محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830501791
مثلث ناجی عراق از نگاه آمریکایی ها
واضح آرشیو وب فارسی:منبری ها: واشنگتن و تهران هر دو باید به رسیدن به یک راه حل سیاسی فوری برای بحران در بغداد علاقمند باشند و باید به موازات هم بر سر مصالحه ای سریع میان گروه های سیاسی و نخست وزیر کار کنند.به گزارش "منبری ها" 13 سال از زمان سقوط رژیم صدام حسین در عراق می گذرد، مدت زمانی که نه تنها موجب استقرار نظامی مستحکم در بغداد نشده، بلکه به مرور زمینه ناامنی و بی ثباتی را در این سرزمین تاریخی فراهم نموده تا آن جا که امروز به باور برخی ناظرین منطقه ای، احتمال فروپاشی تمامیت ارضی این کشور بیش از یکپارچه ماندن آن به نظر می رسد. برآورد تحولات عراق، به ویژه از زمان فروپاشی نظام دو قطبی در جامعه بین المللی نشان می دهد که ایالات متحده آمریکا بیش از همه بازیگران بین المللی در تحولات داخلی عراق مداخله نموده است. حمله به رژیم صدام حسین جهت وادار نمودن او به خروج از کویت، وضع تحریم های فلج کننده بر علیه دولت و ملت این کشور، اعمال منطقه پرواز ممنوع بر شمال این کشور و نهایتا حمله سال 2003 به این کشور و اسقاط رژیم بعثی عراق از جمله مداخلات آشکار واشنگتن در امور داخلی عراق بوده است. سقوط رژیم صدام حسین، مقامات آمریکایی را به سمت ایجاد دولتی وابسته به خود در بغداد سوق داد. با این حال رژیم مد نظر آمریکا هیچ گاه در عراق پا نگرفت و با وجود ضعف های متعدد دولت مرکزی بغداد، این دولت به طور کامل وابسته به آمریکا نماند. تحولات سال های اخیر منطقه نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران بدون پرداخت هزینه ی چندانی موفق شده گوی سبقت در راستای نفوذ در عراق را از رقبای منطقه ای و بین المللی اش ربوده و عملا بیش از همه در تحولات این کشور ذی نفوذ شود. اکنون و با گذشت 16 سال از ایجاد نظام مردمی در عراق، این کشور همچنان دامنه ای از تعارض های قومی، مذهبی و نژادی را در خود جای داده و مکررا با مشکلات متعدد و نوینی دست و پنجه نرم می نماید. قدرت گیری تروریست های داعش و تلاش مدام اقلیم کردستان جهت برقراری رفراندوم استقلال بخش از معضلاتی بوده که جامعه عراقی با آن مواجه شده است. در کنار تحولات یاد شده می توان به اعتراض های اخیر برخی گروه های عراقی به رهبری مقتدا صدر اشاره نموده که در اقدامی با تصرف پارلمان خواستار اعمال اصلاحاتی در کابینه حیدرالعبادی شده اند. زلمی خلیلزاد سفیر پیشین آمریکا در عراق و افغانستان در یادداشتی در نشریه پولیتیکو به ارائه پیشنهاداتی به دولت مردان آمریکا پرداخته که آن ها را شرط تضمین منافع آمریکا می داند. خلیلزاد گفتگو با ایران را مهم ترین خواسته ی خود می نامد. خلیلزاد در این یادداشت می نویسد: «زمان گفتگوهای جدی با ایران در باره عراق فرا رسیده است. آشوب در بغداد با اشغال موقت مجلس عراق توسط حامیان مقتدی صدر، روحانی شیعه، به اوج رسیده است. این بحران به جنگ علیه داعش لطمه می زند، اقتصاد عراق را تضعیف می کند و تجزیه آن کشور را سرعت می بخشد. بحران کنونی در صورت عدم همکاری ایالات متحده، ایران، و آیت الله سیستانی، مرجع شیعیان عراق، می تواند به راحتی به سقوط تمامیت نظام سیاسی عراق بیانجامد که طی اشغال آن کشور به دست آمریکا پایه ریزی شد. این امر می تواند راه اشغال دائم عراق توسط داعش و دیگر سازمان های تروریستی خشن ضد آمریکایی را هموار کند.» خلیلزاد می نویسد: «واشنگتن برای پرهیز از چنین سرنوشتی به کمک تهران نیاز دارد. ایران هم باید به همان میزان که واشنگتن علاقمند است خواهان ثبات در عراق باشد زیرا طرفداران خودش در این میان لطمه می بینند.» طی بیش از ۹ ماه، جوانان عراقی تظاهرات گسترده ای را در اعتراض به سوء مدیریت اقتصادی، کوتاهی در تامین امنیت و ضعف در خدمات عمومی سازماندهی کرده اند. تظاهر کنندگان در درخواست خود برای اصلاحات می خواهند بدانند میلیاردها دلار درآمد نفتی کشور کجا رفته است. سفیر پیشین آمریکا در عراق در این باره می گوید: «ترس از قدرت گرفتن گروه های سکولار موجب بالا گرفتن رقابت بین گروه های شیعه شده است. آیت الله سیستانی که پیشتر از نخست وزیری حیدر العبادی حمایت کرده بود اینک علنا از خواست تظاهرکنندگان جوان برای اصلاحات پشتیبانی می کند. این حرکت سیستانی به مقتدی صدر فرصتی داده است تا مشعل اصلاحات را در دست بگیرد.» صدر با حمله به رقبای شیعه اش، مشخصا عمار حکیم رهبر مجلس اعلای اسلامی عراق، نوری مالکی نخست وزیر پیشین عراق، و شبه نظامیان حامی آن ها چون سازمان بدر، می کوشد کنترل جنبش اصلاحات را از دست سکولارها در آورد. حیدر العبادی زمانی که کابینه تکنوکرات خود را بدون جلب حمایت قبلی گروه های سیاسی در مجلس معرفی کرد دست به قمار زد. بیشتر گروه های سیاسی به استثناء مقتدی صدر این حرکت عبادی را زیر سوال بردند. حکیم و مالکی در این وضع فرصتی برای خلاص شدن از دست عبادی می دیدند در حالی که سنی ها و کردها از این ترس داشتند که دولت تکنوکرات آن ها را از روند تصمیم گیری حذف کند. خلیلزاد می نویسد: «وقتی واشنگتن و تهران، هر دو، روشن کردند که خواهان باقی ماندن عبادی در قدرت هستند، طرحی برای مصالحه توسط چند گروه سیاسی، آمریکا، و ایران دست به دست شد که طی آن عبادی به عنوان نخست وزیر باقی می ماند ولی کابینه عمدتا ترکیبی از نیروهای سیاسی می شد. صدر این مصالحه را نپذیرفت و حامیان اش با درخواست تشکیل یک دولت تکنوکرات به مجلس هجوم آوردند.» اگر این بحران حل نشود، مقتدی صدر ممکن است تشکیل یک دولت منطقه ای را اعلام کند؛ اقدامی که پیامدهای سنگینی خواهد داشت. از جمله عواقب آن منحرف کردن تمرکز نیروهای امنیتی عراق از نبرد با داعش به مهار جنگ قدرت در پایتخت خواهد بود و انگیزه ی بیشتری به کردها خواهد داد تا منافع خودشان را مستقل از بغداد حفظ و حراست کنند. اقلیم کردستان عراق ممکن است از طریق دستیابی به یک توافق جدید تقسیم قدرت در عراق یا اعلام آشکار استقلال از یک عراق عرب جدا شود. پیامد احتمالی دیگر، استقرار یک حکومت نظامی در صورت ادامه بن بست سیاسی یا بروز خشونت است. به گفته ی خلیلزاد ایجاد یک حکومت موقت تحت اداره ارتش می تواند عواقب نامعلومی داشته باشد که بستگی بسیار به نحوه واکنش شبه نظامیان شیعه و آیت الله سیستانی دارد. اگر شبه نظامیان با هر گونه حکومت نظامی مخالفت کنند دولت نظامی باید در دو جبهه با داعش و شبه نظامیان شیعه بجنگد. او می نویسد: «روشن نیست ارتشی که وفاداری چندگانه دارد از این وضعیت به سلامت بیرون بیاید. ارتشی که بخشی از فرماندهانش به نوری مالکی نخست وزیر پیشین و گروهی از سربازانش به مقتدی صدر وفادار هستند. اگر چه حکومت نظامی ممکن است راه یک دولت گذار و یک نقشه راه سیاسی جدید را تسهیل کند اما این سناریویی بعید است.» یک دولت نظامی نمی تواند حمایت توامان (آیت الله) سیستانی و شبه نظامیان را جلب کند. این احتمال بیشتر است که حضور نظامیان در سیاست داخلی موجب توقف جنگ با داعش شده و آتش جدایی طلبی کردها را شعله ور کند. به نوشته ی این دیپلمات سابق آمریکایی: «بهترین راه ممکن مذاکره ای تحت حمایت صدر است که می تواند نظم را به بغداد بازگرداند. دولت ائتلافی جدید می تواند یک جدول زمانی منطقی برای اصلاحات و حتی انتخابات جدید پارلمانی اعلام کند. این نتیجه ای است که آیت الله سیستانی، آمریکا، و شاید ایران بتوانند از آن حمایت کنند.» تسلط کامل صدر بر دولت عراق متحدان نزدیک تر ایران در کشور همسایه را به شدت تضعیف می کند در حالی که حکومت نظامی هم جنگ داخلی شیعیان را افزایش خواهد داد. چنین توافقی موقعیت صدر را تقویت می کند ولی مانع پیروزی مطلق او خواهد شد. در این سناریو حیدر العبادی ممکن است بتواند مقام نخست وزیر را حفظ کند تا حسی توامان از تدوام و اصلاحات به مردم منتقل شود. یک دولت ائتلافی جدید همچنین ممکن است مانع تجزیه اقلیم کردستان از عراق شود. او می نویسد:«برای رسیدن به چنین مصالحه ای وجود دو مولفه ضروری است. یک مولفه حمایت (آیت الله) سیستانی است. اهداف سیاسی ایران با توجه به نقش نهادهای متعدد مبهم است اما موضع گیری سیستانی برای رهبری ایران اعتبار بالایی دارد.» دومین مولفه، گفتگو و همکاری میان ایالات متحده و ایران است. واشنگتن و تهران هر دو باید به رسیدن به یک راه حل سیاسی فوری برای بحران در بغداد علاقمند باشند و باید به موازات هم بر سر مصالحه ای سریع میان گروه های سیاسی و نخست وزیر کار کنند. همکاری آمریکا با ایران زمانی بهتر نتیجه خواهد داد که آمریکا با ترکیه و عربستان سعودی مشورت کند. در غیر این صورت آنکارا و ریاض ممکن است برای تضعیف قدرت شیعیان در منطقه به بحران در عراق دامن بزنند. روشن نیست که آیا آیت الله سیستانی، ایالات متحده، و تهران می توانند با همدیگر هماهنگی کرده و با رهبران عراق وارد تعامل شوند یا نه. اما چاره ای جز آزمودن این راه نیست. / فرهنگ
پنجشنبه ، ۱۶اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: منبری ها]
[مشاهده در: www.menbariha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها