واضح آرشیو وب فارسی:نی زار:
اسیدی برای خشکاندن ریشه همت و شکوفایی
نی زار: ریختن اسید در پای نهال های نوپایی که با تلاش برای بهبود نمای شهر در خیابان شهید باقری با همت جمعی از جوانان صورت پذیرفت پیامهای اجتماعی بزرگی دارد. پیامهایی که نوع نگرش و برخورد بسیاری را در گذشته و آینده میتواند نمایشگر باشد. شاید خواب آلودگان نتوانسند همت و تلاش را تحمل […]
نی زار: ریختن اسید در پای نهال های نوپایی که با تلاش برای بهبود نمای شهر در خیابان شهید باقری با همت جمعی از جوانان صورت پذیرفت پیامهای اجتماعی بزرگی دارد. پیامهایی که نوع نگرش و برخورد بسیاری را در گذشته و آینده میتواند نمایشگر باشد.
شاید خواب آلودگان نتوانسند همت و تلاش را تحمل کنند و تنها راه را سوزاندن ریشه نهالی یافتند که تصور درختی تنومند را در اذهان زنده میکرد تا سایه اش به رهگذر خنکی هدیه کند و سرسبزیش طراوت. شاید بازوان شاخه اش مامن لانه پرنده ای باشد و چهره مرده یک معبر را نشانی از زندگی. کدامین زیان را میتوان بر وجود این نهالی که در تصورمان درختی به یادگار از همتی مردمی است متصور بود؟!!! شاید “ریختن اسید در پای نهال” یک حرکت ناجوانمردانه و در نوع خود اولین بود، اما در حوزه اجتماعی ریختن اسید پای ریشه نهال “پیشرفت” و تبر زدن بر تنه تنومند درخت “خدمت” را بارها دیده ایم و از کنارش گذشته ایم و مدتی بعد به نبودش عادت کردیم.
چه بسا افراد توانمندی بودند که رشد و بالندگیهایی شان را تاب نیاوردند و با ریختن اسید در پای ساقه پیشرفتشان، ریشه توانمدیشان را سوزانده و مردم را از خدماتشان بی بهره و پیروزمندانه ناکامیشان را به جشن نشستند. و گوش جامعه پر شد از تهمت و افترا و در حالیکه جایی برای دفاع نماند، اما دلیل چنین برخورد و گناه اصلی این افراد توانمندی بود که خواب عافیت طلبان را آشفته میساخت. همانهایی که وقتی پای سنجش پیش آمد فقط ضعفهایشان نمود پیدا کرد و خط بطلان بر عملکرد هر چند درخشانشان کشیده شد. همانهایی که از همه اهرمها بر ناکامی و زمین زدنشان استفاده شد و در نمایش بدیهایشان چنان استادانه عمل شد که دیگر خوبیها و خدماتشان جلوه ای نداشت. ما سالهاست ریشه سوزی و تبر زنی و خشکیدن درخت “پیشرفت” و “خدمت” را مبینیم. اما تفاوت در “هجرت” است که انسان برمیگزیند و شاید خشکیده شدنشان به فراموشی سپرده میشود و نبودشان این نابودی را قابل تحمل میکند. در چنین بستری که اخلاق در زیر کوهی از منیتها و خودخواهی ها و منافع فردی و اجتماعی مدفون شده و بستر جامعه مهیای پذیرش آفت تهمت هر چند از سر حیله و فریب و نیرنگ است اگر اسید ریشه نسوزاند آفت تهمت امان میبرد و بخاک مینشاند. این نیز بگذرد………… نهالی دیگر نشانده خواهد شد، اما آنچه فاجعه است نمود انحطاط و مرگ اخلاق است. شاید همگان گلایه هایی از اطرافیان داشته باشیم اما کی بخود خواهیم رسید؟!!!
بر همه طلبکاریم و میتازیم، چه زمانی نوبت مطالبه گری و طلب از خودمان خواهد رسید؟!!!
چرا تغییر جامعه و شرایط را با تغییر در خود آغاز نمیکنیم؟!!!
چرا وقتی تک تک مان سرشار از ایرادیم بر دیگران خرده میگیریم؟!!!
ما که در درمان خود عاجزیم چگونه پزشک دیگرانیم؟!!! بدون شک اگر در کنار مطالبه گری که بحث روز جامعه سیستان است، خودسازی و اخلاق محوری ملاک عمل نباشد نتنها راه بجایی نخواهیم برد بلکه میدانی برای جولان منفعت طلبانی خواهد شد که در سایه شعارهای مردم پسند راه منافع را میپیمایند و اگر نتیجه تلاشهایی که تحت عنوانهای زیبا انجام میشود در ترازوی انصاف و اخلاق سنجیده نشود نهایتا همچون گذشته همگان فریب القاب زیبایی را خورده ایم که خوش باوریمان به پای منافع شخصی فدا شده است.
مصداق آیه یازده سوره رعد: ” إن الله لا یغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بأنفسهم” ” در حقیقت، خدا حال قومى را تغییر نمى دهد تا آنان حال خود را تغییر دهند”.
شرایط مان تغییر نخواهد کرد مگر نفسمان دگرگون شود. خداوند عزمی در دگرگونی حالمان عطا فرماید.
آمین هفدهم اردیبهشت نود و پنج
۱۷ ارد, ۱۳۹۵ - ۰۲:۴۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نی زار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]