محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845035327
واکنش خانم بازیگر به عمل های جراحی زیبایی - پایگاه خبری تحلیلی ملیت
واضح آرشیو وب فارسی:ملیت: با نگاهی به ویژگی های مردم اصفهان مثل بسیاری از شهرهای کشورمان در اولین نظر آنها را افرادی سختکوش و هدفمند می یابیم که در راه رسیدن به آمال و آرزوهایشان از هیچ تلاش و کوششی دریغ نمی کنند و تا نهایت گوهر وجود خود را به کارنگیرند و به اوج اعتلای موفقیت نرسند از پا نمی نشینند. مردمانی باروحیه و خوش مشرب که در شهری تاریخی و زیبا زندگی می کنند که نصف جهانش می خوانند. به گزارش ملیت به نقل از جام جم، پوراندخت مهیمن هم یکی از همین اصفهانی های فعال است که در کنار تلاش و کوشش بسیار، صداقت و مهربانی هم چاشنی کارش است و براحتی توانسته از خود چهره ای فراموش نشدنی در تلویزیون و سینمای ایران برجای گذارد. در یک عصر بهاری با خانم مهیمن گفت وگو نشستیم و ایشان صبورانه پاسخگوی پرسش های ما شد. اول کمی از خودتان بگویید. کجا به دنیا آمدید؟ من در محله عباس آباد اصفهان به دنیا آمدم. شغل پدرومادرتان چه بود؟ پدرم مدیر یک کارخانه نساجی بود و مادرم خانه دار. اگر بخواهید والدین خود را توصیف کنید، چه می گویید؟ هرچه از خوبی و مهربانی آنها بگویم کم گفته ام. آنها محیط زندگی ما را سراسرآرامش و محبت کرده بودند و چیزی جز عشق نثارمان نمی کردند. من در مراسم فوت هردوی آنها می گفتم شاید اگر سرسوزنی تندی و بداخلاقی از خود نشان می دادند ما به این حد داغدار رفتن شان نمی شدیم. اما آنها همیشه خوب و باگذشت بودند، مثل همه پدر و مادرها. والدین نازنینی که خاطره ای جز خوبی از خود برجای نگذاشتند و به همین دلیل با این که سال هاست از درگذشت شان می گذرد من هنوز نتوانسته ام با نبودشان کنار بیایم. چند خواهروبرادر دارید و روابط شما با هم چگونه است؟ ما پنج خواهر و همه با هم دوست بودیم. پدرمان ما را به ترتیب حروف الفبا نامگذاری کرد. اولی اشرف، دومی بدرالزمان، سومی که من بودم پوراندخت، سومی و چهارمی هم که دوقلو بودند و از من پنج سال کوچک تر بودند توراندخت و ثریا. متاسفانه توراندخت چندین سال پیش به همراه شوهرش و دختر 15 ساله اش از اصفهان عازم تهران بودند که هواپیمای فوکر در اثر نقص فنی به کوه های کرکس اصابت کرد و سقوط کرد. از بین رفت. خواهرم به همراه سایر مسافران در آن هواپیما بدرود حیات گفت. برای شادی روح آنها طلب آمرزش می کنیم. در چه رشته ای تحصیل کرده اید؟ فوق دیپلم دانشگاه هنر هستم. چه شد به سمت بازیگری کشیده شدید؟ من از بچگی شیفته بازیگری بودم و دوست داشتم نقش بازی کنم. در دوران کودکی برای همکلاسی هایم تئاتر و پانتومیم اجرا می کردم. عشق به بازیگری از همان دوران کودکی در وجودم ریشه گرفته بود. از این گذشته به تماشای فیلم هم خیلی علاقه داشتم و تا می توانستم فیلم می دیدم. همین عشق و علاقه شدید مسیر زندگی ام را به سمت هنرپیشه شدن هدایت کرد. وارد دانشگاه هنر شدم و از همین طریق قدم به عالم بازیگری گذاشتم. دنیای بازیگری خوب است؟ بازیگری یعنی یک دنیا خاطره. ما برای موفقیت در این حرفه باید بسیاری از چیزهای شخصی مان را فدا کنیم و چیزهای زیادی را از دست می دهیم. اما درعوض آن قدر دنیایش قشنگ و زیباست که وقتی پیش خود محاسبه می کنیم، درمی یابیم که به تمام سختی هایش می ارزیده است. مثلاً ما در فیلم «وضعیت سفیدـ دو سال تمام تا مرتضی گرد می رفتیم و برمی گشتیم. هر روز از ساعت 4 صبح تا 9 شب درگیر بودیم. این رفت و برگشت بسیار سنگین و زمانبر بود. ببینید چه عشقی باید در کار باشد که ما با وجود عاطفه و علاقه ای که به خانواده خود داریم بازهم تلاش می کنیم کارمان را به بهترین نحو ممکن به انجام برسانیم. کدام یک از کارهایتان را بیشتر از بقیه دوست دارید؟ پاسخی که می دهم شاید کمی تکراری به نظر برسد، اما کار برای ما مانند فرزندانمان است. من هم مثل هر هنرمند دیگری برای تک تک کارهایم زحمت کشیده و تلاش کرده ایم. شاید یکی بهتر از آب درآمده باشد و دیگری به آن خوبی به نظر نرسد، اما درهرصورت ما تلاش خود را کرده ایم. خوب و بدشدن یک فیلم یا سریال تلویزیونی بسته به یکسری عوامل است که در کنار هم قرار می گیرد و به طور کلی به یک کار شکل می دهد. تمام اینها دست ما بازیگران نیست و ما تنها یک بخش از آنیم. شما همواره بازیگری محبوب بوده اید و مردم دوست تان داشته اند. علت این محبوبیت را در چه می دانید؟ مردم نازنین همواره به من لطف داشته اند و من همیشه بسیار قدردان و سپاسگزار آنها هستم. من این را به دلیل لطف خدای مهربان و مردم عزیز می دانم. اما خودم هم همواره اصراردارم تا سرحدامکان قلبم را فقط و فقط جایگاه خوبی ها کنم و آن را از کینه و حسد و سایر صفات ناپسند به دور نگاه دارم. حیف از ما انسان ها نیست در این مدت زمانی که در این دنیا زندگی می کنیم به یکدیگر عشق نورزیم و به جای خوبی و محبت، بدی را میهمان وجود خود کنیم؟! من همیشه سعی می کنم نکات مثبت زندگی را ببینم و همین باعث شده روحیه بهتری داشته باشم و مورد لطف و محبت هموطنان گرانقدرم قرارگیرم. کی و چگونه ازدواج کردید؟ من در 19 سالگی ازدواج کردم. همسرم از آشنایان بودند و به خواستگاری ام آمدند. شکرخدا خوب زندگی کرده ایم و من الان یک پسر 37ساله به نام طوفان دارم. طوفان ازدواج کرده و من الان یک نوه در راه دارم! پس باید پیشاپیش به شما تبریک بگوییم. در تربیت فرزند چه چیزهایی برای شما مهم بود؟ همیشه این نکته تاکید داشتم که محیط خانه را امن و آرام نگاه دارم تا فرزندم بتواند در یک فضای پراحترام و به دور از هرنوع دعوا و خشونت بزرگ شود. احساس می کنم فضایی که ما پدرومادرها برای بچه خود درست می کنیم اصلی ترین عامل شکل دهی به شخصیت فرزند است.کسی که می خواهد فرزندش درست تربیت شود و صاحب فضل و کمال باربیاید باید با همسر خود رفتاری معقول داشته باشد و محیط خانه را گرم و پرنشاط کند. فرزند خودبه خود در این محیط خوب از آب درمی آید. من وقتی از گوشه و کنار می شنوم که می گویند بچه فلانی خوب نیست و والدینش را اذیت می کند پاسخ می دهم بچه ها هیچ وقت بد نیستند. کودکی که در یک محیط به دنیا می آید و والدین بدون ملاحظه حضور او با هم بدرفتاری می کنند، خشونت می ورزند، حرمت یکدیگر را زیر پا می گذارند و به این ترتیب کوچک ترین اهمیتی به رشد فرزند خود در این محیط نمی دهند چگونه می تواند خوب تربیت شود و درنهایت به جوانی مودب و شایسته تبدیل گردد؟ به راستی بچه ها گناهی ندارند و مسئول اصلی خود ما پدرومادرها هستیم. ما باید تلاش کنیم نکات خوب را به فرزندانمان یاددهیم و خیرخواهی، نوعدوستی و انسانیت را در وجود آنها نهادینه کنیم. اما من شانسی هم بابت پسرم آورده ام و آن این است که او از لحاظ روحی بشدت به من شبیه است و طرز فکری نزدیک به خودم دارد. او بسیار عاطفی و بامحبت است و من بابت این مساله بسیار خرسندم. شما تنها یک فرزند دارید. آیا با تک فرزندی موافقید؟ نه، حقیقتش خودم اصلاً و ابداً با تک فرزندی موافق نیستم. مسلم است که زندگی با چند فرزند کامل تر و شیرین تر می شود. هرکس باید حداقل دو فرزند داشته باشد و تک فرزندی چه برای بچه و چه برای پدرومادر بسیارسخت است. هرکس به خواهر و برادر احتیاج دارد و والدینی که فقط یک فرزند دارند هم همیشه جای خالی فرزندان دیگر را حس می کنند. من به همه توصیه می کنم حداقل دو فرزند داشته باشند تا روزگار شیرین تر و بهتری در خانواده داشته باشند. نسبت به خواهرزاده هایتان چه حسی دارید؟ چگونه خاله ای هستید؟ عاشق همه آنها هستم. من در خانواده ای بزرگ شدم که در آن پدرومادر فقط عشق نثار می کردند و بالطبع ما هم محبت کردن را از آنها یاد گرفتیم. من خواهرزاده هایم را هم مانند تنها فرزندم خیلی دوست دارم و حتی رابطه خوبی با بچه های آنها دارم. خاله یا عمه بودن حس بسیارخوبی است و امیدوارم همه بتوانند از این نعمت بهره ببرند. چون خودتان چهار خواهر داشته اید، الان از نعمت خاله بودن بهره مندید، اما بچه هایی که تک فرزندند هرگز نمی توانند به این آرزو برسند. بله، همین طور است و این هم از معایب تک فرزندی است. به پسر خودم می گویم حتماً صاحب فرزند دوم بشود و گاهی هم که خواهرزاده هایم با من صحبت می کنند و اصراردارند که داشتن همان یک فرزند برایشان کافی است آنها را از این مساله برحذر می کنم. افرادی که تنها یک فرزند دارند در یک دوره متوجه می شوند که داشتن فقط یک بچه چه مضراتی می تواند در پی داشته باشد و من البته امیدوارم آن زمان زیاد دیر نشده باشد. از شما در مقام یک دختر، همسر و مادر سوال می کنیم به نظر شما چه چیزی در وجود زن است که از او یک اسطوره ساخته است؟ به بیان دیگر، خانم ها چگونه می توانند گوهر پنهان وجود خود را به فعلیت درآورند و به همان معجزه ای تبدیل شوند که از ابتدای خلقت برای آنها تعیین شده است؟ زن اگر بخواهد می تواند به کامل ترین موجود خلقت تبدیل شود. مادری که فداکار است، گذشت فراوان می کند، به خانواده خود عشق می ورزد، انعطاف پذیر است، زندگی را به درستی مدیریت می کند و کم و کاستی های روزگار را مدبرانه مدیریت می کند و می گذراند به همان معجزه ای که باید باشد تبدیل شده است. قدیمی ها می گفتند مادر عاشق بی توقع است. در هر رابطه ای توقع وجود دارد اما مادر فقط دوست دارد عشق بورزد و هیچ انتظار و توقعی ندارد. تنها چیزی که پدرومادر از بچه می خواهند آن است که قدر محبتشان را بداند و با آنها بخوبی رفتار کند. شما خودتان یک پسر دارید که خدا را شکر او را بخوبی تربیت کرده و به ثمر رسانده اید. به نظرتان والدینی که پسر دارند باید با او چگونه رفتاری داشته باشند تا او مجذوب رفقای ناباب نشود و به ورطه اعتیاد نیفتد؟ به پسر باید بموقع توجه کرد، او را در حد معقول کنترل کرد، تفریحات سالمی را که مناسب اوست در اختیارش نهاد، برای او برنامه ریزی های درست فراهم کرد، امکانات موسیقی، سفر، ورزش، مطالعه، تماشای فیلم و امثال این تفریحات درست را برای او فراهم آورد تا او از سنین بحرانی و حساس عبورکند و شخصیتش به شکل درستی شکل بگیرد. پدرومادر باید با زبان خوب با او صحبت کنند تا فرزند مجذوب والدینش شود و نه رفقای ناباب. والدین نه با لجبازی بلکه سیاستمدارانه باید رفت و آمدهای فرزند خود را کنترل کنند تا او به بیراهه کشیده نشود. بعضی از پدرومادرها در زمانی که اوج احتیاج فرزند به آنهاست به او توجه نمی کنند، زبان او را نمی فهمند، تلاشی برای خوب شکل گرفتن شخصیت او نمی کنند و وقتی بچه به راه خطا افتاده به او ناسزا می گویند. فایده این جنگ و جدال و ناسزاگویی چیست؟ اگر کسی خوشبختی فرزند خود را می خواهد باید جوابگوی سوالات و احتیاجات او باشد. بچه ها بخصوص در سنین نوجوانی بشدت به والدین خود محتاجند تا راه درست را با محبت و کنترل درست به آنها نشان دهند. پدرومادر هرگز نباید با فرزند خود لجبازی کنند چون این روش درمورد جوان امروزی به هیچ وجه جوابگو نیست. ما خودمان هم زمانی جوان بود و همین حال و هوا را داشته ایم. بد نیست گاهی به گذشته ها سفر کنیم و احساسات قدیم خود را دوباره به یاد بیاوریم. به این ترتیب می توانیم خیلی راحت تر با فرزند خود همدردی کرده و روحیه آنها را درک کنیم. در سال های اخیر بشدت شاهد افزایش آمار طلاق بوده ایم. نظرتان در این باره چیست؟ چگونه می توان به زندگی های زناشویی دوام بخشید و دلیل این طلاق های زودهنگام چیست؟ من وقتی به زندگی جوانان این دوران نگاه می کنم احساس می کنم «من» بودن در میان آنها بسیار پررنگ شده و هریک از زوجین اصراردارند حرف خود را به کرسی بنشانند و خود برنده نهایی میدان باشند. این طرز فکر باید صددرصد اصلاح شود. زندگی میدان جنگ نیست. دونفر که با هم پیمان زناشویی می بندند درواقع به نحوی قرار یکی شدن گذاشته اند. آنها شریک شادی و غم یکدیگرند و باید پابه پای هم پیش بروند. زن و مردی موفق می شوند که تصمیم به کامل کردن یکدیگر دارند و از همان ابتدا برای خوشبخت کردن هم تلاش می کنند. چرا بعضی از زن و مردها از اول زندگی یک شمشیر به دست می گیرند تا با هم بجنگند و قاطعانه خواسته خود را به کرسی نشانند؟ مگر آنها زن و شوهر نیستند؟ مگر با هم یکی نشده اند؟ مگر قرار نیست تمام فرازونشیب های زندگی را همراه با هم طی کنند و در بُردوباخت های زندگی شریک هم باشند؟ مسلم است یکچنین زندگی بعد از گذشت یکی دوسال به طلاق و جدایی می رسد. اما اگر این من بودن ها به کنار برود و زن و مرد با هم یکی شوند، دل هایشان را یکی کنند، پول هایشان را کنار هم بگذارند، داشته و نداشته هایشان را با هم تقسیم و اهداف مشترکی را برای خود تعیین کنند قطعا راه سعادت و خوشبختی را پیداکرده اند و تا ابد می توانند در کنار هم یک زندگی نمونه را به پیش ببرند. نظرتان راجع به مهریه های سنگین چیست؟ آیا مهریه بالا را عاملی برای حفظ زندگی مشترک می دانید؟ مهریه سنگین اشتباه محض است و مردم نباید خود را پایبند آن کنند. ارزش یک دختر به مراتب بیشتر از آن است که بتوان آن را با پول سنجید و این مهریه موجب نزول قدر و منزلت او می شود. ما زمانی به فرهنگ بعضی از کشورها ایراد می گرفتیم و می گفتیم آنها دختر خود را به مبلغی می فروشند. حالا هم خودمان داریم با تعیین این اعداد و ارقام برای مهریه همین کار را انجام می دهیم. مهریه به هیچ وجه عامل دوام یک زندگی نیست و این برای بسیاری از خانواده ها به اشتباه جاافتاده است. در بعضی از زندگی ها که برای زن مهریه ای سنگین تعیین شده تا بین زن و مرد بر سر مساله ای اختلاف می افتد زن می گوید اگر مرا اذیت کنی طلاق می گیرم و مهریه ام را هم طلب می کنم؛ مرد هم از آن سو می گوید من که ندارم این مبلغ را بپردازم پس مجبورم بسازم و سکوت کنم. حقیقتاً این چه نوع زندگی است؟ آیا این واقعاً خوشبختی است؟ چرا والدین به جای آن که خوب زندگی کردن را به دختران خود یادبدهند می خواهند با تعیین مهریه های گزاف به او ارزش ببخشند؟ مگر ما کم دیده ایم دخترانی که سنگین ترین مبالغ مهرشان بوده و درنهایت همان دختر طلاق گرفته بدون آن که چیز خاصی نصیبش شود و یا حتی اگر هم گرفته باشد ذره ای طعم خوشبختی را نچشیده است. زندگی دو نفر معامله نیست، تجارت نیست، بلکه یکی شدن و خوشبخت شدن است. دختر و پسر باید از اول به فکر شکل دهی روزگاری شیرین باشند، اما متاسفانه سال هاست که این مهریه سنگین هم در مملکت ما به صورت یک اپیدمی درآمده و مردم ما هم با وجود این که نتیجه آن را به کرّات دیده اند بازهم دست از این کار برنمی دارند. نظرتان راجع به زندگی با قناعت و یا درمقابل تجمل گرایی چیست؟ شما قناعت و صرفه جویی را بیشتر می پسندید یا تجمل گرایی و زندگی همراه با ریخت و پاش های غیرضروری؟ مسلماً قناعت و صرفه جویی معقول و منطقی را می پسندم. سلامتی روح و جسم بزرگ ترین دارایی هر انسانی است. کسی که آرامش روحی دارد، می تواند در یک خانه 40 متری با خوشی و خوشبختی زندگی کند و در مقابل، فردی هم که ناراحت و عصبی است در یک قصر هم غم و اندوه را تجربه می کند. قناعت معقول برای هر فردی واجب است وخوشا به حال کسی که بتواند این ویژگی خوب را در وجود خود به صورت یک عادت درآورد. چشم وهمچشمی و تجمل گرایی بیش از حد موجب آزار روح است و منتج به بیماری می شود. در مورد شبکه های اجتماعی که در این دوران بسیار فراوان شده اند و هرروز یکی از آنها با عنوانی جدید سربرمی آورد و انسان ها را اسیر خود می کند چه عقیده ای دارید؟ آیا خودتان عضو هیچ شبکه اجتماعی هستید؟ تا کمی قبل عضو هیچ شبکه اجتماعی نبودم و بتازگی به دلیل اصرار دیگران فقط عضو تلگرام شده ام. زیاد هم به آن سر نمی زنم و خودم را درگیر این قصه نمی کنم. شاید در حد استفاده اندک خوب باشد اما ایرانی ها استفاده از این شبکه ها را از حد گذرانده اند، به طوری که شبکه های اجتماعی به عاملی برای جدایی افراد خانواده از هم تبدیل شده است. وقتی به مهمانی و مسافرت می روید، می بینید همه سرشان درموبایل است درحالی که قرار است عده ای گرد هم بیایند و دقایقی را با هم خوش بگذرانند. بچه ها هم نباید تا این حد درگیر موبایل شوند. بچه نیاز به کارتون لطیف و قشنگ دارد نه موبایلی که در آن بازی های خشن و خطرناک نصب شده است. زمان قدیم سرگرمی های بهتری وجود داشت. یک ساعت برنامه کودک بود که گاهی کارتون های خوب و آرامش بخش می داد. همان بس بود و دل بچه ها را گرم می کرد. بچه نباید سرگرم بازی های خشن شود یا کارتون های خشن تماشاکند، چون ناخودآگاه روحیه ای خشن پیدا می کند. تکنولوژی به زندگی ما آمده تا بتوانیم با استفاده درست از آنها روزگار بهتری داشته باشیم، نه این که غرقش بشویم و همدیگر را فراموش کنیم. اگر درست زندگی کنیم بسیاری از ناراحتی ها که در اثر فشارهای اقتصادی بر ماست کمتر می شود و شرایط را راحت تر می توان تحمل کرد. البته درعین حال امیدوارم بزودی این فشارها هم برداشته شود و مردم بتوانند در شرایط بهتری زندگی کنند. مدت هاست که عمل های جراحی زیبایی بین خانم ها بخصوص جوان ترها مدشده و هرکس به بهانه ای تغییراتی در بینی، گونه، چانه، لب، پوست و غیره ایجاد می کند. در این رابطه چه صحبتی دارید؟ اصلاً خوب نیست. انگار آدم ها همه از یک دستگاه فتوکپی رد و شبیه به هم شده اند. شاید باورتان نشود، ولی من یک بار بر سر صحنه فیلمبرداری یک خانم را با خانم دیگری اشتباه گرفتم، چون هردوی آنها در اثر این عمل های زیبایی شکل هم شده بودند. این نوع کارها در این حد اصلاً خوب نیست. چهره خدادادی نعمتی است که باید آن را حفظ کنیم. چرا باید به دلیل مد زمانه در آن دست ببریم و هویت خود را دستخوش تزلزل کنیم؟! خانم مهیمن شما روحیه خوب و سرزنده ای دارید. رمز این شادابی روحی در چیست؟ من به شکرگزاری بسیار پایبندم. بعد از هر نماز دستانم را بالا می برم و می گویم خدایا تمام این گل های یاس و محمدی، و سایر گل های زیبا و خوشبوی جهان تقدیم تو باد که این قدر به من بنده خود لطف داری و مهربانی را به انتها رسانده ای. بابت هرچیزی از خدای مهربان و بزرگوار تشکر می کنم و او را سپاس می گزارم، و همین شکرگزاری روحیه ام را خوب می کند. انرژی ام مضاعف می شود، انگیزه برای فعالیت بیشتری دارم و... چه عالی. خوشبختانه درمورد معجزه شکرگزاری کتاب های فراوانی نوشته شده و مردم دیگر از قدرت آن در خوشبختی آگاه شده اند. اهل ورزش کردن هستید؟ بله. پیاده روی را به صورت مستمر انجام می دهم. اما خیال دارم ورزش کردن را به شکلی جدی تر از قبل در برنامه روزمره ام بگنجانم. چون سلامتی نعمتی است که اگر از دست برود، براحتی هم به دست نمی آید. آشپزی تان چطور است؟ راستش همه می گویند دستپختم خوب است و معمولا بقیه از تمام غذاهایم راضی اند. من هم از آنها هستم که با عشق و علاقه آشپزی می کنم و همین چاشنی برای خوشمزه کردن غذا کافی است. اهل مطالعه و تماشای فیلم هستید؟ بله، زیاد. هم کتاب می خوانم و هم فیلم تماشا می کنم. فیلم های ایرانی و خارجی را تماشا می کنم و معمولاً فیلم های مطرح روز را بیشتر دنبال می کنم. کتاب خواندن هم که باید جزئی از زندگی همه ما باشد. تا چه اندازه به فقرا انفاق و در امورخیریه شرکت می کنید؟ من به انفاق خیلی اعتقاد دارم و در تمام عمر سعی کرده ام گوشه ای از زندگی ام را با لذت کمک به همنوع پرکنم. همیشه در حد توانم انفاق کرده ام و امیدوارم خدای مهربان این عمل را از من قبول کند. لذت خوبی دارد کمک به دیگران و بلند کردن افتاده ای که گرفتار است. معمولاً هنرمندان به دلیل شغلشان زیاد سفر می کنند. شما نظرتان راجع به سفر چیست و کدام مناطق ایران را بیشتر از بقیه دوست دارید؟ من سفرکردن را خیلی دوست دارم و در ایران از همه جا بیشتر به زادگاه خودم اصفهان ارادت دارم. سعی می کنم سفر بروم چون هم در روحیه ام تاثیر گذار است و هم تجربه از آن کسب می کنم. و کلام آخرتان برای تمامی هموطنان؟ برای همه آنها آرزوی سلامتی و صلح و صفای کامل دارم. خوشبخت باشند و سلامت. برچسب ها: پوراندخت مهیمن ، مهریه سنگین ، جراحی زیبایی ، بازیگر سینما به گزارش ملیت به نقل از جام جم، پوراندخت مهیمن هم یکی از همین اصفهانی های فعال است که در کنار تلاش و کوشش بسیار، صداقت و مهربانی هم چاشنی کارش است و براحتی توانسته از خود چهره ای فراموش نشدنی در تلویزیون و سینمای ایران برجای گذارد. در یک عصر بهاری با خانم مهیمن گفت وگو نشستیم و ایشان صبورانه پاسخگوی پرسش های ما شد. اول کمی از خودتان بگویید. کجا به دنیا آمدید؟ من در محله عباس آباد اصفهان به دنیا آمدم. شغل پدرومادرتان چه بود؟ پدرم مدیر یک کارخانه نساجی بود و مادرم خانه دار. اگر بخواهید والدین خود را توصیف کنید، چه می گویید؟ هرچه از خوبی و مهربانی آنها بگویم کم گفته ام. آنها محیط زندگی ما را سراسرآرامش و محبت کرده بودند و چیزی جز عشق نثارمان نمی کردند. من در مراسم فوت هردوی آنها می گفتم شاید اگر سرسوزنی تندی و بداخلاقی از خود نشان می دادند ما به این حد داغدار رفتن شان نمی شدیم. اما آنها همیشه خوب و باگذشت بودند، مثل همه پدر و مادرها. والدین نازنینی که خاطره ای جز خوبی از خود برجای نگذاشتند و به همین دلیل با این که سال هاست از درگذشت شان می گذرد من هنوز نتوانسته ام با نبودشان کنار بیایم. چند خواهروبرادر دارید و روابط شما با هم چگونه است؟ ما پنج خواهر و همه با هم دوست بودیم. پدرمان ما را به ترتیب حروف الفبا نامگذاری کرد. اولی اشرف، دومی بدرالزمان، سومی که من بودم پوراندخت، سومی و چهارمی هم که دوقلو بودند و از من پنج سال کوچک تر بودند توراندخت و ثریا. متاسفانه توراندخت چندین سال پیش به همراه شوهرش و دختر 15 ساله اش از اصفهان عازم تهران بودند که هواپیمای فوکر در اثر نقص فنی به کوه های کرکس اصابت کرد و سقوط کرد. از بین رفت. خواهرم به همراه سایر مسافران در آن هواپیما بدرود حیات گفت. برای شادی روح آنها طلب آمرزش می کنیم. در چه رشته ای تحصیل کرده اید؟ فوق دیپلم دانشگاه هنر هستم. چه شد به سمت بازیگری کشیده شدید؟ من از بچگی شیفته بازیگری بودم و دوست داشتم نقش بازی کنم. در دوران کودکی برای همکلاسی هایم تئاتر و پانتومیم اجرا می کردم. عشق به بازیگری از همان دوران کودکی در وجودم ریشه گرفته بود. از این گذشته به تماشای فیلم هم خیلی علاقه داشتم و تا می توانستم فیلم می دیدم. همین عشق و علاقه شدید مسیر زندگی ام را به سمت هنرپیشه شدن هدایت کرد. وارد دانشگاه هنر شدم و از همین طریق قدم به عالم بازیگری گذاشتم. دنیای بازیگری خوب است؟ بازیگری یعنی یک دنیا خاطره. ما برای موفقیت در این حرفه باید بسیاری از چیزهای شخصی مان را فدا کنیم و چیزهای زیادی را از دست می دهیم. اما درعوض آن قدر دنیایش قشنگ و زیباست که وقتی پیش خود محاسبه می کنیم، درمی یابیم که به تمام سختی هایش می ارزیده است. مثلاً ما در فیلم «وضعیت سفیدـ دو سال تمام تا مرتضی گرد می رفتیم و برمی گشتیم. هر روز از ساعت 4 صبح تا 9 شب درگیر بودیم. این رفت و برگشت بسیار سنگین و زمانبر بود. ببینید چه عشقی باید در کار باشد که ما با وجود عاطفه و علاقه ای که به خانواده خود داریم بازهم تلاش می کنیم کارمان را به بهترین نحو ممکن به انجام برسانیم. کدام یک از کارهایتان را بیشتر از بقیه دوست دارید؟ پاسخی که می دهم شاید کمی تکراری به نظر برسد، اما کار برای ما مانند فرزندانمان است. من هم مثل هر هنرمند دیگری برای تک تک کارهایم زحمت کشیده و تلاش کرده ایم. شاید یکی بهتر از آب درآمده باشد و دیگری به آن خوبی به نظر نرسد، اما درهرصورت ما تلاش خود را کرده ایم. خوب و بدشدن یک فیلم یا سریال تلویزیونی بسته به یکسری عوامل است که در کنار هم قرار می گیرد و به طور کلی به یک کار شکل می دهد. تمام اینها دست ما بازیگران نیست و ما تنها یک بخش از آنیم. شما همواره بازیگری محبوب بوده اید و مردم دوست تان داشته اند. علت این محبوبیت را در چه می دانید؟ مردم نازنین همواره به من لطف داشته اند و من همیشه بسیار قدردان و سپاسگزار آنها هستم. من این را به دلیل لطف خدای مهربان و مردم عزیز می دانم. اما خودم هم همواره اصراردارم تا سرحدامکان قلبم را فقط و فقط جایگاه خوبی ها کنم و آن را از کینه و حسد و سایر صفات ناپسند به دور نگاه دارم. حیف از ما انسان ها نیست در این مدت زمانی که در این دنیا زندگی می کنیم به یکدیگر عشق نورزیم و به جای خوبی و محبت، بدی را میهمان وجود خود کنیم؟! من همیشه سعی می کنم نکات مثبت زندگی را ببینم و همین باعث شده روحیه بهتری داشته باشم و مورد لطف و محبت هموطنان گرانقدرم قرارگیرم. کی و چگونه ازدواج کردید؟ من در 19 سالگی ازدواج کردم. همسرم از آشنایان بودند و به خواستگاری ام آمدند. شکرخدا خوب زندگی کرده ایم و من الان یک پسر 37ساله به نام طوفان دارم. طوفان ازدواج کرده و من الان یک نوه در راه دارم! پس باید پیشاپیش به شما تبریک بگوییم. در تربیت فرزند چه چیزهایی برای شما مهم بود؟ همیشه این نکته تاکید داشتم که محیط خانه را امن و آرام نگاه دارم تا فرزندم بتواند در یک فضای پراحترام و به دور از هرنوع دعوا و خشونت بزرگ شود. احساس می کنم فضایی که ما پدرومادرها برای بچه خود درست می کنیم اصلی ترین عامل شکل دهی به شخصیت فرزند است. کسی که می خواهد فرزندش درست تربیت شود و صاحب فضل و کمال باربیاید باید با همسر خود رفتاری معقول داشته باشد و محیط خانه را گرم و پرنشاط کند. فرزند خودبه خود در این محیط خوب از آب درمی آید. من وقتی از گوشه و کنار می شنوم که می گویند بچه فلانی خوب نیست و والدینش را اذیت می کند پاسخ می دهم بچه ها هیچ وقت بد نیستند. کودکی که در یک محیط به دنیا می آید و والدین بدون ملاحظه حضور او با هم بدرفتاری می کنند، خشونت می ورزند، حرمت یکدیگر را زیر پا می گذارند و به این ترتیب کوچک ترین اهمیتی به رشد فرزند خود در این محیط نمی دهند چگونه می تواند خوب تربیت شود و درنهایت به جوانی مودب و شایسته تبدیل گردد؟ به راستی بچه ها گناهی ندارند و مسئول اصلی خود ما پدرومادرها هستیم. ما باید تلاش کنیم نکات خوب را به فرزندانمان یاددهیم و خیرخواهی، نوعدوستی و انسانیت را در وجود آنها نهادینه کنیم. اما من شانسی هم بابت پسرم آورده ام و آن این است که او از لحاظ روحی بشدت به من شبیه است و طرز فکری نزدیک به خودم دارد. او بسیار عاطفی و بامحبت است و من بابت این مساله بسیار خرسندم. شما تنها یک فرزند دارید. آیا با تک فرزندی موافقید؟ نه، حقیقتش خودم اصلاً و ابداً با تک فرزندی موافق نیستم. مسلم است که زندگی با چند فرزند کامل تر و شیرین تر می شود. هرکس باید حداقل دو فرزند داشته باشد و تک فرزندی چه برای بچه و چه برای پدرومادر بسیارسخت است. هرکس به خواهر و برادر احتیاج دارد و والدینی که فقط یک فرزند دارند هم همیشه جای خالی فرزندان دیگر را حس می کنند. من به همه توصیه می کنم حداقل دو فرزند داشته باشند تا روزگار شیرین تر و بهتری در خانواده داشته باشند. نسبت به خواهرزاده هایتان چه حسی دارید؟ چگونه خاله ای هستید؟ عاشق همه آنها هستم. من در خانواده ای بزرگ شدم که در آن پدرومادر فقط عشق نثار می کردند و بالطبع ما هم محبت کردن را از آنها یاد گرفتیم. من خواهرزاده هایم را هم مانند تنها فرزندم خیلی دوست دارم و حتی رابطه خوبی با بچه های آنها دارم. خاله یا عمه بودن حس بسیارخوبی است و امیدوارم همه بتوانند از این نعمت بهره ببرند. چون خودتان چهار خواهر داشته اید، الان از نعمت خاله بودن بهره مندید، اما بچه هایی که تک فرزندند هرگز نمی توانند به این آرزو برسند. بله، همین طور است و این هم از معایب تک فرزندی است. به پسر خودم می گویم حتماً صاحب فرزند دوم بشود و گاهی هم که خواهرزاده هایم با من صحبت می کنند و اصراردارند که داشتن همان یک فرزند برایشان کافی است آنها را از این مساله برحذر می کنم. افرادی که تنها یک فرزند دارند در یک دوره متوجه می شوند که داشتن فقط یکبچه چه مضراتی می تواند در پی داشته باشد و من البته امیدوارم آن زمان زیاد دیر نشده باشد. از شما در مقام یک دختر، همسر و مادر سوال می کنیم به نظر شما چه چیزی در وجود زن است که از او یک اسطوره ساخته است؟ به بیان دیگر، خانم ها چگونه می توانند گوهر پنهان وجود خود را به فعلیت درآورند و به همان معجزه ای تبدیل شوند که از ابتدای خلقت برای آنها تعیین شده است؟ زن اگر بخواهد می تواند به کامل ترین موجود خلقت تبدیل شود. مادری که فداکار است، گذشت فراوان می کند، به خانواده خود عشق می ورزد، انعطاف پذیر است، زندگی را به درستی مدیریت می کند و کم و کاستی های روزگار را مدبرانه مدیریت می کند و می گذراند به همان معجزه ای که باید باشد تبدیل شده است. قدیمی ها می گفتند مادر عاشق بی توقع است. در هر رابطه ای توقع وجود دارد اما مادر فقط دوست دارد عشق بورزد و هیچ انتظار و توقعی ندارد. تنها چیزی که پدرومادر از بچه می خواهند آن است که قدر محبتشان را بداند و با آنها بخوبی رفتار کند. شما خودتان یک پسر دارید که خدا را شکر او را بخوبی تربیت کرده و به ثمر رسانده اید. به نظرتان والدینی که پسر دارند باید با او چگونه رفتاری داشته باشند تا او مجذوب رفقای ناباب نشود و به ورطه اعتیاد نیفتد؟ به پسر باید بموقع توجه کرد، او را در حد معقول کنترل کرد، تفریحات سالمی را که مناسب اوست در اختیارش نهاد، برای او برنامه ریزی های درست فراهم کرد، امکانات موسیقی، سفر، ورزش، مطالعه، تماشای فیلم و امثال این تفریحات درست را برای او فراهم آورد تا او از سنین بحرانی و حساس عبورکند و شخصیتش به شکل درستی شکل بگیرد. پدرومادر باید با زبان خوب با او صحبت کنند تا فرزند مجذوب والدینش شود و نه رفقای ناباب. والدین نه با لجبازی بلکه سیاستمدارانه باید رفت و آمدهای فرزند خود را کنترل کنند تا او به بیراهه کشیده نشود. بعضی از پدرومادرها در زمانی که اوج احتیاج فرزند به آنهاست به او توجه نمی کنند، زبان او را نمی فهمند، تلاشی برای خوب شکل گرفتن شخصیت او نمی کنند و وقتی بچه به راه خطا افتاده به او ناسزا می گویند. فایده این جنگ و جدال و ناسزاگویی چیست؟ اگر کسی خوشبختی فرزند خود را می خواهد باید جوابگوی سوالات و احتیاجات او باشد. بچه ها بخصوص در سنین نوجوانی بشدت به والدین خود محتاجند تا راه درست را با محبت و کنترل درست به آنها نشان دهند. پدرومادر هرگز نباید با فرزند خود لجبازی کنند چون این روش درمورد جوان امروزی به هیچ وجه جوابگو نیست. ما خودمان هم زمانی جوان بود و همین حال و هوا را داشته ایم. بد نیست گاهی به گذشته ها سفر کنیم و احساسات قدیم خود را دوباره به یاد بیاوریم. به این ترتیب می توانیم خیلی راحت تر با فرزند خود همدردی کرده و روحیه آنها را درک کنیم. در سال های اخیر بشدت شاهد افزایش آمار طلاق بوده ایم. نظرتان در این باره چیست؟ چگونه می توان به زندگی های زناشویی دوام بخشید و دلیل این طلاق های زودهنگام چیست؟ من وقتی به زندگی جوانان این دوران نگاه می کنم احساس می کنم «من» بودن در میان آنها بسیار پررنگ شده و هریک از زوجین اصراردارند حرف خود را به کرسی بنشانند و خود برنده نهایی میدان باشند. این طرز فکر باید صددرصد اصلاح شود. زندگی میدان جنگ نیست. دونفر که با هم پیمان زناشویی می بندند درواقع به نحوی قرار یکی شدن گذاشته اند. آنها شریک شادی و غم یکدیگرند و باید پابه پای هم پیش بروند. زن و مردی موفق می شوند که تصمیم به کامل کردن یکدیگر دارند و از همان ابتدا برای خوشبخت کردن هم تلاش می کنند. چرا بعضی از زن و مردها از اول زندگی یک شمشیر به دست می گیرند تا با هم بجنگند و قاطعانه خواسته خود را به کرسی نشانند؟ مگر آنها زن و شوهر نیستند؟ مگر با هم یکی نشده اند؟ مگر قرار نیست تمام فرازونشیب های زندگی را همراه با هم طی کنند و در بُردوباخت های زندگی شریک هم باشند؟ مسلم است یکچنین زندگی بعد از گذشت یکی دوسال به طلاق و جدایی می رسد. اما اگر این من بودن ها به کنار برود و زن و مرد با هم یکی شوند، دل هایشان را یکی کنند، پول هایشان را کنار هم بگذارند، داشته و نداشته هایشان را با هم تقسیم و اهداف مشترکی را برای خود تعیین کنند قطعا راه سعادت و خوشبختی را پیداکرده اند و تا ابد می توانند در کنار هم یک زندگی نمونه را به پیش ببرند. نظرتان راجع به مهریه های سنگین چیست؟ آیا مهریه بالا را عاملی برای حفظ زندگی مشترک می دانید؟ مهریه سنگین اشتباه محض است و مردم نباید خود را پایبند آن کنند. ارزش یک دختر به مراتب بیشتر از آن است که بتوان آن را با پول سنجید و این مهریه موجب نزول قدر و منزلت او می شود. ما زمانی به فرهنگ بعضی از کشورها ایراد می گرفتیم و می گفتیم آنها دختر خود را به مبلغی می فروشند. حالا هم خودمان داریم با تعیین این اعداد و ارقام برای مهریه همین کار را انجام می دهیم. مهریه به هیچ وجه عامل دوام یک زندگی نیست و این برای بسیاری از خانواده ها به اشتباه جاافتاده است. در بعضی از زندگی ها که برای زن مهریه ای سنگین تعیین شده تا بین زن و مرد بر سر مساله ای اختلاف می افتد زن می گوید اگر مرا اذیت کنی طلاق می گیرم و مهریه ام را هم طلب می کنم؛ مرد هم از آن سو می گوید من که ندارم این مبلغ را بپردازم پس مجبورم بسازم و سکوت کنم. حقیقتاً این چه نوع زندگی است؟ آیا این واقعاً خوشبختی است؟ چرا والدین به جای آن که خوب زندگی کردن را به دختران خود یادبدهند می خواهند با تعیین مهریه های گزاف به او ارزش ببخشند؟ مگر ما کم دیده ایم دخترانی که سنگین ترین مبالغ مهرشان بوده و درنهایت همان دختر طلاق گرفته بدون آن که چیز خاصی نصیبش شود و یا حتی اگر هم گرفته باشد ذره ای طعم خوشبختی را نچشیده است. زندگی دو نفر معامله نیست، تجارت نیست، بلکه یکی شدن و خوشبخت شدن است. دختر و پسر باید از اول به فکر شکل دهی روزگاری شیرین باشند، اما متاسفانه سال هاست که این مهریه سنگین هم در مملکت ما به صورت یک اپیدمی درآمده و مردم ما هم با وجود این که نتیجه آن را به کرّات دیده اند بازهم دست از این کار برنمی دارند. نظرتان راجع به زندگی با قناعت و یا درمقابل تجمل گرایی چیست؟ شما قناعت و صرفه جویی را بیشتر می پسندید یا تجمل گرایی و زندگی همراه با ریخت و پاش های غیرضروری؟ مسلماً قناعت و صرفه جویی معقول و منطقی را می پسندم. سلامتی روح و جسم بزرگ ترین دارایی هر انسانی است. کسی که آرامش روحی دارد، می تواند در یک خانه 40 متری با خوشی و خوشبختی زندگی کند و در مقابل، فردی هم که ناراحت و عصبی است در یک قصر هم غم و اندوه را تجربه می کند. قناعت معقول برای هر فردی واجب است وخوشا به حال کسی که بتواند این ویژگی خوب را در وجود خود به صورت یک عادت درآورد. چشم وهمچشمی و تجمل گرایی بیش از حد موجب آزار روح است و منتج به بیماری می شود. در مورد شبکه های اجتماعی که در این دوران بسیار فراوان شده اند و هرروز یکی از آنها با عنوانی جدید سربرمی آورد و انسان ها را اسیر خود می کند چه عقیده ای دارید؟ آیا خودتان عضو هیچ شبکه اجتماعی هستید؟ تا کمی قبل عضو هیچ شبکه اجتماعی نبودم و بتازگی به دلیل اصرار دیگران فقط عضو تلگرام شده ام. زیاد هم به آن سر نمی زنم و خودم را درگیر این قصه نمی کنم. شاید در حد استفاده اندک خوب باشد اما ایرانی ها استفاده از این شبکه ها را از حد گذرانده اند، به طوری که شبکه های اجتماعی به عاملی برای جدایی افراد خانواده از هم تبدیل شده است. وقتی به مهمانی و مسافرت می روید، می بینید همه سرشان درموبایل است درحالی که قرار است عده ای گرد هم بیایند و دقایقی را با هم خوش بگذرانند. بچه ها هم نباید تا این حد درگیر موبایل شوند. بچه نیاز به کارتون لطیف و قشنگ دارد نه موبایلی که در آن بازی های خشن و خطرناک نصب شده است. زمان قدیم سرگرمی های بهتری وجود داشت. یک ساعت برنامه کودک بود که گاهی کارتون های خوب و آرامش بخش می داد. همان بس بود و دل بچه ها را گرم می کرد. بچه نباید سرگرم بازی های خشن شود یا کارتون های خشن تماشاکند، چون ناخودآگاه روحیه ای خشن پیدا می کند. تکنولوژی به زندگی ما آمده تا بتوانیم با استفاده درست از آنها روزگار بهتری داشته باشیم، نه این که غرقش بشویم و همدیگر را فراموش کنیم. اگر درست زندگی کنیم بسیاری از ناراحتی ها که در اثر فشارهای اقتصادی بر ماست کمتر می شود و شرایط را راحت تر می توان تحمل کرد. البته درعین حال امیدوارم بزودی این فشارها هم برداشته شود و مردم بتوانند در شرایط بهتری زندگی کنند. مدت هاست که عمل های جراحی زیبایی بین خانم ها بخصوص جوان ترها مدشده و هرکس به بهانه ای تغییراتی در بینی، گونه، چانه، لب، پوست و غیره ایجاد می کند. در این رابطه چه صحبتی دارید؟ اصلاً خوب نیست. انگار آدم ها همه از یک دستگاه فتوکپی رد و شبیه به هم شده اند. شاید باورتان نشود، ولی من یک بار بر سر صحنه فیلمبرداری یک خانم را با خانم دیگری اشتباه گرفتم، چون هردوی آنها در اثر این عمل های زیبایی شکل هم شده بودند. این نوع کارها در این حد اصلاً خوب نیست. چهره خدادادی نعمتی است که باید آن را حفظ کنیم. چرا باید به دلیل مد زمانه در آن دست ببریم و هویت خود را دستخوش تزلزل کنیم؟! خانم مهیمن شما روحیه خوب و سرزنده ای دارید. رمز این شادابی روحی در چیست؟ من به شکرگزاری بسیار پایبندم. بعد از هر نماز دستانم را بالا می برم و می گویم خدایا تمام این گل های یاس و محمدی، و سایر گل های زیبا و خوشبوی جهان تقدیم تو باد که این قدر به من بنده خود لطف داری و مهربانی را به انتها رسانده ای. بابت هرچیزی از خدای مهربان و بزرگوار تشکر می کنم و او را سپاس می گزارم، و همین شکرگزاری روحیه ام را خوب می کند. انرژی ام مضاعف می شود، انگیزه برای فعالیت بیشتری دارم و... چه عالی. خوشبختانه درمورد معجزه شکرگزاری کتاب های فراوانی نوشته شده و مردم دیگر از قدرت آن در خوشبختی آگاه شده اند. اهل ورزش کردن هستید؟ بله. پیاده روی را به صورت مستمر انجام می دهم. اما خیال دارم ورزش کردن را به شکلی جدی تر از قبل در برنامه روزمره ام بگنجانم. چون سلامتی نعمتی است که اگر از دست برود، براحتی هم به دست نمی آید. آشپزی تان چطور است؟ راستش همه می گویند دستپختم خوب است و معمولا بقیه از تمام غذاهایم راضی اند. من هم از آنها هستم که با عشق و علاقه آشپزی می کنم و همین چاشنی برای خوشمزه کردن غذا کافی است. اهل مطالعه و تماشای فیلم هستید؟ بله، زیاد. هم کتاب می خوانم و هم فیلم تماشا می کنم. فیلم های ایرانی و خارجی را تماشا می کنم و معمولاً فیلم های مطرح روز را بیشتر دنبال می کنم. کتاب خواندن هم که باید جزئی از زندگی همه ما باشد. تا چه اندازه به فقرا انفاق و در امورخیریه شرکت می کنید؟ من به انفاق خیلی اعتقاد دارم و در تمام عمر سعی کرده ام گوشه ای از زندگی ام را با لذت کمک به همنوع پرکنم. همیشه در حد توانم انفاق کرده ام و امیدوارم خدای مهربان این عمل را از من قبول کند. لذت خوبی دارد کمک به دیگران و بلند کردن افتاده ای که گرفتار است. معمولاً هنرمندان به دلیل شغلشان زیاد سفر می کنند. شما نظرتان راجع به سفر چیست و کدام مناطق ایران را بیشتر از بقیه دوست دارید؟ من سفرکردن را خیلی دوست دارم و در ایران از همه جا بیشتر به زادگاه خودم اصفهان ارادت دارم. سعی می کنم سفر بروم چون هم در روحیه ام تاثیر گذار است و هم تجربه از آن کسب می کنم. و کلام آخرتان برای تمامی هموطنان؟ برای همه آنها آرزوی سلامتی و صلح و صفای کامل دارم. خوشبخت باشند و سلامت.
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ملیت]
[مشاهده در: www.meliyat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]
-
گوناگون
پربازدیدترینها