واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰۰:۴۴
روز جمعه کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی با تمجید از آزمایش بمب هیدروژنی و پرتاب ماهواره اخیر کشورش آن را دستاوردی بیسابقه دانست که پیروزی نهایی انقلاب را به ارمغان خواهد آورد. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از روزنامه وال استریت ژورنال، چنین شعاری چیز جدیدی نیست اما برنامه تسلیحات هستهای کره شمالی و رشد این احساس که تمهیدات امنیتی با ایالات متحده کافی نیست، تابوی ژاپن در برابر تسلیحات هستهای را تحلیل برده است. در اول آوریل کابینه شینزو آبه، نخستوزیر ژاپن اعلام کرد که قانون اساسی این کشور داشتن یا استفاده از تسلیحات هستهای را برای این کشور ممنوع نکرده است. در این میان، رهبران حزب حاکم کره جنوبی از پارک گئون های، رییسجمهور این کشور خواستهاند تا پلوتونیوم صلحآمیز را به عنوان مانعی نظامی در برابر همسایگانش ذخیره کند. مقاله 19 فوریه روزنامه محافظه کار مطرح چونسان ایلبو تا آنجا پیش رفت که به تشریح جزییات این که چگونه کره جنوبی میتواند در مدت 18ماه از تاسیسات هستهای صلحآمیز موجود خود برای ساخت یک بمب استفاده کند، پرداخت. ژاپن و کرهجنوبی عضو معاهده منع گسترش سلاحهای سهتهای هستند و موضع ضد تسلیحات هستهای توکیو به سال 1945 و حمله مخرب هستهای ایالات متحده به هیروشیما و ناکازاکی باز میگرددم. با این حال در صورتی که این دو کشور احساس کنند چتر هستهای ایالات متحده ناکارآمد میشود، این موارد ضرورتا مانع پیوستن این دو کشوربه باشگاه هستهای نمیشود یا دست کم خود را در موقعیتی قرار میدهند که به سرعت به چنین کاری دست بزنند. در حال حاضر ژاپن 11 تن پلوتونیوم که از سوخت مورد استفاده راکتورهای انرژی هستهای جدا شده را ذخیره کرده است. ساخت یک بمب به تقریبا پنج کیلوگرم پلوتونیوم نیاز دارد. این اصطلاح رایج برای صنعت هستهای که چنین پلوتونیوم تولیدی راکتورها برای ساخت سلاح نامناسب هستند، اساسا برای یک کشور به لحاظ تکنولوژیکی پیشرفته نامربوط است. همچنین ژاپن یک نیروگاه بزرگ بازفرآوردی طراحی فرانسه را ساخته است – اما کار ننداخته – که میتواند سالانه حدود 8 تن پلوتونیوم جدا کند. تعطیلی راکتورهای انرژی ژاپن در پی فاجعه سال 2011 فوکوشیما به این معنی است که هیچ راکتور فعالی وجود ندارد که بتواند از این پلوتونیوم استفاده کند. با این حال ژاپن میگوید در هر صورت روند باز فرآوری را ظاهرا برای باز نگهداشتن احتمال سوخترسانی به راکتورهای نسل جدید به اصطلاح "بارورکننده" پیش خواهد برد. توافقنامه همکاری هستهای ژاپن با واشنگتن به این کشور اجازه چنین کاری را با سوخت اصلی ایالات متحده میدهد. توافق کره جنوبی این کار را بدون مجوز ایالات متحده ممنوع میکند چیزی که سئول نسبت به آن عصبانی است. کره جنوبی خود را با ژاپن برابر میداند. اگر ژاپن نیروگاه روکاشو را همانطور که برنامهریزی شده برای سال 2018 به فعالیت دربیاورد، به لحاط سیاسی غیرممکن خواهد بود تا کره جنوبی را از انجام چنین اقدام مشابهی بازداشت. در همین حال، چین برای ساخت نیروگاه بازفرآوردی مشابه نیروگاه ژاپن در حال مذاکره با فرانسه است. ممکن است اهمیت امنیتی چنین مسالهای نادیده گرفته شود. پکن در حال حاضر دارای سلاح هستهای است. اما یک نیروگاه بازفرآوری بزرگ به این کشور اجازه میدهد تا فراتر از مقدار موجود خود زرادخانههای هستهایاش را توسعه دهد. چین کاملا نسبت به اهمیت نظامی مقدار جزیی پلوتونیوم غیرنظامی واقف است. به شکایتهای مکرر و پر سر و صدای آنها نسبت به ذخایر پلوتونیوم ژاپن دقت کنید. هدف ذخیره پلوتونیوم کشورهای آسیایی برای راهاندازی نسل جدید راکتورهای بارورکنند سریع با سوخت پلوتونیوم هدفی است که علاقمندان هستهای در غرب در آن سهیم هستند. با این حال راکتورهای سریع نسبت به راکتورهایی متعارف که در آن اورانیوم میسوزد بسیار پرهزینهتر هستند و این راکتورها و بازفرآوری سوخت مصرفی آنها هرگز به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نبوده است. در توکیو، سئول و پکن مقامات دولتی و مشاورانی هستند که این موضوع و مخاطرات امنیتی تجاری کردن پلوتونیوم را میدانند. اما این نگرانیها در بوق و کرنای خواستههای ملیگرایانه عقب نماندن از تکنولوژی پلوتونیوم نادیده گرفته میشود. این مخصمه مشخص که به لحاظ اقتصادی برای ژاپن، کره جنوبی و چین سودمند خواهد بود یک وقفه جمعی در حرکت شتابزده به سمت تولید پلوتونیوم غیرنظامی است. برای این که ایالات متحده بتواند به طور موثق واسطه این کار شود، لازم است تا کنگره از تصمیم وزارت انرژی برای پایان دادن به ساخت نیروگاه پلوتونیوم در کارولینای جنوبی حمایت کند که برای سوخترسانی به راکتورهای انرژی آمریکا طراحی شد و تاکنون میلیاردها دلار بیش از بودجه آن هزینه شده و سالها از برنامه زمانبندی آن عقبتر است. وقفه در تولید پلوتونیوم آسیا – ایالات متحده درون کابینه و کنگره آمریکا از حمایت برخوردار است. ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا اخیرا به روزنامه ژورنال پکن گفت: ما از بازفرآوری در مقیاس گسترده حمایت نمیکنیم. وی گفت که یک نیروگاه بازفرآوری تجاری بزرگ در چین مطمئنا در رابطه با منع گسترش هستهای مثبت نیست. در جلسه استماع ماه مارس در کمیته روابط خارجی سنا، سناتور باب کروکر و اد مارکی هر دو از توقف بازیابی پلوتونیوم در شرق آسیا حمایت کردند. توماس کانتریمن در این باره گفت از این که ببینیم همه کشورها تجارت بازفرآوری پلوتونیوم را کنار بگذارند بسیار خوشحال خواهم شد. آنها پی بردهاند که توقف جمعی تولید پلوتونیوم آسیای شرقی را امن خواهد کرد و میلیاردها دلار پول کشورهای متحد آسیای، چین و ایالات متحده را ذخیره خواهد کرد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]