر را بگذارم بلکه یک بال کبوتر می گذارم. ضمن اینکه سعی می کنم کارم روحیه شاعرانه داشته باشد. من این راه را رفتم. حالا جایی دو درصد موفق بوده ام و جایی صد در صد.
شنبه ، ۲۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[مشاهده در: www.bultannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]
-
گوناگون
پربازدیدترینها