محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803789944
ناگفته هایی از شکنجه گاه هولناک پدر جنایتکار - پایگاه خبری آموزشی عصر بانک
واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: هنوز شوک زده است. باور ندارد که برادرش در شکنجه گاه پدر خشمگین برای همیشه خاموش شده و خود نیز تنها با دعاهای مادر از پرتگاه مرگ به زندگی بازگشته است.عصر بانک ؛فاطمه 17 ساله که در آستانه سال جدید همزمان با خارج شدن از کما سیاهپوش شد در حالی که هنوز از جراحات و شکستگی های ضربات پدر در آن شب شوم رنج می برد در گفت وگویی، از زندگی پررنج و لحظاتی که هیچ کس جز او شاهد آوار ضربات پدر بر بدن نحیف برادر نبود پرده برداشت. بر اساس گزارش پرونده، هفدهم فروردین ماه سال گذشته جنایت هولناکی در شهرک مصطفی خمینی شهریار اتفاق افتاد. یکی از ساکنان محلی در تماس با پلیس اعلام کرد مردی در همسایگی شان ساعت ها است همسر، دختر و پسرش را زیر شکنجه قرار داده است. مأموران وارد عمل شدند و با رساندن خود به خانه مرد خشمگین با دیدن آثار خون روی در و دیوار و میله بارفیکس رها شده در وسط اتاق خود را در برابر یک حادثه هولناک دیدند. بدین ترتیب بازپرس اصغر احمدی، کشیک ویژه قتل دادسرای شهریار در محل حاضر شد و با اظهارات تکان دهنده مادر خانواده، پرونده قتل فجیعانه محمدحسین 12 ساله زیر ضربات بی رحمانه پدر شکنجه گر در دست تحقیق قرار گرفت. با اظهارات این زن، پدر خانواده که فراری شده بود یک روز پس از حادثه در مخفیگاهش دستگیر و با قرار قانونی روانه زندان شد. دختر 17 ساله این مرد که به کما فرو رفته بود چند روز مانده به عید به هوش آمد و با اینکه شکستگی زیادی در دستان و قفسه سینه اش داشت از مرگ حتمی نجات یافت. گفت وگو با فاطمه فاطمه که هنوز نتوانسته به خانه اش بازگردد، در حالی که علاوه بر جراحات جسمانی، روحش نیز آسیب زیادی دیده گفت: هنوز باور ندارم برادرم را از دست داده ایم. وقتی از هوش رفتم می دانستم او را به بیمارستان بردند اما حتی تصورش را هم نمی کردم که محمدحسین دیگر زنده نباشد. نمی توانم به خانه مان برگردم. در و دیوار آنجا و حتی کوچه مان تصویر محمدحسین را جلوی چشمانم می آورد و وحشتناک است. این دختر که همه لحظات آن شب شوم، کابوس هر روزه اش شده است با اینکه سعی می کند همه چیز را فراموش کند اما ثانیه به ثانیه فریادها و خشم پدر و ناله های برادر مدام در گوشش می پیچد. وی درباره آن روز گفت: ساعت حدود 11 شب بود که مادرم از ابزارفروشی پدرم به خانه آمد و به محمدحسین گفت پدرت فهمیده تو 45 هزار تومان ترقه نسیه گرفته ای و حسابی عصبانی است. محمدحسین رنگش پریده بود. می دانست عاقبت عصبانیت پدر چیست! او با مادرم به مغازه رفتند آن لحظات تنها فکری که به ذهنم رسید این بود که به خانواده پدرم زنگ بزنم و از آنها کمک بگیرم اما هیچ کدام توجهی نکردند. وقتی محمدحسین به اتاق آمد رنگ به رو نداشت و صورت و دستانش زخم بود از زانویش هم خون می آمد. می گفت پدرم حتی با یک تبر او را زده است. خواستم زخم محمدحسین را ببندم که ناگهان پدرم وارد خانه شد و با قفل کردن در ورودی سالن من و محمدحسین را در اتاق تنها گیر انداخت. مادرم پشت در بود کاری از دستش بر نمی آمد. پدر دست و پای محمدحسین را با بست پلاستیکی بست و به جانش افتاد. فاطمه که هنوز از یادآوری آن لحظات وحشت دارد، ادامه داد: وقتی دیدم پدرم محمدحسین را رها نمی کند و برادرم رمقی برایش نمانده جلو رفتم اما او مرا هم زد و چون جلوی دست و پایش بودم دست های مرا هم با پارچه بست و شاید سه تا چهار ساعت هر دویمان را کتک زد. این شکنجه ادامه داشت پدر مادرم از راه رسید و میله بارفیکس را از پدرم گرفت و پس از یک ساعت کلنجار رفتن با او راضی اش کرد محمدحسین را به بیمارستان ببرند. محمدحسین گوشه ای افتاده بود و ناله می کرد که بعدها شنیدم به بیمارستان نرسیده و جان باخته است. این دختر که زنده ماندن خود را معجزه می داند، گفت: من بعد از رفتن پدر و مادرم به سختی توانستم روی پایم بایستم که عمه و مادربزرگم به خانه مان آمدند و شروع به تمیزکردن آثار خون ها کردند. وقتی خاله و مادربزرگم - مادر مادرم - آمدند خواستند مرا با آژانس به بیمارستان ببرند که پدرم رسید و به زور مرا سوار ماشین خودش کرد. آخرین چیزی که پیش از بیهوش شدن به یاد دارم این است که خودرو در جایی متوقف شد و در حالی که چشمانم سیاهی می رفت سرم چند باری به مانعی مثل جدول کنار خیابان خورد و به کما فرو رفتم. فاطمه بعد از به هوش آمدن تنها یک بار با پدرش تلفنی صحبت کرده که می گوید جز تهدید هیچ چیزی نبود: یادم نمی آید که از بچگی تا به حال وجود پدرم به زندگی ام آرامش داده باشد. از همان کودکی همیشه فریاد بود و بددهنی و ضرب و شتم. حتی آثار زخم و بخیه روی صورتم هم در 5 ماهگی به خاطر کتک های پدرم ایجاد شده است. حالا هم که بعد از این حادثه و داغ برادرم یک بار از زندان با من تماس گرفت چیزی جز تهدید نبود و باز هم فقط سعی داشت وحشت به دل من بیندازد. دختر نوجوان با این شرایط هنوز نمی داند در ملاقات با پدر چه خواهد کرد. او در ادامه گفت: وقتی یاد ضجه های برادرم می افتم و چهره بدون ترحم پدر روی چشمانم می آید حس می کنم فقط قصاص پدرم آرامم می کند اما هنوز نمی دانم چشم در چشم او چه خواهم کرد و چه کلمه یا جمله ای به زبانم خواهد آمد. مادر چه گفت؟ شاید تنها خاطره شیرینش از زندگی 18 ساله مشترکش با مرد بدررفتار و خشن، لحظه تولد فاطمه و محمدحسین باشد. مادر سیاهپوش با یادآوری آخرین التماس های محمدحسین داغش زنده شده و اشک صورتش را پر می کند. یادآوری لحظه ای که محمدحسین با سر و صورت خونی از او آب می خواست و التماس می کرد لباسش را درآورد تا او بتواند نفس بکشد مانند تیری در قلب او فرو می رود. این مادر به شوک گفت: هرکس پس از این حادثه به شکلی زندگی ام و واکنشم در آن لحظات را تعبیر می کند اما هیچ کس نمی تواند حال آن لحظات من و بچه هایم را درک کند. من از اول ازدواجم حتی یک لحظه آرامش نداشتم و به هر بهانه ای شوهرم مرا زیر مشت و لگد می گرفت. شوهر من معتاد نبود اما بقدری خشن بود که روزگارم سیاه شد. به خاطر بچه هایم نمی توانستم جدا شوم چون او بچه ها را به من نمی داد. همه محل از رفتار او در عذاب بودند و هرکس به نوعی از او آزار دیده بود. این زن ادامه داد: از روزی که این اتفاق افتاد و محمدحسین را از دست دادم فقط دعا می کردم فاطمه بماند که خدا او را دوباره به من داد اما او نمی تواند فضای خانه را تحمل کند و در خانه اقوام مانده است. زندگی ام خیلی سخت شده است. از یک طرف داغ از دست دادن محمدحسین شب و روزم را سیاه کرده و از طرف دیگر مشکلات مالی و بی پولی نابود مان کرده است. خانواده شوهرم کمکی به ما نمی کنند و حتی اجازه نمی دهند در مغازه را باز کنم. در حال حاضر هم با کمک همسایه ها و فامیل زندگی ام را می گذرانم اما نگران مخارج عمل دستان فاطمه هستم. او که از یادآوری یاد پسرش مدام گریه می کرد در پایان صحبت هایش گفت: شوهرم حتی یک سر سوزن از کشتن پسرش ناراحت نیست و همه می گویند چون او ولی دم است بخشیده خواهد شد اما من به عنوان یک مادر داغدیده از قوه قضائیه می خواهم شوهرم را به اشد مجازات برسانند. من یک زن تنها هستم که حالا با یک دختر هیچ پشتوانه ای ندارد از مسئولان می خواهم حق پسرم را بگیرند و با مجازات همسرم نگذارند خونش پایمال شود. من از روز مرگ پسرم دیگر شب و روز ندارم هر روز را با عکس ها و لباس های او به شب میرسانم و مطمئنم این داغ تا مجازات شوهر بداخلاقم کم نخواهد شد. /ایسنا
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[مشاهده در: www.asrebank.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها