محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829720162
گویندگان بعد از قدرت - روزنامه اعتماد
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: برخی رفتارهای افرادی که زمانی در «میز قدرت و تصمیم گیری» بودند و حالیه از آن دور هستند؛ نشانگر موارد بی شمار، از تصمیم هایی است که اگر در همان زمان خودش اتخاذ می شد و درباره اش حرف زده، به ثواب نزدیک تر بود تا حالیه، چه که در مقام «حرف زدن» اگر این حرف با قدرت اجرایی همراه باشد به حتم اثرگذاری اش افزون تر خواهد بود. حال مراد از این آسمان و ریسمان بافتن ابتدایی چیست و این چند خط چه می خواهد بگوید؟ در خبرها آمده بود جناب ضرغامی در خیابان و در مواجهه با نوازنده های خیابان که لاجرم از سر بیکاری «سرنا را از سر گشادش» می نوازند؛ به آنها التفات کرده و چند خطی درباره آهنگ هایی که این افراد در معابر عمومی می نوازند، نوشته اند؛ که این روزها ایشان گویا راحت تر و بی پیرایه تر برخی مسائل را بیان می کنند؛ آن سان که گفت وگوی جذابی هم با فریدون جیرانی در روزنامه سینما داشتند... حال باید گفت اگر در دوره زمامداری ایشان بر رادیو و تلویزیون همین انگاره های فکری قدرت بروز پیدا می کرد، کارها به سامان تر نمی شد؟ صحبت بر سر این مورد خاص و توجه به موسیقی خیابانی نیست که خوب و بد و کوچه بازاری آن مورد توجه قرار گرفته، بلکه بر سر همان موردی است که این نوشته بر پایه آن به رشته تحریر درمی آید... در قدرت بودن و پیرایه های آن اجازه ندادن در موارد گوناگون سخن راندن. هر چند نمی شود کتمان کرد در زمان پست و مقام بودن به دلایل زیادی که بعضا موجه هم هستند، نمی شود همان طوری سخن گفت که در زمان آسایش. آسایش از جهات بسیار که به جایی و نهادی برنمی خورد و خرده گیران را هم ساز کوک نمی شود... ولی آیا به راستی نمی شود با کمی دوراندیشی و سعه صدر این گونه بود که اکنون دوستان راحت و بی زاویه می گویند و می نویسند؟! اگر همه تصمیم گیران و دستی بر آتش داران آنچه را منویات درونی خویش است بی منت و بی واهمه بیان دارند؛ بر سبیل اتفاق امور کتاب، کارهای موسیقی، زمین مانده های تئاتر و فیلم و هزاران «لاینحل های» دردسر دار حل نمی شود؟ بر دنبال کنندگان دوره زعامت جناب ضرغامی آشکار است که همین موسیقی ای که حالیه ایشان آن را در برخی موارد «باکلاس» نامیدند و از وزارت ارشاد خواستند آن را پیگیری کنند و سیاست درستی در مورد آن در پیش گیرند؛ در رادیو و تلویزیون زمان خودشان، تا چه حد متولی چنین سیاستی بوده اند؟ و تا چه مقدار توانستند بی دخالت در حوزه ارشاد، به آهنگسازان و خوانندگان، امعان نظر داشته باشند؟ پرسش هایی از این دست فراوان است و نوشتن هم زیاد چاره کار نیست ولی کاش آنانی که اکنون در مقامی هستند، اینچنین گفته هایی را به دقت نظاره کنند تا خود در چند سال آتی، از گویندگان «بعد قدرت» نباشند... ! که به قول سعدی: سخنی در نهان نباید گفت/که بر انجمن نشاید گفت.
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها